Boşanmak istiyorum ama yapamıyorum lütfen okuyun

Bu sebep dediğiniz size göre onemsiz olabilir. Ama bana göre değil . 7 yıldır cinselligi unutmasi gerekmiş gencecik bir kadinim. Ve eşimin cabasida yok. Ne için devam ediyorum ki diyorum. Çocukta ben mutsuzken mutsuz.bi süredir onla da hiç ilgilenmiyorum kendi halinde takilmayi öğrendi küçücük çocuk.cunku kapana kısılmış hissediyorum hapiste gibi. Eziyet gibi
Bu çocuk için de sizin içinde hiç normal değil bu yaşta travma yaşıyor bebek. Size en ihtiyacı oldupu zamanlar.
Eşinizle konuşun mutsuz olduğunuzu cinsellik sorununu çözmesi gerektiğini söyleyin.

Bir de bazı annelerde lohusalık sendromu oluyor böyle bebekten uzaklaşma gibi o hiç geçmemiş olabilir sizde maddi durumunuz el veriyorsa uzmanla görüşmeniz gerek.
 
Keske madem böyle düşünüyordunuz hiç yaomasaydiniz .ama eşiniz iyi bir insanmks dediğinize göre bunun için boşanilirmi bilemedim.
Benim ggibi canı olsa tamam diyeceğim de hakkinizda hayırlısı olsun
Bende yıllarca bunu dedim kendime. Adamin her şeyi iyi sadece cinsellik anlamında yetersiz 99 doğrunun yanında 1 yanlış için yuva yikilir mi? Böyle düşüne düşüne bunu kabullenerek anne oldum. Ama cinsel anlamda her seferinde yarım kaldiginiz ve bunu cozmeyen, defalarca boşanmak istediğini söylememe rağmen çaba harcamayan biri melek olsa ne olur . Ben onla mutlu değilken iyi olması beni daha kahrediyor üstüne..keşke diyorum bana bir kotuluk yapsa. Ya bana bı tokat atsa beni aldatsa ne bileyim..bana bir sebep verse. Bu şekilde de çok zor inanın. Karşınızdaki çok iyi biri ama siz aşik olmadan iyiliği için evlenmissiniz ve zamanla çok uanlis yaptığınızı farketmissiniz içine hapsoldugunuz pembe bı kafes resmen .
 
Bu sebep dediğiniz size göre onemsiz olabilir. Ama bana göre değil . 7 yıldır cinselligi unutmasi gerekmiş gencecik bir kadinim. Ve eşimin cabasida yok. Ne için devam ediyorum ki diyorum. Çocukta ben mutsuzken mutsuz.bi süredir onla da hiç ilgilenmiyorum kendi halinde takilmayi öğrendi küçücük çocuk.cunku kapana kısılmış hissediyorum hapiste gibi. Eziyet gibi

Eşiniz kaç yaşında? Eşinizle bu durumun sizi mutsuz ettiğini ciddi bir şekilde konuştunuz mu?
 
Merhaba 7 yıllık evliyim 2 buçuk yasindada bir çocuğum var. Eşimle çok iyi bir insan olduğu ve iyi anlastigimiz için evlendim. Evlilik boyunca bana iyi davrandı bir kötülüğü olmadi sikmadi bunaltmadi. son yyillarda çocuk olduktan sonra çocuk bakımı ve ev islerindede destek. Yani baksanız harika bir Es harika bir evlilik. Fakat ben çok mutsuzum. Baştan beri süregelen bir erken boşalma sorunu var ve cozemedik. İlaçla kremle yok olmadı.cokta üstüne düşmedi benim bulup yaptirdigim şeylerdi bunlarda. Evlenmeden önce libidosu tavan bir kadinken şuan islanabilmek için östrojen icerikli krem kullaniyorum, her iliskki bol miktarda kayganlastiriciyla. Ve zerre kadar uyarilmiyorum. İnanılmaz soğudum cinsellikten ve bu beni çok mutsuz ediyor.gercekten çok iyi birisi ama yok olmuyor hiç mutlu değilim. Çocuğuma karşıda çok tahammulsuzum. İlk zamanlar yapmadık çocuk ama bir zman sonra bu erken boşalma konusunun zamanla.cozulecegini yada kabullenecegimi sanmıştım ve çocukla bari mutlu olurum demiştim. Şimdi çocuğumda yük gibi geliyor. Boşanıp çocuğu babada birakmayi düşünüyorum. Aile olmak asla bana göre değil... Ama pişman olmaktan korkuyorum. Hastalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..
Tedavi olun.Doktora gidin.Bunun için boşanmayın.
 
