21 kasım çarşamba günü 40 haftamı doldurduğum için normal kontrole gitmiştim..ağrım sızımda yoktu çatı muanesi yapıldı ve doktorum doğumun yaklaştığını söyledi ve beni apar topar hastaneye aldılar..öğlen saat 12 de önce lavma yapıldı ardından suni sancı vermeye başladılar ilk başta aralıklarla hafif başlayan sancılar zamanla çok şiddetlendi ve saat 3 civarında artık dayanılmaz bi hal aldı.ilk doğumumda suyum gelip hastaneye gittiğim için çok fazla çekmemiştim ama bunun ağrısı bi başka zormuş gerçekten..saat 4 civarıydı artık dayanılacak gibi deildi ağlamaktan gözlerimde yaş kalmadı..doktor tekrar muane etti ve senin doğum akşam saat 8 civarını bulur diyince o an dünya başıma yıkıldı bi 4 saat daha nasıl dayanırdım ben..neyseki kızım sabırsızdı ve aradan tam 20 dakika geçtiki şiddetli bi kanama başladı ve birden suyum geldi o an çığlık attım koşun bi şey oluyor diye doktor koşarak geldi baksa ki benim kızın başı gözükmüş..işte o an herkeste bi panik hemen doğumhaneye götürdüler tabii bana sürekli ıkınma sık kendini diye bağırıyolar..millete ıkın derler banada sakın ıkınma sık kendini diyolar:))neyse masaya apar topar yattım hazırlıklar yapılmadan benimkini geldiğini hissetmeye başlayınca bağırdım koşun geliyor diye..doktor tamam bırak kendini sıkma ıkın demeye kalmadan bi baktım benimki doktorum elinde ağlıyor..nasıl çıktı hiç hissetmedim:))sonrası malum mis kokulu kuzumun yüzünü gördümya bütün o acılar bitti benim için..allahım herkesin yardımcısı olsun..ben yine şanslıydım 4,30 saatte kurtuldum ama gerçekten suni sancıyla doğum çok zormuş..ama inanın değer yavrumun yüzünü gördüm sesini duydumya dünyanın en büyük acısı vız gelir bana...