insan sınanmadığı durumlar hakkında ne kadar da cüretkar olabilir bazen. Umarım sizin karşınıza da sizin gibi insanlar çıkar daima ne diyebilirim
Valla kusura bakmayın empati yapamam. Hemde hiçbir şekilde yapamam. Adam sizi resmen eve kapatmak istiyor siz hala eziyete uğramadım diyorsunuz. Lütfen çocukları bahane etmeyin . O adamın yanında normal cocullar büyüyemez. Sizin bazı sorunlarınızın olduğu çok açık . Bence anne ve babanız sizi acil bir şekilde götürmeli .
Millete neden beddua ediyorsun . Çocukları çok düşündüğünü iddia ediyorsun da benim babam 52 yaşında hanımefendi bir yasinda torunu var. Siz torunu olacak yasta adami baba yaparsaniz sonucuna böyle katlanirsiniz. Neyse sekiz yıl sonra kuş komple ölür zaten
Uzaktan haklı görünüyorsunuz eğer soru sahibi başka bir hanım olsaydı ve ben objektif baksaydım sizin dediklerinizi yazar ve düşünürdüm. Çocuklarım henüz 5 yaşında küçücükler. Bir kaç hanımefendiye de daha detaylı cevap verdiğim gibi ben çocuklarımın mutlu bir yuvada büyüme ihtimallerini elinden alıp almadığımı düşünüyorum. Vicdanımı bu konuda teraziye koyuyorum. Bu olaylar yaşanana kadar mutlu bir evliliğim vardı çocuklarım en azından 3-3.5 yaşına kadar gerçekten mutlu bir ailede büyüdü bundan sonrasında da büyüyebilir mi bu benim elimde mi düşüncesi. Bu evliliği yapmak ve onları dünyaya getirmek benim kararımdı. Bir sucları yok. Şimdi yine bir günah işleyip yavrularımın hakkına girmek istemiyorum. Beni düşündüren şey eşime olan aşkım değil cocuklarım. Evet seviyorum ama sindiremediğim affedemem dediğim şeyler elbette var. Ama işin içine evlat girince durum çok değişiyor. Bazen İddaalı ve beni küçümseyen yorum yapan hanımların evlatları olmadığını düşünüyorum bu sebeple
Senin işten çıkman konusunda eşini fiştekleyenler bunlar değil miydi… cehenneme kadar yolları var. Oğlan evlenmiş 44 yaşındayken gencecik kızla. El üstünde tut demeleri gerekirken bir de sana mı karıştılar yani… bunların oğlu da bunlar gibidir. İnanamadım şimdiki tavırlarına kanmana
Benim buna ihtiyacım yok. Anne misiniz bilmiyorum anneyseniz anlarsınız diye düşünüyorum. Benim barışmayı düşünme sebebim eşime olan bağlılığım ya da sevgim değil. Aynı şeyleri tekrar tekrar yazmaya inanın gücüm yok. Destekte aramıyorum yalnızca farklı bakış açıları, beni tanımayan uzaktan insanlar bu durum hakkında ne düşünür? Bunu merak ettim. Çünkü bazen olay örgüsünün içindeyken ne yaptığımızı göremeyiz. Dışarıdan gören bir göze ihtiyaç duyarız ve benim hayatımda böyle bir göz yok. Sandım ki buradaki hanımlar bu göz olur. Oldular da. Teşekkür ederim hepinize ama sizin gibi iddaalı ve biraz da haksız önyargı yapan hanımlara çok fazla diyecek bir şey bulamıyorum. Hayat hepimizi farklı sınavlarda sınıyor. ben de bazen merak ettiğim şeyleri internete yazar ve buradaki forumları okurdum. Sizin gibi hak verdiğim ya da hak vermediğim çok oldu. Şimdi ise bana sormak kısmet oldu. O yüzden böyle düşünmeyin lütfen siz nezdinde tüm forumdaki hanımlardan tek ricam bu. Kötü, iyi, destekleyen, desteklemeyen tüm yorumlara açığım herkese teşekkürümü de ilettim. Rica ediyorum
Eli ekmek tutan ailesi arkasında olan kadınlar neden psikolojik olarak güçsüz oluyor , bende bunu anlamıyorum. Ciddi şekilde merak ediyorum araştırılması lazım.
Yazmayacaktım zira yazılanları algılayabilecek bir psikolojide olduğunuzu düşünmüyorum, ama şu yazdığınız ile konuyu açtığınız cümleler birbiriyle çelişmiyor mu?
