- 1 Mayıs 2020
- 9
- 0
- 41
- Konu Sahibi Saranda1607
- #1
Merhabe herkeze,
beni yeniyim burda, öncelikle Türkcem fazla iyi degil (annem alman), yanlis yazarsam kusura bakmayin lütfen.
Artik ne yapacagimi bilmiyorum. Hikaye cok uzun aslinda, ama kisa anlatmaya calisacagim.
Ben ikinci kez evliyim, 5 bucuk sene evliyim. Ilk evliligim cok kötüydü, eski esim bana cok siddet uyguladi (onun psikoloji cok bozuktu) O evlilikten bir cocugum var.
Ayirldiktan sonra benden yas olarak biraz daha genc bir adam tanistim. Ilk 1 bucuk sene arada görüstük, beni güldürdü ve mutlu etti, yinede ciddi bir iliski degildi. Bir anda adam kayboldu, 7 ay hic görmedim, baska ülkeye gitmeye zorundaydi cünkü onun kagit adresi ordaydi. Burda bir abisi ve baska akrabalari var . O aylar icinde cok üzgündüm cok aci cektim cünkü ona karsi cok duygularim oldugu anlamistim. Bir an yine buraya geldi, ilk yaman iletisimiz yoktu, baska kadinlarla da yazisti bildigim kadar. Bir anda aramaya basladi . Bana durumu anlatti...burda kalmak icin evlenmesi gerekti yoksa Türkiyeye gönderilecekti. Ben ona ilk günden beri dedim : seni seviyorum, ama sen beni sevmiyorsun. Yine de sana yardim edebilirim (senle evlenecegim yani), ama beraber oturmicagiz falan, sen yoluna ben yoluma. O hep dedi "yok, bende seni seviyorum simdi, sen kendini sevdirdin bana vs." Cok cabaladi. Burdaki Ailesiyle tanistirdi beni. Ben ona inanmaya basladim. Kagitlar hazirlandik, evlendik. Benim aileme bugüne kadar söylemedim. Hep erteledik sonra beraber oldugumuzu anlatacagiz falan. Daha uygundu böyle, cünkü ayni zamanda eski esimden tehdit aldigim icin (öldürecekti beni falan) ve gercekten büyük risk vardi.
Ilk 4 sene cok güzel yürüdü hersey. Gercekten inanabildim ve güvenebildim ona. Beraber güldük, yedik, agladik vs. Depresyon sorunlarim var 17 senedir, o durumda hep destek oldu bana. 1 bucuk sene önce kendi sirket (Abisinden kendi adina üzerine almis) acti. O günden hersey cok degisti. Cok is oldugu icin gece gündüz calisti. Yine de eve geldi hep. Yavas Yavas daha yakin oldugu icin kuzenisinde yatmaya basladi. Yine de eve geldi her iki gün mesela. Ama yavas yavas daha az eve gelmeye basladi. Abisine bir kere de gecen sene söyledim, onunla konustu, ama islerden dolayi fazla bir sey degismedi. Gecen sene kasimda süresiz oturum aldi. Ben hep korktum beni terk edecegi , yillar icinde arada dedim, o hep dedi „inanmiyorsun ve güvenmiyorsun bana“. Ben ona güvenmek istedim ama. Oturumun önce ve sonra ayni sey. Bazen haftada bir eve geliyor, bazen iki hafta bir. Ben ona hep yazdim veya aradim, ama fazla degil. Cogu zaman telefonu acmiyor. Sadece bana degil, baska arkadaslar da ayni sey anlatti bana. Sirket üzerine aldiktan sonra cok degismis, birkac ay hic uymadi, mesela bir gecede 3 saat, birkac saat sonra 3 saat falan. Bence sorunlardan ve isten dolayi psikolojisi bozuldu.
Bu sene bir ev aldigi haber oldum. Ev bide cok yakin benim evime, yüreyerek gidebilirim oraya. Birkac ay önce bana dedi „ ben abim icin bir ev almam lazim.“ Yeni ev abisi icin oldugu sandim. Birkac defa orda gördügüm icin süphelendim ve 4 hafta önce sinir krizi gecirdim. Yüzüsüne dedim ev aldigi ve ilk an cok kizdi, onu takip ettigimi diyor (bu dogrudu, cok defa takip ettim cünkü bir sene dir süphe icinde yasiyorum). Ilk an cok cok kizdi sokakta bana. Sonra rahat oldu ve düzgün konustuk, aksam herseyi konusacagimizi dedi. Söz tuttu, aksam geldi birkac saat cok seyler anlatti bana. Kendisiden bana dedi „evet, ev kendi adima aldim, ama bu benim evim degil. Aile icin koruma adina yarin öbür gün sorun ciksa devletten“ (sirket yüzünden birkac tane sorun oldu“. Orda uydugu biliyorum. Yine de ona söz verdim orda beklemicegim takip etmicegimi. Evliligimiyi kurtarmak icin buna raziydim ve sonra oraya hic gitmedim, sadece orda gecmek zorunda kalsam geciyorum tramvayla mesela.
