Bu süreç nasıl olacak bilmiyorum

Zeysuslu .!.:

Merhabalar arkadaşlar . Bazılarınız bilir eski açtığım konuya dayanarak hatta kızanlar olmuştu ama işte herşeyin bi zamanı var o zaman bu zamanmış… yaklaşık iki ay önce bi konu açmıştım hastalıklı biriyle beraberim diye yani psikolojik rahatsızlığı olup bunun için çaba göstermeyen akşama kadar evde yatan biri. Bilmiyorum dediğim gibi hatırlayan vardır belki. Neyse bi iki ay daha böyle ufak tefek sorunlar artarak patlama noktama geldim ve böyle olmayacağını söyledim konuştuk . Bunu çok önceden yapmam gerekti biliyorum. Ama cesaretim mi yoktu dilim mi varmıyordu bilmiyorum kitlenmiş gibi hissediyordum kendimi belki düzelir iyileşir umudu ile ama olmadı işte. İletişimi koparalı tam iki hafta oldu ne o yazdı ne ben ki zaten söyleyecek bişe kalmadı . İletişim kopmadan bir gün öncesinde seni seviyorum çaba göstereceğim söz vs dedi bende artık icraat istiyorum dedim. Net konuştum kendimi herşeye hazırladığımı iyi veya kötü söyledim . Ertesi gün den bu güne dek iletişim olmadı. Düşünüyorum çabalamak isteyen insan çabalardı kaybetmekten korkmayan insan elinden geleni yapar. Kendimi değersiz hissediyordum ama işte ne süreci ayrılık mı ne adını koyamıyorum. İşime veriyorum kendimi aklıma geliyor vuruyor geçiyor üzülüyorum 5 dk ağlıyorum yani gözlerim doluyor sonrasında bişe olmamış gibi başka bişeye gülüyorum delirdim mi acaba diyorum öyle bişe işte. İlk kez böyle bi süreç yaşıyorum nasıl olacak bilmiyorum içime bazen anlamsız bi sevinç vuruyor sonrasında bi karanlık çöküyor aklıma geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Cledyana .!.:

Yazmaması sormaması sizin hayrınıza. Elin hastasını siz mi iyi edeceksiniz bırakın Allah aşkına.
Geçer.
Bir süre sonra aklınıza bile gelmeyecek.

Genişletmek için tıkla...

ucanpayanda .!.:

Haberleri izlemiyorsumuz sanırım psikolojisi bozuk insanlar sadece kendilerine değil hayatlarındaki kadınlara neler ediyorlar. Üzülmek yerine şükür edin ayrıldığınıza...

Genişletmek için tıkla...

Zeysuslu .!.:

Merhabalar arkadaşlar . Bazılarınız bilir eski açtığım konuya dayanarak hatta kızanlar olmuştu ama işte herşeyin bi zamanı var o zaman bu zamanmış… yaklaşık iki ay önce bi konu açmıştım hastalıklı biriyle beraberim diye yani psikolojik rahatsızlığı olup bunun için çaba göstermeyen akşama kadar evde yatan biri. Bilmiyorum dediğim gibi hatırlayan vardır belki. Neyse bi iki ay daha böyle ufak tefek sorunlar artarak patlama noktama geldim ve böyle olmayacağını söyledim konuştuk . Bunu çok önceden yapmam gerekti biliyorum. Ama cesaretim mi yoktu dilim mi varmıyordu bilmiyorum kitlenmiş gibi hissediyordum kendimi belki düzelir iyileşir umudu ile ama olmadı işte. İletişimi koparalı tam iki hafta oldu ne o yazdı ne ben ki zaten söyleyecek bişe kalmadı . İletişim kopmadan bir gün öncesinde seni seviyorum çaba göstereceğim söz vs dedi bende artık icraat istiyorum dedim. Net konuştum kendimi herşeye hazırladığımı iyi veya kötü söyledim . Ertesi gün den bu güne dek iletişim olmadı. Düşünüyorum çabalamak isteyen insan çabalardı kaybetmekten korkmayan insan elinden geleni yapar. Kendimi değersiz hissediyordum ama işte ne süreci ayrılık mı ne adını koyamıyorum. İşime veriyorum kendimi aklıma geliyor vuruyor geçiyor üzülüyorum 5 dk ağlıyorum yani gözlerim doluyor sonrasında bişe olmamış gibi başka bişeye gülüyorum delirdim mi acaba diyorum öyle bişe işte. İlk kez böyle bi süreç yaşıyorum nasıl olacak bilmiyorum içime bazen anlamsız bi sevinç vuruyor sonrasında bi karanlık çöküyor aklıma geliyor.

