Boşanıyoruz

hayaller alemi .!.:

Erkek erkekliğini kadında kadınlığını bilecek elbetteki şiddet doğru değil ama kadının eşine yaptıkları normal mi hele kayınvalidesi hakkındakiler saygısızlık diz boyu o yüzden bu iş boşanmayla bitmez siz kucağınızda küçük bir çocukla illa boşanırım diyosanız sizin bileceğiniz iş boşanmış ailenin çocuklarıda hep eksik kalıyo evliliği saygı ayakta tutar

Genişletmek için tıkla...

Yari Otomatik Portakal .!.:

Ben boşanmış ailenin çocuğuyum, babamı annemle babam evliyken de sevmezdim, eğer insan olsaydı bu kadar zor bi hayat da yaşamazdim. Erkek erkekliğini kadın kadınlığını bilecek ne demek kadın susup kendini ezdirecek, erkek de höt zöt reislik mi taslayacak? Ciğerini sokerim ben öyle adamin. Ayrıca konunun neresinde kayınvalide var yanlış konuyu mu okuyosunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

hayaller alemi .!.:

Yorumlarında görebilirsiniz syrıca hazır olmadan kimse evlenmesin doğan çocuklara yazık

Genişletmek için tıkla...

Yari Otomatik Portakal .!.:

O ayrı konu, ama sessiz olmasını soylemesinde bişey yok her anne çocuğu uyandiricaksin diye sinirlenir daha bı gece önce uyumamislar. Saçma sapan bi meseleyi uzatan adam, kaldı ki aman zor olan yürütmek diye dayak yiyeceğimizi bildiğimiz bi evlilikte mutsuz ve saygı görmediğimiz şekilde mi yaşayalım? Boğazımı sıkması bişey değil dur bi ağzımı burnumu kirarsa bosanirim mi diyelim? Eskidenmis o kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyen kadınlar hepsi yasliliginda bin bır hastalıkla bogusuyor şimdi evlilik yuruyecekse adamlar da bi zahmet insan gibi davranacak yoksa yallah

Genişletmek için tıkla...

zezella .!.:

2,5 yıllık evliyim. Eşimle severek evlenmiştik. Küçük de bir bebeğimiz var. Normalde iyi anlaşırdık, kavga ettiğimiz olurdu ama son zamanlarda aşırı derecede artmaya başladı. Pandemi falan derken ben evde sadece bebeğimle ilgilenen biri olarak iyice bunaldım. Ailem de uzak bir şehirde oturuyor. Annesi dışında büyük bir sorunumuz olmamasına rağmen son aylarda sürekli kavga ediyorduk haftada bir. Saygı diye bir şey kalmamıştı zaten, bugün bardağı taşıran son damla oldu.

İki gün önce akşam aramızda ufak bir gerginlik oldu. Burayı açmıyorum çünkü halletmiştik konuyla alakası yok. Neyse ben trip attım ona (haklıydım) ama uzatmadım toplasan 1-2 dk sürmüştür. Öyle bağırıp çağırma falan olmadı sadece off deyip elimdeki yastığı koltuğa attım gittim.

Ertesi gün yani dün sırf yine günlerce küs kalmayalım diye derdimi mesajla güzelce anlattım. O da bana tamam öyle yapalım tarzı bir mesaj atmıştı. Soğuktu ama ben zaten eve gelince gerginliğimiz geçer diye düşünmüştüm. Yemeği falan hazırladım kurabiye yaptım çayın yanına vs. Geldi selam verdi falan ben de verdim ama soğuktu. Neyse o yemek yerken ben de mutfakta oturdum muhabbet falan olur diye ama konuşmadı yemeğini yedi sadece. Ben de sıkıldım içeri gittim. Sonra herkes ayrı takıldı.( burada parantez açmak istiyorum. Ben ondan adım bekledim çünkü onunla güzelce konuşup adım atan bendim ama atmadı. Atmayı bırakın söylediğine göre benden özür beklemiş. Allah aşkına ben ne yaptım da özür dileyecektim? Yaptığım tek şey off deyip yastığı koltuğa atıp gitmek.) sonra bebek uyandı gittim uyutmaya çalıştım uyumadı falan baya, ben de iyice bunaldım beşiğe bırakıp içeri gittim. Gidip sen bakar mısın benim sakinleşmem gerek dedim. İki kere söyleyince binbir nazla kalktı gitti. (dünden uyumamıştık ikimiz de bebek uyumadığı için. Onun da tribini atıyor hem uyumadım hem işe gittim şimdi de çocuk mu bakıcam tarzında. Söylemedi ama ben biliyorum o an bundan öfleyip pöfledi.) neyse zaten birkaç dk sonra ben gittim yani birkaç dk durdu bebeğin yanında. Aldım bebeği ben de onla yatağa girdim kucağımda uyusun diye. Gitmiş ceketini asıyor gardırobu açıp. Gardırop sesli açılıyor baya çocuk hemen oraya döndü iyice uykusu kaçtı. Ben de "şimdi sırası mıydı onun, şuraya koysaydın sabah asardın." dedim. Bana "kes lan sesini" diye bağırdı şok oldum. Asla böyle konuşmaz, konuşamaz benimle. Bu ne ses olacak diye hiçbir şey yapamayacak mıyım falan dedi. Ben de çok mu lazımdı şimdi ayrıca ne biçim konuşuyorsun sen benimle falan dedim birbirimize çemkirip uyuduk. Orada çok sinir oldum bu ne terbiyesizlik diye ama uzatmadım bebek olduğu için yanımda.

