Boşanmak konusunda fikrinize ihtiyacım var.

mervikto .!.:

Öncelikle yaşadığınız durum için üzüldüm ama boşanmaların uzun zamandır içinde olan biri olarak fikrimi paylaşmam gerekirse; boşanmak maddi ve manevi olarak oldukça yıpratıcı bir süreç. Boşan tabii bu adamı çekme demek çok kolay ama yaşayacağını süreç zorlayıcı bir süreç olacak. Anlaşmalı boşansanız ne âla ki onda bile boşanma kararını almanızdan itibaren sorumluluklarınız çok değişecek. Çekişmeli boşanırsanız zaten 3-4 yıl minimum dava sürecek. Her iki durumda da nafaka ile geçiminizi sağlamnız mümkün değil. Mahkemenin size vereceği nafaka tatmin edici olmayacaktır ve siz mutlaka çalışmak zorunda kalacaksınız bu durumda da 1 yaşındaki bebeğinize bir bakıcı gerekecek. Dava aşamasında bir avukatla anlaşmanızı mutlaka öneririm çünkü boşanan davalarında geri dönüşü mümkün olmayan hatalar yapılabilir. Adli yardımdan avukat talep edebilirsiniz ancak onda da görevlendirmeler 2-3 ayı bulabiliyor bir de görevlendirilen avukatın adli yardım görevini tam sorumlulukla üstlenmesi bir şans işi. Kendiniz avukat tutsanız maddi bir birikime ihtiyaç duyabilirsiniz. Yaşadığınız evde dava bitene kadar yaşamaya devam edebilirsiniz mahkeme kararı ile. Ancak dediğim gibi boşanma kararının ve devamının en zorlayıcı kısmı ekonomik durumunuz

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Daha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

r. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Daha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..

Genişletmek için tıkla...

mervikto .!.:

Öncelikle yaşadığınız durum için üzüldüm ama boşanmaların uzun zamandır içinde olan biri olarak fikrimi paylaşmam gerekirse; boşanmak maddi ve manevi olarak oldukça yıpratıcı bir süreç. Boşan tabii bu adamı çekme demek çok kolay ama yaşayacağını süreç zorlayıcı bir süreç olacak. Anlaşmalı boşansanız ne âla ki onda bile boşanma kararını almanızdan itibaren sorumluluklarınız çok değişecek. Çekişmeli boşanırsanız zaten 3-4 yıl minimum dava sürecek. Her iki durumda da nafaka ile geçiminizi sağlamnız mümkün değil. Mahkemenin size vereceği nafaka tatmin edici olmayacaktır ve siz mutlaka çalışmak zorunda kalacaksınız bu durumda da 1 yaşındaki bebeğinize bir bakıcı gerekecek. Dava aşamasında bir avukatla anlaşmanızı mutlaka öneririm çünkü boşanan davalarında geri dönüşü mümkün olmayan hatalar yapılabilir. Adli yardımdan avukat talep edebilirsiniz ancak onda da görevlendirmeler 2-3 ayı bulabiliyor bir de görevlendirilen avukatın adli yardım görevini tam sorumlulukla üstlenmesi bir şans işi. Kendiniz avukat tutsanız maddi bir birikime ihtiyaç duyabilirsiniz. Yaşadığınız evde dava bitene kadar yaşamaya devam edebilirsiniz mahkeme kararı ile. Ancak dediğim gibi boşanma kararının ve devamının en zorlayıcı kısmı ekonomik durumunuz

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Daha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Daha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..

Genişletmek için tıkla...

Welldone0 .!.:

Boşan desem şu anki şartların boşanmaya uygun değil, çalışmaya başla, kendini maddi manevi hazır hissedince boşan desem kocan çalışmana izin vermiyormuş. Ve haydi çalışmaya başladın diyelim bu sefer bebeğine kim bakacak? Kimse.

Önceden Mor Çatı 'da kadınlara 6 ay bedava kalacak yer ayarlanıyordu ama şu an durum ne bilmiyorum. Haydi böyle bir yere gittin, 6 ay içinde iş buldun. Yine bebeği birine bırakma sorunu olabilir. Bebeği bırakacak birini bulsam senin kazancın ortalama asgari ücret olur. Şu an ev kiraları asgari ücret kadar.

Tek çare bir iş bulup kocandan ayrılınca annenin evinde yaşaman, çocuğuna onun bakması. Eğer annenin evi kira değilse kazanacağın asgari ücretle iyi kötü geçinirsin. Ama annen buna yanaşmazsa kocandan ayrılınca hayatın şimdikinden çok daha zor olur .

