• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu çocuk bizi bosatacak

Aha tam da benim konum.
Yaşamayan bilmez, anlatsan anlamaz, sürekli şikayetlenmenden nankör ilan edilirsin vs vs...
Ama merak etmeyin ben sizi çok iyi anlıyorum.
Bir de benim büyük oğlum sürekli ama sürekli ağlayan ve kucakta gezen bir türdü.
Her akşam kendime ağlardım.
Şimdi ise 17 aylık ve bu durum yari yariya azaldı, gelelim önerilerime.
Öncelikle ilk 6 ay sürekli soluğu doktorda almış bir anne olarak söyleyeyim ben bebeğimi böyle kabullendim.
Uyumayan, durmayan, ağlak, her şeyi sorun olan bir bebek dedim ama benim bebeğim ve yapacak bir şey yok.
Hayata bakışım ne hale geldik yerine, bu durumda en iyi şekilde nasıl yaşarız a döndü.
Hala 100 çocuktan 90 ına taş çıkartır ama en azından uyuyor.
Ve zaten 6 aylıkken hamile olduğumu ögrenmemle de evde tüm düzen değişti.
Baktım ki çocuk bizimle dip dibe yaşamak istiyor, ben ki 8 ay çocuğu başka odada yatırmış anneyim hoop aldım yatağa hala bizimle uyur cunku en azından uyuyor.
Ha geceleri 4 5 kere kalkar en az ama yanımızda olunca geri dalabiliyor uyku terörü hariç.
Evin düzenini tamamen ona göre dizayn ettim, tehlikeli şeyleri ulaşamayacağı yerlere kaldırdım.
Belki gunde 20 25 defa mutfak dolapları döker.
Evimizde yatağın içinden kek kalıbı çıkabilir, bu hayatı benimsedim.
Eşimle görev paylaşımımız vardır. O çocukla saat 11 bucukta yatar ve çocuk kalkarsa gece 3 e kadar ben idare ederim. 3 3 bucuktan sonraki uyanmalarina ise eşim bakar böylece en azından 3 er saat deliksiz uyuyabiliyoruz.
Sofrada eşim hızlı hızlı yerken ben oğluma yediririm, sonra eşim bitirince o çocuğu oyalar ben yerim.
Onlar beraber banyo yapar, ben diğer yapılacak işleri.
Dışarı çıkılacaksa ben eşyaları hazırlarım esim çocuğu hazırlar.
Onlar beraber markete gider ben evi toparlarım vs vs.
Kısaca hayatımız tamamen 3 kişilik bir düzen oluşturduk ve çocuğum böyle mutlu.
Ve en önemlisi hayatımızda yüksek ses sadece yasaklı şeyleri belirtmek için var.
Hele bağırmak, çocuğa kızmak asla.
Bugüne kadar 2 3 u geçmez ve vicdanım sızlar hala.
Eşimin de kızmasına müsade etmem.
Dolayısıyla bu yasayis bicmimizle ağlaması azaldı ve günde toplamda 10 saat uyur oldu.
Ha doğduğu günden bugüne eşimle 1 saat yalnız kalmadım hep bizimle.
Çocuksuz 5 dk yaşamak neymiş unuttuk ama ağlaya ağlaya 8 de yatıracağıma mutlu mesut 12 de yatırmayı ve bu hayatı yegeliyorum.

Belirtmeden geçmeyeyim, ben de birtane de 50 günlük bebek var ve ne kolaymış tek çocukla yaşamak diyorum.
Ama ikinci oğlum dogunca bebek neymiş anladım, ilk oğlum o kadar zor bir bebekmis ki 3 taneye bedelmiş.
O yüzden tekrar diyorum yaşamayan anlamaz kınamayın.
 
Anaaa benim hayatim bu,uyumayan yemeyen hep aglayan bebek,gercekten duzelir mi 2 olunca :(Allah cumlemize yardim etsin.
 
