• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu olayın hikmeti sizce nedir?

Ilahi adalet valla siz adamı öldürürsünüz😃

Yapmayın lutfen kimi karma der buna kimi ilahi adalet...
 
Tam da dediğiniz gibi çok mübarek, duaları bedduaları hemen kabul gören bi insan olsaydınız, dualarınız babanızı yaşatırdı. Sizlik bi durum yok bence hayat bu tesadüflerle dolu. Belki içinize doğdu olacak olan şey, en fazla hikmeti bu olur.
 
sevgilinin teselli diye verdiği şeyde çok ahmakça.
herkes aynı acıyı aynı metanetle taşıyacak diye bir kural yok.
kanser hastalığı maddi ve manevi olarak gerçekten tüm aileyi evli olsun olmasın felaket derecede yıpratan bir süreç. yaşamayan bilmez.
senınde bu durumda elinde tefle gezecek halın yok. diyeceğin tek şey sana ağır geliyorsam bu halimle, neşeli birini bulabılırsın. umarım sen yaşamazsın desen kafiydi.
ötesi ağır olmuş. o üzüntü ve acı içinde başkasının aynı acıyı yaşamasını dilemek hoş değil.
babasının vadesi dolmuş. kalp krizi aniden herkesin başına gelebilecek bir şey.
 
Eeee şimdi çocuğun hali ne? Size söylediği kadar metanetli mi?
Söyledikleri talihsiz ve kötü bir şey ama her insanın acılarla başa çıkma yöntemi farklıdır. Bazı insanlar büyük acılardan sonra gerçekten kendisini heder eder, hayatın devam edebildiğine inanmak istemez, her gece ağlar, yıllarını yas tutarak geçirir. Ama bazı insanlar da doğan her canlının öleceği gerçeğini biliyordur ve daha metanetli yaklaşır.
Aynı şekilde kimi insan kedisi, köpeği ölünce günlerce ağlar, yas tutar,yemeden içmeden kesilir. Oysa (çok uzun yıllardır kedi besleyen,koynunda uyutan biri olarak) elbet üzücü,elbet uzulurum ağlarım da. ama kedilerin ömrü kısa. Yani kısa ömrünü benimle,mutlu mesut, tok ve sevilerek geçirip ebediyete kavuştuğu için onun adına sevinirim.
Ya da dedem vefat ettiğinde, onun ve geride biraktigi ananemin adına üzüldüm ama yaşlı adam. "Allah cennetine kabul etsin, biz de onun gibi seksenimizi görürüz inşallah , Allah sıralı ölüm versin" dedim hayatıma devam ettim. Yakın zamanda dedemin kardeşi öldü, torunları hala 'sen gittin arkamdaki dağ gitti' diye storiler paylaşıyorlar, atlatamadilar... Yani onun acıyı karşılama biçimi farkli,benim farklı.
Bunda o daha çok seviyor vs demek yanlış olur.
Benim babamın hem annesi hem babası öldü mesela, babam gitti, gömdü, döndü eve - epeydir evde olmadığı için endişelenen çocuklarını sardı sarmaladi, espriler yaptı, güldürdü, hayatına devam etti. Annem ise babası öldüğünde 43 kiloya düştü, iskelet gibi kaldı, aylarca (hatta bir yıl yakın) devamlı babasını hatırlatan müzikler dinleyip mutfakta aç karnına, tek başına sigara içti durdu, her namaz sonrası ağladı... Üstünden kaç sene geçti ,yeni yeni kendine geliyor
O da böyle bir insan...
Herkesin acıyı karsilama biçimi farkli. Ama tabii "kendine ait hayatin olsa umrundA olmazdı" kötü kalpli bir cümle ama "senin baban da aniden gitsin" diye ah etmek de yeterince kötü kalpli bir cümle. O yüzden ödeşmiş kabul edin, konuyu içinizde kapatın bence
 
Adam saçma sapan konuşarak, başkasının acısını çiğneyerek kendine karma yaratmış.
Senlik bir durum yok.
Sadece olaylar biraz hızlı gelişmiş.
evet bence de . kendi söylediğini çekmiş aslında.
konu sahibi siz de kötü kalpli davranıp beddua etmemişsiniz durduk yere, zamanlaması ve bu şekilde olması talihsiz olmuş. zaten kötü kalple söylemiş olsanız suçluluk duymazdınız. ayrıca bence bu olacak olayın kalbe doğması olmuş.
kendinizi suçlamanızın gereği yok. olacak olmuş
 
Dua ederken içimizden bir nebze de olsa şüpheci şeyler geçtiği için çoğunlukla duanın enerjisini düşürüyoruz maalesef . Ben dua ediyorum ama olacak mı olmayacak mı diye düşününce şüpheye düşmek oluyor. Fakat sizin bahsettiğiniz tarzda farkında olmadan aklınızdan başkaca bir şey geçmeksizin söylenen şeyler bazen tutuyor. He bir insanın ömrüne etki etmek ha şa sizin elinizde olan bişi değil denk gelmiştir o ama farkında olmadan edilen sözlerin genel olarak bir etkisi var .
 
