- 4 Eylül 2017
- 176
- 30
- 28
- Konu Sahibi wannabehappy
- #1
Merhabalar ablalarım arkadaşlarım, yine kafam dolu. 23 yaşındayım. Ailemden uzaktayım dertleşecek akıl verecek kimsem olmadığından buraya yazıyorum hep ve sizlerin yorumları bana yol gösteriyor. Daha öncede alttaki iki konuyu açmıştım. 3 ay önce biten ilişkimle alakalı. Aynı ofisteyiz. Beni başkası için terketmişti. İlk başta neden ayrılmak istediğini anlamamıştım ama whatsapp web ten gördüm arkamdan çevirdiği oyunları. Arkadaşıyla benden ayrılmak için yaptığı planları vs. Tecrübesizliğimden belki ara vermek istediğinde anlamayamadım gerçekten sıkıntısı var zannettim yalvardım ayaklarına kapandım tabi gerçekleri duyunca dünyam başıma yıkılmıştı. Hiç yaşamadığım duygular yaşadım. O değersizlik hissi, aldatılmışlık, sırtımdan bıçaklanmış olmam... Yediremedim halada yediremiyorum. Yanımda konuşuyor seni seviyorum diyor. Bu duruma bile alıştım. Ama insanlar biliyordu birlikteliğimizi ve benim suçum belki yok ama utanıyorum. Çok fazla ortak tanıdığımız var ve hepsi hayatına yeni birini aldığını biliyor. Bunada alışırım belki... Eskisi kadar acı vermiyor belki kullandığım ilaçtan (Lustral) ama ara ara boğuluyorum. Mideme kramplar giriyor. Pişmanlık, eziklik, gururuma yedirememe ve rezil olmuşluk hissi. Önüme bakıyorum ama. Onunla var olmadım sonuçta. Biriyle görüşüyorum bir aydır. Aslında yeni bir ilişkiye hevesli değilim ama karşı tarafın istekli olmasından ötürü olsada bana iyi geldiğini farkettim. Şimdi size şunu sormak istiyorum. Hergün gördüğüm halde eskisi kadar acı vermese bile hala bir yara var içimde. 1 ay öncesine kadar yüzüme bakmayan beyefendi son haftalarda tıpkı geçen seneki gibi davranıyor bana sürekli takılıyor dalga geçiyor. Telefon konuşurken beni dinliyor gibi hissediyorum. Birde bazen şu tarz şarkılar açıyor: Müslüm Gürses-Ayrılık Acı Birşey, Hakan Altun-Kabul Et, Bir telefon, şarkıcının adını bilmiyorum Dön desem vs. tarzında. Bilmiyorum benmi üstüme alınıyorum. Saçma olabilir ama kafam karışıyor. Bana akıl verin ne düşünmeliyim, ne yapmalıyım?
—————————————————————
Merhaba herkese. Yine sizlerle dertleşmeye ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. Daha önce aşağıda yazdığım konuyu açmıştım 18 Kasımda. Olayın üzerinden 1 ay geçti neredeyse. Bu bir ayda birşeyler değişti sanki...
Öncelikle psikiyatriye gittim. 150 TL verdim ve sanırım her hafta gitmem gerekiyormuş. Değmeyeceğini düşündüğümden bıraktım. Ama fazla takıntılı karakterim yüzünden duygularımda ve hislerimde çok fazla dalgalanmalar oldu. Psikiyatriye gittim çünkü artık kendi kendime bu aşk acısını, terkedilme, aldatılma, rezil olmuşluk hissini atamıyorum.
Doktor Lustral verdi 2 hafta oldu kullanıyorum. Hafif bir umursamazlık verdi ama net bir faydasını görmüş değilim. Aynı odada çalışıyoruz ve yanımda beni terkettiği kızla konuşuyor güya kısık sesle ama hala başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. Tekrar gelse bile istemem hatta şuan nefret ediyorum o halde neden önemsiyorumki?