Aha tam da benim konum.
Yaşamayan bilmez, anlatsan anlamaz, sürekli şikayetlenmenden nankör ilan edilirsin vs vs...
Ama merak etmeyin ben sizi çok iyi anlıyorum.
Bir de benim büyük oğlum sürekli ama sürekli ağlayan ve kucakta gezen bir türdü.
Her akşam kendime ağlardım.
Şimdi ise 17 aylık ve bu durum yari yariya azaldı, gelelim önerilerime.
Öncelikle ilk 6 ay sürekli soluğu doktorda almış bir anne olarak söyleyeyim ben bebeğimi böyle kabullendim.
Uyumayan, durmayan, ağlak, her şeyi sorun olan bir bebek dedim ama benim bebeğim ve yapacak bir şey yok.
Hayata bakışım ne hale geldik yerine, bu durumda en iyi şekilde nasıl yaşarız a döndü.
Hala 100 çocuktan 90 ına taş çıkartır ama en azından uyuyor.
Ve zaten 6 aylıkken hamile olduğumu ögrenmemle de evde tüm düzen değişti.
Baktım ki çocuk bizimle dip dibe yaşamak istiyor, ben ki 8 ay çocuğu başka odada yatırmış anneyim hoop aldım yatağa hala bizimle uyur cunku en azından uyuyor.
Ha geceleri 4 5 kere kalkar en az ama yanımızda olunca geri dalabiliyor uyku terörü hariç.
Evin düzenini tamamen ona göre dizayn ettim, tehlikeli şeyleri ulaşamayacağı yerlere kaldırdım.
Belki gunde 20 25 defa mutfak dolapları döker.
Evimizde yatağın içinden kek kalıbı çıkabilir, bu hayatı benimsedim.
Eşimle görev paylaşımımız vardır. O çocukla saat 11 bucukta yatar ve çocuk kalkarsa gece 3 e kadar ben idare ederim. 3 3 bucuktan sonraki uyanmalarina ise eşim bakar böylece en azından 3 er saat deliksiz uyuyabiliyoruz.
Sofrada eşim hızlı hızlı yerken ben oğluma yediririm, sonra eşim bitirince o çocuğu oyalar ben yerim.
Onlar beraber banyo yapar, ben diğer yapılacak işleri.
Dışarı çıkılacaksa ben eşyaları hazırlarım esim çocuğu hazırlar.
Onlar beraber markete gider ben evi toparlarım vs vs.
Kısaca hayatımız tamamen 3 kişilik bir düzen oluşturduk ve çocuğum böyle mutlu.
Ve en önemlisi hayatımızda yüksek ses sadece yasaklı şeyleri belirtmek için var.
Hele bağırmak, çocuğa kızmak asla.
Bugüne kadar 2 3 u geçmez ve vicdanım sızlar hala.
Eşimin de kızmasına müsade etmem.
Dolayısıyla bu yasayis bicmimizle ağlaması azaldı ve günde toplamda 10 saat uyur oldu.
Ha doğduğu günden bugüne eşimle 1 saat yalnız kalmadım hep bizimle.
Çocuksuz 5 dk yaşamak neymiş unuttuk ama ağlaya ağlaya 8 de yatıracağıma mutlu mesut 12 de yatırmayı ve bu hayatı yegeliyorum.

Belirtmeden geçmeyeyim, ben de birtane de 50 günlük bebek var ve ne kolaymış tek çocukla yaşamak diyorum.
Ama ikinci oğlum dogunca bebek neymiş anladım, ilk oğlum o kadar zor bir bebekmis ki 3 taneye bedelmiş.
O yüzden tekrar diyorum yaşamayan anlamaz kınamayın.
Bende bunlari yasiyorum,ikinciyi istiyorum ama gozum korktu artik
 
Bende bunlari yasiyorum,ikinciyi istiyorum ama gozum korktu artik
Valla 50 günlük bebegim de yaramaz denecek cinsten ama abisinin çeyreği olamaz.
Yani ilk çocuk böyle diye ikincisi de aynı olmuyor.
Ama bizim gibi çocuğu olanlar bence ilk çocuk okula gidene kadar dusunmemeli.
İkisine bir bakmak diye bir şey yok.
Evde sürekli biri oluyor ya annem ya gorumcem ya ablam dönüşümlü olarak bizde yaşıyorlar.
Ya da 17 aylık oğlum sabah onlara gidiyor akşam geliyor.
Çünkü büyüge ancak 3 kişi bakabiliyor ben kucuge bakıyorum.
Ve aynı anda tek kişi bu tür bebeklere bakmak imkansız.
40.dk yalnız kaldım ikisiyle kendimi atacaktım aşağı öyle söyleyeyim. ..
 
