bu aci nasil geciyor?

sassyassyy .!.:

annemi kaybettikten sonra evine gittik dedigim gibi. ya benim annem olmus ben kahroluyorum annanemin kendi kizi, teyzemin kendi ablasi bu kadin onlar da uzuluyorlar ama beni kovdular evden. annemi dunyada en cok ben uzmusum oyle soylediler. cenazesine belki de gidecektim ama gidemedim. uzaktan izledim hic yanlarina bile yaklasmadim. ben istemez miydim ben de en azindan son kez bas ucunda durayim, ne bileyim inanmiyorum ama dua bile ederdim o an. bir seyler yapmak istedim ya onu bile yapamadim.

turkiyeye geldigimde babama dedim ki beni yanina sokabilir misin, imkansiz yassy covid yogun bakiminda yatiyor olmaz dedi. yalvardim yakardim saatlerce agladim babama ama yapmadi. bunu bile icime dert ediyorum bunu bile dusunuyorum belki benim gerizekali babam bir seyler yapsaydi son kez konusurdum, icimdekileri olsun soylerdim ya. insanlarin bana soyledikleri, anneni en cok sen uzdun demeleri anneni cok yiprattin demeleri atamiyorum icimden iste. yapmadim abi dogmak mi ya benim hatam bana sorsan dogmak ister miydim o bile baska konu.

hep ayni seyi soyledi annem sen insan gibi yasamiyorsun, baban olmasa sen zaten yoksun, parazit gibi yasiyorsun, baban seni parayla satin almis bak hep bunlar kafamin icinde yankilaniyor. ne yapayim abi ben bu dunyaya survive etmeye mi gelmisim hayatimi ne yapayim annem yoksa beni istemediyse ben de babami mi istemeyeyim nasil buyuyebilirim nasil hayatta kalabilirim o zaman deliriykrum ya beni bu sekilde biraktigi icin. yuzune soylemek isterdim cidden cunku cok kucuk bir kismini soyledim. hayatim boyunca bunu mu dusunecegim ben hep boyle mi hissedexegim ne alaka ya hayatta bunu yasamayi hak eden insan olur mu hepsi ben kafayi yiyeyim diye mi basima geliyor anlamiyorum. ben olseydim o bunlari dusunur muydu onu da bilmiyorum ama su kafami koparsam cidden anca aklimdan silerim herhalde bunlari.

Genişletmek için tıkla...

En önce başınınız sağolsun Allah rahmet eylesin , bir insanın annesini kaybetmesi çok büyük bir kayıp . Anlaşamıyor olsanız bile .
Ben sizin yerinizde olsam annemin cenazisine giderdim . Ne kadar gerçek hayatta anlaşamadığımız olaylar olsa bile anneniz . Bakın canınız yanıyor olsa bile anneniz gidin mezarına , eminim çok seviyorsunuz onu yanlışları olsa bile . Orda acılın ona , aslında onu sevdiğinizi onun sevgisini hep hayat boyunca istediğinizi , içinizden gelen her şeyi söyleyin ve ağlayın .
İçinizi dökün. Anneniz asla size gönül koymaz , kızmaz , küsmez . Emin olun buna.
Hiç bir anne evladının üzülmesini istemez .

Bir psikologun bir tweet'i var:"Aile kutsal değildir. Çoğu aile psikolojik açıdan toksiktir. (zehirli) Toplumun temeli de değildir. Bu sadece geleneksel bir dayatmadır. Toplumun temeli, herkes için adalet olgusu üzerine inşaa edilmiş koşullarda eşitliktir." Bize hep anne kutsaldır, cennet annelerin ayakları altındadır diye büyüttüler. Sanki onlar eleştirilemez, hatalı biri varsa o da evlattir. Anneler ve babalar hata yapıyor. Hatta çokça bencil oluyorlar. Sana aklın kalbin yol gösterecek.

Legal Alien .!.:

Ya sen ölseydin S sassyassyy ?

Sen de zor zamanlardan geçtin, kanserle savaştın, ameliyat oldun vs vs, ya sen ölseydin?

Olamaz mı yani, gayet de ihtimal dahilindeydi bence. O zaman annen aynı vicdanla kalacak mıydı? Hiç sanmıyorum çünkü öyle olsa bunu hastalık sürecinde, ameliyatında vs anlardın. Demek ki seninle bu seviyede bir ilişki istiyormuş.

