- 7 Ekim 2015
- 233
- 70
- 98
- 31
- Konu Sahibi Firstnight
- #1
Merhaba, daha önce erkek arkadaşımın dayısı ile bir kriz yaşayıp mesafe koymuştuk. Anladığım kadarıyla adam aşırı muhabbetçi bir adam önüne gelenle uzun uzun muhabbet ediyor . Bizim yazın nişan olacak. Ben de adamın sürücü kursuna gidiyorum. Sürekli etrafındaki insanlardan yeğninden ve hatta daha arada resmi bir şey olmamış benden bile beklentileri var. Habire yeğnini arıyor aramayın sormayın tabi dayınızı bilmem ne . İlk krizden sonra baya resmileşmiş çok gerekmedikçe muhattap olmamıştım bu sefer iki defa ne oldu bir hata mı ettik kırdıkmı kızdırıkmı hiç arayıp sormuyorsun diyor. Bir şey yok deyip geçiştiriyorum. İlk başlarda aileden biriyle tanışmanın heyecanıyla biraz fazla görüşmüştüm. Birden bire kesince ne oldu diye iki defa sordu ama onun dışında kendisi de artık biraz mesafeli. Onun sürücü kursuna gidiyorum ilk sürüş dersim olduğunda uğrayıp hal hatır sormuştum . Bir dahaki sürüş dersimde uğramadım o uğrayışımda da inanamzsınız her gördüğü ile uzun uzun muhabbet ediyor bu kadar çeneci bi adam tanımadım . Bir de ben bireysel olarak A günü B günü kutlamam . Dolayısıyla öğretmenler gününde de kimseyi aramadım. Kendisi aynı zamanda bir okulda çalışıyor öğretmen olarak trafik dersleri veriyor işte. Bugün aradı efendim öğretmenler gününü kutlamamışım kursa gitmişim uğramamışım. Bu işler böyle mi oluyor hep? Ben sürekli eşimin ailesi ile ilgilenmek zorunda mı kalacağım. Evet yazıp arayıp rahatsız etmiyor ama böyle arada bir zırtlıyor şu günde aranmadım gelindi uğranmadım diye. Böyle haftalarca sesi çıkmayınca sorunu hallettik sanmıştım ama dayı ikna olmuyor. Bir şey var söylemiyorsun işte Yeğnimle aranmı bozuk o mu konuşma görüşme dedi bi şeye mi kızdın bilmem ne. Çok sinirlerim bozuldu sadece yazıp rahatlamak istedim .
adamin kotu niyeti yok belli sadece muhabbet etmek ilgi görmek istiyor. Fazlasi bayar tabi de. Idare etmek lazim. Aradigi zaman pohpohla sende eline yapimaz ki :) Ben acirim boyle insanlara yalnizligin disavurumu. Idare et canim yaa.
.
.