Bugüne geliyorum. Sabah kalktım çocukla ilgilendim kendisi uyuyor. Sonra sabah uykusuna yatırdım öğlen uyandı, beyefendi de uyandı. Geldi salona "ben ne yiyicem" diye ters ters sordu. Derdi ben ona kahvaltı hazırlamadım ya, bu. Allah aşkına bu saygısız adama ne hazırlayacaktım bu ne terbiyesizlik ya? Defol git kendin ye mutfakta değil mi? Ben bunu nasıl bu kadar tepeme çıkardım çıldırıcam. Neyse ben de "banane" dedim. Bana "yine başladın saçma sapan açlıkla terbiye etmeye" dedi. Hey Allahım sanki elinden ekmeğini aldım pisliğin. Defol git ye mutfakta dimi? Hem bana hayvan gibi davranacak hem de kahvaltısı hazır olacak. Böyle bir şey olabilir mi ya? Ben de "hazırlamıyorum banane ne yersen ye. Bana hayvan gibi davranıp bir de kahvaltı mı istiyorsun " dedim. İşte "boşuna mı öyle yaptım? Özür dilemedin. Sen de soğuktun bilmemne" demeye başladı. Ben de bağırdım ona "ben sana naptım be sırf günümüz zehir olmasın diye güzelce konuştum sen bana hayvan gibi davrandın." falan dedim. Vay efendim bağırmışım diye bana küfretti şok oldum. Ya bu insan evlenirken salak bile demeyen aşırı saygılı bir insandı. Sırf düzgün kişilikli sandığım için evlendim ben bu pislikle. Sonra bana küfrettiği için ben de ona bağırdım. İşte o anda kalktı üstüme yürüdü, "uzak dur benden sakın dokunma bana" dedim. Bağırıp durma yeter diye başıma yastıkla vurdu. Düşünebiliyor musunuz? Sonra da boğazımı tuttu ama bıraktı hemen. Gözlerindeki kini, nefreti anlatamam. İşte o an bu evliliğin bittiğini anladım. Bana o ara anneni çağır defol git falan da dedi.

Ben annemi aradım onunla aynı çatı altında bir dk daha kalmayacağım için. Aradım bilet ayarlar mısın anne dedim. Baya kötüyüm ağlıyorum falan. Sonra da gidip kendi eşyalarımı bebeğimin eşyalarını falan topladım bavul hazırladım. Sokağa çıkma yasağı ve cezayı bile göze almıştım düşünün. Sonra gerizekalı baktı bavullar falan nereye gidiyorsun gidemezsin falan dedi. Elimden kıyafetimi alıyor ben ondan çekip alıyorum falan birkaç dk sürdü bu. Ben sana soracak değilim defol şuradan gidiyorum bebeğimle dedim. Baktım hala öne geçiyor tutturmuş " bebeği öyle götüremezsin annen gelsin seni alsın." diye. Pisliğe bak annem şoför sanki. Herhalde virüs yüzünden diyor bebeğe bulaşır falan diye. Ben de o zaman annem birkaç güne anca gelir, defol git bu evden yoksa ben giderim dedim. Kendisi yarın gidecek defolup kardeşine. Ben de birkaç gün beklerim annemle dönerim diye düşünüyorum.

O kadar üzgünüm ki. Nasıl böyle bir insana dönüştü bu adam, bu evlilik ne hale geldi. Çocuğuma çok üzülüyorum hiç hak etmedi bu durumu daha 1 yaşında bile değil. Ama yapacak bir şey yok bana küfür edip el kaldırdı ve bu evliliği bitirdi. Nefret ediyorum ondan allahından bulsun. Sadece çocuğuma üzülüyorum mutlu bir yuva veremedim ona.