Genişletmek için tıkla...

mervikto .!.:

Benim size tavsiyem eğer şu an bebeğinizi bir bakıcıya bırakıp çalışabilecek durumdaysanız boşanma kararı almadan önce çalışmaya başlamanız. Eşinizin çalışma konusunda çok net olduğunu söyleşmişsiniz ama zaten şu an aranız bozukmuş bir de çalışma konusundan bozulabilir, sizin burada net durmanız çok önemli eninde sonunda kabul edecek. Kendinizi ve bebeğinizi eşiniz olmadan da yaşayabilir bir Seviyeye getirdikten sonra boşanma için adım atmanızı tavsiye ederim

Genişletmek için tıkla...

so sorry .!.:

Hakkınızda hayırlısı olsun. Mesleğiniz var mı? Çalışırsanız anneniz çocuğunuza bakar mı?

Genişletmek için tıkla...

Processes .!.:

Kendini yalnız hissettiğini söyledin mi yoksa sadece tavır mı koyarsın

İşe gitmeyip evde yatsa da problem, hayat pahalı.

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Yani realist baksak su anda bosansaniz bile 1 yasinda bebegi birakacak yeriniz yok. Burda 6 aylik bebekleri de Krede birakiyorlar. Kres fiyatlar nasil bilmiyorum ama bunlari karsilayacak durumunuz olmali. Yani burdan bakilsa cocugunuzun biraz büyümesini beklemeniz gerekiyor gibi gözüküyor. Cünkü su anda esinize is konusunda karsi gelemiyorsunuz, anneniz cocuga bakma ihtimali yok. Evlilik terapisi önerseniz esiniz kabul etmez mi?

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Allah razı olsun. Mesleğim yok maalesef. Ergenlik dönemimde babam kanserden vefat etti. Depresyonlu bir dönem geçirdim. Kendime güzel bir kariyer planı çizemedim. üniversitede saçma bir bölüm okudum. Zaten eşimle üniversitede tanıştım. Üniversite bittikten sonra ailelerimize söyledik ve onlarda uzak şehirdesiniz ayrı kalmayın direkt evlendirelim sizi dediler ve bir baktık evliyiz ‍ annem çocuğa bakamaz çünkü demans hastası alzheimer yolunda ilerliyor.

Genişletmek için tıkla...

kalmayanhevesler .!.:

Daha önceki açtığım konulardan belki hatırlarsınız. 1 yaşında bebeğim var, 6 yıllık evliyim çalışma geçmişim yok eşim evlenirken çalışmanı istemiyorum dedi ve konuyu bir daha açtırmadı. Kendi memleketimde değil eşimin memleketinde yaşıyorum. Bir tek annem var oda 69 yaşında. Ben şuanda 28 yaşındayım. Eşim ilgisiz, eve bin bir türlü bahaneler bulup gelmeyen benimle vakit geçirmeyen birisi. Hamileyken kendi internet kafesini açtı geceden sabaha kadar çalısıyor sabah eve gelip uyuyor. 2 senedir bir gün bile işe gitmiyorum hadi bugün birşeyler yapalım demedi. Bir gece bile eve gelip benimle uyumadı. Sorduğumda seni çok seviyorum diyor ama ben bunu hissedemiyorum. Kendi yerini açmadan öncede evde bilgisayar bağımlısıydı sürekli oyun oynardı. Ayrılmak ve ayrılmamak konusunda kafamı toplayamıyorum. Arkamda durucak kimsem yok. Herşeyin daha kötü olmasından korkuyorum. Ama sevilmek ne demek, aşk ne demek unuttum. Yalnız olmaktan, evliyken yalnız uyumaktan bir gün bile ailecek vakit geçirmemekten çok yoruldum. Çok mutsuzum ama boşanıp herşeyin daha kötü olmasından evladıma maddi olarak bakamamaktan korkuyorum… gerçekten psikolojim iyi değil lütfen yargılamadan yazarsanız çok mutlu olurum. Hayal ettiğim evlilik bu değildi..

Genişletmek için tıkla...

Brrk .!.:

Durumunuz çok zor, böyle şeyleri okudukça nasıl üzülüyorum. Konuyu okurken bile anlaşılıyor kadınların ne kadar küçük, sade şeyler istedikleri ve alamadıkları. Sevgi, saygı biraz ilgi bitti gitti ama yok illa bilgisayar başında sabahlamalar, destek yerine köstek olmalar, ilgi alaka sıfır, sevgi desen hak getire.
Boşan demek çok kolay ve ekonomik özgürlüğü olan çocukları kocaman olmuş insanlar bile bu süreçte zorluk yaşarken sizin anlattığınız duruma bakarak çarpı 100.
Evin miraslı olması, annenizin demans hastası olması, bebeğinizin küçük olması gibi çok fazla dezavantaj var.
Meslek edindirme kursu tarzı bir yerlere gidip meslek öğrenmeye çalışsanız, kurs bittikten sonra eşi ikna edip bir süre çalışsanız. Bu arada bebeğiniz de kreş yaşına gelir diyeceğim ama çok zor. Umarım bir çıkış yolu bulursunuz

Genişletmek için tıkla...