Bu gashlighting mi?

felidaee .!.:
Öyle midir sahi? Öyledir di mi , sonuçta ben istemedim dünyaya gelmeyi. Madem bu kadar mutsuz olacaktı (babam) neden evlendi neden çocuk yaptılar.
Genişletmek için tıkla...
felidaeee seni bildim bileli anne babanın vicdanına oynamasından kurtulamadın, aslında yapman gereken belli ama annenin hastalığı yüzünden yapamıyor, vicdanının sesine kulak tıkayamıyorsun.
Anne babanla ilişkinde senin suçun olmayan şeyleri dahi kendi suçunmuş gibi öyle bir yüklenmişsin ki, birkaç ay arayla içinde bir şeyler kopuyor ve sen başa sarıyorsun.
Onlar birbirinden memnun ve ikili olarak gayet mutlular, sende kendini artık bir sal ve mutlu ol.
 
Bir tanecik evladını bir yere sığdıramamış ebeveynlerin, aklımın almadığı bir durum bu.

Bir de anne olunca gör. Çocuğunun saçının teline zarar gelmesin diye üzerine titrerken ebeveynlerinin sen çocukken yaptığı her şey yüzüne tokat gibi çarpıyor. Beni hiç sevmemişler ki diyorsun, böylesine bir masumluğu insan nasıl böyle hor kullanır diye hem kendi çocuğunla hem de çocukluğunla uğraşıp duruyorsun.
 
Bu arada annemme son sürtüşme konumuz da

Şöyle söyliyim ; çocuğum yok kedilerim var. En son kedimizi pandemide sahiplendik, diğerlerinden yaşça çok küçük ve çok hareketli. Bazen onunla oynamadığımda acaba yeterince ilgilenemiyor muyuz diyorum. Bakın bu kedi, ben onların çocuğuydum ama herşeyim battı. Gerçekten çok yazık.
 

Çok haklısın müdirem. Ama gözüm açılıyor yavaş yavaş, belki de yaşla ilgili bir tecrübedir bilmiyorum. Neden bir anne baba evladını aramaz? Hiç ama aramamak yani darılma gücenme durumu değil, neden hep bekler? Kayınvalidem bile beni daha çok merak ediyor yahu.
 

Noop annem istiyor ki eşimle olduğu gibi mesajlaşalım. Sms, watsapp sürekli diyalog halindeyiz, ne zaman kesmeye kalksam üzülüyor anne bu normal değil diyorum 40 sene sonra mı anneni siliyorsun diyor. E anne sorun da zaten 40 senedir saçma sapan olmamız ya! Şimdi yazışmıyoruz her sabah sticker atıyor wp’dan. Ben de cevap yazmıyorum. Görüşmeme sebebim de bana bu yaz söyledikleri oldu. Ben bir sene evel işten ayrıldım, kendi isteğimle olan bir şeydi bana da iyi geldi süreç. Ama bu süreçte anneme çok battım. Sürekli “memleket yanarken sen geziyorsun”, “şatafat içindesin” vb. laflar demeye başladı. Bunun nedeni de bu sene ilk kez vizesiz yurtdışına gitmemiz ve benim çalışmamam. Normal olan, insana nefes aldıran herşeyi lüzumsuz görüyorlar. Ha tamam şu an ekonomik kriz var ama mesele bu değil ben biliyorum tanıyorum çünkü.

Çok soğudum, hiçbir şey hissetmiyorum ama annemin sağlık sorunlarının da nüksetmesinden korkuyorum. Ya robot gibi onların istediği, istediğinde laf soktuğu, tamamen benim arayıp ilgilendiğim bir ilişki yürütücem ya da böyle olacak birşey olursa da vicdan azabı çekicem. İki ucu şeyli şey ve buna sebep de benim kopamadım bir türlü. Aslında babam evlendiğimde yanımda olmadığında bitmeliydi diyaloğum.
 

