Az daha bekleseydiniz üçüncü olduktan sonra aklınıza gelseydi bu düşünceler???herkes cocıkların var ıyı dusun diyorda,bu cocuklarım zaten mutlu evlılıgın ıcınde değilletdi ki,
Masum çocukların ne suçu var??biz kavga ettıkce sınırımı onlardan cıkartırdım
Neden bu şekilde yaklaşıyosunuz ? Benim elimde olmayan sebeplerden dolayı geri döndum,aile evıne gidip gerı gelmek kolay bişey mi?Az daha bekleseydiniz üçüncü olduktan sonra aklınıza gelseydi bu düşünceler???
Masum çocukların ne suçu var??
Dua edin diyorsunuz ya, Allah o çocukların yardımcısı olsun..
Çocukları da elinizde olmayan sebeplerden dolayı mı yaptınız? Hemde bir değil iki masum çocuk.Neden bu şekilde yaklaşıyosunuz ? Benim elimde olmayan sebeplerden dolayı geri döndum,aile evıne gidip gerı gelmek kolay bişey mi?
yaşım çok gençti ıkı cocugumuda genç yaşta doğurdum zaten,aileden sahiplenilmediğiniz zaman maalesef bu duruma geliyo insan.. bende bu şekilde hayal etmemiştimÇocukları da elinizde olmayan sebeplerden dolayı mı yaptınız? Hemde bir değil iki masum çocuk.
Ben sahiplenilmedim ailem tarafından, bende ailesi tarafından sahiplenilmeyecek iki çocuk daha mı yapayım dediniz?yaşım çok gençti ıkı cocugumuda genç yaşta doğurdum zaten,aileden sahiplenilmediğiniz zaman maalesef bu duruma geliyo insan.. bende bu şekilde hayal etmemiştim
Sizi tanımıyorum ama ne kadar ağır uslubunuz var karşınızdaki insanın ne yaşadığını bilmeden bu şekilde konuşmanız cok yanlıs...Ben sahiplenilmedim ailem tarafından, bende ailesi tarafından sahiplenilmeyecek iki çocuk daha mı yapayım dediniz?
Bari açın davayı boşanın da çocuklarınıza dört elle sarılın.
Evet okutulmadığımız için öyle oldu.Baskıcı ve muhafazakar bir aileden kaçıp elin hanzosunu almak çözüm oluyormuş demek ki.
Yağmurdan kaçarken doluya tutulanlar,evlilik bir kaçış yahut çıkış yolu değildir,ey genç nesil.
Buna boşanma diyen çıkmaz da evlenmek yerine bir işe girip calissaydiniz daha farklı olabilir sanki
gelecekte seni neyin beklediğini bilmemen o huzursuzluğun sebebi,o kadarda abartacak bişey yok onunla doğmadın onunla ölmenede gerek yok,evlenirken insan teslimiyet duygusuyla güvenerek hayatını bir insana emanet ederek yola çıkıyor,bunların boşa çıkması,kaybedilen zaman en önemliside haksızlık insanı umutsuzluğa itiyor ama ondan önceki seni hatırla o olmadanda yaşarsın gayette mutlu olabilirsin,bazen zor bir karar bütün hayatımızı dahada güzel gunlere yönlendirir,anlattıklarına göre boşanmak senin aldığın en mantıklı karar bu evlilikte,gençken boşanın ilerleyen yaşlarda o umutsuzluk yerini birde telaşa bırakıyor...İyi günler arkadaşlar,konuya hemen girmek istiyorum.. Ben 2013 yılında 18 yaşında evlenmeye karar verdim,evlendiğim kişiyle tamamen mantık evliliği yaptım,bu kişiyle kendim tanıştım ama,neyse oda benden 10 yaş büyüktü ben 18 oda 28 yaşındaydı. Ben sıkı ve muhafazakar bir ailede büyüdüm evliliği kendimde kaçış gördüm evlendim,evlendikten sonra sorunlarımız başladı,kendisi çok kıskanç birisidir,sürekli her kavgada beni ailemin evıne göndermekle tehdit etti,bana evliliğimizin 1. haftasında tokat bile atmışlığı oldu,birde bunların yanı sıra başka kızlarlar da konuşmaları olmus,bana kızlar facebooktan ulaşıyolardı,ben evliliğimizin 4. ayında annemlere geldim boşanmak ıcın,sonra ne yaptı ne ettin barıştık,sonra bir tane kızımız dünyaya geldı,eşimle yine ara ara kavgalarımız olurdu,evebgeç gelirdi,evıyle ılgilenmezdi 10 yıldır evlıyız sureklı cebınde parası olmasına rağmen faturalarımız kesilirdi,sureklı onunla hu sebeplerden de kavga ederdik,sonra ıkıncı cocugumuz oglum dunyaya geldi,ona 3 aylık hamileyken yine bi aldatma olayı