Boşanmalı mıyım?

Topluca sizi aptal yerine koymuşlar, bir eş buna nasıl müsade edebilir? Eşin onuru artık sizin de onurunuzdur evlilikte. sanki evlilik değil de geçici ilişkide gibi davranmış.Bu konu diğer konuların uzantısı bence. Eşinizin sizi hak ettiğini düşünmedim açıkçası.
 
Evet ben de bunu düşünüyorum. İçime kurt düşürdü ona güvenmiyorum. Aklımda bi fikir var önce onu yemleyip ağzından laf alıp sonra boşanmayı düşünüyorum ya da evden kovucam bi süre ne yaparsa yapsın
erkekler düzdür o kızla öyle şeyler olduğunu zerre önemsemiyordur şuan
yalnız aynını sen ona yapmış olsa kıyamet koparır veya büyük tepki verir miydi acaba?
sordunuz mu bunu?

2. olay için bişey diyemeyeceğim
 
Kimse her zaman aynı düzeyde ilgili olamaz. Bazen az bazen çok olur. Bu ayrı. Akşam batak oynamaya gitmesi falan bekar hayatı hareketi, artık evli olduğunu tam anlamamış evli adam evet herkes arada sırada arkadaşlarıyla ya da yanlız dışarı çıkar ancak bir evi olduğunu da unutmamalı. Ne kadar sıklıkla yapıyor? Henüz adapte olamamış olabilir, bunu öğrenmemiş öğrenmesi lazım. İlk yıllarda böyle sorunlar oluyor.


Şimdi böyle eski ve gereksiz mevzuları açmayayım demiştir. Anlatsa nasıl anlatacak? "Ya işte bi kız gelecek o da benim şeyim olur... hiçbir şeyim olmaz" mı diyecek?. Size anlatsa "o kız gelmesin, gitmeyelim, o kızın ağzını yırtarım" falan diye belki kavga çıkaracaktınız. Olmuş bitmiş bir şey hatta olmamış bir şey. Kendi kendinize abartıyorsunuz, yok salak yerine koydu yalancı güvenimi zedeledi falan... Hatta şöyle diyelim eşiniz sizi cümle aleme rezil kepaze etmiş, madara etmiş, palyaço etmiş ve hatta adınızı çıkarmış. Bayıl feriha. Tuvalete girer çıkarım sonra unutulacak mevzu.


Birinin telefonunu karıştırmak çok ayıp ve suç. Bu yaptığınız çok yanlış. On yaşında çocuğun bile odasına girerken kapıyı çalıyoruz. Sizin özel hayat gibi bir şeyden haberiniz yok mu?

Varsayalım ki bu suçu hiç işlememiştiniz ve bilmiyordunuz bu yazılanları. Yine sevilmiyor hisseder miydiniz? O zaman neden? Onu çözmeye çalışın. Gerekirse çift terapisine gidin. Sevgi öyle filmlerdeki gibi ilk görüşte vurulup ölmekle olmaz. İnsan zamanla sevgiyi öğrenir ve sevgiyle yaklaşmayı öğrendikçe içinde sevgi filizlenir. Sizde daha erken onda daha geç olabilir. Sizde çoktur onda azdır... Her şey olur. Siz eğer ondan sevgi göremiyorsanız o zaman düşünürsünüz.

Olmuş hatta olmamış bitmiş şeylerle kendinizi üzmeyin. Dışarıda her şey ateş pahası sokaklar afganlı suriyeli dolu, ben hatırlarım eskiden sabahtan akşama sokakta oynardık şimdi evin önüne çıkmaya korkuyoruz garip garip tipler. Başka dert yokmuş gibi kendinize yoktan dert bulmayın arkadaşım.
Kız, bu senin kocanın hesabı galiba 😂
 
Nikah ne zaman?
O zamana kadar bekleyin nikahtan sonra koyun valizini kapinin onune
Sabirli gordum sizi az daha bekleyin madem
su an evden kovarsaniz rezillik cikarabilir yine herkes duyar cunku
 