Annedir kutsaldır bıdı bıdı bana pek işlemiyor. Anne, annelik yaptığı kadar annedir. Benim bir ufaklık var yakında 2 olacak yaşı. Ona ne verirsem onu geri alıyorum. Bunu bu kadar iyi gözlemlemişken seni suçlamam mümkün değil. Böyle görmeseydin böyle davranmazdın. Evlatlar ebeveynleri taklitte muazzam başarılılar.

Bu arada ben de babamı kaybettim, 10 sene oldu. Elbette benim de evlat olarak yarım kalmışlıklarım, yaşadıklarımda onu arayışım vs oluyor ama hayat akıyor bir şekilde. Acıya saplanıp kalmanın sana bir faydası yok. Gidenler gittiler. Sıra bize gelmiş olsaydı biz giderdik. Evlatların ebeveyn gömmesi, ebeveynlerin evlat gömmesinden iyi bence. Allah sıralı ölüm versin diye boşuna demiyorlar.

Kendini paralama. Seçimler sana bırakılsaydı çok farklı bir yaşantıda çok farklı ilişkiler kuracağın ebeveynler isterdin eminim ama bize verilenle yetinmek zorundayız işte. Annenle olan ilişkinizi, annenin seçimleri bu noktaya getirdi, bunu unutma.

Herhangi bir samimiyetimiz yok ama seviyorum seni, genelde tüm konuların sana sarılmak istememe neden oluyor. İstersen özelden de yazabilirsin, konuşmak iyi gelecekse.

Başın sağ olsun.

Genişletmek için tıkla...

aynı seyı yazacaktım yazılmısı var dırekt alıntıladım
o kadar dogru yazmıssınız kı sonuna kadar katılıyorum

sassyassyy .!.:

annemi kaybettikten sonra evine gittik dedigim gibi. ya benim annem olmus ben kahroluyorum annanemin kendi kizi, teyzemin kendi ablasi bu kadin onlar da uzuluyorlar ama beni kovdular evden. annemi dunyada en cok ben uzmusum oyle soylediler. cenazesine belki de gidecektim ama gidemedim. uzaktan izledim hic yanlarina bile yaklasmadim. ben istemez miydim ben de en azindan son kez bas ucunda durayim, ne bileyim inanmiyorum ama dua bile ederdim o an. bir seyler yapmak istedim ya onu bile yapamadim.

turkiyeye geldigimde babama dedim ki beni yanina sokabilir misin, imkansiz yassy covid yogun bakiminda yatiyor olmaz dedi. yalvardim yakardim saatlerce agladim babama ama yapmadi. bunu bile icime dert ediyorum bunu bile dusunuyorum belki benim gerizekali babam bir seyler yapsaydi son kez konusurdum, icimdekileri olsun soylerdim ya. insanlarin bana soyledikleri, anneni en cok sen uzdun demeleri anneni cok yiprattin demeleri atamiyorum icimden iste. yapmadim abi dogmak mi ya benim hatam bana sorsan dogmak ister miydim o bile baska konu.

hep ayni seyi soyledi annem sen insan gibi yasamiyorsun, baban olmasa sen zaten yoksun, parazit gibi yasiyorsun, baban seni parayla satin almis bak hep bunlar kafamin icinde yankilaniyor. ne yapayim abi ben bu dunyaya survive etmeye mi gelmisim hayatimi ne yapayim annem yoksa beni istemediyse ben de babami mi istemeyeyim nasil buyuyebilirim nasil hayatta kalabilirim o zaman deliriykrum ya beni bu sekilde biraktigi icin. yuzune soylemek isterdim cidden cunku cok kucuk bir kismini soyledim. hayatim boyunca bunu mu dusunecegim ben hep boyle mi hissedexegim ne alaka ya hayatta bunu yasamayi hak eden insan olur mu hepsi ben kafayi yiyeyim diye mi basima geliyor anlamiyorum. ben olseydim o bunlari dusunur muydu onu da bilmiyorum ama su kafami koparsam cidden anca aklimdan silerim herhalde bunlari.