T Tzk sakinlini koru zor oluyor biliyorum ama su bir gerçek küçükken yaramaz olan çocuklar büyüyünce gerçekten duruluyor bunu düşünün bence. En azından ben kendimi öyle motive ediyorum birde mesela YouTube da ninni yazın 27 dk lık bi ninni var kızım onda uyuyabiliyor biraz zorlanıyordu ama inanın beni bile uyutuyor birde onu deneyin. Masallar var adisebaba kanalında onlarda harika denemelisiniz ben kızımı bazen pinokyo masalında bile uyutuyorum.. Allah kolaylık versin maalesef zorluk olmadan olmuyor birde bir onerim benimde öğretmen bir arkadaşım böyle baya zorluk çekiyordu o yüzden de haftada 2 gün 2 saatlik bir yardımcı ayarladı kendisi de zumba kursuna yazıldı hem stres atmak için hem de Zayıflamak için eğer maddi imkânınız varsa deneyin derim sizde.
 
gerçekler maalesef birde en nefret ettiğim söz o uyurken sende uyu tabi arada sırad 10 dakika uyursa yemekmi yapıyım ev mi temizleyim ya da boş ver uyu çok kolay

ben çok anne memesi alan çocukların bağımlılık ve uyku problemi yaşadığını düşünüyorum o yüzden çok aklı başına gelmeden kesilmeli ki düzene girsin nacizane fikrim
havadansudanseyler havadansudanseyler tabiki uyu derler ama kimse gelipte bir çorba kaynatalım demez ancak ne kadar düşmüşsün onu izlemeye gelirler :/( ve kesinlikle çok doğru soyluyorsunuz memeye bağımlı çocuk ne kendinde sinir bırakıyor nede annede
 
Gece tüm isikları telefon tv bilgisayarı kapatın ben bu yolu buldum 5 yıldan sonra ilk günlerde çok ağladı ama 3. 4. gün direnmetin bıraktı
Unutmadan önce açılan olmamasına dikkat edin
Bez tutunuyorsa altını kontrol edin
Benim iki numara hayatı zindan etti bana hergün sırf çocuğa bağırmamak için dişlerimi sıkar ağlardİm şuan bir nebze de olsa düzeldi
annelik zor zanaat malesef :/
 
havadansudanseyler havadansudanseyler tabiki uyu derler ama kimse gelipte bir çorba kaynatalım demez ancak ne kadar düşmüşsün onu izlemeye gelirler :/( ve kesinlikle çok doğru soyluyorsunuz memeye bağımlı çocuk ne kendinde sinir bırakıyor nede annede
Valla bir şey söyleyeyim memeye bağımlı çocuk tamamen kolaylık.
İlk bebegim hiç emmedi.
Bu sebeple susturulabilme olanağı yoktu.
Hep ayaktaydım ve gezmedigim an ciyak ciyak ağlardı.
Gerçi hala öyle.
Kucuk bebegim emiyor ve bebek emzirirken anne dinleniyor, en azından totosu yer görüyor.
Bende alışkanlık olmuş bebeği emzirirken çorba yapıyorum, makine boşaltıyorum ya da yemek yiyorum.
O kadar çocukla iş yapmaya alışmışım ki oturmayı bünye almıyor.
Çevre meselesine gelince çok haklısınız ama ben hep aksini yaptım.
Toplam 2 saat olacak olan uykumdan feragat edip misafirlerimi çeşit çeşit ikramlarla, bir gece önceden yaptigim maşalı saçımla, parıl parıl parildayan evimle ağırladım.
Onlar çaresizlik görmeye geldi ama utanç içinde ayrıldılar kapımdan.
Zaten bu kadar zor hayatları olan kadınlara kendini ağırlatmak başlı başına düşmanlıktır bana göre ve düşmana koz verilmez.
 
