- 25 Şubat 2024
- 221
- 641
- 33
Selamlar bacılar, sizlerden fikir almam gereken ve beni çok zorlayan bir konum var. Ben okul öncesi eğitimi mezunuyum, yaratıcı drama lideriyim, iyi derecede İngilizce, orta derecede İspanyolca biliyorum ve Almanca öğreniyorum. Elim beceriklidir. Yaratıcı yönüm iyidir. 33 yaşındayım, 14 aylık bir bebeğim var. Bebeğime kendim bakacağım için en az 3 yaşına kadar da tam zamanlı bir işte çalışamam gibi görünüyor.
Bunları anlatıyorum size çünkü benim derdim başlıktaki gibi kendime yeni bir gelir kapısı bulabilmek. Ben henüz mezun olmadan iş buldum ve 8 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemide okulların kapanması ile birlikte ufak bir şirket kurdum arkadaşımla, bir anaokulunun bir haftalık planını içeren eğitim ve eğlence kutuları hazırlayıp sattık, güzel para kazandık ve çok da sevdiğim bir iş oldu. Tabi bunun kısa süreli olacağının bilincindeydik, hayatın normale dönmesi ile biz de işimizi sonlandırdık. Bebeğim doğmadan önce 1 sene de evlere özel derslere gittim, oyun ablalılığı yaptım, matematik, ingilizce, türkçe dersleri verdim.
Bir senedir evde olduğum için çalışmamak psikolojik olarak beni biraz yıprattı. Asıl büyük derdim ise artık öğretmenliğe geri dönmeyi kesinlikle istememem. Eğitimim ve tecrübem sadece bu yönde olduğu için beyaz yaka işlerine hiç bir zaman başvurmadım, yaşımdan ötürü kimse beni stajyer olarak almaz, yetiştirmek istemez diye düşündüm, aslında donanımlı ve eğitimli bir insanım, bana öğretilen işleri hemen kapacağımı düşünüyorum. Bunun dışında evde olacağım bu iki sene içerisinde bir zanaat öğrenebilir ve onu paraya dönüştürmeyi deneyebilirim belki de.
Özel atölyeler veya Halk Eğitim kurslarından yardım alabilirim. Pandemi döneminde yaptığım üretim ve satış çok hoşuma gitttiği için belki bir ürün alıp satmayı deneyebilirim (ki bu en zor olanı bence bu ekonomik sıkıntıda). Yazılım, kodlama, UI- UX ve benzeri alanları öğrenmeye çok hevesim yok, hem çocukla beraber zekam azalmış gibi hissediyorum hem de yapay zeka nedeniyle bu alanlara olan ihtiyaç gitgide azalıyor farkındayım.
Uzun lafın kısası çok telaşlıyım, yolumu bulmak için zamanım her geçen gün daralıyor sanki ve bunları düşünmekten uyuyamıyorum. İşin kötüsü yaşımı ve eğitimimi kısıtlayıcı gördüğüm için korkak davranıp bir adım da atamıyorum. Benim gibi belli bir yaştan sonra kendine yeni bir kariyer planı çizmiş olanlarınız var mı? Bana neler önerebilirsiniz? Yoksa hiç maceraya atılma, al çocuğunu gir bi okula çalış mı dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum, sevgiler <3
Bunları anlatıyorum size çünkü benim derdim başlıktaki gibi kendime yeni bir gelir kapısı bulabilmek. Ben henüz mezun olmadan iş buldum ve 8 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemide okulların kapanması ile birlikte ufak bir şirket kurdum arkadaşımla, bir anaokulunun bir haftalık planını içeren eğitim ve eğlence kutuları hazırlayıp sattık, güzel para kazandık ve çok da sevdiğim bir iş oldu. Tabi bunun kısa süreli olacağının bilincindeydik, hayatın normale dönmesi ile biz de işimizi sonlandırdık. Bebeğim doğmadan önce 1 sene de evlere özel derslere gittim, oyun ablalılığı yaptım, matematik, ingilizce, türkçe dersleri verdim.
Bir senedir evde olduğum için çalışmamak psikolojik olarak beni biraz yıprattı. Asıl büyük derdim ise artık öğretmenliğe geri dönmeyi kesinlikle istememem. Eğitimim ve tecrübem sadece bu yönde olduğu için beyaz yaka işlerine hiç bir zaman başvurmadım, yaşımdan ötürü kimse beni stajyer olarak almaz, yetiştirmek istemez diye düşündüm, aslında donanımlı ve eğitimli bir insanım, bana öğretilen işleri hemen kapacağımı düşünüyorum. Bunun dışında evde olacağım bu iki sene içerisinde bir zanaat öğrenebilir ve onu paraya dönüştürmeyi deneyebilirim belki de.
Özel atölyeler veya Halk Eğitim kurslarından yardım alabilirim. Pandemi döneminde yaptığım üretim ve satış çok hoşuma gitttiği için belki bir ürün alıp satmayı deneyebilirim (ki bu en zor olanı bence bu ekonomik sıkıntıda). Yazılım, kodlama, UI- UX ve benzeri alanları öğrenmeye çok hevesim yok, hem çocukla beraber zekam azalmış gibi hissediyorum hem de yapay zeka nedeniyle bu alanlara olan ihtiyaç gitgide azalıyor farkındayım.
Uzun lafın kısası çok telaşlıyım, yolumu bulmak için zamanım her geçen gün daralıyor sanki ve bunları düşünmekten uyuyamıyorum. İşin kötüsü yaşımı ve eğitimimi kısıtlayıcı gördüğüm için korkak davranıp bir adım da atamıyorum. Benim gibi belli bir yaştan sonra kendine yeni bir kariyer planı çizmiş olanlarınız var mı? Bana neler önerebilirsiniz? Yoksa hiç maceraya atılma, al çocuğunu gir bi okula çalış mı dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum, sevgiler <3
yoksa evet en mantıklı seçenek bu benim için ama ciddi risk almak ve birikim lazım 
belki de olur zamanla, o saman mutlu olurum.
) çok telaşlı ve çok talepkarlar. Sizin eğitim felsefenize ve çocuğun ihtiyaçlarına saygı duymak yerine kendi isteklerini dayatmak istiyorlar genelde. Bunlar gibi pek çok durum var. Şunu da söyleyeyim ama küçük çocuklar ile gününü geçirmek çok güzel, insan mutlu oluyor, çok gülüyor, çok dans ediyor, çok sevip seviliyor. Yani iş kötü bir iş değil. Sektör zorlu, bir de ben kendimi biraz yorgun hissediyorum artık bu iş için.
