• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu yaşımda bir baltaya sap olamadım

İşletme okudum. Kpss geçen sene gecemi gündüzüme katıp çalıştım dersaneye gittim. Ama olmadı. Çok emek verdim ama kötü geçti. Bi daha o kadar çalışamam o puanı bile alamam. Düşünmüyorum artık kpss yi. Gideceğim şehirde çok var eleman alımı muhasebe olarak. Ama iyi yerler mi. Bi de neresinde yaşayacağım yerin bilmiyorum anca taşınınca belli olur. Ya hemen bulamazsam 1 senedir çalışmıyor olacağım iş ararken her şey beni korkutuyor bide ailemden uzakta başka şehir hepsi endişelendiriyor beni :KK43:
istanbul mu ?
İş illa ki bulursun
İşletme mezunuysan bankalara falan da başvur
 
İnan yalnız değilsin. yaşıtız ,ben de 28 yaşındayım. 2 yıllık okul bitirdim. Yaşıtlarım evlendi, çocukları bile oldu. Bazıları da iş hayatında. Herkes yolunu buldu. Tek ben ortada kaldım sanki. Lisede çok ağır bir psikiyatrik sıkıntı yaşadım. (şu anda da tekrar başladım doktora) Bu halimin sebebi geçmişte yaşadıklarım mı, yoksa benim beceriksizliğim mi bilmiyorum. İş, aşk, arkadaşlık hepsinde geç kalmış hissediyorum kendimi. O kadar çok insan kırdım, uzaklaştırdım, o kadar çok köprü yıktım, o kadar hırpaladım ki, şimdi ortasından müdahil olmak da kolay olmuyor. Bilgisayarlı muhasebe kursuna gittim iş bulmam kolay olsun diye. Yok bacım bulamadım. Keşke benim arkadaşım olsaydın. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar derler ya belki birbirimize iyi gelirdik.
 
Evet kendi mesleğimde devam edicem tabi. Muhasebeyi seviyorum. Evet düşündüm mali müşavirliği ama onda da sınava hazırlan . Sınava hazırlanmaktan o kadar çok bıktım ki. Artık kitap kalem göresim yok. O kadar yani. Bi de çok uzun bir süreç gibi. 3 yıl staj sonra tekrar sınav. Arkadaşın hazırlanıyor sayısını unuttum kaç kere girdi sınava olmuyor diyor. Zormuş. O yüzden cesaret edemedim.
Tek seferde başlatmayı vermıs biri olarak zor diyenlere aldanarak 3 sene kaybettim kımın ne dedıgını bırakmak ve denemek gerek ole abartı zor degıl ama tabıkı çok aşırı kolay bır sınavda degıl ama ıkı aylık bır emekle yaptım sızde yaparsınız ve göz açıp kapayana kadar stajım bitti ücretimi aldım ve sımdı bitirme sınavlarını verdım ıs arıyorum ve esım tayınci sureklı yer dehıstırmem gerekecek buna rağmen en azından bısey basardım demek ıcın bı sekılde başlamak gerek süreç korkutucu ama ımkansız degıl sız yeterki isteyın
 
Evet kendi mesleğimde devam edicem tabi. Muhasebeyi seviyorum. Evet düşündüm mali müşavirliği ama onda da sınava hazırlan . Sınava hazırlanmaktan o kadar çok bıktım ki. Artık kitap kalem göresim yok. O kadar yani. Bi de çok uzun bir süreç gibi. 3 yıl staj sonra tekrar sınav. Arkadaşın hazırlanıyor sayısını unuttum kaç kere girdi sınava olmuyor diyor. Zormuş. O yüzden cesaret edemedim.

benim annem 59 yaşında.. mali müşavirlik sınavlarına 35 yaşında kardeşime hamileyken hazırlandı ve sınavları 1 çocuk 1 bebeği varken kazandı.
5 yıl önce yani 54 yaşında da oğlum yani torunu varken bağımsız denetçiliğe hazırlandı, kazandı, hem mali müşavirlik hem bağımsız denetçilik yapıyor.
yetinmedi 4 yıl önce de uzlaştırıcılık sınavını verdi ve o tarihten bugüne de hepsini birlikte yapıyor.

ben 33 yaşındayım, evliyim, 6 yaşında bir oğlum var, bankacıyım ve 15 yıldır da tiyatroculuk yapıyorum. hala da kendimi geliştirmek için eğitimdir atölyedir ikinci dildir derken kendimi parçalıyorum.

bunları hava atmak için yazmıyorum. gözünde büyüttüğün şeylerin aslında kafanın içindeki tembellikten başka bir şey olmadığını göstermeye çalışıyorum.

ha böyle devam edeceğim dersen bence hayatından şikayet etmemen daha mantıklı olur..
 
Hayat çok uzun ve emeklilik yaşı da öyle az uz değil . 60 yaş 😱 o zamana kadar ohoooo . Sana tavsiyem sebatlı olman yönündedir . Öğretmenlikte öyle bir şey yok ama bankacı arkadaşımın dediği şey şu ; tekkeyi bekleyen çorbayı içer.
Kendisi 10 yıl sonra müdür olacakmış . Hiç sorun etmiyor bunu .
Evet her iş zor , sıkıntılı ama yine de taş yerinde ağırdır . Bir daha iş ararken bu da kriterlerin arasında olsun .
Ben aynı okulda 8. Yılımı çalışıyorum, ilk yılda yaşadığım gerginlik şimdi hiç yok . Bazı öğrencilerimin abilerini , ablalarını mezun ettim . Hatta bu seneki mezun grubunu 2. Sınıftan beri tanıyorum.
 
zaten evlenince ordan gidecekmişsiniz bence üzülmenize gerek yok bazen bazı şeyler olmaz olmaması gerekir sebebini biz çok sonradan anlarız.:)
 
Bir baltaya sap olamamış değilsiniz. Ne güzel ki bir eş bulmuşsunuz kendinize. İyi bir yerde çalışıp bu mutluluğu elde edemeyen çok kişi var. Hepimiz bir şekilde imtihan oluyoruz işte.. Kimi işten kimi aşktan kimi çocuktan. Ayrıca bölümünüz muhasebe ise oldukça zor bir bölümdesiniz ama biraz daha gayret ederseniz başarı elde edersiniz. Ablamda muhasebeci ilk mezun olduğunda asgari ücret bile almıyordu. Şimdi 10 yıldır çalışıyor 4 yıldır da iyi bir holding de muhasebeci.
 
Back