Aman dikkat bu tip salıncaklarda ası şeklinde bebek ölümleri çok sık görülüyor. Bu şekilde ne kadar bebek ölümü olduğunu görseniz çok şaşırırsınız. Görünce belirtmek istedim, dikkatli olmak lazım :KK43:

Sallama şeklini bu yüzden belirttim (Kafasını sarsmadan sarkaç gibi sallayın diye). Sarsılmış bebek sendromuna diyorsunuz sanırım ani bebek ölümlerine götüren bir durum haklısın. Ama işte, kimi çocuk için evdeki hesap çarşıya uymuyor "Asla sallamam, sallatmam ne ayakta, ne çarşafta, ne salıncakta, ne beşikte!" vs. dedim hamileyken, yetiştirme planlarım içinde yoktu. Yatağa koyunca uyumaya alıştıracaktım(!), ama olmuyormuş, kolik olunca, morarana kadar ağlayıp kusunca, susturmak-uyutmak için uzaya salıncak kurup orada sallayacaksın çözümü o deseler herhalde asronotluğu araştırmaya başlardım :/

Kafayı bedenden ayrı ve hızlı sallayınca gerçekleşen bir durum dediğiniz, bu salıncak içinde olmuyor o. Ayakta sallamak daha tehlikeli.
 
Valla bir şey söyleyeyim memeye bağımlı çocuk tamamen kolaylık.
İlk bebegim hiç emmedi.
Bu sebeple susturulabilme olanağı yoktu.
Hep ayaktaydım ve gezmedigim an ciyak ciyak ağlardı.
Gerçi hala öyle.
Kucuk bebegim emiyor ve bebek emzirirken anne dinleniyor, en azından totosu yer görüyor.
Bende alışkanlık olmuş bebeği emzirirken çorba yapıyorum, makine boşaltıyorum ya da yemek yiyorum.
O kadar çocukla iş yapmaya alışmışım ki oturmayı bünye almıyor.
Çevre meselesine gelince çok haklısınız ama ben hep aksini yaptım.
Toplam 2 saat olacak olan uykumdan feragat edip misafirlerimi çeşit çeşit ikramlarla, bir gece önceden yaptigim maşalı saçımla, parıl parıl parildayan evimle ağırladım.
Onlar çaresizlik görmeye geldi ama utanç içinde ayrıldılar kapımdan.
Zaten bu kadar zor hayatları olan kadınlara kendini ağırlatmak başlı başına düşmanlıktır bana göre ve düşmana koz verilmez.
filmdelisi filmdelisi vallahi önünüzde saygıyla eğiliyorum maşallah size ne kadar pratikleşmişsiniz sanırım ilk çocuktan kazandınız bunları. Darısı hepimizin başına
 
Hanımlar Merhaba,
Allah aşkına aranizda bir yöntem bilen varsa söylesin.Ben tam 20 aydır uykusuzum çocuğum doğduğundan beri huysuz ve uyumuyor ilk doğduğu zamanlar gazliydi 15 dk uyuyup kalkardı tuvalet ihtiyacimi bile gideremezdim geceleri nasılsa uyanacak diye uyuyamazdım.Gunde bir öğün zor beslemiyordum ne kadar yardim etmeye çalışsalar da emmekten başka bir türlü durmazdı kemik erimesi oldum bu yaşımda 7/24memedeydi.Simdi bıraktık ama hala benden 1 dk ayrılmaz o kadar da ilgileniyorum kitap okuyorum oyun oynuyoruz yazın sürekli dışarıdaydık yorulduğu için uykusu düzelmişti ama şimdi başa döndük.Gece 10 da yatıyor 12 de kalkıyor bazen kalkis o kalkis bir daha 5 e kadar uyumuyor sabh 7 buçukta tamamen kalkıyor öğleye kadar uyumuyor öğlen 1.5-2saat uyuyor sadece.Aklim almıyor bu kadar az uykuyla nasıl yaşar bu çocuk?Inanın sınır hastası oldum artik o uyanınca benim sol kolum uyuşmaya başlıyor sinirden.Cocuk gibi ağlıyorum oturup uyanıkken hicbir iş yapamıyorum sürekli ilgi bekliyor.Esim de ben de çalışıyoruz her Allah'ın günü uykusuz ise gitmekten biktik ben uyanınca çocuğa bağırıyorum o da bana birbirimize giriyoruz kaç kere boşanma haddesine geldik.Inanin çocuktan önce kavga ettiğimiz nadirdir şimdi onun yüzünden birbirimizi yiyoruz karı koca hayatımız kalmadı ayrı yatıyoruz ne birbirimizle vakit geçirebiliyoruz ne kendimize vakit ayirabiliyoruz.Belki çocuk büyüyünce düzelir ama bizim birbirimize yaptıklarımız unutulmaz ve bu kadar yıpranmış ilişki düzelmez.Allah aşkına akıl verin gerçekten kimseyle tartışacak halim yok.Cocugu köşe yastığı gibi olanlar duyar kasmasın lütfen.
Bu çocuk bizi boşatacak nedir ya
yatıp kalkıp şükredin bi cocugunuZ var
çalışıyormuşsunuz
çalışan bütün annelerin çocukları annesine çok bağlıdır zaten sanki onu hep bırakıp gidicekmişsiniz gibi bi duygu oluyor çocuklarda
ama siz cocugunuza resmen kinlenmişsiniz eşinizle kendize zman ayiramadiginiz için çocuğu bi kaşık suda bogacaksiniz

