Merhaba, bu bir başarısızlık öyküsü. Kilo verme konusunda başarılı olanlarınızı çok çok tebrik ediyorum ve önerilerinizi almak istiyorum.
Küçüklüğümde ve okul yıllarımda son derece zayıf bir çocuktum. O kadar zayıftım ki dalga konusu olurdum. Sonra 20 yaşından sonra yavaş yavaş kilo almaya başladım. Şu an 35 yaşımdayım. 80 kilo civarındayım. Her ne kadar insanlar 80 göstermiyorsun deseler de (boyum 168) tartı öyle söylüyor. 5 sene önce bir takım ilaclar kullandım ama hic biri hiç bir işe yaramadı, ki hepsi de eczanede satılan barkodlu ilaclardı. Biri r..l diğeri x..l bilen bilir. Bunlar hiç bir işe yaramıyor. Ve 1-2 ay değil her birini 6 ay falan kullandım. Ama dediğim gibi en ufak şekilde işe yaramadı. X l iç çamaşırımda bir leke, r .l ise aşırı sinir ve aşırı kalp çarpıntısı olarak hatıralarımda yer etti.
Benim sorunum şu. Ben aşırı iştahlıyım ve benim iştahımı hiç bir şey kesemiyor. Bir ara sigara içiyordum, o bile iştahımı kesmedi. Sigara içmiyorum artık. Alkol de kullanmıyorum. İştahımın yüksek olmasının sigarayı bırakmakla falan ilgisi yok. Hep böyle. Çocukken de yüksekti ama o zaman çok hareketli olduğum için kilo almıyordum.
Ben diyet yapamıyorum. Bir kere yaptım diyetisyen eşliğinde. Ayda 4.5 kg verdim fakat o diyettekileri hazırlamak ve tam saatinde yemek benim için büyük bir işkence, her öğlen 4 köfte büyüklüğünde protein hazırlamak, her akşam sebze yemeği hazırlamak. Yine her öğlen ve akşam çorba pişirmek, ve yine her öğlen ve akşam salata yapmak. Kim yapacak bunları? Diyetisyen bu listedekilerden daha az, veya listedekilerden daha çok yiyemezsin demişti. Ne yazıyorsa onu yiyeceksin demişti. Bir de bu yemekleri hazırlasan bile saatini uyduramıyorsun. Örneğin 12.00de dışarıda oluyorsun ve yemek yiyecek durumda değilsin, ama yemek yemen lazım diyet listesindeki kurallara göre. Sonra saat 14.00te yemek için musaitsin mesela. Kafanı nereye çevirsen kebapçı, bol lavaş ekmeği getiriyorlar bir de masaya, kafanı öteki tarafa çeviriyorsun pizzacı, makarnacı, fast foodcu. Ev yemeklerine gidiyorsun ev yemeği yiyeyim diye gözünün önünde mantı var. Hep hamurişi. Diyetine uyum sağlayamıyorsun. Evde sadece pratik şeyler yiyorum. Örneğin ton balığı gibi. Konserve mısır gibi. Meyve gibi. Sabah kahvaltısında domates peynir zeytin yiyorum, sabahları ekmek hiç yemiyorum, güya canan karatay diyeti yapıyorum :))) ama kek yiyorum mesela öğleden sonra, ne saçma değil mi? Ekmek yeme ama kek ye. Kendimi kandırmaktan başka bir şey değil.
Şimdilerde üzerimde bir çöküntü, sandalyemden kalkmak istemiyorum. Oturduğum yer spor yapmaya elverişli bir yer değil. Yürüyüş koşu falan yapılmaz. Belki spor salonuna gidilebilir ki gitmişliğim de var, ama yemeyi kesmediğim/kesemediğim için hiç bir işe yaramıyor.
