herkese iyi akşamlar,o kadar doldum ve etrafımda anlatıp rahatlıyacak bir kimsemde olmadığı için buraya kusucam tüm sıkıntımıEvlendiğime gün geçtikçe daha da pişman oluyorum.eşim o kadar çekti ki kendini anlamlandıramıyorum artık.evlenmeden önce o kadar titrerdi ki üstüme herkes "bu çocuk senin üstüne titriyo ne şanslısın derdi"ben ilk görüşte etkilenmemiştim ama onun tavırlarıyla ona ısındım ve sevdim.öle tam birbirimize uyuyormuyduk hayır ama birbirimizin isteklerine,tarzına saygı duyuyorduk.nişanlandık herşey çok güzel özel günler fln hep hatırlanıp jestler yapılıyo,evlendik ilk sene güzel 2.sene bu rutine bağladı,özel gün diye bişi kalmadı.ikimiz de çalışıyoruz.benim kurs,okul,özel ders derken ben o sene iyice sıkıldım ,eşimin tavırlarına bakıyom hiç bu kadın sıkılıyodur ben bi dışarı çıkarayım tüm gün çalışıyor demiyor.ben patladım insan eşiyle hiç mi ilgilenmez keyfime mi çalışıyom diyom.bu iyice ilgisizleşmeye başladı ne zaman sorsam bak iyice uzaklaştık birbirimizden diye ne alakası var abartıyosun deyip durdu.hamile oldum hamileliğimde duygusal açlığım hat safhadaydı.adama diyom gel fotoğrak çekinelim hatıra olsun hiç oralınolmadı.tek benim fotoğraflarım var.son ayımdayım tabi benim hevesim bebeğime onu ,bunu,hediyelikleri hepsini alıyom para da kazandığım için eşime sorma gereği duymuyorum.eşime bazen bak şu varmış diye sölediğimde de "heh çocuk doğdu ya bu eksik kalmıştı deyip rededip durdu,bişeyini almadı beşiğinden kıyafetlerine kadar herşeyi ben aldım.bunu dert etmem normalde çocuk benim de çocuğum e param da var benim sıkıntım onun hiç bişeyle ilgilenmemesi.ben de sinirlenip ben tek başıma yaptım babası yok zaten diyip durdum.doğum oldu hiç beni öpüp sarılıp kutlamadı.ya adam öküzsün de bu kadar mı duyarsızsın bu kadın senin evladını doğurduTabi ben taçlardır lohusa pijamalarıdır anlıcanız ne varsa almıştım hastaneyi süslemek için süsler vs.tabi normal olduğu için özel hastaneme yetişemedim devlette doğurdum ortam olmayonca da ne giyenildim ne oda süsleyebildim.neyse eve geldik odayı süsledik,ben pijamalarımı giydim fotoğraf çekinelim bebeğimizle dedim o yine öküzlüğüyle ha bugün ha yarın deyip durdu istemedi çekinmek ben hep kendim annem babamla çekindim.ortada bebeğin babası yok!!!bugün de mevlidi vardı şu yapılcak,hoca evinden alıncak dedim sanki zor bi iş buyurmuşuz adam öf pöfle yapıyo sinir oldum.misafirler gitti hadi oğlumun üstünde mevlid kıyafetleri var e bende kıyafetimle fotoğraf çekinelim dedim eşime de dedim hadi hatıra olsun çekinelim bu tabi zorla 2poz çektirdi.oğlum huysuzlandı neyse keyfi gelince çekiniriz ağlıyo şimdi dedim.bu da sanki allahın tek günü bugün sonra çekinilir dedi.ben de kızdım evet mevlüd günü bugün hergün hergün giyinip çekilmicez heralde dedim.ya bu adam bizi ailesi olarak mı görmüyo hiç bi karade biz yokuz.ben iyice taktım ve kafamda keşke evlenmeseydim bu adamla bu ilgisizlikle çıcuğuma nasıl babalık yapçak soruları beliriyor.iyice soğuttu kendinden.bazen diyorum benim hareketlerim mi bunu böle yapıyo diye.çünkü önceden üstüme titrerdi şimdi eşi olduğumu bile hissetmiyom ev arkadaşı gibiyiz.sarılmak öpmek ilgi yok.doluyorum doluyorum ben bu adamla nasıl seneler geçircem bile bile lades dedim.çok pişmanımm keske bebeğimin babası bu adam olmasaydı bile diyorum