burda öfkeli öfkeli yazıyorsunuz kimbilir o çocuğa nasıl bağarip cagiriyosunuz dur belkide vuruyo olabilirsiziniz bile
Siz annesiniz bu kadar sinir olmaz ılımlı olun
sizin bu öfkeyle anlattiklarınızın hepsini hemen hemen tüm anneler yaşıyor


Eger çok şikayetciyseniz gidin çocuk Esirgeme ye bırakın cocugunuzu

sizin ofkenizden ben korktum valla ya yavrucak sevgisiz büyümesin
 
Bu çocuk bizi boşatacak nedir ya
yatıp kalkıp şükredin bi cocugunuZ var
çalışıyormuşsunuz
çalışan bütün annelerin çocukları annesine çok bağlıdır zaten sanki onu hep bırakıp gidicekmişsiniz gibi bi duygu oluyor çocuklarda
ama siz cocugunuza resmen kinlenmişsiniz eşinizle kendize zman ayiramadiginiz için çocuğu bi kaşık suda bogacaksiniz

burda öfkeli öfkeli yazıyorsunuz kimbilir o çocuğa nasıl bağarip cagiriyosunuz dur belkide vuruyo olabilirsiziniz bile
Siz annesiniz bu kadar sinir olmaz ılımlı olun
sizin bu öfkeyle anlattiklarınızın hepsini hemen hemen tüm anneler yaşıyor


Eger çok şikayetciyseniz gidin çocuk Esirgeme ye bırakın cocugunuzu

sizin ofkenizden ben korktum valla ya yavrucak sevgisiz büyümesin
bakın bazen anne de olsa insan tükeniyor inanın sevgisizlikten yada kinden vs değil benim ikinci evladım şu an 5 yaşında ve yeni yeni usukuyor dişlerimi sıkıp agladıgım için dişlerimi kaybettim şimdi kaplama tüm dişlerim uykusuz kalmaktan dolayı saglık sorunu yaşıyorum şimdi ise
inanın anlıyorum konu sahibini
 
Uyanınca ya ayağımda sallıyorum ya yanıma yatırıyorum kessen uyumuyor ben kizdigim için çok gezinemiyor ama yanımda kıpır kıpır ne bileyim o uyumadan ben de uyuyamiyorum
O uyumadan ben de uyuyamıyorum cümleniz kilit cümle olabilir. Çocuk her uyandığında sizin de uyanık olacağınızı ve uyumayacağınızı biliyor, birkaç gün uyuyormuş gibi yapın uyuyamasanız bile. Akşamları uyunduğu mesajını alsın ve eğlenceli bir şey olmadığını görsün.Evi olabildiğince güvenli bir hale getirin uyuyup kalsanız bile sıkıntı çıkmasın çocuk için.Sizi anlıyorum, iki tane bebeğim var biri uyusa diğeri uyanıyor, bazen eşimle sinir krizi geçirecek duruma geliyoruz ki çoğunlukla o sinir krizi geçirecek diye ben geriliyorum. Ama ne kadar gerilirsem çocukların uyuma süresi de o denli uzuyor. Sakin olur sarılırsam daha kolay uyuyorlar.
 
