Çok üzüldüm canımAllah aşkına yazdığınızı bir okuyun. Kendi yazdığınızı kendiniz anlayabilirseniz madalya takacam
Herkese merhaba öncelikle artık ne yapacağımı bilemez hale geldiğim için yazmak ve fikirlerinizi almak istedim. Yaklaşık 6 yıldır evliyim bir kızım var 2 yaşında ancak eşimle bir türlü anlaşamıyorum. Evlendiğimizden beri ev alma hayaliyle yaşıyoruz. Durumumuz kirada kötüye gidince eşim bilgisayar oyunlarına sardı 2 yıl yatağa birlikte neredeyse hiç girmedik gece geç saatlere kadar cs oynardı… Eşim maaş alamayınca annemin evine taşınmaya karar verdim, içini yaptırdım, tüm masrafları karşıladım, sırf eşim üzülmesin diye… Evlendik takılarımı bozdurdum amacımız bir şeye sahip olabilmekti ve araba aldık bir başlangıç olsun diye. Aracımız satılmasın diye kiradan çıktık annemin evine yerleştik . Eşim başta istemedi ama ben lütfen sen maaş alamıyorsun benimkiyle de araç taksidi ödüyoruz dedim sonra taşındık…Gel gelelim ev kesinlikle oturtabileceğim ev degil ve hamile olduğumu öğrendim. Evin boya kokusundan evde duramaz oldum ve evden soğudukça soğudum. Eşimle 3 yıla zaten taşınacagız diye konuştuk. Gel zaman git zaman kızım doğdu eşim bir araç buldu 2020 model passat bana bunu almalıyız kesinlikle güzel yatırım sonra evimizi alırız araç kâra geçince dedi tamam dedim sen istiyorsan alalım. Araca binemez oldum korkumdan kullanırken eşim hep diken üstünde, araç fiyatları o kadar arttı ki ( bu arada ev alabilecek durumumuz yaklaşık 4 yıldır var )sonra aracın borcunu eşim kapattı ve eşime ev alalım dedim ne dese beğenirsiniz ev alamam biraz daha bekleyelim. Peki dedim biraz daha bekleyelim bekle bekle aylar oldu eşim hala o eve o para verilmez bu eve bu verilmez gibi bahaneler…bu arada bebeğim var ve çalışmayı mecburen bıraktım liseden beri çalışan para kazanan kimseye muhtaç olmayan biriydim bir anda boşluğa düştüm doğuma kadar bir fiil çalıştım…. Yaklaşık 2 buçuk yıldır kızım sebebiyle çalışamıyorum. Üniversitede 4 yıl hem okudum hem çalıştım öyle ki sabah üniversiteye gider, akşam işe gider, gece 11 lerde işten çıkardım sabah okul akşam iş 4 yıl böyle okudum…eşim hep iş çıkışı beni almaya gelirdi…Sonra bir gün çok hastayım eşim beni hastaneye götürüyor yolda ev konusunda tartıştık (asla özür dilemez hep ben ortalık sakinleşsin diye dilerim) bana ev de almıyorum, kendin git al, benim gücüm yok, kredi çek ne yapıyorsan yap diye çıkışmaya başladı. 2 kere bağararak tekrarlayınca hayatımın içine ettin dedim ve arabadan inip beni öylece bıraktı. Sonra eve geldim ve kızım acıktığı için ona yemeğini hazırladım bel agrılarım artınca eşimle de kavgalıydım ve hastaneye gidiyorum dedim evden ayrıldım. Hastanede serumun içerisindeki bir ilaca meğer alerjim varmış ve nefes alamamaya başladım. Tam yığılacakken 5 hemşire geldi solunuma bağladılar. Kardeşim geldi, annem geldi ancak eşim haberi olmasına rağmen gelmedi ve aramadı şuanda boşanmayı düşünüyorum çünkü sokaktaki muhtaç bir insan bile yandım dese koşar neyi var der bakarsanız ama eşim gelmedi…(eşimin ilgisini çekmek için bu tür numaralar yapan biri değilim hayatımda ilk defa böyle bir şey yaşadım) 2 yaşında bir kızım var ne yapamam gerektiğini bilmiyorum eşim eve geldiğimde ayaklarını uzatmış tv izliyordu bugün benim için sondu boşanalım dedim bana yüzünü görmek istemiyorum ne yaparsan yap dedi ne yapmalıyım bilmiyorum boşanmalı mıyım yoksa düzelir diye beklemeli mi ??????1 veya 2 defa bu konu ile ilgili karşılıklı konuşmak istedim her seferinde bagırarak ev konusunu kestirip attı…
Not: Üzüldüğüm konu hastaneye gelmemiş olması yoksa diğer sorunlar bir şekilde halledilir ben eşim bana çok düşkün sanırdım. Ancak gelip aramaması yani insan düşmanına bile geçmiş olsun der… Beni asıl üzen bu oldu.Sonuçta hastalıkta sağlıkta, iyi günde, kötü günde diye söz vermedik mi…
((Passat 2020 model otomatik vitesmiydi acaba merak ettim?
yapmayanlara üzülüyor musun: D