Genişletmek için tıkla...

kımsenın boyle bırsey yapmaya hakkı yok kardes ayrı anne ayrı evlat ayrı
herkes herseyden once evlat gelır onlardan once sızın evınız orası ustelık annenızın cenaze sırası bu muamelede bulunmaya hakları yoktu orda kımse yokmuydu sana ne oluyor ölüm olmus otesı yok germe ortamı dıyecek ?

herkes kendı yasadıgını bılır haksızlıga ugramıssınız ama bundan kurtulmanın tek yolu affetmek kendı ustunuzdekı yuku atmalısınız
mezara gıdin dirisiyle ıletısım kuramadınız belkı boyle sozunuz kesılmeden kavga etmeden kendınızı anlatabılırsın sasy
anlatıp dokun ıcınızı senı affettım evlat olarak hakkım da helal dersınız
bunu yapmalısınız

basınız sagolsun

nscckts .!.:

aynı seyı yazacaktım yazılmısı var dırekt alıntıladım
o kadar dogru yazmıssınız kı sonuna kadar katılıyorum

kımsenın boyle bırsey yapmaya hakkı yok kardes ayrı anne ayrı evlat ayrı
herkes herseyden once evlat gelır onlardan once sızın evınız orası ustelık annenızın cenaze sırası bu muamelede bulunmaya hakları yoktu orda kımse yokmuydu sana ne oluyor ölüm olmus otesı yok germe ortamı dıyecek ?

herkes kendı yasadıgını bılır haksızlıga ugramıssınız ama bundan kurtulmanın tek yolu affetmek kendı ustunuzdekı yuku atmalısınız
mezara gıdin dirisiyle ıletısım kuramadınız belkı boyle sozunuz kesılmeden kavga etmeden kendınızı anlatabılırsın sasy
anlatıp dokun ıcınızı senı affettım evlat olarak hakkım da helal dersınız
bunu yapmalısınız

basınız sagolsun

Genişletmek için tıkla...

hayir iste hic kimse agzini acip tek laf etmedi beni dusunduren bu. herkes mi aynisini dusunuyordu? o zaman bu insanlar neden annem beni birakirken konusmadilar, ona mi hak verdiler yani o mu hakliydi? bunlari dusunmekten kendi beynimi kemiriyorum. sadece sevgilim yapmayin lutfen yassy zaten cok uzgun dedi teyzeme benim icin. baska kimse konusmadi. demek ki herkes ama herkes suclu olarak beni goruyor. dogmam mi suc, babamin kizi olmam mi suc, ne yani beni kotu yapan anlamiyorum. ve gercekten kafa patlatiyorum.

herkes diyor ki hicbir anne cocugunun kotulugunu istemez, cocuguna kusmez, ona kotuluk yapmaz. ama o zaman ben mi bir seyleri yanlis yaptim niye benim annem bana boyle yapti, bir seyleri eksik mi yaptim, yapmam gereken baska seyler mi vardi neydi kimse bana yol gostermedi bilemedim ki hicbir seyi. tamam sen beni istemiyorsan isteme dedim gittim hep. su an bu kadar aci cekecegimi bilseydim bambaska davranirdim. icimdeki seyleri ona bir daha asla soyleyemeyecek olusumu kaldiramiyorum.

sassyassyy .!.:

hayir iste hic kimse agzini acip tek laf etmedi beni dusunduren bu. herkes mi aynisini dusunuyordu? o zaman bu insanlar neden annem beni birakirken konusmadilar, ona mi hak verdiler yani o mu hakliydi? bunlari dusunmekten kendi beynimi kemiriyorum. sadece sevgilim yapmayin lutfen yassy zaten cok uzgun dedi teyzeme benim icin. baska kimse konusmadi. demek ki herkes ama herkes suclu olarak beni goruyor. dogmam mi suc, babamin kizi olmam mi suc, ne yani beni kotu yapan anlamiyorum. ve gercekten kafa patlatiyorum.

herkes diyor ki hicbir anne cocugunun kotulugunu istemez, cocuguna kusmez, ona kotuluk yapmaz. ama o zaman ben mi bir seyleri yanlis yaptim niye benim annem bana boyle yapti, bir seyleri eksik mi yaptim, yapmam gereken baska seyler mi vardi neydi kimse bana yol gostermedi bilemedim ki hicbir seyi. tamam sen beni istemiyorsan isteme dedim gittim hep. su an bu kadar aci cekecegimi bilseydim bambaska davranirdim. icimdeki seyleri ona bir daha asla soyleyemeyecek olusumu kaldiramiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Su an gercekten hicbir bilgim olmadan kicimdan salliyorum ama bence burada bir cluster b kisilik bozuklugu olabilir. Ve bu insanlar inanmak istediklerine inaniyor ve cevrelerine de yalan soyluyor manipule ediyorlar malesef. Hic boyle bir olasiligi dusundun mu? Ben cocukken sassy'yi terk ettim dememistir bana bunu bunu yapti babasinin parasi icin vb seklinde etrafina anlatmis olabilir. Ve isin garibi buna kendi de inanmis olabilir... Bazi insanlarin kafasi cok tuhaf isliyor sassy bu onlarin sucu degil hastaligi... Benim aklima cidden cluster b kisilik bozukluklari geldi... Cunku etraftaki insanlar tamamen farkli bir gerceklikte yasiyor. Lutfen kizmayin sadece bir tahmin.