Babam kanser hastası olduğu, doktorlar ömür biçtiği için devamlı canlı cenaze gibi geziyordum ve her daim mutsuzluğum yüzümden okunuyordu.

Ozamanlar bir flörtüm vardı bana babama üzüldüğüm için "-melankolisin" demişti. "-Evli olsan babanın ölmesi umrunda olmazdı, bir hayatın olmadığı için bu kadar takıyorsun şimdi peşinden 30 sene yas tutarsın" falan demişti.. Senin başına gelse ne yapardın demiştim "-metanetli olurdum senin kadar mahvetmezdim kendimi de düşünmek zorundayım, üzülmemek zeka ile ilgili" demişti.

Bana destek olmak yerine acımı küçümsemesi çok canımı acıtmıştı ve aynı acıyı yaşamasını dilemiştim. İnsallah senin benim gibi önceden haberinde olmaz kalp krizinden aniden küt diye gider de görürüm ben seni ozaman metanetli olunuyor mu olunmuyor mu diye içimden geçirmiştim.

Babam kanserden vefat etti bana baş sağlığı mesajı yazmış bende cevaben bana konuşurken beylik laflar ettiğin bu acı senin anlayabileceğin paylaşabileceğin bir acı değil sadece yaşayan anlar yazmıştım. 1 hafta sonra onunda babası hiç biseyi yokken aniden kalp krizinden vefat etti.

Şimdi oğluna kızıp aynı acıyı yaşamasını dilerken babasının ondan ayrı bir birey olduğunu unutup öfkemle ah etmiştim. Şimdi tamda ah ettiğim şekilde adamın kalpten gitmesi bende büyük vicdan azabı yarattı, inanılmaz derecede suçlu hissediyorum. Bu olayın hikmeti nedir aklım almıyor..

Bir yandan da şöyle düşünüyorum; benim duam bedduam yaratıcı nezdinde çok mühim olsaydı dualarım kendi babamı yaşatırdı ama yaşatmadı, ahım mı başkasını öldürecek.. ama yinede çok suçlu hissediyorum..
Bi hayatın olmadığı için üzülüyosun, üzülmememk zeka ile ilgili. Bu lafların üstüne ne dediniz çok merak ettim. Benim bi hayatım var ve benim bi zekam var dediniz mi? Evli olmayanların bi hayatı olmuyomuymuş? En önemlisi de bu hadsiz sizinle nasıl böyle konuşabiliyor?? Zekasız olan kendisi bunu belirtseydiniz keşke. Empati yoksunu kapasitesiz, deseydiniz keşke. Ayrıca da babasının vadesi dolmuş ölmüş. Senle bi ilgisi yok. Sen acını yaşa sadece.
 
Babam kanser hastası olduğu, doktorlar ömür biçtiği için devamlı canlı cenaze gibi geziyordum ve her daim mutsuzluğum yüzümden okunuyordu.

Ozamanlar bir flörtüm vardı bana babama üzüldüğüm için "-melankolisin" demişti. "-Evli olsan babanın ölmesi umrunda olmazdı, bir hayatın olmadığı için bu kadar takıyorsun şimdi peşinden 30 sene yas tutarsın" falan demişti.. Senin başına gelse ne yapardın demiştim "-metanetli olurdum senin kadar mahvetmezdim kendimi de düşünmek zorundayım, üzülmemek zeka ile ilgili" demişti.

Bana destek olmak yerine acımı küçümsemesi çok canımı acıtmıştı ve aynı acıyı yaşamasını dilemiştim. İnsallah senin benim gibi önceden haberinde olmaz kalp krizinden aniden küt diye gider de görürüm ben seni ozaman metanetli olunuyor mu olunmuyor mu diye içimden geçirmiştim.

Babam kanserden vefat etti bana baş sağlığı mesajı yazmış bende cevaben bana konuşurken beylik laflar ettiğin bu acı senin anlayabileceğin paylaşabileceğin bir acı değil sadece yaşayan anlar yazmıştım. 1 hafta sonra onunda babası hiç biseyi yokken aniden kalp krizinden vefat etti.

Şimdi oğluna kızıp aynı acıyı yaşamasını dilerken babasının ondan ayrı bir birey olduğunu unutup öfkemle ah etmiştim. Şimdi tamda ah ettiğim şekilde adamın kalpten gitmesi bende büyük vicdan azabı yarattı, inanılmaz derecede suçlu hissediyorum. Bu olayın hikmeti nedir aklım almıyor..