Çok vermemeye çalışıyorum ama malum bakan kişilere laf geçiremiyorum bir de babannesi çok yediriyor karnı davul gibi şişiyor ona göre çok yemek=sağlık kimse laf geçiremiyor o ayrı bir dert zaten bir an önce kreş yaşı gelse de adam gibi bir duzeni olsa
Şeker deyince aklımıza genelde beyaz şeker, çikolata falan geliyor. Oysaki yediğimiz ve çocuklarımıza yedirdiğimiz bir çok gıda şeker yüklü. Paketlerin arkasına bakarsanız direkt olarak şeker yazmasa bile içleri şeker türevleri ile dolu . Bunlar neler mi? Sakaroz, esmer şeker, mısır şurubu, nişasta bazlı sıvı şeker, dekstroz, sorbitol, mannitol, xylitol, früktoz, meyve şurubu, glikoz, glikoz şurubu, bal, invert şeker, laktoz, maltoz, akçaağaç şurubu, melas, şeker şurubu, turbinado, amazake.

Bunlar sadece bazıları ve çoğu da kimyasal ve artık biliniyor ki uzun vadede hepsinin sağlığımız üzerinde birçok olumsuz etkisi var. Allerjilerden tutunda kansere kadar…

Biliyorsunuz günümüzde herşey artık kimyasal olarak üretiliyor.Şeker de öyle ve en büyük tehlike de şekerin genetiği ile oynanmış mısırdan üretilmesi.”Mısır şekeri” ya da “Nişasta bazlı sıvı şeker” de denilen bu “oynanmış” şeker, çikolata, gofret, gazlı içecek, baklava, mısır gevreği gibi endüstriyel gıdalarda en çok kullanılan şeker türü. Genetiğiyle oynanmış gıdalar ise, ayrı bir problem. Doğal olmayan insan tarafından labaratuvarlarda yaratılan bu genlere sahip yiyecekleri yediğimizde, bizim vücudumuzda da genlerimizi ilgilendiren değişiklikler olabileceğinden korkuyor bilim adamları. Günümüzde çok görülen besin alerjileri, kanser gibi rahatsızlıkların nedenlerinden biri olduğu düşünülüyor.

Bazı uzmanlar çocuğun diyeti ile davranışı arasında ilişki olduğuna inanıyorlar. Şekerin çocuklarda uyku problemlerine , huysuzluklara ve öğrenme güçlüğüne yol açtığını gösteren bazı çalışmalar var. Hatta hiperaktivite ile şekerin ilişkili olduğunu savunanlar bile var.

Bir anne olarak ne yapabilirsiniz ?

Bebeğiniz 1 yaşına gelene kadar kesinlikle şeker vermeyin, 1 yaşından sonra da şeker yerine bal, pekmez, agave şurubu (organik ürün satan marketlerde vardı ya da internete bakabilirsiniz) kullanabilirsiniz.

Kararlı olun ve eşinizin de desteğini alarak büyüklerinizin şeker veya çikolata vermesini engelleyin.

Araştırıcı olun ve evde yapabileceğiniz tarifler bulun. Ben artık dondurmayı bile kendim yapıyorum az şeker veya şurupla.
 
Şeker deyince aklımıza genelde beyaz şeker, çikolata falan geliyor. Oysaki yediğimiz ve çocuklarımıza yedirdiğimiz bir çok gıda şeker yüklü. Paketlerin arkasına bakarsanız direkt olarak şeker yazmasa bile içleri şeker türevleri ile dolu . Bunlar neler mi? Sakaroz, esmer şeker, mısır şurubu, nişasta bazlı sıvı şeker, dekstroz, sorbitol, mannitol, xylitol, früktoz, meyve şurubu, glikoz, glikoz şurubu, bal, invert şeker, laktoz, maltoz, akçaağaç şurubu, melas, şeker şurubu, turbinado, amazake.