Nikah ne zaman?
O zamana kadar bekleyin nikahtan sonra koyun valizini kapinin onune
Sabirli gordum sizi az daha bekleyin madem
su an evden kovarsaniz rezillik cikarabilir yine herkes duyar cunku
Kasımda. Fakat ben onunla ayni evde kalmak istemiyorum. Eşyalarini toplayip gitmesini isticem (iş yerinde kalacak yeri var) nikahtan sonra da ailelere soyleriz dicem
 
Evden kovmaktan söz etmişsiniz, böyle bir şeyi eşiniz kabul eder mi? Tavırları pek kabul edecek gibi hissettirmedi bana. Kendi eviniz mi sizin orası yoksa eşinizle ortak eviniz mi yahut onun evi mi?
Erkekler bu süreçte çok çirkinleşebiliyorlar o nedenle sordum.
Kendinize hep güvenin. Siz de başaracak ve bir gün gerçek bir mutluluk yaşayacaksınız.🍀💙
Kabul eder. İş yerinde kalacak yeri var oraya gitmesini söylerim. Aileler duymaz böylece. Ortak evimiz kira zaten. Giderse de kirasını tek başıma öderim. En azindan kardesim evlenene kadar ayri yaşariz. Ama konuyu nasil açmaliyim sizce? Bütün bildiklerimi bir anda söylesem mi
 
birinci olayda hadi neyse falan dedim tavsiye düşünüyuodum ama 2. beni benden aldı kız niye hala boşanmadın neyi bekliyosun onu anlamdım
 
Bakın ne kadar güzel, işiniz gücünüz var. Kimseye muhtaç değilsiniz. Kardeşinizi düşünüyorsunuz tamam anlıyorum ama bir şekilde ailenizle paylaşın bu fikrinizi. Kim ne derse desin, bir kere geliyoruz bu hayata.
Evet bu gerçekten çok güzel bir şey. Ailem de boşansam arkamda duracak insanllar şükürler olsun ki .. o yuzden umutsuzluga kapilmiyorum ve kendi kendime yetebilecegimi biliyorum 🌸
 
Kabul eder. İş yerinde kalacak yeri var oraya gitmesini söylerim. Aileler duymaz böylece. Ortak evimiz kira zaten. Giderse de kirasını tek başıma öderim. En azindan kardesim evlenene kadar ayri yaşariz. Ama konuyu nasil açmaliyim sizce? Bütün bildiklerimi bir anda söylesem mi
Eşinize mi konuyu açmaktan söz ediyorsunuz, ailenize mi boşanma fikrinizden?
Eşiniz gibi algıladım, o nedenle size tek tavsiyem. Eşinizi suçlayarak konuşma yapmayın. Ona sadece bu durumlar karşısında kendinizi nasıl hissettiğinizi anlatın.
Birlikte geçireceğimiz zamanları bekar hayatına devam eder gibi dışarda geçirdiğinde, kendimi çok değersiz ve önemsiz hissettim.
Daha önceden bir şekilde ilişkin olmasına rağmen, bir kadınla beni aynı ortama sokman kadınlık gururumu kırdı, evli insanlarız, ben sana saygı duyduğum için hiçbir türlü farklı bir arayış içinde olmadım. Senin bu uygulamaları kullanman, bende güven duygusunu zedeledi ve kendime daha fazla saygısızlık yapmak istemiyorum. O nedenle sen evden gidersen, süreç daha düzgün ilerler ve ileride birbirimizin yüzüne bakacak yüzümüz kalması için bu konuyu başkalarını dahil etmeden aramızda çözelim. Sen de kendi yolunu çiz, benim de daha fazla zamanımı ve hayatımı çalma. Ben de aynı şekilde senin beklentilerinin önüne geçmek istemiyorum. Yapmak istediğin her şeyi yapmaya özgürsün, ama ben yokken.
Bu minvalde bir konuşma, sizi hem öfkelendirmez hem de çıkmaza sokmaz. Diğer türlü suçlayıcı bir konuşma, karşınızdaki insanı kışkırtır sadece.
Siz kendi hayatınıza bakın. Açıklama yapmak isteyecektir, özür de dileyebilir. Onu dinleyin ama ben kararımı verdim. Bu şekilde devam etmek istemiyorum deyin. Çekilin kenara sonra. İlk kez başınıza gelen konularda bir suçunuz olmaz ama sonrasında her affediş, aynı sorunların benzerlerini çoğaltır sadece. O nedenle kendinizi de suçlamayın, üzülmeyin de.
Hep şuna inanırım.
Yarım kalmış bir hikaye yoktur, o hikaye o kadardır.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Kabul eder. İş yerinde kalacak yeri var oraya gitmesini söylerim. Aileler duymaz böylece. Ortak evimiz kira zaten. Giderse de kirasını tek başıma öderim. En azindan kardesim evlenene kadar ayri yaşariz. Ama konuyu nasil açmaliyim sizce? Bütün bildiklerimi bir anda söylesem mi

