buda benim parmak kızımın doğum hikayei olsun teyzeleri evde akşam eşimle test yaptık bi baktık belli belirsiz çift çizgi ablamı aradık belirsiz ama acabamı oda evet dedi o kadar keyiflendik ki cuma günü pozitif çıktı bende pazartesine randevu aldım doktordan fakat pazar günü bi bakıyoruz kahverengi leke gelmiş o kadar panikliyoruz ki hemen arıyoruz kliniği orda olan doktora gidiyoruz sonra kan testi yapılıyo bi gün sonra aradığımdaysa kanda pozitif çıktığını fakat usgde olmadığını dış gebelik olabileceyini direk olarak yüzüme söylüyo doktor ben ağlaya ağlaya giditorum doktora sonra orda başka bi doktor daha giriyo muayeneye o diyoki evet hamilelik var derken sürekli kanama yaşıyorum hiç kalkmamam gerektiyini söylüyo doktor ben yatağa bağlı kalıyorum bu arada bulantılar başlıyo su bile inmiyo boğazımdan gün aşırı serumla besleniyorum bu arada gene kanamalar devam ediyo hiç unutamam 28 ekim doğum günümdür o gün öyle bi kanama olduki ne doğum günümün o gün olduğunu hatırladım nede o gün doğdumu eşimi çağırdım gene gittik doktora iğneler tahililer derken eve geldim eşimin boynuna sarıldım hıçkıra hıçkıra 40 dakika ağladık beraber ama benim kızım çok kuvvetli çıkmış ki beni hiç bırakmadı 4 aydan sonra herşeyin normal olduğunu artık yataktan kalkabileceyimi söyledi doktor bi ay güzeldi sonra şişmeler ödemler başladı bi gün kaltım aynaya bi baktım suratım olmuş futbol topu kadar tansiyonumu ölçtürdüğümde yüksek çıkıyo arıyorum doktoru şehir dışında olduğunu vede başka birine gitmemi söylüyo bütün gün farklı hastaneler gidiyorum en son bana preklempsi olduğumu erken doğum olacağını vede orada yeterli donanım olmadığını fakülteye gitmemi söylediler ben donmuştum resmen hiç tepki veremiyodum çünkü doktorum bana tansiyonun düzenlenir çıkarsın bi iki güne dedi ama daha çok erkendi doğum için 6 buçuk aylıktı daha benim kızım bide iki haftalık bi gerilemesi varmış onuda beni muayene eden başka doktorlar söyledi eşime sadece şunu dediyimi hatırlıyorum yavaş kaza yapacaksın sonra beni yatırıyolar fakülteye kuvöz olmadığını bebek orda doğarsa ölebileceyini yaşarsada kalbinde ciyerlerinde beyninde kalıcı hasarlar olabileceyini söylüyolar benim beynim uyuşmuş sadece bilmiyorum ben eşimi göreyim ne olur diye ylvardığımı hatırlıyorum sabaha kadar hastanelr aranıyo yok deniyo her yerden şehir dışına çıkarmak istiyo eşim ank ist neresi olursa gidelim diyo doktorlarda ona benim ölebileceyimi bunu göze alıyosa şehir dışına çıkarabileceyini söylüyolar sabah bulunuyo bi özel hastanede koştura koştura gidiyoruz hemen yatış yapılıyo iğneler tahililler doktor diyo eyer 24 saati geçirirsek kızın için daha iyi olacak idrarda protein kaçağı var inş yüksek çıkmaz diyo neyseki kızım gene kuvvetli beni gene bırakmıyo 10 gün tedavi görüyorum hergün usg dopler derken bebeyin suyunun azaldığını ve sezeryan hemen olması gerektiyini söylüyo sabah 9da hazırlanıyoruz sezeryana asansöre alınıyoruz ben o kadar korkuyorum eşimin suratına bile bakamıyorum ağlayacağımı biliyorum çünkü ameliyethaneye giriyorum doktor gelene kadar anestezist geliyo bana korkmamamı herşeyin güzel geçeceğini kızımında sağlıklı doğacağını söylüyo doktorum geliyo gene en son hatırladığım onu o rahatlatıcı ses tonu korkma tamammı herşey çok güzel olacak Allahın izniyle alacaksın bebeyini kucağına diyo sonrasını hatırlayamıyorum ayıldığımda ordaki bayan uyandınmı diye soruyo bense kızım yaşıyomu hayattamı diye soruyorum kaç tane anne bunu sorar ki doğumdan sonra o an evet hayatta dediyinde tekrar dünyaya gelmiştim sanki odama alındım ama bebeyim yok kuvözdeydi çünkü bütün gece ağladım sabaha kadar şimdi bişey oldu şimdi öldümü diyecekler ertesi gün bebeyimizi görelimmi diye sordu eşim evet dedim hemen gidelim ama korkuyorum ona bişey olursa ben asla kendime gelemem onu görürsem ondan kopamam indirdiler beni kuvözde yatıyo öylece 1200 gr 38 cm ama bana göre dev yüreyi dev bebeyim parmak kızım ağzı burnu kablolar içinde 18 nisan 2009 kızımın doğum günü onunla onun yaşamasıyla ben tekrar doğdum doktorum bana çok ilginç ama o kadar küçük olmasına rağmen ağlayarak geldi dünyaya annesi çok güçlü kızın dedi 25 gün kuvözde yattı hergün gittim beslemesine bakımına sonra çıktık buda benim parmak kızımın doğum hikayesi teyzeleri bende isterdim burdaki biçok annegibi odamda kızım beni bekliyo olsun ama rabbim bize bunu buyurmuş önce ALLAHA sonrada doktorlarıma borçluyum kızımı
buda benim parmak kızımın doğum öyküsü olsun teyzeleri
- Konu Sahibi mecbue
- Başlangıç Tarihi
saol teyzesi amin inş cümlemizin evladı hayırlı olur
bunlar sadece buraya yazabildiklerim daha neler yaşadım neler o 15 gün ama şükür sağ salim geldik rabbim ne eylerse hayırlı eylesin
saol teyzesi cümlemizin evladını inş anne deyilsin ama bigün olcaksın nasip olursa kadınız içgüdümüzde var galiba annelik duygusu
ALLAH şifalar versin sana ve koca yürekli bebeyine inan bana onlar bizlerden çpk daha güçlüler ve bi o kadarda inatçılar inatla yaşamaya hayata o küçücük çubuk krakerden bile ince olan parmaklarıyla sarılıyolar inş sende sorunsuz alırsın evladını kucağına zorlu bi süreç ama sonu güzel olunca insan gülümseyebiliyo
amin inş teyzesi o günleri görürüz evet prematüre annesi olmak zor ve sabır isteyen bi durum
saol teyzesi yaşadık düşününce nasıl olmuşta dayanmışım kızım olmadan 25 gün diye ama onun sağlığı içindi şimdi gülümsüyoruz o günler aklımıza gelice ne kadar küçücüktü diye
saolun arkadaşlar çok teşekkürler dualarınız çok güzel rabbim hiç kimseyi evlatlarından ayırmasın şimdi annesinin göbişinde yatıyo teyzesi tekmeler atıyo ağzıma burnumakaydirigubbakcemile3