her sabah sticker mı
bırak atsın açma bile bir kerede o seni değil sen onu yıldır.
ama mesela kaç günde bir konuşuyorsunuz onu azalt yavaş yavaş. yada mesajlaşmayı. sen koy kuralları yavaş yavaş.
her gün mesaj yazıyorsa 3 gün sonra bak cevap yaz bir dahakine 5 gün sonra...
böyle böyle senin şartlarında görüşme oluşturmaya çalış.
annen o kadar babana bağımlıki arkadaşı bile yok sanırım gelişen teknolojiyide senin vasıtanla eşlik etmeye çalışıyor e sıkılıyorda muhtemelen sana sarıyor izin verme. küs olman gerekmiyor 3/5 gün sonra mesaja cevap verdiğinde normal ol.
 
Kimi insanlar fazla egoludur, anne baba olmak bu egolarını daha da besleyip büyütür, onlar gibi bir aileye doğmanı bahşetmişlerdir sana, onlar büyüktürler çocuklar aramalıdır, çocuklar merak etmelidir.
Aramazsan hayırsızsındır, sana verdikleri emekleri sorgularlar çünkü onlar senin için her şeyi yapmıştır, sıfatları büyüktür bir kere, biri annedir diğeri baba, anne babalıklarını asla yargılayamazsın, hesap soramazsın, sorduğun anda o anne babalığa sığınır seninle ilgili tüüüüüm eski defterleri açar senin içine koccaaa bir taşı alıp oturturlar, sonra sende vicdan yaparsın, evlatlığını sorgularsın.

Neden aramıyorlar diye düşünme o yüzden, aramalarını da bekleme hatta bunu dert dahi etme, sen içinden gelirse ararsan ararsın aramazsan aramazsın, ya onları böyle kabullenmeyi öğrenmelisin veya buraya kadar deyip çizgiyi çekmelisin.

Seni biraz tanıdıysam çizgi çekemeyeceksin, bu sebeple en güzeli onların bu halini kabullenip keyfin ne zaman isterse o zaman araman, niye gelmiyorsun aramıyorsun sorularına karşılık da kulakları tıkayıp eee daha daha nasılsınız, Ayhhh bizde kedilerin maması, evin işi, apartmanın tantanası derken bir yoğunuz bir yoğunuz, hadi görüşürüz bay diyerek görüşmeyi sonlandırmalısın, konuşmalarında baskın ol biraz, arama sorma mevzularına girip hesap sormaya kalkarlarsa lafı ağızlarına tıkayacak şeyler bul, kedilerinden bahset, mutfaktı banyoydu, marketten aldığın mamanın zamlanmasıydı derken mevzuyu başka tarafa çekip konuşmayı kendi istediğin gibi yönlendir felidaeee çünkü sen içli bir kadınsın, ailenin seni doğru dürüst tanıdığını bile sanmıyorum, yaptıklarının senin içine nasıl işlediğini bilmiyorlar ama vicdanının farkındalar, onlardan seninle ilgili duyacağın her söz seni şu döngünün içinde tutmaya devam ettirecek, gerekirse telefonu kulağından uzaklaştır ama kendinle alakalı eleştirileri duyma.

Uzman yardımı alıyor muydun hatırlamıyorum almıyorsan lütfen bir an önce uzman yardımı al, yıllar boyu senin içinde yarattıkları anne baba boşluğunu doldurmaları artık imkansız, geçmişi silemezler telafi etmeye de niyetleri yok, hoş bu saatten sonra ne anlamı olur o da meçhul ama en azından senin kendinle, çocukluğunla barışman, kendini sevmen için yararı olur uzman desteğinin.
 