Bir yandan da şöyle düşünüyorum; benim duam bedduam yaratıcı nezdinde çok mühim olsaydı dualarım kendi babamı yaşatırdı ama yaşatmadı, ahım mı başkasını öldürecek.. ama yinede çok suçlu hissediyorum..
 
Ya sizin bir lafinizla insan öldüreceginiz dusuncesine kapilmaniz bir garip yani. Denk gelmiş olmuş işte.
 
Insallah hala sevgilin degildir
Basin sag olsun, yas tutmayi bile bilmeyen, aciya saygisi olmayan bencilin tekiymis karsindaki. Gorusuyorsan da ayrilmalisin bence
 
Babam kanser hastası olduğu, doktorlar ömür biçtiği için devamlı canlı cenaze gibi geziyordum ve her daim mutsuzluğum yüzümden okunuyordu.

Ozamanlar bir flörtüm vardı bana babama üzüldüğüm için "-melankolisin" demişti. "-Evli olsan babanın ölmesi umrunda olmazdı, bir hayatın olmadığı için bu kadar takıyorsun şimdi peşinden 30 sene yas tutarsın" falan demişti.. Senin başına gelse ne yapardın demiştim "-metanetli olurdum senin kadar mahvetmezdim kendimi de düşünmek zorundayım, üzülmemek zeka ile ilgili" demişti.

Bana destek olmak yerine acımı küçümsemesi çok canımı acıtmıştı ve aynı acıyı yaşamasını dilemiştim. İnsallah senin benim gibi önceden haberinde olmaz kalp krizinden aniden küt diye gider de görürüm ben seni ozaman metanetli olunuyor mu olunmuyor mu diye içimden geçirmiştim.

Babam kanserden vefat etti bana baş sağlığı mesajı yazmış bende cevaben bana konuşurken beylik laflar ettiğin bu acı senin anlayabileceğin paylaşabileceğin bir acı değil sadece yaşayan anlar yazmıştım. 1 hafta sonra onunda babası hiç biseyi yokken aniden kalp krizinden vefat etti.

Şimdi oğluna kızıp aynı acıyı yaşamasını dilerken babasının ondan ayrı bir birey olduğunu unutup öfkemle ah etmiştim. Şimdi tamda ah ettiğim şekilde adamın kalpten gitmesi bende büyük vicdan azabı yarattı, inanılmaz derecede suçlu hissediyorum. Bu olayın hikmeti nedir aklım almıyor..

Bir yandan da şöyle düşünüyorum; benim duam bedduam yaratıcı nezdinde çok mühim olsaydı dualarım kendi babamı yaşatırdı ama yaşatmadı, ahım mı başkasını öldürecek.. ama yinede çok suçlu hissediyorum..
Başınız sağolsun oda öyle dan dun konuşmasaydı sende öyle demezdim
Ama şuan bırakın melankolikliği vadesi gelen gidiyor buna takılmayın rabbimin taktiri belki de eski erkek arkadaşınızın imtihanıdır.
Yeterince yük almışsınız buna gerek yok fazlası zarar.
 
Dünyada yılda 18 milyon kişi kalpten ölüyormuş. Ülkemizde revaçta olan bir ölüm sebebi. Tansiyonu şekeri kalbi olmayan mı var yaşı ileri insanlarda? Sizce duayla bedduayla olacak iş mi? :işsiz:
 
Sizin artık bir psikolojik destek almanız lazım...
Her Konunuz "babam kanser hastasıydı..." diye başlıyor
Yanlış anlamayın sizin için söylüyorum
Tek başınıza atlatamıyor gibisiniz
Size iyi gelebilir destek almak
Babam hayattaki en sevdiğim tek insandı arkadaşım gibiydi. Her akşam yemek yedin mi diye kontrol ederdi sana para gönderdim git çek biseyler ye derdi. Annemden çok düşünürdü dert ortağım beni hayata bağlayan tek şeydi. Onun ölümüyle hayat anlamını yitirdi. Hangi psikolojik destek onu var gibi hissettirip beni onun olduğu zamanlar gibi normal yapabilir ki?
 
Babam hayattaki en sevdiğim tek insandı arkadaşım gibiydi. Her akşam yemek yedin mi diye kontrol ederdi sana para gönderdim git çek biseyler ye derdi. Annemden çok düşünürdü dert ortağım beni hayata bağlayan tek şeydi. Onun ölümüyle hayat anlamını yitirdi. Hangi psikolojik destek onu var gibi hissettirip beni onun olduğu zamanlar gibi normal yapabilir ki?
O zamanlara dönmek zor
Ama daha iyi hissedersiniz diye dedim
 
Back