sassyassyy .!.:

hayir iste hic kimse agzini acip tek laf etmedi beni dusunduren bu. herkes mi aynisini dusunuyordu? o zaman bu insanlar neden annem beni birakirken konusmadilar, ona mi hak verdiler yani o mu hakliydi? bunlari dusunmekten kendi beynimi kemiriyorum. sadece sevgilim yapmayin lutfen yassy zaten cok uzgun dedi teyzeme benim icin. baska kimse konusmadi. demek ki herkes ama herkes suclu olarak beni goruyor. dogmam mi suc, babamin kizi olmam mi suc, ne yani beni kotu yapan anlamiyorum. ve gercekten kafa patlatiyorum.

herkes diyor ki hicbir anne cocugunun kotulugunu istemez, cocuguna kusmez, ona kotuluk yapmaz. ama o zaman ben mi bir seyleri yanlis yaptim niye benim annem bana boyle yapti, bir seyleri eksik mi yaptim, yapmam gereken baska seyler mi vardi neydi kimse bana yol gostermedi bilemedim ki hicbir seyi. tamam sen beni istemiyorsan isteme dedim gittim hep. su an bu kadar aci cekecegimi bilseydim bambaska davranirdim. icimdeki seyleri ona bir daha asla soyleyemeyecek olusumu kaldiramiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sanırım annenle ilişkilerin farklıydı . Bilmiyordum bunları..biz kendimiz gibi biliyoruz işte anneliği ona göre yorum yapmıştım. yorum yaparken , hani dedim ya hiç bir anne çocuğunun üzülmesini istemez , çocuğuna kırılmaz küsmez . Sen gene de evlatlık görevini yap , annenın mezarına git içindekileri dök .
Başka da kendini suçlama . Eminim sen ilerde, çok güzel bir anne olacaksın evlatlarına

Başın sağ olsun. Ben de babamı kaybedince kendimi çok suçladım. Bir çok konuda ama zamanla yokluğu benim suçluluk duygumu bastırdı. Ona olan özlemim,ona döktüğüm göz yaşları kendimi bana affettirdi.Başa dönsek ben belki yine aynı ben olurdum. Çünkü babam aynı olacaktı. Pişmanlık değil de özlem var artık benim için. Kimse kimseyi bile isteye kırmaz. Onlar bize zaten kırılmaz. Bence.

Başınız sağolsun öncelikle.
3 ay önce babamı kaybettim. Sizinkinin aksine çok harika bir baba-kız ilişkimiz vardı. Sadece son zamanlarda onu biraz ihmal etmekle birlikte istemediği bir karar almıştım. İş için yurtdışı tayinli bir kurumu kazandım ve babam ondan uzaklaşmamı hiç istemese de çok kararlı bir şekilde o işe başladım. 1-2 gün geçmedi gecenin bir yarısı babamın vefat haberini aldım.
Anneme gittim. Vefatı ben söyledim(annem hastaneye gitmemişti haberi yoktu). Annemin yurtdışına karşı olma savı hep şuydu:ölümüze dahi yetişemezsiniz.
Vefata ilk tepkisi şu oldu: Ah yetişemediniz dimi? Baban sana hiç dayanamadı. Kalbi dayanmadı sonunda. İçten içe beni suçladı yani. Bunları düşünüp durup tekrar tekrar yaşıyorum. Omuzlarım da nasıl bir yük var anlatamam..
Devam eden günlerde hep kendimi suçladım. Yeni evlenmiştim, balayı dönüşü bir de atama sebebiyle taşınmıştım. Babam hepsinde baş roldeydi. Yaşına ve hastalıklarına rağmen peşimizde telef oldu. Belki o kadar yormasak ölmeyecekti...
Bunları hem kendimi rahatlatmak hem de ilişkileri iyi olan insanlar bile bir yakınını kaybedince acaba onu kırdım mı diye bir kendini yokluyor bunu ifade etmek için anlattım.
İmkanınız varsa psikolojik yardım alın. Yaşadıklarımız gerçekten zor şeyler. Nur içinde yatsınlar..