Bu evlilik zaten bitti ama bu konuyu açma sebebim benim hatalarımı varsa söyleyin. Söyleyin ki bundan sonra bebeğimle kurduğum hayatımda ona yanlış yapmayayım. O mutlu olsun başka bir şey istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

zezella .!.:

Onu evden gönderdim arkadaşlar. Bebekle yollara düşmek benim için zor olacaktı virüs varken bir de. Özür diledi şöyle pişmanım böyle pişmanım vs. Şu an kafamı dinliyorum o da arkadaşında kalıyor.

Bana dediği şu :" evliliğimizde özellikle ilk yıl sen bana çok yanlış yaptın ama ben sana hep şans verdim. Sen de o konuları düzeltin. Şimdi de sen bana şans ver, düzelmezse bırak git tamam."

Gerçekten geçmişte ben ona çok yanlış yapmıştım ama zamanla düzeldim. Onun da yapma dediğim ve gerçekten bir daha yapmadığı çok şey oldu. Bu yüzden bir süre ayrı takılıp sonra denemek istiyorum ama ona da söyledim, bir daha böyle bir şey olursa kapının önünde bulacaksın kendini. Sen defolup gidersin ben değil dedim. Her şeye tamam yeter ki affet diyor. Ayrıca bunla da kalmadı, ona bazı kitaplar aldırıcam, okumalar yapacak. Kendisini düzeltmek zorunda. Düzelirse ne ala düzelmezse yapacak bir şey yok. Herkese teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Yari Otomatik Portakal .!.:

İyi bari umarım gözü korkmuştur, ben yine de şiddeti affetmemeniz taraftarıyım ama hayatınızdaki adamı en iyi taniyosunuz. Bidaha da böyle hayvanlık yaparsa kapının önüne koyacağınıza inancım tam. Yalnız öyle üstten üstten "anneni ara gelsin seni alsın" diyen adamın sonra böyle köpek gibi yalvarmasi da içimi soğutmadi değil. Kolay değil öyle bol keseden beylik laflar etmek, yalasin şimdi tukurdugunu terbiyesiz herif

Genişletmek için tıkla...

esmaa_9153 .!.:

Ufacık meseleyi birbirinizi fitilleyip kocaman etmişsiniz. Belli ki bunalmışsınız ikinizde ve bu şekilde çıktı. İkinizdede hatalar var. Hergun hazırladığın kahvaltıyı kavga edince rutini bozmak bana yanlış geliyor. Adam demiş ki gene beni açlıkla mı terbiye edeceksin ? Demekki bunu hep yapıyorsun. Kocanın üzerine yürümesi kafama yastıkla vurması çok çok ayıp. Diyorum ya ikinizde hatalısınız. Çünkü buradaki konuşmalarınız bile kin ve nefret dolu. O andada böyle konuştunuz belli ki ve kavgayı karşılıklı ateşlediniz. Evliliğinizi hemen yıkmayın bence biraz daha düşünüp gerekirse bir terapiste gidip yardım alıp kurtarmayı deneyin. Mutluluklar

Genişletmek için tıkla...

hayaller alemi .!.:

Erkek erkekliğini kadında kadınlığını bilecek elbetteki şiddet doğru değil ama kadının eşine yaptıkları normal mi hele kayınvalidesi hakkındakiler saygısızlık diz boyu o yüzden bu iş boşanmayla bitmez siz kucağınızda küçük bir çocukla illa boşanırım diyosanız sizin bileceğiniz iş boşanmış ailenin çocuklarıda hep eksik kalıyo evliliği saygı ayakta tutar

Genişletmek için tıkla...

zezella .!.:

Aynen o konuda da açtım ağzımı yumdum gözümü zaten. Sen kim oluyorsun da evimden kovuyorsun beni kendin defol git bir dahaki sefere çok rahatsız oluyorsan dedim. Ne desen haklısın bana noldu bilmiyorum falan dedi. Dediğim gibi ben de ilk sene çok yanlış davrandım ona. Hatta ben de ona yastık atmıştım. "bak ben de çok kırıldım ama sana şans verdim, hemen ayrılmadım." dedi. Doğru, o yüzden ben de ona şans verdim. İlk defa oldu böyle bir şey zaten. Tekrarı halinde kendi bilir..

Ayrıca bazı insanlar ne var bunda, yok konu sahibi çok saygısız yok kayınvalideye neler söylemiş falan demiş. Kendileri hayatları boyunca koca +kayınvalide kahrı çekmeyi kadınlık, olgunluk sanabilir ama benim için sadece zavallılık. Bu tarz kadınlar için varsa yoksa koca ve kocanın ailesi, acınası gerçekten.

Genişletmek için tıkla...

Katipsondanbir .!.:

Her gün hazırladığı kahvaltıyı bir gün de kocası hazırlasın. Neden ikisinin de yediği şeyi hazırlamak birinin üstüne görev diye yapışmış ki? Bir de kavga çıkıyor bunun için, şiddet uygulanıyor olacak iş değil.

Genişletmek için tıkla...