Mesela sevdiğim arkadaşlarıyla o kızı bu haftasonu tanıştırmak için plan yaptı nereden biliyorsunuz derseniz arkadaşlarının birinin sevgilisinden öğrendim ve canım çok yanıyor beni sevmişlerdi ama beni haklı buldukları için kendi imajını kurtarmak adına aşağıda anlattığım olayı ifşa etti onlara! Ve ben hala umursuyorum. Sanki o ve onun arkadaşlarıyla varoldum...
İş gereği bir süreliğine eve geçerken beni o bırakacak. Araba şirket arabası çünkü. 3 gün önce eve giderken ikimizin şarkısı dediğimiz şarkıyı açtı sesini açtı. Neden bunu yapıyor?Geçen eve giderken arkadaşlarından biri geldi ofise bana diyorki burda neden duruyorsun yapamıyorsan memleketine dön. İlla burası illa şu kişi deme. Senin için söylüyorum bilmem ne! Orda diyemedim ki sanane? Sen benim ne yaşadığımı nereden biliyorsun? Ve ben neden onun arkadaşının söylediği şeyi takıyorum?
İki haftadırda yüzüme bakmayan adam benimle dalga geçiyor takılıyor espri yapıyor. Allahım kafayı yiyeceğim neden böyle yapıyor? Artık hiç mutlu olamayacakmış gibi hissediyorum. Ne yapacağım ben?
———————————————————
Öyle çaresiz öyle tükendim ki.
Boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor sürekli...
Ben şizofreni bir babanın kızıyım. 23 yaşındayım. Vitiligo hastalığım var. Çocukluğum gençliğim hep travmayla geçti. Annem intihara meyletti evi terketmekle tehdit etti. Babamı gelip götürdüler. Adliyelerde çare aradım. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına gittim. Beni alın dedim o evden. Daha fazla dayanamadım lisede okuku bıraktım... Evden çıkmak istemedim. Babam bana hep şüpheyle yaklaştı o zamanlar bilmiyorduk hasta olduğunu. Benim onun düşmanlarıyla işbirliği yaptığımı itiraf etmezsem evde beni istemediğini söyledi. Bunu defalarca yaptı. Her valizi topladığım da ağlayarak özür diledi. Sonra açıktan liseyi bitirip üniversiteyi kazandım şehir dışına gittim. Okulu bitirdim bir yere işe başladım. Bu konuyla alakalı daha öncede konu açmıştım.
Burda birine aşık oldum oda bana aşık olmuştu yani ben öyle sandım. O hep hissettiğim baba boşluğunu güven boşluğunu doldurdu. Sonra da terketti beni...
Meğer eski sevgilisine dönmüş. Bende ayaklarına kapandım beni bırakma diye, hemde defalarca. Onurumu gurururumu ayaklar altına aldım. Sonra öğrendimki aldatmış. Yediremedim. Öyle iğrençki aldatıldığım halde neden kafamdan çıkaramadım onu?
Kendimi alkole verdim. Saçma sapan insanlarla takıldım. Hiç azalmadı acım...
Ayrıldıktan 2 hafta sonra eski pardon yeni sevgilisiyle yanımda görüntülü konuştu hiç utanmadan. Sanki ölüyorum zannettim.
O öfkeyle onu kendime geri getirebilmek için saçma sapan dolandırıcı medyumun tekiyle mailleştim. Bilgilerimizi resimlerimizi attım oda çok fazla para istedi sonrada cevap vermedim maile. O an boşluktaydım çaresizce her yolu denerdim yeterki bana geri dönsün bende onu terkedecektim. Anlık birşeydi geçti oda... Nede olsa öyle şeylere inanmıyordum.
Üzerinden 1.5 ay geçti ve laptopunda mailimi açmıştım onu görmüş iki arkadaşıyla ve sevgilisine atmış.