S sassyassyy merhaba, konunu okudum ve benzer pişmanlıkları yaşayacağımı bildiğim için yazmak istedim. Annemi kaybetmedim henüz ama tabi ki zaman ilerliyor, bir gün bunu yaşayacağım. Benim de annemle ilişkim çok çalkantılı geçti, özellikle o durumları toparlayacak bir mesleği (Psikolog) olmasına rağmen yangına hep körükle gidince çok kırılmalar yaşadık. Benim esas sorunum babamla olduğu için, elinde geliri, mesleği her türlü imkanı olmasına rağmen babam gibi habis bir karakterden bizi kurtarmadığı için ona hep öfke duydum. Ve bu öfke de beni pişman hissettiriyor ama engel olamıyorum.

Tek bildiğim ne olursa olsun o benim annem vene o ne de ben bunun böyle olmasını istemezdik, sen ve annen de istemezdiniz. O halde neden yaşadık dersen; ebeveyn olmak insanları mükemmel yapmıyor malesef.

Annenin mezarına gidip onunla dertleşmeni, içinden gelen herşeyi onunla konuşmanı, gerekiyorsa hesaplaşmanı öneririm sana nacizane. Annenin eksikliğini gidermez ama üzerindeki yükü büyük ölçüde hafifletir, acını da kaygılar olmadan yaşarsın hem. Çünkü annenin acısına bir de bu kaygıların eklenirse bu süreci atlatman ekstra ekstra zorlaşacaktır. Affermek, geride, olması gereken yerde bırakabilmek kendimize yapacağımız en büyük iyilik çünkü.

sassyassyy .!.:

hayir iste hic kimse agzini acip tek laf etmedi beni dusunduren bu. herkes mi aynisini dusunuyordu? o zaman bu insanlar neden annem beni birakirken konusmadilar, ona mi hak verdiler yani o mu hakliydi? bunlari dusunmekten kendi beynimi kemiriyorum. sadece sevgilim yapmayin lutfen yassy zaten cok uzgun dedi teyzeme benim icin. baska kimse konusmadi. demek ki herkes ama herkes suclu olarak beni goruyor. dogmam mi suc, babamin kizi olmam mi suc, ne yani beni kotu yapan anlamiyorum. ve gercekten kafa patlatiyorum.

herkes diyor ki hicbir anne cocugunun kotulugunu istemez, cocuguna kusmez, ona kotuluk yapmaz. ama o zaman ben mi bir seyleri yanlis yaptim niye benim annem bana boyle yapti, bir seyleri eksik mi yaptim, yapmam gereken baska seyler mi vardi neydi kimse bana yol gostermedi bilemedim ki hicbir seyi. tamam sen beni istemiyorsan isteme dedim gittim hep. su an bu kadar aci cekecegimi bilseydim bambaska davranirdim. icimdeki seyleri ona bir daha asla soyleyemeyecek olusumu kaldiramiyorum.

Genişletmek için tıkla...

teyzen ıyı bı kardes olsaydı gercekden kardeslık yapar o senın evladın anne cocuk arasında tartısmalar yanlıs anlasılmalar olabılır ama anne olarak yapıcı olmak gerekır icap ederse destek alırsınız derdı annenı sakınlestırırdı
ya da illa burnunu sokmak ıstıyorsa sana teyzecım ıyı olmanızı ıstıyorum benım bu konuda yapabılecegım bırseyler var mı annenle sonucta kardesız sende evladısın ortak noktamız kendısı senın hakkında cok uzuluyor der bırde seni dınlerdı

eger bır tartısma yasanıyorsa karsılıklı yasanıyor , madem kotu olan senmıssın cok uzmussun o supersonık teyzen ıyı buyuk olsaydı da arayı bulsaydı madem kardeşlık şovu yapmak yerıne ...

