canım öncelikle başın sağolsun.. anlatmak bu yükü kendinden atmak dertleşmek istiyorsun bence çok normal. Sevdiklerin samimi olduğun kişiler eşinle bol bol bu konuyu konuşabilirsin. Belki bir psikologa gitmek ona anlatmak da rahatlaman için faydalı olur ..Arkadaşlar merhaba,
Yaklaşık 2 ay önce falan bebeğin gelişimi durduğu için kürtaj oldum. Üzüldüm ama atlattım diye düşünüyordum. Çoğu kişinin başına geliyor diye kendimi teselli ettim geçtim.
Fakat son zamanlarda şöyle bir şey olmaya başladı. İstemsiz olarak, gördüğüm muhabbet ettiğim ama çok da yakın olmadığım kişilere bu durumu söylemeye başladım. Kendimi tutamayıp söylüyorum sonra da neden söyledim diye kendime yükleniyorum.
Geçen haftalarda parkta beraber çocuklarımızı oynattığımız bir tanıdığa muhabbet esnasında söyledim sonra da ne gereği vardı ki dedim kızdım kendime.
Dün de yolda komşumuzla karşılaştık. Arada bir görüştüğümüz oldu ama çok da yakın değiliz. Görüşelim ya neden görüşemiyoruz falan dedi kendi k.validesi rahatsızmış o iyileşince lütfen gelin falan dedi. Ben de kendi durumumu anlattım. Sonra da yine pişman oldum. Sonuçta bir iki kere görüştüğüm bir insan.
İnsanlar arkamdan aman ne boşboğaz hemen de anlatıyor diyor mudur
Eşim tepki gösteriyor özel bir konu, geçti artık zaten çok küçüktü niye anlatıyorsun falan diyor. Haklı belki de ben de anlattıktan sonra anında pişman oluyorum ama neden anlatıyorum bilmiyorum
ayy bu beeennn. hiç özelim yok. özellikle kötü tecrübeler yasadığımda herkese anlatıyorum samimiyetimiz hiç önemli değil. gece yatağa yatınca da utanıyorum resmen nasıl anlattım diyebu zamana kadar bir zararını şükür ki görmedim ama bıktım da kendimden
Rahat olun, acılar paylaştıkça azalır, kendinize zulmetmeyin, kürtaj dahi olsa o sizin bebeğinizdi yasınızı tutun ,ağlayıp içinizi boşaltın, yaşanması gereken yaslar yaşanmadığında ileride daha yıkıcı sonuçlar verebiliyor, içinize atmayın hatta terapi alın ...Arkadaşlar merhaba,
Yaklaşık 2 ay önce falan bebeğin gelişimi durduğu için kürtaj oldum. Üzüldüm ama atlattım diye düşünüyordum. Çoğu kişinin başına geliyor diye kendimi teselli ettim geçtim.
Fakat son zamanlarda şöyle bir şey olmaya başladı. İstemsiz olarak, gördüğüm muhabbet ettiğim ama çok da yakın olmadığım kişilere bu durumu söylemeye başladım. Kendimi tutamayıp söylüyorum sonra da neden söyledim diye kendime yükleniyorum.
Geçen haftalarda parkta beraber çocuklarımızı oynattığımız bir tanıdığa muhabbet esnasında söyledim sonra da ne gereği vardı ki dedim kızdım kendime.
Dün de yolda komşumuzla karşılaştık. Arada bir görüştüğümüz oldu ama çok da yakın değiliz. Görüşelim ya neden görüşemiyoruz falan dedi kendi k.validesi rahatsızmış o iyileşince lütfen gelin falan dedi. Ben de kendi durumumu anlattım. Sonra da yine pişman oldum. Sonuçta bir iki kere görüştüğüm bir insan.
İnsanlar arkamdan aman ne boşboğaz hemen de anlatıyor diyor mudur
Eşim tepki gösteriyor özel bir konu, geçti artık zaten çok küçüktü niye anlatıyorsun falan diyor. Haklı belki de ben de anlattıktan sonra anında pişman oluyorum ama neden anlatıyorum bilmiyorum
Demek ki bunu anlatmaya ihtiyacınız var. Bazı şeyler kelimelere döküldükçe hafifler ver uzaklaşır. Aklı başında insanlar da arkanızdan boşboğaz demez merak etmeyinArkadaşlar merhaba,
Yaklaşık 2 ay önce falan bebeğin gelişimi durduğu için kürtaj oldum. Üzüldüm ama atlattım diye düşünüyordum. Çoğu kişinin başına geliyor diye kendimi teselli ettim geçtim.
Fakat son zamanlarda şöyle bir şey olmaya başladı. İstemsiz olarak, gördüğüm muhabbet ettiğim ama çok da yakın olmadığım kişilere bu durumu söylemeye başladım. Kendimi tutamayıp söylüyorum sonra da neden söyledim diye kendime yükleniyorum.