Sırtım, belim göbegim alabildiğine yağlı. Elma tipi vucudum var. Hani sırtta ciltte katlanma olurya onlardan var hem de alası. Bacaklarımın üstü kalın dizden altı da alabildiğine ince. Kollarımın da dirsekten yukarısı çok kalın, dirsekten aşağısı ince. Böyle garip bir vucut. Sanki bir kukla ya da palyaço tarif ettim.
Sizlerin önerilerine ihtiyacım var. Ben ne yapmalıyım. Diyet yapamıyorum o halde ne yapabilirim? Spor yapsam diyetsiz bir işe yaramıyor, denedim. Diyete beni motive edecek şeyler var mı ? Kilo vermek istiyorum ama bunu 9 ayda falan değil , 1 günde hatta 1 saatte vermek istiyorum. Bir mucize istiyorum. Ama olmuyor. Kilo yüzünden sağlık problemleri de yaşamaya başladım. Bu arada hormonlarım falan düzgün işliyor. Kan değerlerim de çok iyi. Önerilerinizi bekliyorum arkadaşlar. Kendimi nasıl motive edebileceğimi söyleyin bana.
Tatlı olarak nadiren ayda bir falan 1 dilim pasta yerim. Onu da yemesem de olur yani siz kes derseniz keserim. Ama tuzlu şeyleri tatlı şeylerden daha cok seviyorum. Tuza bayılıyorum desem yeridir. Tuzun da vucutta su tuttuğunu biliyorum ama tuzu nasıl keseceğimi bilmiyorum. İştahı kesen şeyler hakkında yazı okudum. Pek de bir şey yazmıyor internette. Bir de ben özelikle iki adetin ortasında yani yumurtlama döneminde aşırı iştahlı oluyorum. Sanki arzu ettiğim şeyi yemesem öleceğim o derece. İddialı bir cümle söyleyecegim. Mide kazıntısı benim için kolumun kırılmasından daha büyük bir acı. Yani midem kazındığı zaman o duygudan nefret ediyorum. Niye kendime acı cektiriyorum ki gidip yiyim kazıntım gecsin diyorum.
Yazacaklarınız benim icin kıymetli. Simdiden cok tesekkur ederim.
Küçüklüğümde ve okul yıllarımda son derece zayıf bir çocuktum. O kadar zayıftım ki dalga konusu olurdum. Sonra 20 yaşından sonra yavaş yavaş kilo almaya başladım. Şu an 35 yaşımdayım. 80 kilo civarındayım. Her ne kadar insanlar 80 göstermiyorsun deseler de (boyum 168) tartı öyle söylüyor. 5 sene önce bir takım ilaclar kullandım ama hic biri hiç bir işe yaramadı, ki hepsi de eczanede satılan barkodlu ilaclardı. Biri r..l diğeri x..l bilen bilir. Bunlar hiç bir işe yaramıyor. Ve 1-2 ay değil her birini 6 ay falan kullandım. Ama dediğim gibi en ufak şekilde işe yaramadı. X l iç çamaşırımda bir leke, r .l ise aşırı sinir ve aşırı kalp çarpıntısı olarak hatıralarımda yer etti.
Benim sorunum şu. Ben aşırı iştahlıyım ve benim iştahımı hiç bir şey kesemiyor. Bir ara sigara içiyordum, o bile iştahımı kesmedi. Sigara içmiyorum artık. Alkol de kullanmıyorum. İştahımın yüksek olmasının sigarayı bırakmakla falan ilgisi yok. Hep böyle. Çocukken de yüksekti ama o zaman çok hareketli olduğum için kilo almıyordum.