belkı de cırkeflıgınden bırı cevap vermeye cekınmıstır ortam daha gerılmesın diye, o olusan sessızlıkten ben gercekten haksızmıydım anlamını cıkarma yasadıgın tamamen talıhsızlık senın sucun degıl ,annenın vefat etmesı de senın sucun degıl ...yasadıgınız sorunlar da bırlıkte basa cıkılması gereken seylerdı tek senın ıyı gecınmek ıstemenle olmaz bunu karsı tarafta aynı anda ıstemelıydı sasy

annenın sorunu senınle degıl aslında kendısıyle , kendı sorunuyla bas edememıs sen sadece gunah kecısı olmussun bazen cocuklarla bırlıkte anneler de buyurler ve buyurken hatalar yapabılırler , yapı olarak sivri karakterlerı varsa ben dogruyum ben haklıyım tavırlarını surdururler ve bu sonuc kacınılmaz olur

toplumda genel olarak hıc bır anne cocugunun kotulugunu ıstemez dusuncesı yaygındır hata yapılmıssa bunu genelde cocuk yapmıstır cahıllıgınden der ,boyle dusunen ınsanların tavrı teyzenınkı gıbı olacaktır
evet genelde anneler cocugunun kotulugunu ıstemez ama bu her zaman cocuklarına cok dogru davrandıkları anlamına gelmez yanlıs seyler yapabılır yanlıs kararlar verebılır anne olunca kımsenın ustune supergucler eklenmıyor hatta buyukler daha buyuk hatalar yapabılıyor aklı basında herkes boyle dusunur

tamamen annenın suyuna gıtseydın de bırsey degısmeyecektı yapıcılık tek bır kısının ıstemesıyle olmaz , zıtda olsanız anlasamasanızda aılenız buydu , senın yuuznden degıldı sen o halı hazırdakı aıleye dogdun nasıl sekıllendırdılerse herkes oyle serıldı serpıldı

sımdı hayatda olmadıgı ıcın derın acı cekıyorsun ,suan kendınle hesaplasıyorsun normalde aklına gelmeyecek seylerı hatırlarsın , elımden tamamen kayıp gıttı dıyorsun kendını sucluyorsun bu normal bır surec hıc bır sorun yokken hatta helalleserek ayrılsaydınız da dusunecektın benzer seylerı ...ınankı yetmeyecektı son gorusme ve guzel anılar cunku ölüm dunyanın en zor seyı bununla basa cıkabılmek guclu olmayı gerektırır ,guclu olmalısın guclu olacaksın gecmeyecek bu acı ama suan yenı oldugu gıbı de olmayacak hayatına devam edeceksın cunku bununla yasamayı ogreneceksın , bızler ölmek ıcın dogduk ve cok guclu varlıklarız acılarımızla basa cıkmanın yollarını buluruz

babana da kızma yogun bakıma annenın yanına almadı dıye... kımseyı alamazdı ustelık rısk grubundasın senın ıyılıgın ıcın bu , ılerde daha sakin kafayla dusundugunde anlayacaksın

sassyassyy .!.:

annemi kaybettikten sonra evine gittik dedigim gibi. ya benim annem olmus ben kahroluyorum annanemin kendi kizi, teyzemin kendi ablasi bu kadin onlar da uzuluyorlar ama beni kovdular evden. annemi dunyada en cok ben uzmusum oyle soylediler. cenazesine belki de gidecektim ama gidemedim. uzaktan izledim hic yanlarina bile yaklasmadim. ben istemez miydim ben de en azindan son kez bas ucunda durayim, ne bileyim inanmiyorum ama dua bile ederdim o an. bir seyler yapmak istedim ya onu bile yapamadim.

turkiyeye geldigimde babama dedim ki beni yanina sokabilir misin, imkansiz yassy covid yogun bakiminda yatiyor olmaz dedi. yalvardim yakardim saatlerce agladim babama ama yapmadi. bunu bile icime dert ediyorum bunu bile dusunuyorum belki benim gerizekali babam bir seyler yapsaydi son kez konusurdum, icimdekileri olsun soylerdim ya. insanlarin bana soyledikleri, anneni en cok sen uzdun demeleri anneni cok yiprattin demeleri atamiyorum icimden iste. yapmadim abi dogmak mi ya benim hatam bana sorsan dogmak ister miydim o bile baska konu.

