- 8 Mayıs 2015
- 88
- 24
- 88
- 32
- Konu Sahibi PinkRose_92
-
- #1
Merhaba arkadaşlar. 1.5 yıllık evliyim ve mutlu değilim, doğal olarak mutlu da edemiyorum. Eşimle aslinda hiç evlenmemeliydik, çünkü birbirine uyum sağlayamayacak şekilde farklıyız. Ben evlenmeden önce ayrılmayı çok istedim ama maalesef eşim peşimi bir turlu bırakmadı ve evlendik. Tabi şimdi o da pişman. Gelelim sorunlarimiza... Ben lisans mezunuyum eşim ise lise mezunu. Ben eğitim farkının bu kadar sorun olacagini bilemedim maalesef. O egitimsizlik ve insan icine karismamasindan, bense aşırı duygusal davranmaktan gerçekleri göremedik sanırım. Eşim gezmeyi sevmez benimse buna sevmekten öte çok ihtiyacim var. Arkadaş ortamini sevmez ne kendisinin ailecek görüştüğümüz bir arkadasi var ne de benim edindigim arkadaslarla ailecek görüşmeyi kabul ediyor. Çok geri kafalı ve yeniliklere kapalı ne yazıkki. Kendi küçük aklıyla sundugum hicbir seçeneği begenmiyo ve kendisi de bir yol bulmuyor. 7/24 evdeyiz ve biktim artik. Yatak odasında da ten uyumumuz yok ve zaten istekli bir erkek de degil. Ailesi onun cok sakin, efendi biri oldugunu ve sansli oldugumu söylüyorlar ama işin ic yüzü hic de öyle değil. Bu kadar sessizligi özgüven eksikliği ve pasifliginden ileri geliyor. Ben daha baskın biriyle olmak isterdim. Her yerde yeni gelin gibi sus pus oturmasi ve benim konusmamdan da hoslanmamasi beni deli ediyor. Gezmeme, çalışmama izin vermiyor. Geçenlerde bari araba alamıyoruz araba kiralayalım gezelim dedim. Bana "herkes coluk cocuga karıştı sen nelerin pesindesin " dedi. Sanki cok sacma ve cocukca seyler istiyorum gibi davranıyor. Ama ben mutsuzum, hiçbir istegimi önemsemiyor. Boşanmak istiyorum ama gidecek yerim yok. Tek başına bi hayat kurup ev tutup yaşamayı basarabilir miyim? Üniversite mezunuyum ama iş bulabilir miyim gerçekten bilmiyorum. Nolur bana bir akıl verin. Destege, cesaretlendirecek sözlere cok ihtiyacim var.