- 3 Ağustos 2019
- 253
- 433
- 18
- 70
offf offf çok şükür bugünümüze
offf offf çok şükür bugünümüzeMerhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Merhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Valla bu devirde millet 11 saat kan ter icinde insaatlarda calisio.Ne guzel iste rahatsiniz.kendinizi geliştirme arastirma vaktiniz var.yogun tempoda calismak heleki bayanlar icin cok zor buna imrenmeyin yani.Merhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Ben de mühendisim ve benzer bir sıkıntıya sahibim. Dışarıdan iyi birşey gibi görünüyor ama değil. Çünkü kendini geliştiremediğini, kariyerine birşey katamadığını hissediyor insan. Benim sizin kadar olmasa da günün yarısı kadar boş vaktim oluyor çoğu zaman. Açık ofis olmasa kendinizi geliştirebilecek birşeyler yapardınız belki ama patronun gözü önünde de çok zor. Ama iş bulmadan çıkmayın bence. Ben 1 seneye yakındır iş arıyorum bulamadım. Piyasa çok sıkıntılı.
valla sizi ben cok iyi anlarım.
modelistim 9-5.30 çalışıyorum günlük işim 1 saat anca sürüyor.
bende forumda alışveriş sitelerinde takılıyorum.
zaman geçmek bilmiyor. hatta az önce yemek yedim saat 2 olcak kalıcak 3.5 saatim falan diye hesap yaptım hergün böyle
ve iş yerindeki tek bayanım odamda ayrı.
bi bayan arkadas olsa kahve içsek konuşsak belki geçicek zaman
cok yoğunlukta iyi değil ama bu kadar boş kalmak cok kötü
bence sizi deniyor da gözlemliyor dda olabilirler,boş vakıtlerınızde kendizini geliştirmeye bakın en kötü ediğim gibi ingilizcenizi geliştirmeye bakın..maaşınız iyi ise iş değişikliği yapmayın bence,cevre muhendısler çet raporları vs o konularada onay veebılıyor bayag oldu ben bu konulardan uzak kalalı ama bir araştırın dısarıdan ımza yetkınızı de kullanabılırsınız
Merhaba arkadasim meslektasiz ve sorunumuz da aynıbende şöyle bir durum var. Doğum izninden sonra yarim gün sevam etme karari aldim, bebeğim 16 aylık su anda. Sabahları işim varsa yapiyorum yoksa pdf seklinde okumak istediğim kitap listelerini cikardim onlari okuyorum, yönetmelik karıştırıyorum. Yarim gün olduğu icin vaktimi çabuk dolduruyorum. Konuyu takipteyim☺
Koy okulunda calistigim zaman ayni boyle oluyordu. Kisin 3 ay asla gelmiyordu anasinifindaki cocuklar. Kardan oturu gelemiyorlardi. O 3 ay bana olum gibiydi. Kendimi inanilmaz ise yaramaz hissediyordum. 5 saat orda bos bos oturmak inanilmaz canimi sıkıyordu. Iki ogretmendik. Sinifcimiz 1 den 4e kadar birlestirilmis sinif okutuyordu. Artik onun yanina gidiyordum. Ona yardim ediyordum. O 1 ve 2lerle ilgilenirken ben 3 ve 4lere oyun, muzik, resim falan yaptiriyordum. Ama iste kendi isin olmayinca insan bir sure sonra bunaliyor. Seni cok iyi anliyorum...
valla bnim tek tesellim hamile olmam mecburen işten ayrılacagım için burda günleri geçirmeye bakıyorum.hah tam olarak böyle işte derdimi anlayan birilerinin olması ne güzel
ama napıcaz böyle ? bi ömür böyle geçer mi saatleri sayarak ?
çok şükür bi işimiz gücümüz var allah isteyen herkese en ,iyisinden nasip etsin ama
mutsuz çalışıyosak kazandığımız paranın ne hayrını görecez ki
benim eşimle aram bozuluyor çünkü bütün gün mutsuzum eve gidiyorum durduk yere eşime patlıyorum
Bende bu konudan muzdaribim hatta buraya konu açıcaktım siz açtınız iyi oldu.Bende 2.5 yıldır çalışma saatleri iyi,maaşıda günümüz şartlarında iyi sayılır bir düzeyde.Bizimki açık ofis değil bir odada 3 kişiyiz müdürümüzde yok karışan eden yok.Fakat bende aşırı sıkılıyorum nereye bakıcağımı şaşırıyorum.Yoğunum diye gezen birilerini gördükçe kendimi kötü hissediyorum.Eğitimler oluyo siz nelerden şikayetçisiniz vs diye soruyolar çalışanlara herkesin problemi var benim yok bile çünkü çok fazla işim yok bu durum çok canım sıkıyor.İK ile konuşsam baska bir bölüme geçmek gibi göze batabiliriM.sİZ ne mühendisisiniz bizim burdaki mühendisler hep yoğundur.Merhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Bende bu konudan muzdaribim hatta buraya konu açıcaktım siz açtınız iyi oldu.Bende 2.5 yıldır çalışma saatleri iyi,maaşıda günümüz şartlarında iyi sayılır bir düzeyde.Bizimki açık ofis değil bir odada 3 kişiyiz müdürümüzde yok karışan eden yok.Fakat bende aşırı sıkılıyorum nereye bakıcağımı şaşırıyorum.Yoğunum diye gezen birilerini gördükçe kendimi kötü hissediyorum.Eğitimler oluyo siz nelerden şikayetçisiniz vs diye soruyolar çalışanlara herkesin problemi var benim yok bile çünkü çok fazla işim yok bu durum çok canım sıkıyor.İK ile konuşsam baska bir bölüme geçmek gibi göze batabiliriM.sİZ ne mühendisisiniz bizim burdaki mühendisler hep yoğundur.