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Önceki konuyu bilmiyorum ama birini ittirerek birsey yaptırmak çok zor. Hadi yaptı diyelim bir iki oldu sonra yine aynı olacak. Birsey olacaksa olur zorla oldurmaya çalışırsanız üzülen siz olursunuz. Bence hayrınıza olmuş acınızı çekip geçmişe gömün yolunuza size uygun biriyle devam edersiniz ilerde illa çıkar. Dünyadaki tek veya son erkek değil. Kimseyi düzeltmeye çalışmayın düzgününü bulun yoksa olan size olur

Genişletmek için tıkla...

Zeysuslu .!.:

Çok çok teşekkür ederim . Aslında herşeyim farkında bilincinde olan biriyim ama kendime olduramıyorum. Sizler söyledikçe kendimi daha iyi hissediyorum çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Rica ederim Size verilen sadece 1 tane hayat var ve hayat gercekten çok kısa. Başkasını düzeltmek için harcamaya değecek mi? Dünyaya bunun jcin mi gonderildiniz ya da sizin hayatınız onunkinden daha mi kıymetsiz? Bunları kendinize bir sorun ben geçmişte bu tarz bir hata yapmıştım ve sonucunda çok üzüldüm. Konu farklıydı ama biri bazı konularda düzelsin diye ugrasmistim. O olmayınca sanki hayat duracak kimseyi Bi daha sevemem nefes alamam sanmıştım ama dik durdum size yazdığım soruları kendime sordum ve ben de en az onun kadar değerliyim dedim 1 tane hayat var bana sunulan. Ağladım sızladım acımı bitirip kalktım devam ettim. Hiç ummadığım Bi anda da iyi ki o olmamış diye dua ettiğim sukrettigim eşim çıktı karşıma evlendim o süreçte kendimi işime verdim, arkadaşlarımla takıldım, hobiler edindim, o aklıma geldikçe kafamı en çok oyalayan şeyler nelerse onlari yaptım. Tavsiye ederim

Genişletmek için tıkla...

Zeysuslu .!.:

Yaa gerçekten mi inanın gözlerim doldu . Bu his var tam olarak acaba başka birini sevebilecek miyim böyle. Ya da iyi ki diyeceğim biri çıkacak mı karşıma hep bunu düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Çıkacak ben artık o kadar inanmıyordum ki hayatıma tek başıma yapacağım yeni hedefler belirlemiştim maddi manevi. Bi daha yeniden bana uygun biri Çıkacak da tanıyacağım da kendimi anlatacağım da ohooo imkansız diyordum. hem olsa da benim ne hevesim ne inancım var uğraşamam bu saatten sonra dedim. Ama çıkıyormuş bu sürecin acısını yaşayın üzülün ağlayın bunlar normal ve insan olduğumuzu gösteren duygularımız olduğunu gösteren şeyler. Dayanılmaz gibi gelse de geçecek. Stalk yapmayın biliyorum çok zor ama dayanamayacak olursanız en güvendiğiniz en samimi arkadaşınız kimse ona yazın sizi engellesin. Uygun Bi vakitse kendinizi dışarı atın
Bakmayın

Genişletmek için tıkla...