İnan yalnız değilsin. yaşıtız ,ben de 28 yaşındayım. 2 yıllık okul bitirdim. Yaşıtlarım evlendi, çocukları bile oldu. Bazıları da iş hayatında. Herkes yolunu buldu. Tek ben ortada kaldım sanki. Lisede çok ağır bir psikiyatrik sıkıntı yaşadım. (şu anda da tekrar başladım doktora) Bu halimin sebebi geçmişte yaşadıklarım mı, yoksa benim beceriksizliğim mi bilmiyorum. İş, aşk, arkadaşlık hepsinde geç kalmış hissediyorum kendimi. O kadar çok insan kırdım, uzaklaştırdım, o kadar çok köprü yıktım, o kadar hırpaladım ki, şimdi ortasından müdahil olmak da kolay olmuyor. Bilgisayarlı muhasebe kursuna gittim iş bulmam kolay olsun diye. Yok bacım bulamadım. Keşke benim arkadaşım olsaydın. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar derler ya belki birbirimize iyi gelirdik.