u yakaladım,kanama gecırerek cocugumu düşürme aşamasına gelmiştim,sonra yine yine affettim,ama ıcımdeki bütün hevesi yaşama sebebını aldı ellerımden,şimdi 1 hafta oncesınde ıkıcı telefonunu yakaladım,kadının bırısıyle mesajlaşmışlar görüşmüşlerdirde muhtemelen,kesin ve net boşanma kararı aldıım... herkes cocıkların var ıyı dusun diyorda,bu cocuklarım zaten mutlu evlılıgın ıcınde değilletdi ki,biz kavga ettıkce sınırımı onlardan cıkartırdım,buda eve dogru duzgün gelmezdi zaten,gelsede sağlıklı iletişimi yoktu cocuklarla.. barışma gibi bısey dusunmuyorum cunku artık yoruldum ve onada bu evliliğimize de inancım kalmadı.. ama boşanan yada bu aşamada olan ınsanlara bısı sormak ıstıyorum,içimde bi huzursuzluk var ve bu huzursuzlugum neyden kaynaklanıyo acaba böyle durum yaşayan var mı,asla ona sevgı aşk acıma gibi bısey degıl bu.. Lütfen sız olsanız napardınız,yorumlarınızı ve dualarınuz beklıyorum
Balik bastan kokmus, siz bile bile burnunuzu kapatmissiniz. Evlendigimizde basladi sorunlarimiz diyorsunuz, haliyle boyle giden evlilige neden 2 cocuk diye soruyoruz biz de..İyi günler arkadaşlar,konuya hemen girmek istiyorum.. Ben 2013 yılında 18 yaşında evlenmeye karar verdim,evlendiğim kişiyle tamamen mantık evliliği yaptım,bu kişiyle kendim tanıştım ama,neyse oda benden 10 yaş büyüktü ben 18 oda 28 yaşındaydı. Ben sıkı ve muhafazakar bir ailede büyüdüm evliliği kendimde kaçış gördüm evlendim,evlendikten sonra sorunlarımız başladı,kendisi çok kıskanç birisidir,sürekli her kavgada beni ailemin evıne göndermekle tehdit etti,bana evliliğimizin 1. haftasında tokat bile atmışlığı oldu,birde bunların yanı sıra başka kızlarlar da konuşmaları olmus,bana kızlar facebooktan ulaşıyolardı,ben evliliğimizin 4. ayında annemlere geldim boşanmak ıcın,sonra ne yaptı ne ettin barıştık,sonra bir tane kızımız dünyaya geldı,eşimle yine ara ara kavgalarımız olurdu,evebgeç gelirdi,evıyle ılgilenmezdi 10 yıldır evlıyız sureklı cebınde parası olmasına rağmen faturalarımız kesilirdi,sureklı onunla hu sebeplerden de kavga ederdik,sonra ıkıncı cocugumuz oglum dunyaya geldi,ona 3 aylık hamileyken yine bi aldatma olayı u yakaladım,kanama gecırerek cocugumu düşürme aşamasına gelmiştim,sonra yine yine affettim,ama ıcımdeki bütün hevesi yaşama sebebını aldı ellerımden,şimdi 1 hafta oncesınde ıkıcı telefonunu yakaladım,kadının bırısıyle mesajlaşmışlar görüşmüşlerdirde muhtemelen,kesin ve net boşanma kararı aldıım... herkes cocıkların var ıyı dusun diyorda,bu cocuklarım zaten mutlu evlılıgın ıcınde değilletdi ki,biz kavga ettıkce sınırımı onlardan cıkartırdım,buda eve dogru duzgün gelmezdi zaten,gelsede sağlıklı iletişimi yoktu cocuklarla.. barışma gibi bısey dusunmuyorum cunku artık yoruldum ve onada bu evliliğimize de inancım kalmadı.. ama boşanan yada bu aşamada olan ınsanlara bısı sormak ıstıyorum,içimde bi huzursuzluk var ve bu huzursuzlugum neyden kaynaklanıyo acaba böyle durum yaşayan var mı,asla ona sevgı aşk acıma gibi bısey degıl bu.. Lütfen sız olsanız napardınız,yorumlarınızı ve dualarınuz beklıyorum
Daha anlatamadığım o kadar şey var ki... Çok sağolunÇok üzüldüm, özellikle çocuklar için. Tabi ki böyle bir evliliğe 2 çocuk olması doğru değil, 10 yıl bu evliliği devam ettirmek ve her şeye göz yummak da doğru değil ama sizin yaşadıklarınızı yaşamadan size karşı yargılayıcı konuşamam ben kendi adıma. Geçtiğiniz yollardan geçmedim, ahkam kesemem. Burada yazdığınız iki satırla da tüm hayatınızı anlamamız mümkün değil sonuçta. Bu yüzden hemcinsime sadece dua edebilirim. Allah sizin de çocuklarınızın da yardımcısı olsun. Bundan sonraki hayatınız 'keşke'siz olsun...