Bunlar sadece bazıları ve çoğu da kimyasal ve artık biliniyor ki uzun vadede hepsinin sağlığımız üzerinde birçok olumsuz etkisi var. Allerjilerden tutunda kansere kadar…

Biliyorsunuz günümüzde herşey artık kimyasal olarak üretiliyor.Şeker de öyle ve en büyük tehlike de şekerin genetiği ile oynanmış mısırdan üretilmesi.”Mısır şekeri” ya da “Nişasta bazlı sıvı şeker” de denilen bu “oynanmış” şeker, çikolata, gofret, gazlı içecek, baklava, mısır gevreği gibi endüstriyel gıdalarda en çok kullanılan şeker türü. Genetiğiyle oynanmış gıdalar ise, ayrı bir problem. Doğal olmayan insan tarafından labaratuvarlarda yaratılan bu genlere sahip yiyecekleri yediğimizde, bizim vücudumuzda da genlerimizi ilgilendiren değişiklikler olabileceğinden korkuyor bilim adamları. Günümüzde çok görülen besin alerjileri, kanser gibi rahatsızlıkların nedenlerinden biri olduğu düşünülüyor.

Bazı uzmanlar çocuğun diyeti ile davranışı arasında ilişki olduğuna inanıyorlar. Şekerin çocuklarda uyku problemlerine , huysuzluklara ve öğrenme güçlüğüne yol açtığını gösteren bazı çalışmalar var. Hatta hiperaktivite ile şekerin ilişkili olduğunu savunanlar bile var.

Bir anne olarak ne yapabilirsiniz ?

Bebeğiniz 1 yaşına gelene kadar kesinlikle şeker vermeyin, 1 yaşından sonra da şeker yerine bal, pekmez, agave şurubu (organik ürün satan marketlerde vardı ya da internete bakabilirsiniz) kullanabilirsiniz.

Kararlı olun ve eşinizin de desteğini alarak büyüklerinizin şeker veya çikolata vermesini engelleyin.

Araştırıcı olun ve evde yapabileceğiniz tarifler bulun. Ben artık dondurmayı bile kendim yapıyorum az şeker veya şurupla.
Alıntı dir şeker beyne kalıcı zararlar verebilir ben çocuk sahibi olmadığımdan anneler ne kadar dinler beni bilmem ama şeker yedirmeyin çocuklarıniza lütfen sağlıklı nesiller yetişmesi adına
 
Valla bir şey söyleyeyim memeye bağımlı çocuk tamamen kolaylık.
İlk bebegim hiç emmedi.
Bu sebeple susturulabilme olanağı yoktu.
Hep ayaktaydım ve gezmedigim an ciyak ciyak ağlardı.
Gerçi hala öyle.
Kucuk bebegim emiyor ve bebek emzirirken anne dinleniyor, en azından totosu yer görüyor.
Bende alışkanlık olmuş bebeği emzirirken çorba yapıyorum, makine boşaltıyorum ya da yemek yiyorum.
O kadar çocukla iş yapmaya alışmışım ki oturmayı bünye almıyor.
Çevre meselesine gelince çok haklısınız ama ben hep aksini yaptım.
Toplam 2 saat olacak olan uykumdan feragat edip misafirlerimi çeşit çeşit ikramlarla, bir gece önceden yaptigim maşalı saçımla, parıl parıl parildayan evimle ağırladım.
Onlar çaresizlik görmeye geldi ama utanç içinde ayrıldılar kapımdan.
Zaten bu kadar zor hayatları olan kadınlara kendini ağırlatmak başlı başına düşmanlıktır bana göre ve düşmana koz verilmez.
tabiki emzirmek rahatlık ama 13 14 aydan sonrasını kasdediyorum sonrası zorluk
 