Yalvarmaya aglamaya onun önünde biraktim. 3 gün simdi ona yazmadim, o da yazmiyor. Bu aksam ona mesaj yazdim, kagitlar icin bir bilgi lazim ondan. Birkac daka önce bana cevap gönderdi.
Cok yakindir ama ulasamiyorum duygusal olarak ve bu cok zor bir durum. Uzun konustugumuz gün cok iyidi, cok iyi ve saygili konustuk. Birkac defa bana beni sevdigi ve her zaman yanimda olacagi dedi. O gün de bosanmak konusu acti, ama onun sorunlar yüzünden diyor. Ben ona o gün 100 defa dedim : Gercek sebebi söyle, daha iyi saygili bir sekilden ayril , sevmiyorsan yada sebep ne olursa olsun bana söyle. Tabiki üzülecegim dedim, ama en azindan hersey temiz dürüst olsun ve hayatimi devam edebilirim. Ama yine de „yok, öyle bir sey yok, ama bana böyle saygili bir sekilde senden ayrilma firsati verdigin icin tesekkür ederim“.
Her zaman kiskandim da, baska biri var diye, ama burda galiba yok, Türkiyede belki var, yine de Temiz kalbim oldugu icin sevdigi dedi. Sonra iki defa eve geldi, ben ona rica ettim ve söz verdigi icin geldi, ama simdi iki hafta olacak gelmedi. Cok cok aci cekiyorum.
Sizce bu evlilik bitti mi? Sizce ben ona o kadar mantikli bir sekilde benden temiz ayrilma firsat versem niye firsati kacirdi ve ayrilmiyor? Niye hic yazmiyor beni böyle redediyor beni?
Ben üzerisine gitmek istemiyorum. Cok okuyorum ve izliyorum böyle konular hakkinda ve psikolojlar diyorlar iletisim kurmamak ve sadece isler hakkinda yazismali falan.
Gecen sene ve bu sene basinda cok seyler denedim onu geri kazanmaya. Ama bir tür hepsi bos. Ben onun adisinda da aciyorum, belli ki sorunlar var onun, hep dert icinde ve rahat olmak istiyor. Ne yapcagimi gercekten bilmiyorum. Bu dertler yüzünden gecen sene hastanede bir gece yattim ( kalp agri ve tensionum acayip yükseldi). O günden sonra hep hasta gibiydim. Uyamadim hafatlarca, titriyorum ve panik ataklar geciriyorum her gün. O bana karsa senelerce o kadar iyidi ve simdi sanki baska insan.
Sizin fikirlerinizin icin simdiden tesekkür ederim.
beni yeniyim burda, öncelikle Türkcem fazla iyi degil (annem alman), yanlis yazarsam kusura bakmayin lütfen.
Artik ne yapacagimi bilmiyorum. Hikaye cok uzun aslinda, ama kisa anlatmaya calisacagim.
Ben ikinci kez evliyim, 5 bucuk sene evliyim. Ilk evliligim cok kötüydü, eski esim bana cok siddet uyguladi (onun psikoloji cok bozuktu) O evlilikten bir cocugum var.
Ayirldiktan sonra benden yas olarak biraz daha genc bir adam tanistim. Ilk 1 bucuk sene arada görüstük, beni güldürdü ve mutlu etti, yinede ciddi bir iliski degildi. Bir anda adam kayboldu, 7 ay hic görmedim, baska ülkeye gitmeye zorundaydi cünkü onun kagit adresi ordaydi. Burda bir abisi ve baska akrabalari var . O aylar icinde cok üzgündüm cok aci cektim cünkü ona karsi cok duygularim oldugu anlamistim. Bir an yine buraya geldi, ilk yaman iletisimiz yoktu, baska kadinlarla da yazisti bildigim kadar. Bir anda aramaya basladi . Bana durumu anlatti...burda kalmak icin evlenmesi gerekti yoksa Türkiyeye gönderilecekti. Ben ona ilk günden beri dedim : seni seviyorum, ama sen beni sevmiyorsun. Yine de sana yardim edebilirim (senle evlenecegim yani), ama beraber oturmicagiz falan, sen yoluna ben yoluma. O hep dedi "yok, bende seni seviyorum simdi, sen kendini sevdirdin bana vs." Cok cabaladi. Burdaki Ailesiyle tanistirdi beni. Ben ona inanmaya basladim. Kagitlar hazirlandik, evlendik. Benim aileme bugüne kadar söylemedim. Hep erteledik sonra beraber oldugumuzu anlatacagiz falan. Daha uygundu böyle, cünkü ayni zamanda eski esimden tehdit aldigim icin (öldürecekti beni falan) ve gercekten büyük risk vardi.