Evet cok manipule edilmissiniz mesela o yasta 50 tane mesaj atiyolarsa telefonu kapatabilirdiniz ayri eve cikmak istediyaeniz cikaaydiniz kendi kendilerine kudursalardi yani gencliginize yazik olmus ben olsam iletişimi keserdim birbirlerini yesinler yada baksinlar siz mutluysa iz esinize odaklanin onlar degismeyecek cunku bosverin
 
öyle bir arada kalmış nesiliz ki..... bizden öncekileri ve sonrakileri hep tatmin etmek üzerimize görev bırakılmış sanki. insanların hissettikleri yanlış olacağını düşünmüyorum kendinizi suçlamayın linç eden etsin. zaten üzerinizde on ton yük var bir de bunu mu takacaksınız? enn güzeli uzak durmak. ben huzuru öyle buldum. bizimkiler baskıcı değil ama asla anlaşamayan ,dinlemeyen, alıngan, bencil insanlar topluluğu. uzaktan görüşmek en güzeli. ben bu sorunu aşmanın yolunu şöyle bulmuştum: onların bu hareketlerinin nedeni kendi ailelerinden kaynaklı. onları öyle kabul ettim. özümsedim. gereksiz hiç bir münakaşaya girmedim. ta ki çocuğum olup birkaç ay annemle fazlasıyla içli dışlı olana kadar. bende sorun yaşıyorum . umarım aşarsınız. bir psikolog desteği almak istiyorum sanırım sizinde almanız fayda verecektir.
 
Geçen gün annesiyle yaşadığı sorunları anlatan bir üyeye diğer bir üye kitap tavsiyesi verdi. Tavsiyeyi veren üyenin nickini hatırlamıyorum, affet beni tam yerli yerinde kitap tavsiyesi veren güzel kadınnn kim olduğunu unuttuuum affet beni.

Neyse kitabın adı: Zor Bir Ailede Büyümek. İngilizcesi Toxic Parents kitabın. Ben yarısına gelebildim henüz. Lütfen alıp okuyun.

Kitaptan anladığım kadarıyla (daha yarısındayım tekrar söyleyeyim) anne-babayla olan iletişimin kurallarını bizim koymamız gerekiyor ama en öncelikli olan şey profesyonel yardım alarak işe başlamak. Yardım almazsanız ne kitap fayda eder ne burada bizim söylediklerimiz. Aileniz asla değişmeyecek sizin değişmeniz gerekiyor.
 
Görüşmemek de bir tercih ve faydalarından çok dibe batırmaları varken görüşememeni tavsiye etmekten başka bir şey diyemiyorum.
 
Bir ay olacak annemle (dolayısıyla da babamla) konuşmuyorum. Ama vicdanen çok rahatsızım, nedeni de zamanında yaptıkları manipüleler. Örneğin iş başvurum ve görüşmem var haber bekliyorum, içimden bir ses diyor ki sen aileni üzüyorsun iş bulamazsın çünkü kötü birisin gerçekten hiç iyi bir psikolojide değilim.
 
30 yaşında evli bir kadınım aile konusunda birebir aynı hayatı yaşamışız Anne hariç benim annem melek gibi bir kadındı öldü bunun dışındakiler beni de hiç aramazlar sormazlar ben huyları böyle diyip geçiştirmeye karar verdim artık keza benim babam uyuşturucu bağımlısı üstümde en ufak bir hakkı bile yoktur bana dedem baktı..
 
Off yazicak bisey bulamadim
Keske yaninda olsam sarilsam sana cok benzer cunku yasadiklarimiz. Annem ve babam asagi yukari ayni anlattiklarin gibi. Bende evlenirsem belki kurtulurum diyorum ama demekki oda cozum degil.
 
Destek almalısın. Haklısın söylenecek çok şey yok.
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
ailevi sorunlarım
Yorumlar
9
Görüntüleme
640
esl3ss
E
K
anne ve babamı affedemiyorum
7 8 9
Yorumlar
171
Görüntüleme
4K
ZemheriPoyraz
P
  • Kilitli
Erkek arkadaşım annesine çok sevgi sözcüğü kullanıyor.
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
2K
Ponciksi
B
Babamin gebermesi için dua eder misiniz
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
gelgor
G
O
  • Kilitli
Dinde bunun kabulü olur mu?
Yorumlar
11
Görüntüleme
947
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…