Valla seni en iyi bu konuda ben anlayabilirim galiba; cünkü inan ki seninle bende ayni durumdaydim ve artik delirmek üzereydim. Ilk 4 ay gece uyumayan; kolik bir bebek. KV var az bi yardim edecegine daha cok köstek olur. Lohusayken onlarin isi bitmiyormus gibi birde Annesine, Babasina hizmet et. Kizi gelmisti birde; yani Görümcem olur, ama sagolsun o her zaman yanimdaydi, yardim ederdi, "Sen bana cocugu ver bakim, hadi sen git güzelce bi yemek ye!" falan derdi. Sansima bazisinin Görümcesi iyi degildir, bana da Allah seker gibi bi görümce nasip etti. En büyük düsman KV oldu bana, Cocugun derdi yetmezmis gibi, birde "Yemek hazirla bize", "Temizlik yap", "Kayinlarinin odasinin temizle"... Ama ilk cocukta aldim ben dersimi... Biz KV ile ayni evde altli üstlü oturuyoruz. Yani dublex ev. Almanyanin klasik evleri... Yukarda yat, asagida ye, ic, is... Artik kocama bile vakit ayiramiyordum. KV "Sen cocuk olduktan sonra degistin" vs diyip, beni anlamaya calismiyordu bile. Zaten KV`ler anlamaz, onlarin ancak isi görülse.
Neyse konuyu saptirmayalim.
Sabahlarin 5-6`sinda uyuyan bir cocuk. 15 dk uyuyup, uyanan ve tekrar emmek isteyen. Tuvalete bile gitmeme firsat vermeyen, cocuk dogduktan sonra oturup daha bugüne kadar sicak bi yemek dahi yemisligim yoktur. tam "oh" diye rahatliyorsun, tekrar basliyor cocukla tantanalar.
Anne olmak cok guyel bir duygu, ama zorluklari bitiriyor resmen adami.
Bir anda hayatin birden degisiveriyor,
Deliksiz sabahlara adar uyurken; birde uykusuz geceler basliyor.
Oturup sicacik bir yemek yerken, birden ac kaldigin günlerin sayisini unutuyorsun.
Istedigin zaman cikip gezebiliyorken, birden cocukla bütünlesmek...
Önceleri tek kendini düsünürken birden aklin, fikrin, zikrin hersey bir cocuk oluveriyor.
Gerceekten annelik tam bir yeni baslangic, hele Anneligi yasamis ve birde seni zorluklarindan kurtaracagina daha cok köstek olan insanlar yok mu? iste asil onlar yipratiyor insani.
Simdi 11.5 aylik ben daha yeni yeni rahat etmeye basliyorum. 2-3 gündür gece uykusu düzeldi. Yattigi zamam uyuyor.
Sen en iyi anlayan benim, ama benim avantaim, calismiyor olmam. Sende cocuk biraz düzene girene kadar biraz isine ara ver istersen cünkü kendini yipratmaktan, heba etmekten baska hicbirsey yapmiyorsun inan, sende bi CAN`sin ve senin rahat olman, cocukla aranda ki iliskinin yipranmamasi iciin ilk adim.
Bir DENE...