Hanımlar Merhaba,
Allah aşkına aranizda bir yöntem bilen varsa söylesin.Ben tam 20 aydır uykusuzum çocuğum doğduğundan beri huysuz ve uyumuyor ilk doğduğu zamanlar gazliydi 15 dk uyuyup kalkardı tuvalet ihtiyacimi bile gideremezdim geceleri nasılsa uyanacak diye uyuyamazdım.Gunde bir öğün zor beslemiyordum ne kadar yardim etmeye çalışsalar da emmekten başka bir türlü durmazdı kemik erimesi oldum bu yaşımda 7/24memedeydi.Simdi bıraktık ama hala benden 1 dk ayrılmaz o kadar da ilgileniyorum kitap okuyorum oyun oynuyoruz yazın sürekli dışarıdaydık yorulduğu için uykusu düzelmişti ama şimdi başa döndük.Gece 10 da yatıyor 12 de kalkıyor bazen kalkis o kalkis bir daha 5 e kadar uyumuyor sabh 7 buçukta tamamen kalkıyor öğleye kadar uyumuyor öğlen 1.5-2saat uyuyor sadece.Aklim almıyor bu kadar az uykuyla nasıl yaşar bu çocuk?Inanın sınır hastası oldum artik o uyanınca benim sol kolum uyuşmaya başlıyor sinirden.Cocuk gibi ağlıyorum oturup uyanıkken hicbir iş yapamıyorum sürekli ilgi bekliyor.Esim de ben de çalışıyoruz her Allah'ın günü uykusuz ise gitmekten biktik ben uyanınca çocuğa bağırıyorum o da bana birbirimize giriyoruz kaç kere boşanma haddesine geldik.Inanin çocuktan önce kavga ettiğimiz nadirdir şimdi onun yüzünden birbirimizi yiyoruz karı koca hayatımız kalmadı ayrı yatıyoruz ne birbirimizle vakit geçirebiliyoruz ne kendimize vakit ayirabiliyoruz.Belki çocuk büyüyünce düzelir ama bizim birbirimize yaptıklarımız unutulmaz ve bu kadar yıpranmış ilişki düzelmez.Allah aşkına akıl verin gerçekten kimseyle tartışacak halim yok.Cocugu köşe yastığı gibi olanlar duyar kasmasın lütfen.
kres istiyor ver kurtul
 
Valla 50 günlük bebegim de yaramaz denecek cinsten ama abisinin çeyreği olamaz.
Yani ilk çocuk böyle diye ikincisi de aynı olmuyor.
Ama bizim gibi çocuğu olanlar bence ilk çocuk okula gidene kadar dusunmemeli.
İkisine bir bakmak diye bir şey yok.
Evde sürekli biri oluyor ya annem ya gorumcem ya ablam dönüşümlü olarak bizde yaşıyorlar.
Ya da 17 aylık oğlum sabah onlara gidiyor akşam geliyor.
Çünkü büyüge ancak 3 kişi bakabiliyor ben kucuge bakıyorum.
Ve aynı anda tek kişi bu tür bebeklere bakmak imkansız.
40.dk yalnız kaldım ikisiyle kendimi atacaktım aşağı öyle söyleyeyim. ..
Ayy buyuse de anne cay demledim sen uzan bide kek yapayim yeriz dese,ben o sirada kek kokusu esliginde tv karsisinda uyusam,beraber muhabbet etsek of of
 
İliklerime kadar hissettim yaşadıklarınızı.İlk 6 ay kolikti benim çocuğum da.İnsan nasıl cinnetin eşiğine gelir yaşadım.Hatta bi gün oğlum yine ağlarken başımı göğe kaldırıp "neden yardım etmiyosuuuuunnnn"diye böğürdüğümü hatırlıyorum:)(Allaha diyorum güya:))
6.ayda kolik bitti ama 2 yaşına kadar sabahladık onunla beraber.Uyumak istemeyen bi bebekti.Biçok uykusuz gecenin sonunda kendimizi doktor odasında bulurduk.Reflü mü?Kıl kurdu mu? O mu bu mu?Tüm uyku eğitimi tekniklerini denedik.Çocuk psikiyatristine bile götürdük.Psikiyatristin bi ilaç verip bu işi halledeceğini düşünürken,aldığımız "bazı çocuklar 3 yaşına kadar sebepsiz uyumazlar,çocuğunuzu böyle kabul edin"cevabıyla yıkıldık.Hüngür hüngür ağlayacaktık eşimle doktorun odasında nerdeyse çünkü son umudumuz da tükenmişti:)
Velhasıl şu an 4 yaşında.Hala kesintisiz uyuyan bi cocuk degil ama çok şükür bu günümüze.
Ben ki çok çocuk isteyen bir kadındım ama tüm enerjim,sabrım tükendi o uykusuz gecelerde.2.çocugu düşünmüyoruz.
Siz de bugünlerin bi gün biteceğini düşünerek kendinizi teselli etmeye çalışın.2.bi tavsiyem yok çünkü bende hicbiri işe yaramamıştı:(
 
Back