Ben diyet yapamıyorum. Bir kere yaptım diyetisyen eşliğinde. Ayda 4.5 kg verdim fakat o diyettekileri hazırlamak ve tam saatinde yemek benim için büyük bir işkence, her öğlen 4 köfte büyüklüğünde protein hazırlamak, her akşam sebze yemeği hazırlamak. Yine her öğlen ve akşam çorba pişirmek, ve yine her öğlen ve akşam salata yapmak. Kim yapacak bunları? Diyetisyen bu listedekilerden daha az, veya listedekilerden daha çok yiyemezsin demişti. Ne yazıyorsa onu yiyeceksin demişti. Bir de bu yemekleri hazırlasan bile saatini uyduramıyorsun. Örneğin 12.00de dışarıda oluyorsun ve yemek yiyecek durumda değilsin, ama yemek yemen lazım diyet listesindeki kurallara göre. Sonra saat 14.00te yemek için musaitsin mesela. Kafanı nereye çevirsen kebapçı, bol lavaş ekmeği getiriyorlar bir de masaya, kafanı öteki tarafa çeviriyorsun pizzacı, makarnacı, fast foodcu. Ev yemeklerine gidiyorsun ev yemeği yiyeyim diye gözünün önünde mantı var. Hep hamurişi. Diyetine uyum sağlayamıyorsun. Evde sadece pratik şeyler yiyorum. Örneğin ton balığı gibi. Konserve mısır gibi. Meyve gibi. Sabah kahvaltısında domates peynir zeytin yiyorum, sabahları ekmek hiç yemiyorum, güya canan karatay diyeti yapıyorum :))) ama kek yiyorum mesela öğleden sonra, ne saçma değil mi? Ekmek yeme ama kek ye. Kendimi kandırmaktan başka bir şey değil.
Şimdilerde üzerimde bir çöküntü, sandalyemden kalkmak istemiyorum. Oturduğum yer spor yapmaya elverişli bir yer değil. Yürüyüş koşu falan yapılmaz. Belki spor salonuna gidilebilir ki gitmişliğim de var, ama yemeyi kesmediğim/kesemediğim için hiç bir işe yaramıyor.
Sırtım, belim göbegim alabildiğine yağlı. Elma tipi vucudum var. Hani sırtta ciltte katlanma olurya onlardan var hem de alası. Bacaklarımın üstü kalın dizden altı da alabildiğine ince. Kollarımın da dirsekten yukarısı çok kalın, dirsekten aşağısı ince. Böyle garip bir vucut. Sanki bir kukla ya da palyaço tarif ettim.
Sizlerin önerilerine ihtiyacım var. Ben ne yapmalıyım. Diyet yapamıyorum o halde ne yapabilirim? Spor yapsam diyetsiz bir işe yaramıyor, denedim. Diyete beni motive edecek şeyler var mı ? Kilo vermek istiyorum ama bunu 9 ayda falan değil , 1 günde hatta 1 saatte vermek istiyorum. Bir mucize istiyorum. Ama olmuyor. Kilo yüzünden sağlık problemleri de yaşamaya başladım. Bu arada hormonlarım falan düzgün işliyor. Kan değerlerim de çok iyi. Önerilerinizi bekliyorum arkadaşlar. Kendimi nasıl motive edebileceğimi söyleyin bana.
Tatlı olarak nadiren ayda bir falan 1 dilim pasta yerim. Onu da yemesem de olur yani siz kes derseniz keserim. Ama tuzlu şeyleri tatlı şeylerden daha cok seviyorum. Tuza bayılıyorum desem yeridir. Tuzun da vucutta su tuttuğunu biliyorum ama tuzu nasıl keseceğimi bilmiyorum. İştahı kesen şeyler hakkında yazı okudum. Pek de bir şey yazmıyor internette. Bir de ben özelikle iki adetin ortasında yani yumurtlama döneminde aşırı iştahlı oluyorum. Sanki arzu ettiğim şeyi yemesem öleceğim o derece. İddialı bir cümle söyleyecegim. Mide kazıntısı benim için kolumun kırılmasından daha büyük bir acı. Yani midem kazındığı zaman o duygudan nefret ediyorum. Niye kendime acı cektiriyorum ki gidip yiyim kazıntım gecsin diyorum.
Yazacaklarınız benim icin kıymetli. Simdiden cok tesekkur ederim.