Sizi bu noktaya getiren olaylar nedir?Detay vermemissiniz ki tavsiyede bulunalimBoşanmak üzereyim eşimi seviyorum ama o sevmiyor 3 yıllık evliyim 3 defa boşanma noktasına geldik ama bu sefer durum ciddi tavsiyesi olan var mı
Ben 29 yaşında bir öğretmenim esimle görücü usulü tanıştık iki ay kadar konuştuktan sonra ben ısınamadım dedi ayrılmış olduğu kız arkadaşı araya girdi bitirdi aradan iki yıl geçti benim çalıştığım şehre geldi biraz da inancımı kullanarak beni ikna etti ve 3 ay içerisinde evlendik ben eşimi ilk gördüğümde aşık oldum ve onu deli gibi seviyodum o da benim çalıştığım şehre geldi evlenince ikimizin ailesi de memlekette kaldı aradan 1 ay geçince ben bunun ilgisizliğini fark ettim seninle evlenmem hataydı dedim pişmanım dedim sevmiyosun dedim o da sevmiyorum dedi zorla mı dedi bana kötü davranmaz ama sevmediğini defalarca yüzüme söyledi bu da yetmiyormuş gibi ailesi de baskı kurmaya çalıştı bana kayınvalidem evime geldi bir hafta kaldı okuldan gelince yorulup uzandigim için eşime çocuk sahibi olmayacaksın bu saygısız insandan demiş ama ayrılmaya kalkınca da eşimi suçladı beni tuttu bu gibi birçok seySizi bu noktaya getiren olaylar nedir?Detay vermemissiniz ki tavsiyede bulunalim
Tek yapmanız gereken boşanıp yeni bir hayat kurmak ..Ben 29 yaşında bir öğretmenim esimle görücü usulü tanıştık iki ay kadar konuştuktan sonra ben ısınamadım dedi ayrılmış olduğu kız arkadaşı araya girdi bitirdi aradan iki yıl geçti benim çalıştığım şehre geldi biraz da inancımı kullanarak beni ikna etti ve 3 ay içerisinde evlendik ben eşimi ilk gördüğümde aşık oldum ve onu deli gibi seviyodum o da benim çalıştığım şehre geldi evlenince ikimizin ailesi de memlekette kaldı aradan 1 ay geçince ben bunun ilgisizliğini fark ettim seninle evlenmem hataydı dedim pişmanım dedim sevmiyosun dedim o da sevmiyorum dedi zorla mı dedi bana kötü davranmaz ama sevmediğini defalarca yüzüme söyledi bu da yetmiyormuş gibi ailesi de baskı kurmaya çalıştı bana kayınvalidem evime geldi bir hafta kaldı okuldan gelince yorulup uzandigim için eşime çocuk sahibi olmayacaksın bu saygısız insandan demiş ama ayrılmaya kalkınca da eşimi suçladı beni tuttu bu gibi birçok sey
Ben de mantıklı düşününce boşanmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum ama özgüven kalmadı çok korkuyorum çalışmama çocuğum olmamasına rağmen korkuyorum bunca şeye rağmen onu kaybetmeyi göze alamıyorum aklımla kalbiEşiniz sevmiyorsa yapacak bir şey yok maalesef. Boşanmanız ikiniz için de en doğrusu.
Evet ama çok korkuyorumTek yapmanız gereken boşanıp yeni bir hayat kurmak ..