Bende bu konudan muzdaribim hatta buraya konu açıcaktım siz açtınız iyi oldu,takipteyim.Ne mühendisisiniz bizim burda mühendisler yoğun hepMerhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Bende bu konudan muzdaribim hatta buraya konu açıcaktım siz açtınız iyi oldu,takipteyim.Ne mühendisisiniz bizim burda mühendisler yoğun hep
Ne kadar derdini kucuk ve gereksiz gorseler de yasamadan bilemezler. O ise yaramazlik hissi insani cok yipratiyor. Isinden soguyorsun. Bir de benim oldugum koyde internet yoktu. Telefon okulun icinde cekmiyordu. Gunun sadece 1 saati elektrik oluyordu. Yapacak tek bir aktivitem yoktu. 25 haneli koy. Sohbet etmeye gitsem Turkce bilen insan yok. Inanir misin ben o 3aylik boslugumda resmen bir sonraki senenin butun evraklarini hazirliyordum. Planlarimi falan hep o boslukta hazirliyordum. Kurtce ve Arapca ogreniyordum. Calistigim ilce yari kurt yari arap oldugu icin bari 2 cift laf edebileyim diye dil ogrenmeye calisiyordum. Kendime evde calisma kagitlari cikarip dil ogreniyordum. Bol bol vaktim oluyordu. Koskoca 3 ay. Cok kotuydu cookyalnız olmadığımı bilmek beni mutlu etti. iyiki konuyu açmışım.
çünkü kendimi iyice değersiz işe yaramaz biri gibi hissediyodum.
ama görüyorum ki benim durumumda çok kişi var
Bende bu konudan muzdaribim hatta buraya konu açıcaktım siz açtınız iyi oldu.Bende 2.5 yıldır çalışma saatleri iyimaaşıda günümüz şartlarında iyi sayılır bir düzeyde.Merhabalar,
Bilenler vardır belki eski üyelerdenim. Uzunca zamandır yoktum. Bi derdim var ki işin içinden çıkamıyorum hiç kimse beni anlamıyor. Yardımlarınıza ihtiyacım var.
Öncelikle bu da dert mi demeyin herkesin derdi kendine büyük.
Ben 3 senedir özel sektörde mühendislik yapıyorum. 4 farklı iş yeri değiştirdim. Maaşım iyi düzeyde. Sabah 8 akşam 5 haftasonu ve resmi tatiller tatil.
Gelin görün ki hiç bir iş yerinde zerre iş yapmıyorum. Ufak tefek işler oluyor ama toplamda 1 saatimi alıyor. Akşama kadar bilgisayar başında oyalanacak yer arıyorum. Forum sitelerinde geziyorum vs vs. ama bunlar da bir yere kadar. Açık ofis olduğu için ve müdürlerle aynı ortamda olduğumuz için sohbet muhabbet ortamı olmuyor.
Her gün saniyeleri sayıyorum bitsede eve gitsem diye zulüm gibi geliyor. Yaşadığım hayattan nefret ettim.
Hiç bir iş yapmayınca kendimi değersiz işe yaramaz birisi gibi hissediyorum.
Sorun şu ne yapabilirim ? işi bırakıp evde oturim diyorum onu da asla yapamam.
kime açtıysam derdimi işini sevmeye çalış diyor.
sevip sevmemek elde olan bişi değil keşke olsa.
Her gün her sabah işkence gibi geliyor bana. hayat enerjim bitti. günümün 8 saati işyerinde geçiyor sonuçta.
Lütfen bir çıkar yol gösterin. Mesleğimden de soğudum. Bu saatten sonra meslekte değiştiremem.
Napmalıyım ???
Yöneticimiz yok bir mühendis arkadaş var aynı bölümüz ama ona bağlı değilim,önceden ona yardım ediyodum şimdi yardım edilcek bir şeyde kalmadı.Hatta dün eğitim gibi bir şey vardı herkes dertlerınden yakınıyo benim burda sıkılma harici derdim yokki.İK ya desem ters tepebilir,veya o dediğim kişinin işlerini bölüştürebilir öyle şeyde istemiyorum.Sonuçta o yoğun değil benden fazla maaş alıyo niye onun işini yapayım sadece bana ait iş olsun istiyorumayy bu kadar olur ya
kimle konuşsam şöyle yoğunum böyle mailim var işler yetişmiyor mesaiye kalıyolar öğle arasına çıkmıyolar falan
insan iyice tribe giriyor sorun bende mi diye
Çevre mühendisimisiniz benim oda arkadaşımda öyle ama o isg,kalite yönetim sistemlerine baktığından o hep yoğunum derçevre mühüm ne yazık ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?