Bende yıllarca bunu dedim kendime. Adamin her şeyi iyi sadece cinsellik anlamında yetersiz 99 doğrunun yanında 1 yanlış için yuva yikilir mi? Böyle düşüne düşüne bunu kabullenerek anne oldum. Ama cinsel anlamda her seferinde yarım kaldiginiz ve bunu cozmeyen, defalarca boşanmak istediğini söylememe rağmen çaba harcamayan biri melek olsa ne olur . Ben onla mutlu değilken iyi olması beni daha kahrediyor üstüne..keşke diyorum bana bir kotuluk yapsa. Ya bana bı tokat atsa beni aldatsa ne bileyim..bana bir sebep verse. Bu şekilde de çok zor inanın. Karşınızdaki çok iyi biri ama siz aşik olmadan iyiliği için evlenmissiniz ve zamanla çok uanlis yaptığınızı farketmissiniz içine hapsoldugunuz pembe bı kafes resmen .
Sizi düşünmesi lazım haklısınız.
 
Şunu çözemedik toplumca
Çocuk mutlu olmak için yapılmaz. Öyle bir şey değil. Pasta değil oyuncak değil iyi bir film ya da hobi değil canımız istediğinde bizi mutlu etsin istemediğinde amaaan püf diyelim. Mutlu olmak için başka yollar varken lütfen artık çocukları şu mutluluk yalanına alet etmeyin ya
Çocuk zaten mutlu ebeveynler mutlu bir aile ortamı varsa bu mutluluğu paylaşmak için çoğaltmak için yapılır en fazla doğacak hiçbir çocuğun elinde sihirli değnek yok olumsuzlukları olumluya çevirecek
Evlilikte cinsellik önemli yaşınız genç şikayetlerinizde haklı olabilirsiniz ama çocuğunuzu dünyaya getirmeyi seçen sizsiniz ve şimdi ona alıp memnun kalmadığınız bir eşya muamelesi yapmaya hakkınız yok bence
 
Bende yıllarca bunu dedim kendime. Adamin her şeyi iyi sadece cinsellik anlamında yetersiz 99 doğrunun yanında 1 yanlış için yuva yikilir mi? Böyle düşüne düşüne bunu kabullenerek anne oldum. Ama cinsel anlamda her seferinde yarım kaldiginiz ve bunu cozmeyen, defalarca boşanmak istediğini söylememe rağmen çaba harcamayan biri melek olsa ne olur . Ben onla mutlu değilken iyi olması beni daha kahrediyor üstüne..keşke diyorum bana bir kotuluk yapsa. Ya bana bı tokat atsa beni aldatsa ne bileyim..bana bir sebep verse. Bu şekilde de çok zor inanın. Karşınızdaki çok iyi biri ama siz aşik olmadan iyiliği için evlenmissiniz ve zamanla çok uanlis yaptığınızı farketmissiniz içine hapsoldugunuz pembe bı kafes resmen .
Yani sizin pencereden bakınca sizde haklısınız.
Meseala bende de durum tam tersi adam sadece çok özür dilerim yatakta iyi ilk günden beri memnun eder abartir hatta ama benim umrumda mı asla.
Yalancı.
Gözü dışarda
Saygı duymuyor
Kucumsuyor
Dalga geçiyor
Daha bir sürü Sayarim

Siz daha iyi bilirsiniz ama sizinki gibi olsa ben asla bisanmazdim hakkınızda hayırlısı olsun.
Üstüne üstlük ben bisanalim diyorum asla boşanma olmaz diyor 😔
 