hep ayni seyi soyledi annem sen insan gibi yasamiyorsun, baban olmasa sen zaten yoksun, parazit gibi yasiyorsun, baban seni parayla satin almis bak hep bunlar kafamin icinde yankilaniyor. ne yapayim abi ben bu dunyaya survive etmeye mi gelmisim hayatimi ne yapayim annem yoksa beni istemediyse ben de babami mi istemeyeyim nasil buyuyebilirim nasil hayatta kalabilirim o zaman deliriykrum ya beni bu sekilde biraktigi icin. yuzune soylemek isterdim cidden cunku cok kucuk bir kismini soyledim. hayatim boyunca bunu mu dusunecegim ben hep boyle mi hissedexegim ne alaka ya hayatta bunu yasamayi hak eden insan olur mu hepsi ben kafayi yiyeyim diye mi basima geliyor anlamiyorum. ben olseydim o bunlari dusunur muydu onu da bilmiyorum ama su kafami koparsam cidden anca aklimdan silerim herhalde bunlari.

Genişletmek için tıkla...

Bu nasıl bir teyzedir yaf, teyze anne yarısıdır hangi teyzeyi görsem ölen kardeşinin çocuğuna kendi evladı gibi sarılıyor. Annem, en iyi arkadaşı oldüğünde onun yetişkin, 22 yaşındaki kızını bile her gün aradı. Kız ABDye gitti sonra eğitim için, annem her hafta facebooktan yazmaya devam etti. Senin teyzen ruh hastası net yazıyorum bunu. Annen covid olmuş, niye sen öldüresin? Annen doktordu sanırım, kaldı ki covidden ölen tonla doktor var hastanede bulaşıyor yani.

Baban haklı, gerizekalı değil öyle deme kız Covid yoğun bakıma giremezsin, çıkışta sadece kendin mikroplanmazsın bütün etrafına mikrop saçarsın hiçbir oluru yok yani.

Annenin arkasından konuşmak istemiyorum ama parazit ne demek yahu, o zaman bütün insan evlatları parazit. hepimiz aile parasıyla okuyor, yiyor içiyor barınıyoruz. İnsan çocuğuna bakar. Elinde maddi imkan varsa da çocuğunu güzel okulda okutur. Senin baban da maddi imkanı olan bir insan, sen de harika bir yerde okuyorsun. Bunca imkanın varken neden sürünesin?? Baban sana çok güzel bir gelecek sunuyor helal olsun o adama. Babanla gayet de güzel bir ilişkiniz var gördüğüm kadarıyla, bolca paylaşımınız var. Baban normal bir ebeveyn, bence annen babanla ilişkiniz daha güzel olduğu için kıskanıp bu şekilde saçmalamış birazYoksa kimse kendi evladını parazit görmez.

sassyassyy .!.:

annemi kaybedeli bir ay kadar olacak ve ben daha mezarina hic gitmedim utandigim icin. etrafimdaki kimseye anlatamiyorum icimde buyuyor buyuyor beni boguyor.

kusmustuk en son ve annem o sekilde gitti. kusmemis olsaydik ne degisirdi belki de cenazesine rahatca gidebilirdim sadece bu olurdu sanirim. cunku zaten annem benim hayatimda yoktu ben de onda yoktum. yoktuk yani biz anne kiz degildik, zorluyorduk bazen o zorluyordu bazen ben zorluyordum ama olmuyordu. hic olmadi.

ama yine de pismanim ve bu pismanlik gecebilecek turden degil eminim. hayatimin sonuna kadar bunu yasamak istemiyorum. ikiyuzlu oldugumu dusunuyorum evet ama bunu unutmak istiyorum. annemin bana soylediklerini, benim ona soylediklerimi tamamen unutmak istiyorum. belki o zaman icimdeki aci biraz hafifler. cunku simdi nefes alirken canim aciyor, kafami bir saniye bos birakmamaya calisiyorum ama yine de gecmiyor. boyle bir yuku hayatimda istemiyorum.

kimseyle bir sey konusamiyorum bogazimda bir sey dugumleniyor gozlerim doluyor oylece kaliyorum. kendimi babama veya sevgilime bile anlatamiyorum konusmaya calisinca aglamaktan konusamiyorum. ben sadece lutfen bu aci hafiflesin istiyorum, bu yuk uzerimden kalksin. tamam yine uzuleyim ama canim boyle yanmasin istiyorum cunku bu bu zamana kadar yasamadigim turden bir aci. bu kadar guclu degilim yapamiyorum kendi kendime kalip dusundugumde delirecek gibi oluyorum. lutfen gececek, bak benimki de gecti, herkesin acisi geciyor deyin ben gercekten cok caresizim.

Genişletmek için tıkla...