Ilk 4 sene cok güzel yürüdü hersey. Gercekten inanabildim ve güvenebildim ona. Beraber güldük, yedik, agladik vs. Depresyon sorunlarim var 17 senedir, o durumda hep destek oldu bana. 1 bucuk sene önce kendi sirket (Abisinden kendi adina üzerine almis) acti. O günden hersey cok degisti. Cok is oldugu icin gece gündüz calisti. Yine de eve geldi hep. Yavas Yavas daha yakin oldugu icin kuzenisinde yatmaya basladi. Yine de eve geldi her iki gün mesela. Ama yavas yavas daha az eve gelmeye basladi. Abisine bir kere de gecen sene söyledim, onunla konustu, ama islerden dolayi fazla bir sey degismedi. Gecen sene kasimda süresiz oturum aldi. Ben hep korktum beni terk edecegi , yillar icinde arada dedim, o hep dedi „inanmiyorsun ve güvenmiyorsun bana“. Ben ona güvenmek istedim ama. Oturumun önce ve sonra ayni sey. Bazen haftada bir eve geliyor, bazen iki hafta bir. Ben ona hep yazdim veya aradim, ama fazla degil. Cogu zaman telefonu acmiyor. Sadece bana degil, baska arkadaslar da ayni sey anlatti bana. Sirket üzerine aldiktan sonra cok degismis, birkac ay hic uymadi, mesela bir gecede 3 saat, birkac saat sonra 3 saat falan. Bence sorunlardan ve isten dolayi psikolojisi bozuldu.
Bu sene bir ev aldigi haber oldum. Ev bide cok yakin benim evime, yüreyerek gidebilirim oraya. Birkac ay önce bana dedi „ ben abim icin bir ev almam lazim.“ Yeni ev abisi icin oldugu sandim. Birkac defa orda gördügüm icin süphelendim ve 4 hafta önce sinir krizi gecirdim. Yüzüsüne dedim ev aldigi ve ilk an cok kizdi, onu takip ettigimi diyor (bu dogrudu, cok defa takip ettim cünkü bir sene dir süphe icinde yasiyorum). Ilk an cok cok kizdi sokakta bana. Sonra rahat oldu ve düzgün konustuk, aksam herseyi konusacagimizi dedi. Söz tuttu, aksam geldi birkac saat cok seyler anlatti bana. Kendisiden bana dedi „evet, ev kendi adima aldim, ama bu benim evim degil. Aile icin koruma adina yarin öbür gün sorun ciksa devletten“ (sirket yüzünden birkac tane sorun oldu“. Orda uydugu biliyorum. Yine de ona söz verdim orda beklemicegim takip etmicegimi. Evliligimiyi kurtarmak icin buna raziydim ve sonra oraya hic gitmedim, sadece orda gecmek zorunda kalsam geciyorum tramvayla mesela.
Yalvarmaya aglamaya onun önünde biraktim. 3 gün simdi ona yazmadim, o da yazmiyor. Bu aksam ona mesaj yazdim, kagitlar icin bir bilgi lazim ondan. Birkac daka önce bana cevap gönderdi.
Cok yakindir ama ulasamiyorum duygusal olarak ve bu cok zor bir durum. Uzun konustugumuz gün cok iyidi, cok iyi ve saygili konustuk. Birkac defa bana beni sevdigi ve her zaman yanimda olacagi dedi. O gün de bosanmak konusu acti, ama onun sorunlar yüzünden diyor. Ben ona o gün 100 defa dedim : Gercek sebebi söyle, daha iyi saygili bir sekilden ayril , sevmiyorsan yada sebep ne olursa olsun bana söyle. Tabiki üzülecegim dedim, ama en azindan hersey temiz dürüst olsun ve hayatimi devam edebilirim. Ama yine de „yok, öyle bir sey yok, ama bana böyle saygili bir sekilde senden ayrilma firsati verdigin icin tesekkür ederim“.
Her zaman kiskandim da, baska biri var diye, ama burda galiba yok, Türkiyede belki var, yine de Temiz kalbim oldugu icin sevdigi dedi. Sonra iki defa eve geldi, ben ona rica ettim ve söz verdigi icin geldi, ama simdi iki hafta olacak gelmedi. Cok cok aci cekiyorum.
Sizce bu evlilik bitti mi? Sizce ben ona o kadar mantikli bir sekilde benden temiz ayrilma firsat versem niye firsati kacirdi ve ayrilmiyor? Niye hic yazmiyor beni böyle redediyor beni?
Ben üzerisine gitmek istemiyorum. Cok okuyorum ve izliyorum böyle konular hakkinda ve psikolojlar diyorlar iletisim kurmamak ve sadece isler hakkinda yazismali falan.
Gecen sene ve bu sene basinda cok seyler denedim onu geri kazanmaya. Ama bir tür hepsi bos. Ben onun adisinda da aciyorum, belli ki sorunlar var onun, hep dert icinde ve rahat olmak istiyor. Ne yapcagimi gercekten bilmiyorum. Bu dertler yüzünden gecen sene hastanede bir gece yattim ( kalp agri ve tensionum acayip yükseldi). O günden sonra hep hasta gibiydim. Uyamadim hafatlarca, titriyorum ve panik ataklar geciriyorum her gün. O bana karsa senelerce o kadar iyidi ve simdi sanki baska insan.
Sizin fikirlerinizin icin simdiden tesekkür ederim.
