- 12 Haziran 2014
- 546
- 312
-
- Konu Sahibi onlygodcanjudgeme
- #1
Bu mutsuzluga bi cocuk neden?...
Eşini hiç tanımadan evlenmişsin sessizsinema. Keşke önce bi kendini tanısaydın, hayattan neler beklediğini önce kendine sorsaydın. Sonra adama beklentilerini söyleyip karşılayıp karşılamayacağını sorsaydın. Adamın romantik yönü yok, daha önceki konularını da biliyorum. Yanlış karar, üzgünüm
ay gülümsedim bir an iyi mi :)özel günlere takılmayın bence(bkz madde 1)benim başımdan geçti.ilk doğum günümdede el kremi almıştı erkekler böyledir büyütmeyin
en son cümlenizle ne yapmanız gerektiğini farketmişsiniz zaten.Merhabalar , o kadar çok konu açtım ki artık utanıyorum bile... Ama ben bu evliliği sürdürdüğüm sürece bu konuları daha çok açar ve daha kendimi üzüp yıpratmaya çoook devam ederim... Kendimi eleştiriyorum evet , madem bu kadar kızıyorum üzülüyorum yıpranıyorum neden bırakıp gitmiyorum onu diye daha çok kendime kızıyorum artık! 21 yaşına girdim bugün. Daha önceki konularımdan hatırlayabilirsiniz belki eşim ve sorunlarım... Öncelikle ben şuan objektif bakamıyor olabilirim , eğer ki ben suçluysam yada abarttıysam açık yüreklilikle söyleyin bileyim hatamı. Kısaca özetleyim , eşimin doğum gününde , evlilik yıldönümümüzde ona süprizler hazırladım. Daha önce eşimle benim doğum günümü hiç beraber kutlayamadık 1.5 yıllık evli ve evlilik öncesinde de uzun süre görüşmüş olsakta genelde benim doğum günü sıraları ayrılmıştık dolayısıyla kutlayamamıştık beraber. Geçen senede evliyken tartışmıştık 14 ocakta kutlayamamıştık doğum günümü bir süre ayrı yaşamıştık... Her neyse , eşimin benim için birşeyler yapmasını açıkcası bekledim ne yalan söyleyim... Ben onun doğum gününde süpriz parti yapmıştım haberi yoktu şaşırdı. Evlilik yıldönümümzde o hediye almamıştı ben almış ve de romantik sofra kurup giyimime kendime özenip mumlar yakıp onu karşılamıştım karanlık evimizde... Bu akşam benim annemlere gideceğiz. Bende dedim ki neden başbaşa birşeyler yapmak istemiyorsun benimle dedim. Özel günler yanlız kutlanmaz dedi. Bana hediye olarakta nazar boncuklu kolye spariş verdi internetten dün bakıyordu bana sen beğen dedi bende seçtim... Tartıştık az önce suratım asıktı , ne oldu dedi bende basbasa benmle bıseyler yapmak istemiyosun hiç dedim... Sabah dedi ki arkadaşı ve hanımıyla bolu abanta gidelim mi dedi... Ben o zamanda neden basbasa gtmiyoruz demstm anlam veremıyorum bu yaptıgına... Yılbasında da basbasa olalım evde dedim ama görümcemlere ve kaynanamlara gittik o istediği için ... Şimdi de tartıştık elindeki şurubu fırlattı yere kırdı sen hep kendi kendini mutsuz ediyosun dedi. Ben sizce abartmış olabilir miyim yoksa başbaşa kutlama yada başbaşa yemeğe çıkma gibi istedigim şeyler anormal mi ?
- Artık herşeyden nefret etmeye başlıyorum çok yoruldum yıpranmış hissediyorum kendimi... Ağlamaktan bıktım.. Yada hayattan.
- Şunuda belirteyim , maddi anlamda kesinlikle birşey istemiyorum.. Ben onun içten bir gülümsemesi kutlamasına mutlu olurum zaten ama uğraşmaması beni çok üzdü , tabi ki bir bayan kadar incelikli düşünmesini beklemiyorum ondan ama üzüldüm. Evden çıkarken de ben ağlıyordum seni annene bırakayım istersen aksam gelirim oraya dedi... Bende yok aksam beraber gideriz dedim... Annemin böyle görmesini istemem beni.. Şuna da inanıyorum artık ne kadar az hayal kurarsam o kadar az üzülürüm herhalde.