Dimdirekt yüzleş bence. Madem aklın başkasındaydı, ne halt yemeye benimle evlendin derdim. 1 numaralı olay zaten rezillik, sen nasıl benim onurumu düşünmedin sen p.şt falan mısın derdim.
 
Kasımda. Fakat ben onunla ayni evde kalmak istemiyorum. Eşyalarini toplayip gitmesini isticem (iş yerinde kalacak yeri var) nikahtan sonra da ailelere soyleriz dicem
Esinizin tepkisini bilemem
Tamam diyip gidecegine emin misiniz?
Aileniz ayni sehirdeyse kardesim evlenmeden gideyim kalayim biraz onlarda diyip gidebilirsiniz
Ya da grip gibi oldum doktora gittim nolur nolmaz kendini karantinaya al disarda maske tak dedi sen bi sure isyerinde kal diyebilirsiniz
Yuzlesip sonrasinda nikahi bekleyelim demek ve karsinizdakinin ilimli davranip kabul etmesi utopik geldi cunku
Muhtemelen inkar edip cirkefe baglayacaktir
Yine de siz daha iyi tanirsiniz esinizi
 
Eşinize mi konuyu açmaktan söz ediyorsunuz, ailenize mi boşanma fikrinizden?
Eşiniz gibi algıladım, o nedenle size tek tavsiyem. Eşinizi suçlayarak konuşma yapmayın. Ona sadece bu durumlar karşısında kendinizi nasıl hissettiğinizi anlatın.
Birlikte geçireceğimiz zamanları bekar hayatına devam eder gibi dışarda geçirdiğinde, kendimi çok değersiz ve önemsiz hissettim.
Daha önceden bir şekilde ilişkin olmasına rağmen, bir kadınla beni aynı ortama sokman kadınlık gururumu kırdı, evli insanlarız, ben sana saygı duyduğum için hiçbir türlü farklı bir arayış içinde olmadım. Senin bu uygulamaları kullanman, bende güven duygusunu zedeledi ve kendime daha fazla saygısızlık yapmak istemiyorum. O nedenle sen evden gidersen, süreç daha düzgün ilerler ve ileride birbirimizin yüzüne bakacak yüzümüz kalması için bu konuyu başkalarını dahil etmeden aramızda çözelim. Sen de kendi yolunu çiz, benim de daha fazla zamanımı ve hayatımı çalma. Ben de aynı şekilde senin beklentilerinin önüne geçmek istemiyorum. Yapmak istediğin her şeyi yapmaya özgürsün, ama ben yokken.
Bu minvalde bir konuşma, sizi hem öfkelendirmez hem de çıkmaza sokmaz. Diğer türlü suçlayıcı bir konuşma, karşınızdaki insanı kışkırtır sadece.
Siz kendi hayatınıza bakın. Açıklama yapmak isteyecektir, özür de dileyebilir. Onu dinleyin ama ben kararımı verdim. Bu şekilde devam etmek istemiyorum deyin. Çekilin kenara sonra. İlk kez başınıza gelen konularda bir suçunuz olmaz ama sonrasında her affediş, aynı sorunların benzerlerini çoğaltır sadece. O nedenle kendinizi de suçlamayın, üzülmeyin de.
Hep şuna inanırım.
Yarım kalmış bir hikaye yoktur, o hikaye o kadardır.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
Evet eşim için sormuştum. Içimdeki öfkeyi bir anda kusmak mı mantikli yoksa bu şekilde konuşmak mi mantikli buna karar vermeye çalışıyordum. Ama sizin yazdiğınız şeyler ve iletişim şekliniz çok güzel. Bu şekilde kendimi ifade edersem neye kırıldiğımı daha net anlar. Çok teşekkürler
 
X