Kendi ayakları üzerinde durabilen, ekonomik özgürlüğü olan bir kadınsınız. Her şeyin üstesinden gelirsiniz. Kendinize güveninBen de mantıklı düşününce boşanmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum ama özgüven kalmadı çok korkuyorum çalışmama çocuğum olmamasına rağmen korkuyorum bunca şeye rağmen onu kaybetmeyi göze alamıyorum aklımla kalbi
Evet ama çok korkuyorum
KeşkeKendi ayakları üzerinde durabilen, ekonomik özgürlüğü olan bir kadınsınız. Her şeyin üstesinden gelirsiniz. Kendinize güvenin
Eğer bitirmezsen köle gibi kullanır atarlar seni , bak sen bir öğretmensin güçlüsün, duygusal boşluktan kurtar kendini , böyle bir evlilik olamaz , evlilik böyle bişey değil duygusal bir bağınız yok ki adamla , ayrıca çocuk yok diye sevinmelisin, erkekler çocuk olunca ayrı bi süründürüyorlar insanı , bence bu düşüncelerden vazgeç ve destek al ..Ben de mantıklı düşününce boşanmanın daha doğru olduğunu düşünüyorum ama özgüven kalmadı çok korkuyorum çalışmama çocuğum olmamasına rağmen korkuyorum bunca şeye rağmen onu kaybetmeyi göze alamıyorum aklımla kalbi
Evet ama çok korkuyorum
Ben bunu ona hep söyledim sen hatayı başta yaptın sevmediğin bir insanla evlendin diye kabul etmiyor benim için sevgiden daha önemli şeyler var sevdik te ne oldu diyo benim için sevgiden önce başka şeyler geliyor diyo benim daha enerjik daha eğlenceli olmami istedi ama ne yaptıysam yaranamadim olmadı vicdanen çok rahat olduğunu söylüyor kötü davranmadim ben sana diyo bağırdım mi kızdım mi diyo gerçekten de 3 yıldır biz tsrtismadik bile hiç sesini yükseltmedi ama evli bir çift gibi de olamadıkEğer bitirmezsen köle gibi kullanır atarlar seni , bak sen bir öğretmensin güçlüsün, duygusal boşluktan kurtar kendini , böyle bir evlilik olamaz , evlilik böyle bişey değil duygusal bir bağınız yok ki adamla , ayrıca çocuk yok diye sevinmelisin, erkekler çocuk olunca ayrı bi süründürüyorlar insanı , bence bu düşüncelerden vazgeç ve destek al ..
Tekrar diyorum bitirmezseniz hep mutsuz yaşayacaksınız, evli ama evli değil...Ben bunu ona hep söyledim sen hatayı başta yaptın sevmediğin bir insanla evlendin diye kabul etmiyor benim için sevgiden daha önemli şeyler var sevdik te ne oldu diyo benim için sevgiden önce başka şeyler geliyor diyo benim daha enerjik daha eğlenceli olmami istedi ama ne yaptıysam yaranamadim olmadı vicdanen çok rahat olduğunu söylüyor kötü davranmadim ben sana diyo bağırdım mi kızdım mi diyo gerçekten de 3 yıldır biz tsrtismadik bile hiç sesini yükseltmedi ama evli bir çift gibi de olamadık
Galiba hep çevremdeki daha kötü eşlere evliliklere bakıp halime sukretmem gerektiğini düşündüm hep evet eşimin bağırması çağırması aldatması şiddeti yok ama sevgisi de yok dediğiniz gibi sadece sözde evliyim ama yine de neden kopamiyorum böyle nefesim kesiliyor hastaneye zor gidip sakinleştirici yaptırıyorlar ne yeme ne içme ne uyku hayatım zindan oluyor o gidecek olunca psikopatlik diye düşünüyorum bazen ama inanın artık beynim kaldırmıyorTekrar diyorum bitirmezseniz hep mutsuz yaşayacaksınız, evli ama evli değil...
Muhakkak destek alın, bazen geçmiş yaşantımızdaki travmalar yüzünden şimdiki yaşamımızda doğru kararlar veremiyoruz ve psikolojik olarak sanki o kişiler olmasa yaşayamayacak hissine kapılıyoruz, bakın ben annemi vakitsiz kaybettim ani bir ölümdü , ilk zamanlar nefes alamama sorunu yaşadım, sanki can damarım kopmuştu nefesim kesilmişti, ciddi ciddi nefes alamıyordum, kalp çarpıntısı, anksiyete bozukluğu gibi sorunlarla başetmek zorunda kaldım, psikiyatriye gittim destek aldım, sonra anladım ki ben anneme bağımlı yaşamışım hep şimdi de onsuz yaşayamıyordum , diyeceğim o ki onsuz yaşayamam diye