benim burnumu kapatmam ailemden dolayı ve yaşımın küçüklüğüyle alakalı . Şu anda olsa zaten asla asla yapmazdımBalik bastan kokmus, siz bile bile burnunuzu kapatmissiniz. Evlendigimizde basladi sorunlarimiz diyorsunuz, haliyle boyle giden evlilige neden 2 cocuk diye soruyoruz biz de..
Cevreyi dinlemeyin, cocuklariniz boyle bir ailede buyumemeli. Saygi yok sevgi yok gurultu kavga var..
Bu durumda 3. Cocuk olmadan bir an once bosanmaniz en sagliklisi olacaktir.
Davanizi acın nafakada talep edin sizde girer bir işe çalışırsınız...18 yaşında bir hata yapılmış bunu çocuklardan çıkarmak gereksiz olmusla olmuse çare yok siz sıkı sıkı sarılın evlatlarıniza Rabbim acılarını gostermesin...yaşınızda çok genç inşallah bundan sonra evlatlarınla herşey çok güzel olurİyi günler arkadaşlar,konuya hemen girmek istiyorum.. Ben 2013 yılında 18 yaşında evlenmeye karar verdim,evlendiğim kişiyle tamamen mantık evliliği yaptım,bu kişiyle kendim tanıştım ama,neyse oda benden 10 yaş büyüktü ben 18 oda 28 yaşındaydı. Ben sıkı ve muhafazakar bir ailede büyüdüm evliliği kendimde kaçış gördüm evlendim,evlendikten sonra sorunlarımız başladı,kendisi çok kıskanç birisidir,sürekli her kavgada beni ailemin evıne göndermekle tehdit etti,bana evliliğimizin 1. haftasında tokat bile atmışlığı oldu,birde bunların yanı sıra başka kızlarlar da konuşmaları olmus,bana kızlar facebooktan ulaşıyolardı,ben evliliğimizin 4. ayında annemlere geldim boşanmak ıcın,sonra ne yaptı ne ettin barıştık,sonra bir tane kızımız dünyaya geldı,eşimle yine ara ara kavgalarımız olurdu,evebgeç gelirdi,evıyle ılgilenmezdi 10 yıldır evlıyız sureklı cebınde parası olmasına rağmen faturalarımız kesilirdi,sureklı onunla hu sebeplerden de kavga ederdik,sonra ıkıncı cocugumuz oglum dunyaya geldi,ona 3 aylık hamileyken yine bi aldatma olayı u yakaladım,kanama gecırerek cocugumu düşürme aşamasına gelmiştim,sonra yine yine affettim,ama ıcımdeki bütün hevesi yaşama sebebını aldı ellerımden,şimdi 1 hafta oncesınde ıkıcı telefonunu yakaladım,kadının bırısıyle mesajlaşmışlar görüşmüşlerdirde muhtemelen,kesin ve net boşanma kararı aldıım... herkes cocıkların var ıyı dusun diyorda,bu cocuklarım zaten mutlu evlılıgın ıcınde değilletdi ki,biz kavga ettıkce sınırımı onlardan cıkartırdım,buda eve dogru duzgün gelmezdi zaten,gelsede sağlıklı iletişimi yoktu cocuklarla.. barışma gibi bısey dusunmuyorum cunku artık yoruldum ve onada bu evliliğimize de inancım kalmadı.. ama boşanan yada bu aşamada olan ınsanlara bısı sormak ıstıyorum,içimde bi huzursuzluk var ve bu huzursuzlugum neyden kaynaklanıyo acaba böyle durum yaşayan var mı,asla ona sevgı aşk acıma gibi bısey degıl bu.. Lütfen sız olsanız napardınız,yorumlarınızı ve dualarınuz beklıyorum
Akil yasta degil bastadir. 18 yasinda evlenip gayet mutlu huzurlu evlilik yapan insan cok. Sizinki yanlis es secimi kesinlikle.benim burnumu kapatmam ailemden dolayı ve yaşımın küçüklüğüyle alakalı . Şu anda olsa zaten asla asla yapmazdım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?