- 8 Mayıs 2012
- 62
- 1
- 296
Öncelikle merhaba. Kızlar bi sorunum var ve ne kadar saçma olduğunun farkındayım. Fakat her ne kadar saçma olsa da bu sorun benim yaşantımı fazlasıyla etkiliyor. Benim derdim sivilcelerimi sıkmakla ilgili. Ergenliğe girdiğimden beri yüzümle ilgilenen bi kızım. Bazı insanlar yüzlerinde çıkan siyah noktalar veya sivilcelerle ilgilenmezler ama malesef ben onlardan olamadım. Ne zaman sivilcem çıksa onu kafama takarım ama beni çirkinleştirdiği için değil, içimde karşı koyamadığım bi dürtü, sivilcelerimi sıkmaya yönlendiriyor beni. Önce yüzüme dokunuyorum daha sonra ayna karşısına geçip zarar vermiş miyim diye kontrol ediyorum ve o sırada ne oluyorsa oluyor ve kendimi kaybedip yüzümde ne var ne yoksa sıkıyorum. Sonra aynaya baktığımda gördüğüm o kırmızı suratın bana yaşattığı duyguyu tahmin edemezsiniz. Artık geri dönüş ve bu yaraların geçmesini beklemekten başka yol yok diye düşünüyorum. Hatta böyle dönemlerde kırmızı suratımla sokağa çıkmayı, alışveriş yapmayı bile istemiyorum. Diyeceksiniz ki e sen de sıkma sabret, onlar zaten bi kaç güne geçer. Haklısınız, denemedim değil. Bazen sabrediyorum, suratım çok güzel görünüyor ve o an aynaya bakarken kendi kendime 'umarım bu kez aynı duyguyu yaşamam' diyorum ve içimdeki şeytan bi kaç gün içinde harekete geçiyor ve yine kıpkırmızı bi surata sahip oluyorum. Kendime kaç kez söz verdim dokunmayacağım diye ama nafile. Bu durumdan çok sıkıldım ve odamdaki, çantamdaki aynaları kaldırdım. Sorunumun basit bi sorun olmadığını düşünüyorum, altında mutlaka psikolojik problemler yatıyor ama öyle her gün olaylar yaşayan biri de değilim. Şunu da söylemek istiyorum; ayna karşısına geçip de sivilcelerimi katletmeye başladığım anda dünyayı unutuyorum, sanki onlar vücudumda bulunmaması gereken pisliklermiş gibi geliyor. Ben de diğer insanlar gibi sivilcelerine 'özel ilgi' göstermeyen biri olmak istiyorum. Aynı sorunu yaşayan birileri illa ki vardır. Lütfen önerilerinizi esirgemeyin.
kendine engel olmaktan başka çaren yok
nacizane bi tavsiye sadece.
aksine sivilceyle oynayıp onu patlatıp yağını çıkarmak bizi RAHATLATIYOR.her şeyi unutup hafifliyosun o süre zarfında..dalıp gidiyosun.ama bu öyle bi şey ki ''canım sıkıldı hadi 2 sivilcemi patlatayım da rahatlayayım diye başlamıyosun.her an bi bakmışsın ki kendini ayna karşısında kıpkırmızı sıkılmış izli bi yüz görüyosun.bian ben ne yaptım diyosun .ve her seferinde bi daha yapıcam..ve yine kendini ayna karşısında sıkılmamış alan bırakmamış bi kırmızı yüzle buluyosun...