Geçen haftalarda parkta beraber çocuklarımızı oynattığımız bir tanıdığa muhabbet esnasında söyledim sonra da ne gereği vardı ki dedim kızdım kendime.
Dün de yolda komşumuzla karşılaştık. Arada bir görüştüğümüz oldu ama çok da yakın değiliz. Görüşelim ya neden görüşemiyoruz falan dedi kendi k.validesi rahatsızmış o iyileşince lütfen gelin falan dedi. Ben de kendi durumumu anlattım. Sonra da yine pişman oldum. Sonuçta bir iki kere görüştüğüm bir insan.
İnsanlar arkamdan aman ne boşboğaz hemen de anlatıyor diyor mudur
Eşim tepki gösteriyor özel bir konu, geçti artık zaten çok küçüktü niye anlatıyorsun falan diyor. Haklı belki de ben de anlattıktan sonra anında pişman oluyorum ama neden anlatıyorum bilmiyorum
Teşekkür ederim.. galiba öyle. Yakınlarımla malesef artık konuşmak istemiyorum çünkü çok küçüktü zaten daha kalbi bile atmıyordu vs diyip duruyorlar artık anlatmak istemiyorum..canım öncelikle başın sağolsun.. anlatmak bu yükü kendinden atmak dertleşmek istiyorsun bence çok normal. Sevdiklerin samimi olduğun kişiler eşinle bol bol bu konuyu konuşabilirsin. Belki bir psikologa gitmek ona anlatmak da rahatlaman için faydalı olur ..
Ya ben böyle değilim aslında ona şaşırıyorum. Tüp bebek süreci geçirdim annem ablam k.validem dışında kimseye anlatmadım bu sefer niye böyle oldu bilmiyorumayy bu beeennn. hiç özelim yok. özellikle kötü tecrübeler yasadığımda herkese anlatıyorum samimiyetimiz hiç önemli değil. gece yatağa yatınca da utanıyorum resmen nasıl anlattım diyebu zamana kadar bir zararını şükür ki görmedim ama bıktım da kendimden
Ya evet sürekli aklımda aslında. Acaba cinsiyeti neydi yaşasaydı şu kadarlık olmuştu falan..Bilinçaltı olabilir. Aklınızda sürekli aynı konu döndüğü için İçini dökme isteği gibi. Nerden biliyorsun diye sorma hsjdkdks
Ya valla konuşup vedalaşınca kendime carlıyorum sussana be diyeGayet doğal bir durum, gizleme çabasına ne gerek var ki? Tabii sizin tercihiniz. Ama hem gizli kalsın isteyip hem de neden her bulduğunuz insana söylüyorsunuz o kısmı anlamadım. Buna yapılabilecek tek yorum kız azıcık çeneni tut
Teşekkür ederimAay
Hiç öyle düşünme. Paylaşmak istiyor olabilirsin. Dert paylaştıkça azalır, mutluluk paylaştıkça çoğalır. Yüklenme kendine
cünkü bir kayıp yasadınız. insan kendini üzen şeyleri paylaşmak istiyor. çoğu zaman sanırım hafiflemek için. ben kötü veya yanlış bir sey olduğunu düsünmüyorum bunun. size iyi geldiği sürece bir sorun yok. kimin ne düsündüğü de önemli değil boşverin.Ya ben böyle değilim aslında ona şaşırıyorum. Tüp bebek süreci geçirdim annem ablam k.validem dışında kimseye anlatmadım bu sefer niye böyle oldu bilmiyorum
İşte yas süreci yaşayamadım galiba. Çünkü eşim dahil etrafımdakiler ne var bunda gibi karşıladılar. Daha çok küçük bebek bile değil diyenler oldu ama bebekti sonuçta küçük de olsa..Geçmiş olsun. Bildiğim kadarıyla bu da yas sürecinin bir parçası. Bence anlatmak istiyorsanız anlatın, içinizi dökün. Üstünüzden atın o yükü. Ben de yaşadım. İlk zamanlar hiç konuşmadım yoksaydım, sonra bi süre kabul edemedim, çok anlattım, aynı şeyleri konuştuğum da olmuştur illaki. Bence anlat, yaşa ve bitir. Yok sayarsan sürecin uzar
Teşekkür ederim.. evet tutamıyorum kendimi sanki beni anlayan birini bulsam saatlerce konuşacakmış gibi.Başın sağolsun öncelikle, büyük bi travma yaşamışsın ve biz kadınlar erkek gibi ketum değiliz bazı yükleri üzerimizden bir süre atıp rahatlamak için anlatma ihtiyacı duyarız anlaşılan o ki canın çok yanmış kimin yanmaz ki böyle böyle zamanla unutacaksın ağlamak rahatlatacaksa ağla, konuşmak rahatlatıyorsa konuş yoksa içinde birikip hastalık oluyorlar kendine yüklenme