Bir insan eşini tanır ve tanimali da. Benim erkek bir kuzenim var , eşim bu kuzeni düğünümüzde gördü sadece. Evlendik kısa bir süre sonra o kuzenim evimize yakin bir hastaneye arkadaş ziyaretine gelmis tek başına eşi olmadan yani. Benim eşimde o gün vardiyali çalışıyor, kuzenim beni aradı musaitseniz size de ugramak isterim dedi , eşimin evde olmadığını söyledim ama kendimin müsait olduğunu söyledim ve konum attım. Akabinde eşime de konuyu izah ettim. Eşim kopurdu , sen benim evde olmadığımi söylediğin halde nasıl gelmeyi düşünüyor, ben bu durumu kabul etmiyorum dedi. Aslında haklıydı esim , zaten kuzenime esimin evden olmadığını soyleme amacim tek gelmesinin doğru olmadığı konusuydu. Ama kendisini anlayamadı durumu. Sonrasında eşim dedi ki ben kabul etmiyorum tabi kuzenimi de tanımadığı için. Kuzeni aradım dedim ki durum bu , eşinle birlikte haftasonu buyur gel. Haftosunu geldiler eşiyle, sohbet muhabbet. Esim de kuzenimi tanidi tabi , ama hala deseniz ki tek gelse eşim yine kabul etmez , açıkçası bana da tek gelinmesi hos gelmiyor. Kardeşlerim dışında evime tek başına hic bir erkek kabul etmiyorum. Şimdi sizin konunuza gelecek olursam esinizin bu konudaki hassasiyetini biliyorsunuz , bir anlasma yapılmış , servis yokken arkadasinizin nasil gidecegi sizi ilgilendirmemeli ,çok acil durumlar hariç.
Hassas olunan bir konuda anlayis ile karsilanmali.