Evet hepimiz acilar yaşadik az ya da çok. Ama aciyi düşünmek ne seni rahatlatir ne de geçmişi değistirir. Ama degistire bileceyin şey varsa o da bu gunun ve geleceyin. Kimseye anlatmaya gerek yok. Çunki gerçek sahibine anlatmadikca olur olmaz insanlara anlatsan da hafiflemez. En kisa zamanda annenin mezarina git. Içindeki bu duygulari sanki annene soylermiş gibi mezarinda anlat. Ozur dile. Helallik iste. Insaniz hata yapariz pişman oluruz af dileriz. Bazilarimiz da bu affimiz geç ola biliyor ama yinede her ozur sahibine ulaşir. Guzelce konuş. Ve en onemlisi Allahla konuş. Pisman oldugunu, vicdan azabi çektiğini anlat. Bundan sonra annen bu dunyada olmasa da onun kizi gubi hayatima devam edeceyini soyle. Unutma hatalarin, yalnişlarin unutulmasinin bir yolu vardir o da kabullenmek. Evet ben bu yalnişi yaptim, isteyerek ya istemeyerek. Bu benim bu hayattaki en buyuk hatam. Kabul ediyorum. Ve kendime soz veriyorum bu yalnisim bana ders olucak.. sonra içinin acisini deşmeyerek hayatina devam ediceksin. Insan hatasiz deyildir.

MissCherryBlossom .!.:

Bu nasıl bir teyzedir yaf, teyze anne yarısıdır hangi teyzeyi görsem ölen kardeşinin çocuğuna kendi evladı gibi sarılıyor. Annem, en iyi arkadaşı oldüğünde onun yetişkin, 22 yaşındaki kızını bile her gün aradı. Kız ABDye gitti sonra eğitim için, annem her hafta facebooktan yazmaya devam etti. Senin teyzen ruh hastası net yazıyorum bunu. Annen covid olmuş, niye sen öldüresin? Annen doktordu sanırım, kaldı ki covidden ölen tonla doktor var hastanede bulaşıyor yani.

Baban haklı, gerizekalı değil öyle deme kız Covid yoğun bakıma giremezsin, çıkışta sadece kendin mikroplanmazsın bütün etrafına mikrop saçarsın hiçbir oluru yok yani.

Annenin arkasından konuşmak istemiyorum ama parazit ne demek yahu, o zaman bütün insan evlatları parazit. hepimiz aile parasıyla okuyor, yiyor içiyor barınıyoruz. İnsan çocuğuna bakar. Elinde maddi imkan varsa da çocuğunu güzel okulda okutur. Senin baban da maddi imkanı olan bir insan, sen de harika bir yerde okuyorsun. Bunca imkanın varken neden sürünesin?? Baban sana çok güzel bir gelecek sunuyor helal olsun o adama. Babanla gayet de güzel bir ilişkiniz var gördüğüm kadarıyla, bolca paylaşımınız var. Baban normal bir ebeveyn, bence annen babanla ilişkiniz daha güzel olduğu için kıskanıp bu şekilde saçmalamış birazYoksa kimse kendi evladını parazit görmez.

Genişletmek için tıkla...

aslinda soylediklerinde haklisin ben de surekli kendime tekrarliyorum bunlari ama yok yine de yalniz kaldigimda hep ayni seyler. bugun ankaraya dondum aslinda ben gitmeyecektim ama sevgilim eve gitmeden once istersen annenin mezarina gidelim istiyorsan arabadan bile inmezsin falan dedi. o israr etti diye gittim acikcasi yoksa bende o cesaret yoktu. yine de konusmadim ama sadece baktim baya bi baktim, iyi dileklerde bulundum umarim mutludur huzurludur dedim.

sanirim gidip konusma isini yapamayacagim cunku bilmiyorum kimden neyin acisini cikariyorum ki? konussam da konusmasam da kendj kendime iste her sey. biri yok yani karsimda. o yuzden affetmeye calisacagim hem onu hem kendimi. okula tekrar donmeden once de emdr terapisine baslamayi dusunuyorum. gerekirse okula biraz gec gidebilirim lablar baslayana kadar online devam ederim cunku bu sekilde hicbir seye odaklanamiyorum haftalardir isle veya okulla ilgili yaptigim hicbir sey yok. toparlanmam gerekiyor.

bunlari oylesine yazdim, icimi dokmek somutlastirmak icin.