Merhaba 7 yıllık evliyim 2 buçuk yasindada bir çocuğum var. Eşimle çok iyi bir insan olduğu ve iyi anlastigimiz için evlendim. Evlilik boyunca bana iyi davrandı bir kötülüğü olmadi sikmadi bunaltmadi. son yyillarda çocuk olduktan sonra çocuk bakımı ve ev islerindede destek. Yani baksanız harika bir Es harika bir evlilik. Fakat ben çok mutsuzum. Baştan beri süregelen bir erken boşalma sorunu var ve cozemedik. İlaçla kremle yok olmadı.cokta üstüne düşmedi benim bulup yaptirdigim şeylerdi bunlarda. Evlenmeden önce libidosu tavan bir kadinken şuan islanabilmek için östrojen icerikli krem kullaniyorum, her iliskki bol miktarda kayganlastiriciyla. Ve zerre kadar uyarilmiyorum. İnanılmaz soğudum cinsellikten ve bu beni çok mutsuz ediyor.gercekten çok iyi birisi ama yok olmuyor hiç mutlu değilim. Çocuğuma karşıda çok tahammulsuzum. İlk zamanlar yapmadık çocuk ama bir zman sonra bu erken boşalma konusunun zamanla.cozulecegini yada kabullenecegimi sanmıştım ve çocukla bari mutlu olurum demiştim. Şimdi çocuğumda yük gibi geliyor. Boşanıp çocuğu babada birakmayi düşünüyorum. Aile olmak asla bana göre değil... Ama pişman olmaktan korkuyorum. Hastalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..
Sizin mutlu olup olmamanız çok da umurumuzda değil açıkçası.
Sadece "acaba yaparsam mutlu olur muyum diye bir çocuk üzerinde kumar oynanmaz" demeye geldim.
Madem aile olmak size göre değil, atın
çocuğu başınızdan bol bol seks yapın.

Tövbe yarabbim ya, bu kadınlar kulübündeki bazı konular ne psikoloji ne de terbiye bıraktı bende.
 
Olur da boşanırsanız toplumsal baskidan, nasil annesin nidalarini duymaktan korktugunuz icin cocugun velayetini istemeyin. Baba daha iyi bakiyorsa cocugun onda kalmasi daha dogru. Yuk olarak görüyorsanız, bag kuramiyorsaniz sakın cocugu yaniniza almayin, eminim babasiyla daha mutlu ve kendini yuk hissetmeden buyuyecektir
 
Eşiniz kaç yaşında? Eşinizle bu durumun sizi mutsuz ettiğini ciddi bir şekilde konuştunuz mu?
Konuşmaz miyim. Gözüm dışarı kayıyor konuştuğum her adamdan etkilenmeye başladım tatminsizlikten bı hata yapmaktan korkuyorum bile dedim yıllar önce. Sonra boşanmak istediğini söyledim çocuk 7-8 aylıktı. Ama her seferinde o ağır tepkiden sonra panik yapıp düzelmeye çalışıyor gibi davranıyor fakat zamanla yine gevsiyor. Elimde sopayla adamı durte durte yasamaktan çok sıkıldım 7 koca senedir. Sürekli bak bosanirim haa diue ima ederek.. son boşanma muhabbeti geçince artık seni tutmak istemiyorum boşan bosanicaksan ama çocuk ne olucak gibi konuştu ve bende babadan ayrı kalsın istemiyorum çok seviyor babasını çünkü. Ama tamamen ustlenmekte istemiyorum. Uzak sehirlerdeyken kimde kalırsa çocuk o tek başına sirtlanacak herşeyi. Velayet olmayan taraf çocuk için Para gondericek iki ayrı ev iki ayrı düzen sırf maddi ortaklık olarak bile düşünerek yürütmeye çalıştım ama dayanamıyorum.
 
Herşeyimi engelliyor sürekli onun başında olmaliyim desteğim yok hergun başında nöbet tutuyorum... Çok bunaldim kendim için yaşayamıyorum. Ne bekliyordun derseniz bunu istediğimi sanmıştım. Bu kadar zor gelecegini düşünmemiştim çok pişmanım
Allahım isyan etmiyorum ama şuna çocuk vereceğine tüp bebek kuyruğunda bekleyenlere verseydin ya. Tövbe tövbe.
 