Sonrada benim üstün olan müdürüme atmış maili. Hergün yüzyüze baktığım birine!
Adam çağırdı beni; Sen kimsin neler yapıyorsun böyle seni mahkemeye verse ne yaparsın? Ağlamaya başladım cevap veremedim. O anki çaresizliğimi nasıl açıklardımki?
Sonra bağırdı çık git özür dile helallik al.
Bana yaptığı onca şeyden sonra gidip helallik istedim. Bağıra çağıra içindeki herşeyi kustum. Asla öyle birşey yaptırmadığımı sadece sormakla kaldığımı söyledim. Samimiyetine inanıyorum dedi.
Ama benim içim yenıyor. Ben nasıl bir haysiyetsiz onursuz gurursuzumki onu Allaha havale etmek yetire kendimce ceza kesmek istedim?
Haklıyken haksız duruma düştüm
Üstüne birde rezil oldum. Ben bu histen nasıl kurtulurum? Ne olue benim artık beynim durdu. Prozac bile yetmiyor. Hipnozada gittim hiç bir işe yaramadı. En dipteyim ne olur akıl verin.
—————————————————————
Merhaba herkese. Yine sizlerle dertleşmeye ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. Daha önce aşağıda yazdığım konuyu açmıştım 18 Kasımda. Olayın üzerinden 1 ay geçti neredeyse. Bu bir ayda birşeyler değişti sanki...
Öncelikle psikiyatriye gittim. 150 TL verdim ve sanırım her hafta gitmem gerekiyormuş. Değmeyeceğini düşündüğümden bıraktım. Ama fazla takıntılı karakterim yüzünden duygularımda ve hislerimde çok fazla dalgalanmalar oldu. Psikiyatriye gittim çünkü artık kendi kendime bu aşk acısını, terkedilme, aldatılma, rezil olmuşluk hissini atamıyorum.
Doktor Lustral verdi 2 hafta oldu kullanıyorum. Hafif bir umursamazlık verdi ama net bir faydasını görmüş değilim. Aynı odada çalışıyoruz ve yanımda beni terkettiği kızla konuşuyor güya kısık sesle ama hala başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. Tekrar gelse bile istemem hatta şuan nefret ediyorum o halde neden önemsiyorumki?
Mesela sevdiğim arkadaşlarıyla o kızı bu haftasonu tanıştırmak için plan yaptı nereden biliyorsunuz derseniz arkadaşlarının birinin sevgilisinden öğrendim ve canım çok yanıyor beni sevmişlerdi ama beni haklı buldukları için kendi imajını kurtarmak adına aşağıda anlattığım olayı ifşa etti onlara! Ve ben hala umursuyorum. Sanki o ve onun arkadaşlarıyla varoldum...
İş gereği bir süreliğine eve geçerken beni o bırakacak. Araba şirket arabası çünkü. 3 gün önce eve giderken ikimizin şarkısı dediğimiz şarkıyı açtı sesini açtı. Neden bunu yapıyor?Geçen eve giderken arkadaşlarından biri geldi ofise bana diyorki burda neden duruyorsun yapamıyorsan memleketine dön. İlla burası illa şu kişi deme. Senin için söylüyorum bilmem ne! Orda diyemedim ki sanane? Sen benim ne yaşadığımı nereden biliyorsun? Ve ben neden onun arkadaşının söylediği şeyi takıyorum?
İki haftadırda yüzüme bakmayan adam benimle dalga geçiyor takılıyor espri yapıyor. Allahım kafayı yiyeceğim neden böyle yapıyor? Artık hiç mutlu olamayacakmış gibi hissediyorum. Ne yapacağım ben?
———————————————————
Öyle çaresiz öyle tükendim ki.
Boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor sürekli...