Beddua ettiğimi iddaa eden sizsiniz demek ki siz iç dünyanızda hanımefendinin ‘beddua’ nispetinde biri olduğunu düşünmüşsünüzMillete neden beddua ediyorsun . Çocukları çok düşündüğünü iddia ediyorsun da benim babam 52 yaşında hanımefendi bir yasinda torunu var. Siz torunu olacak yasta adami baba yaparsaniz sonucuna böyle katlanirsiniz. Neyse sekiz yıl sonra kuş komple ölür zaten
ben sadece kendisi gibi insanlarla karşılaşmasını diledim kendisi gibi ‘iyi’ya da ‘kötü’ diye nitelendirmedim. Sizin babanız da beni ilgilendirmez. Sonucuna ben zaten katlanıyorum benim derdim çocuklarım katlanmasın. Sizde bunu anlayabilecek yaşanmışlık ya da hissiyat olduğunu düşünmüyorum bu yüzden bu dalgacı ve çirkin üslubunuza daha fazla cevap verip sizi muhattap almayacağım. İyi kötü, olumlu olumsuz her eleştiriye açığım. İstediğim şey dışarıdan bakılan bir göz ile eleştirilmek, hatalarımı farketmek zaten. Ama sizin gibi saygısız birinden gelen bir yoruma asla.Teşekkür ederim. 2022 yılına kadar yani bu bahsettiğim olayları yaşayana kadar çalışmamı istememesi dışında bir sorunumuz olmadı. Her yere cift olarak giderdik, dilediğim şeyleri özgürce yapardım. Arkadaşlarımızla ortak vakit geçirirdik. Rayında ilerleyen bir cinsel hayatımız da vardı. Kısacası normal olması gereken bir evlilikti. Sizin yazdığınız süreçler sonrasında aniden gelişen şeylerdi. Başından beri böyle ilerleyen böyle karakteri olan bir adamla neden birlikte olayım? Hadi oldum diyelim neden dünyaya cocuk getireyim? Bu ani değişimlerin sebebinin de hastalığına ve yetersizliğine bağlaması. Düşündüren şey bu. En başından böyle olsa ve en başından hata yaptığımı düşünsem kurtulduğuma şükreder göbek atardım ve en önemlisi çocuk yapmazdım. Umarım kendimi izah edebilmişimdir. Görüşünüz için teşekkür ederim
Hanım efendi siz normal değilsiniz,adamda normal değil sizin sağlıklı bir yuvanız yokmuş Siz bunu idrak edemiyorsunuz.Koca denen adam sizi çocuklarınızın öğretmeniyle görüştürmüyor neden hocayla bir ilişki içine girersiniz sevisirsiniz diye .Hoca ya değil SİZE......
Gerçeği söylemek neden saygısızlık olsun ? Hiç laf dalaşına girecek halim yok . Bence siz bu hayatı böylece yaşarsınız tedavi edilmediğiniz muddece . Olan çocuklara olmuş .O yüzden size hayırlı işler bol güneşlerBeddua ettiğimi iddaa eden sizsiniz demek ki siz iç dünyanızda hanımefendinin ‘beddua’ nispetinde biri olduğunu düşünmüşsünüz
Evlatlarımız için yaşıyoruz, gelecekleri parlak olsun diye çabalıyoruz evet, kendimizden ödün vererek ya da kendimize ayıracak zaman yaratmaya çalışarak geçiyor ömrümüz. Ancak aslolan önce kendi mutluluğumuz olmalı, kendi düşüncelerimiz. Şöyle söyleyeyim, tekrar bir şans verip evlendiniz diyelim aldatılmayı, türlü kısıtlamaları, psikolojik şiddeti tekrar yaşama ihtimaliniz çok yüksek biliyorsunuz, ve yaşadınız diyelim o zaman siz gün gün erimeye hayat enerjinizden neşenizden kaybetmeye başlamayacak mısınız, hayata dair inancınız bir umudunuz kalacak mı, işten de çıkardılar hep evde olduğunuzu hayal edin çocuklarınızın hafızasında mutlu bir anne portresi bırakabilecek misiniz? Tekrar evlendiğinizde başınıza gelebilecek en kötü senaryoları bilerek ve bunu karşılığında hangi rolde konumda duracağınızdan emin olarak adım atın. Çocuklarınıza güzel huzurlu bir aile ortamı sunmak isterken mutsuz suratları asık anne babalar vermeyin. Şimdiki halinizle devam ederseniz ne kadar faydalı olursunuz evlatlarınıza, evlenirseniz ne kadar? Bu ölçüp tartın. ‘Evlatlarım için’ demenizden sebep bunları söylüyorum. Yoksa kesinlikle dönmemeniz lazım kanaatimce ancak hayat sizin karar sizin
Bu konuda kendinizi kandırıyosunuz. Sizin eski eşe benzer bir babayla büyüdüm.Sizin gibi de çocuklarını bahane edip kocasını boşayamayan annem yüzünden çocukluğum psikolojim sağlığım ziyan oldu.