21 yaşında evlisiniz bir de üstüne hamile mi kaldınız, bu adama çocuk vermek.. Eşiniz tam bir Odun. Evet ağacın insan bulmuş hali. Yaşınız genç siz de hakediyorsunuz mutlu olmayı. Artık siz de onun icin birseyler yapmayi birakin. Bu arada doğumgününüz kutlu olsunMerhabalar , o kadar çok konu açtım ki artık utanıyorum bile... Ama ben bu evliliği sürdürdüğüm sürece bu konuları daha çok açar ve daha kendimi üzüp yıpratmaya çoook devam ederim... Kendimi eleştiriyorum evet , madem bu kadar kızıyorum üzülüyorum yıpranıyorum neden bırakıp gitmiyorum onu diye daha çok kendime kızıyorum artık! 21 yaşına girdim bugün. Daha önceki konularımdan hatırlayabilirsiniz belki eşim ve sorunlarım... Öncelikle ben şuan objektif bakamıyor olabilirim , eğer ki ben suçluysam yada abarttıysam açık yüreklilikle söyleyin bileyim hatamı. Kısaca özetleyim , eşimin doğum gününde , evlilik yıldönümümüzde ona süprizler hazırladım. Daha önce eşimle benim doğum günümü hiç beraber kutlayamadık 1.5 yıllık evli ve evlilik öncesinde de uzun süre görüşmüş olsakta genelde benim doğum günü sıraları ayrılmıştık dolayısıyla kutlayamamıştık beraber. Geçen senede evliyken tartışmıştık 14 ocakta kutlayamamıştık doğum günümü bir süre ayrı yaşamıştık... Her neyse , eşimin benim için birşeyler yapmasını açıkcası bekledim ne yalan söyleyim... Ben onun doğum gününde süpriz parti yapmıştım haberi yoktu şaşırdı. Evlilik yıldönümümzde o hediye almamıştı ben almış ve de romantik sofra kurup giyimime kendime özenip mumlar yakıp onu karşılamıştım karanlık evimizde... Bu akşam benim annemlere gideceğiz. Bende dedim ki neden başbaşa birşeyler yapmak istemiyorsun benimle dedim. Özel günler yanlız kutlanmaz dedi. Bana hediye olarakta nazar boncuklu kolye spariş verdi internetten dün bakıyordu bana sen beğen dedi bende seçtim... Tartıştık az önce suratım asıktı , ne oldu dedi bende basbasa benmle bıseyler yapmak istemiyosun hiç dedim... Sabah dedi ki arkadaşı ve hanımıyla bolu abanta gidelim mi dedi... Ben o zamanda neden basbasa gtmiyoruz demstm anlam veremıyorum bu yaptıgına... Yılbasında da basbasa olalım evde dedim ama görümcemlere ve kaynanamlara gittik o istediği için ... Şimdi de tartıştık elindeki şurubu fırlattı yere kırdı sen hep kendi kendini mutsuz ediyosun dedi. Ben sizce abartmış olabilir miyim yoksa başbaşa kutlama yada başbaşa yemeğe çıkma gibi istedigim şeyler anormal mi ?
- Artık herşeyden nefret etmeye başlıyorum çok yoruldum yıpranmış hissediyorum kendimi... Ağlamaktan bıktım.. Yada hayattan.
- Şunuda belirteyim , maddi anlamda kesinlikle birşey istemiyorum.. Ben onun içten bir gülümsemesi kutlamasına mutlu olurum zaten ama uğraşmaması beni çok üzdü , tabi ki bir bayan kadar incelikli düşünmesini beklemiyorum ondan ama üzüldüm. Evden çıkarken de ben ağlıyordum seni annene bırakayım istersen aksam gelirim oraya dedi... Bende yok aksam beraber gideriz dedim... Annemin böyle görmesini istemem beni.. Şuna da inanıyorum artık ne kadar az hayal kurarsam o kadar az üzülürüm herhalde.