Merhaba kızlar. Öncelikle belirteyim 2. Üyelikle yazıyorum fake hesap değil :)
Ben size şöyle anlatmaya başlayayım. Sorunum eşime karşı sevgimin azalması. Eşimle 6 yıl önce tanıştık 3 yıl flört 3 yıl evlilik. Evliliğimizin ilk 2 yılı çok iyiydik. Ben ona hala aşıktım. Her durumda herkese karşı savunurdum. Ama bu sene artık yaşadıklarımız beni doldurdu mu ya da ben hepsini içime kilitledim onlar oradan firar mı etti bilmiyorum. Yaşadığımız sorunlar klasik kv görümce olayları. Şöyle açayım; sürekli kızını kayıran herkesten üstün gören ve kızına sürekli para yardımı yapan bi kv(bizden alıp kızına vermekten bahsediyorum). Her şeyi sorun eden sürekli küsen bir görümce. Ve anneci bir eş... o kadar çok şey yaşadık ki. Hepsini unutmaya kapatmaya çalışsam da çok yaralandım. En son evi terkettim. 10 gün ailemle kaldım. Bu arada 11 aylık bebeğim var. Bebeğimle beraber annemlerde kaldım. Sonra eşim geldi özür diledi her şey değişecek sesi. Annesi aradı özür diledi. Ve eve döndüm. Evet her şey değişti eşim ilgili. Beni kırmıyor artık annesi için. Kv aramaz sormaz rahatsız etmez oldu. Süt liman. Ama? Ama ben eskisi gibi değilim.
Şimdi eşimden soğuduğumu hissediyorum. Her şey gözüme batıyor. Eşimin lise mezunu bir memur, benim bir işyerinde müdür olmam... aramızdaki eğitim farkı. Kültür farkı. Oturup iki çift laf edememek. Eşime bazen harçlık veriyor olmak. Ondan çok kazanmak. Eşimin eve maddi hiçbi desteğinin olmaması(kredi ödüyor ve maaşı anca kapatıyor krediyi. Kredi ile de bir araba ve kendine motorsiklet aldı). Evin her şeyi bende. Elektrik su kira doğalgaz internet bebeğin eşimin benim ihtiyaçlarımız, her şey bende. O kadar bunaldım ki. İş yerime geliyorum dengim insanlarla oturup kalkmak o kadar iyi geliyor ki yanlış anlamayın. Denk derken, eğitim seviyesi kültür seviyesini kastettim. Eşimden gün geçtikçe soğuyorum. Birlikte olmak istemiyorum o istediğinde, bazen kendim gidiyorum ona birlikte olmak için o da çok nadir. Ne dese batıyor ne yapsa batıyor.
Umarım anlatabilmişimdir. Umarım karışık olmamıştır.
Tüm bunların sonucu olarak, boşanma düşüncesi içimde o kadar yer etti ki, eskisi gibi sevmiyorum mutsuzum, her gün biraz daha uzaklaşıyorum. Ve bu yükün altında eziliyorum. Sanki hayatımı mahvetmişim gibi hissediyorum. Keşke evlenmeseydim diyorum... bazen çekip gitmek istiyorum... ne yapmalıyım?