Ben şizofreni bir babanın kızıyım. 23 yaşındayım. Vitiligo hastalığım var. Çocukluğum gençliğim hep travmayla geçti. Annem intihara meyletti evi terketmekle tehdit etti. Babamı gelip götürdüler. Adliyelerde çare aradım. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına gittim. Beni alın dedim o evden. Daha fazla dayanamadım lisede okuku bıraktım... Evden çıkmak istemedim. Babam bana hep şüpheyle yaklaştı o zamanlar bilmiyorduk hasta olduğunu. Benim onun düşmanlarıyla işbirliği yaptığımı itiraf etmezsem evde beni istemediğini söyledi. Bunu defalarca yaptı. Her valizi topladığım da ağlayarak özür diledi. Sonra açıktan liseyi bitirip üniversiteyi kazandım şehir dışına gittim. Okulu bitirdim bir yere işe başladım. Bu konuyla alakalı daha öncede konu açmıştım.
Burda birine aşık oldum oda bana aşık olmuştu yani ben öyle sandım. O hep hissettiğim baba boşluğunu güven boşluğunu doldurdu. Sonra da terketti beni...
Meğer eski sevgilisine dönmüş. Bende ayaklarına kapandım beni bırakma diye, hemde defalarca. Onurumu gurururumu ayaklar altına aldım. Sonra öğrendimki aldatmış. Yediremedim. Öyle iğrençki aldatıldığım halde neden kafamdan çıkaramadım onu?
Kendimi alkole verdim. Saçma sapan insanlarla takıldım. Hiç azalmadı acım...
Ayrıldıktan 2 hafta sonra eski pardon yeni sevgilisiyle yanımda görüntülü konuştu hiç utanmadan. Sanki ölüyorum zannettim.
O öfkeyle onu kendime geri getirebilmek için saçma sapan dolandırıcı medyumun tekiyle mailleştim. Bilgilerimizi resimlerimizi attım oda çok fazla para istedi sonrada cevap vermedim maile. O an boşluktaydım çaresizce her yolu denerdim yeterki bana geri dönsün bende onu terkedecektim. Anlık birşeydi geçti oda... Nede olsa öyle şeylere inanmıyordum.
Üzerinden 1.5 ay geçti ve laptopunda mailimi açmıştım onu görmüş iki arkadaşıyla ve sevgilisine atmış.
Sonrada benim üstün olan müdürüme atmış maili. Hergün yüzyüze baktığım birine!
Adam çağırdı beni; Sen kimsin neler yapıyorsun böyle seni mahkemeye verse ne yaparsın? Ağlamaya başladım cevap veremedim. O anki çaresizliğimi nasıl açıklardımki?
Sonra bağırdı çık git özür dile helallik al.
Bana yaptığı onca şeyden sonra gidip helallik istedim. Bağıra çağıra içindeki herşeyi kustum. Asla öyle birşey yaptırmadığımı sadece sormakla kaldığımı söyledim. Samimiyetine inanıyorum dedi.
Ama benim içim yenıyor. Ben nasıl bir haysiyetsiz onursuz gurursuzumki onu Allaha havale etmek yetire kendimce ceza kesmek istedim?
Haklıyken haksız duruma düştüm
Üstüne birde rezil oldum. Ben bu histen nasıl kurtulurum? Ne olue benim artık beynim durdu. Prozac bile yetmiyor. Hipnozada gittim hiç bir işe yaramadı. En dipteyim ne olur akıl verin.
siz canınız yanarken sizi o bukar umursayıp yaptıklarınızı takip etti mi asla! Lütfen yanlış anlamayın sizi üzmek gibi bir amacım asla yok ama biran önce kendinize gelmeniz gerekiyor. Kendinize farklı meşguliyetler bulun aklınıza gelince farklı bir şeye odaklanın. Umursamayın ve önünüze bakın evet zamanında çok üzülmüş ve bazı şeyleri sindiremiyor olabilirsiniz ama bunları düşünmek sizi daha çok üzmekten başka bir şey yapmaz. Kendinize en büyük iyiliği yapın ve önünüze bakın 