Dışarıda görsek üzülür aman anne deriz ses cikaramayiz
Simdi anne en iyisini bilir mi oldu yani, 2.5 yaşında masumdan nasıl böyle bahsedersiniz
 
Ne güzel dünya beee. Cocugu yap ama bakamam babaya vericem öylemi? Sex konusunda hakli olabilirsin ama cocugu birakmakmi? Sen bekar hayatini özlemissin yanliz yasayayim gezeyim tozayim... zaten babaya birak senin elinde ziyan olmasin yavrucak. Git yasa gez toz hayatina bak 3 yasindaki cocuk annesini arasa ne olur demi nasilsa büyür bi sekilde. Inanilir gibi degilsin
 
Merhaba 7 yıllık evliyim 2 buçuk yasindada bir çocuğum var. Eşimle çok iyi bir insan olduğu ve iyi anlastigimiz için evlendim. Evlilik boyunca bana iyi davrandı bir kötülüğü olmadi sikmadi bunaltmadi. son yyillarda çocuk olduktan sonra çocuk bakımı ve ev islerindede destek. Yani baksanız harika bir Es harika bir evlilik. Fakat ben çok mutsuzum. Baştan beri süregelen bir erken boşalma sorunu var ve cozemedik. İlaçla kremle yok olmadı.cokta üstüne düşmedi benim bulup yaptirdigim şeylerdi bunlarda. Evlenmeden önce libidosu tavan bir kadinken şuan islanabilmek için östrojen icerikli krem kullaniyorum, her iliskki bol miktarda kayganlastiriciyla. Ve zerre kadar uyarilmiyorum. İnanılmaz soğudum cinsellikten ve bu beni çok mutsuz ediyor.gercekten çok iyi birisi ama yok olmuyor hiç mutlu değilim. Çocuğuma karşıda çok tahammulsuzum. İlk zamanlar yapmadık çocuk ama bir zman sonra bu erken boşalma konusunun zamanla.cozulecegini yada kabullenecegimi sanmıştım ve çocukla bari mutlu olurum demiştim. Şimdi çocuğumda yük gibi geliyor. Boşanıp çocuğu babada birakmayi düşünüyorum. Aile olmak asla bana göre değil... Ama pişman olmaktan korkuyorum. Hastalikta sağlıkta yaşlılıkta aile önemli sonuçta.. ama mutsuzumda. Ne olur bana birşey deyin aynı durumda olduğunuzu düşünün. Daha 27 yaşındayım..

Ablacım sen kocanla konuş, çocuğa babaanne ya da anneanne baksın. Sende işe gir çalış. En azından çocuğuna maddi faydan olsun. Boş boş evde yan gelip yatma bari.
 
Ay ne olur bırakın ya
Hiç bir çocuk annesi tarafından yük geliyor denmesini haketmiyor. Asıl o sizden kurtulmali
Atın kurtulun
Ama sonra yarın başınıza gelenler için çocuğa yük olmak herhangi bir talep yok. Varmisiniz?
Ne ona varım diyecek cesaretim var nede diğerine. Babamda tipki benim gibi çok mutsuzdu evliliginde ve yilllarca bizden nefret ettiğini evlendiğine çocuk yaptığına köpekler gibi pişman olduğunu baş bas bağırarak her gün bizi döverek yaşadı. Ve annemde ona sımsıkı yapışmış asla bırakmadi. Annemde eşim gibi çok iyiydi herseyini sineye çekiyordu. O yüzden birakip gitmeyede cesaret edemedi babam ve acısını bizden çıkardı ne kendi mutlu oldu nede bize güzel bı çocukluk verebildi ve en sonunda daha 60 a gelmeden kanserden öldü. Onun gibi olmak istemiyorum.onceden babamdan nefret ederdim ama onla aynı seyleri yaşadıkça ona çok üzülüyorum onun nasıl bir kapana kisildigini çok iyi anlıyorum. Ve gün geçtikçe ona donusecegim böyle olursa. O bosansaydi bizde kendide çok daha mutlu olacaktı belki.
 
Cinsellik konusunda hak verdim ama çocuk ile ilgili düşünceleriniz korkunç gerçekten. Kendini bilmez bi insansınız ne acı. Bakın bende çocuk sevmiyorum, bi evlat istemiyorum çünkü mutlu olmam. Ve bunun için gerekeni yapıyorum. Hiç aklımdan geçmedi dur bi yapim belki severim diye. Kedi mi bu! Ya da karşımdaki istedi diye yapmam çünkü kendimi biliyorum. Zaten en başından konuştuk. Eğer dediğiniz gibi yaparsanız ömür boyu annesinden nefret edecek bi çocuğunuz olacak..
 
X