bişey yok , şuan çok özlesemde yaşıyorum bir şekilde , belki durumumuz aynı değil ama hissettiklerimiz aynı şeyler...Galiba hep çevremdeki daha kötü eşlere evliliklere bakıp halime sukretmem gerektiğini düşündüm hep evet eşimin bağırması çağırması aldatması şiddeti yok ama sevgisi de yok dediğiniz gibi sadece sözde evliyim ama yine de neden kopamiyorum böyle nefesim kesiliyor hastaneye zor gidip sakinleştirici yaptırıyorlar ne yeme ne içme ne uyku hayatım zindan oluyor o gidecek olunca psikopatlik diye düşünüyorum bazen ama inanın artık beynim kaldırmıyor
keşke hiç inanıp evlenmeseydinBen 29 yaşında bir öğretmenim esimle görücü usulü tanıştık iki ay kadar konuştuktan sonra ben ısınamadım dedi ayrılmış olduğu kız arkadaşı araya girdi bitirdi aradan iki yıl geçti benim çalıştığım şehre geldi biraz da inancımı kullanarak beni ikna etti ve 3 ay içerisinde evlendik ben eşimi ilk gördüğümde aşık oldum ve onu deli gibi seviyodum o da benim çalıştığım şehre geldi evlenince ikimizin ailesi de memlekette kaldı aradan 1 ay geçince ben bunun ilgisizliğini fark ettim seninle evlenmem hataydı dedim pişmanım dedim sevmiyosun dedim o da sevmiyorum dedi zorla mı dedi bana kötü davranmaz ama sevmediğini defalarca yüzüme söyledi bu da yetmiyormuş gibi ailesi de baskı kurmaya çalıştı bana kayınvalidem evime geldi bir hafta kaldı okuldan gelince yorulup uzandigim için eşime çocuk sahibi olmayacaksın bu saygısız insandan demiş ama ayrılmaya kalkınca da eşimi suçladı beni tuttu bu gibi birçok sey
Keşkekeşke hiç inanıp evlenmeseydin
Nasıl atlattiniz peki önce bir çocuğum olsun çok istiyodum en azından ona tutunurum diye ama sonra bencillik ettiğimi düşündüm ama böyle tek başına da cokkk zorHayatının en güzel yaşlarındasın ne güzel ki okuyup meslek sahibide olmuşsun. Bağırmıyor, şiddeti yok diye iyi bir eş olmuyor. Şöyle düşün insanlar evlatları ölüyor ama yine hayatına devam ediyor. Tekrar çocuk sahibi olup yeni bir hayat mücadelesine giriyorlar. Sende başlarda zorlanıcaksın ama alışacaksın.. Hiç bir mutluluk sonsuz olmadığı gibi her üzüntünün de bir sonu var. Daha çok gençsin tekrar seviceksin, sevileceksin atmaz dediğin o kalp tekrar atmaya başlıcak. Çocuk yaşta evlenip, onsuz nefes alamadığımı hissederken 20 yıl sonra 2 çocukla ayrılan bi abla olarak söylüyorum. Önce kendini sev değerini bil. Seni sevmediğini söyleyen bi adama saniyeni bile feda etme...
kendinizi en iyi hissedeceğiniz şekilde karar vermenizi dilerim
Çok teşekkür ederimkendinizi en iyi hissedeceğiniz şekilde karar vermenizi dilerim
Hem ikna ediyor sizi hem hataydi diyor. Bu adam kac yasinda isi gucu ne. Nasil boyle bir kendinibilmezlik yapar. Birini evlilige ikna edip evlenmek ve sonra sevmiyorum demek... bu insanla kim yola ciksa yariyolda kalirBen 29 yaşında bir öğretmenim esimle görücü usulü tanıştık iki ay kadar konuştuktan sonra ben ısınamadım dedi ayrılmış olduğu kız arkadaşı araya girdi bitirdi aradan iki yıl geçti benim çalıştığım şehre geldi biraz da inancımı kullanarak beni ikna etti ve 3 ay içerisinde evlendik ben eşimi ilk gördüğümde aşık oldum ve onu deli gibi seviyodum o da benim çalıştığım şehre geldi evlenince ikimizin ailesi de memlekette kaldı aradan 1 ay geçince ben bunun ilgisizliğini fark ettim seninle evlenmem hataydı dedim pişmanım dedim sevmiyosun dedim o da sevmiyorum dedi zorla mı dedi bana kötü davranmaz ama sevmediğini defalarca yüzüme söyledi bu da yetmiyormuş gibi ailesi de baskı kurmaya çalıştı bana kayınvalidem evime geldi bir hafta kaldı okuldan gelince yorulup uzandigim için eşime çocuk sahibi olmayacaksın bu saygısız insandan demiş ama ayrılmaya kalkınca da eşimi suçladı beni tuttu bu gibi birçok sey