7 yıllık evliyim ve 2 tane çocuğum var.evliligimiz boyunca eşim belli sorunlarla evi terk edip giderdi.bende aman kızım babasız büyümesin diye hep gidip alttan alıp barışmak istedim.2 ncı çocuğuma kadar belli aralıklarla bunu yaşadık tekrar tekrar.2 ncı çocuğumu düşünürken karşıma alıp konuştum kızım kardeş istiyor biz emin miyiz birbirimizden diyerek,olumlu baktı.2 yıl iyi gitti ve hamile kaldım 7 aylıkken nereye gidiyorsun ne zaman gelirsin kimlerle olucaksin sorularına çok bunalmış ve kızımı ve beni hamileyken terk etti.sabrettim.dogum başladı diye aradığımda geç geldi beni komşularım götürdü hastaneye,oğlumu 9 günlükken gördü en son.2 aylık olana kadar aramadı bile.onlar için çok ağladım.bosanalim deyip duruyordu tamam dedim hamle yapmadı.ben açtım davayı , açtığım gün çocukları görmek için aradı ben kabul etmedim o an. 3.5 ay bekledim çünkü babalık yapsın diye.Neyse geldi çocukları görmeye derken sabaha kadar yalvardı birleşelim diye affettim davayı geri çektim.Aradan 9. Ay geçti nereye kimle ve nerde olucaksin sorularım onu boguyormus ve 20 gün sonraya gün aldık boşanmak için.kizim ilk okula başlıcak onun etkilememesi için doktor eşliğinde o durumu anlayip en az hasarla durum anlatılana kadar 2 ay belki 3 ay aynı evde kalıcaz.Ortada geçerli bi sebep yok ama boşanmayı o istiyor.ben çocuklarım için istemiyorum ama kendim için bitsin istiyorum.cok acı çekiyorum şuan.Uzun oldu belki ama kısaca yaşadıklarımı özetlemek istedim.ilerde çocuklarımla beraber iyiki ayrılmışım dermiyim mutlu olurmuyum yeni bi hayata başlamam ne kadar zamanımı alır.bi gün gelir o pişman olurmu? .nolur yargılamadan önce anne olduğumu dusunerek cvp verirseniz çok mutlu olurum.
ins sınava tabi tutulmazsiniz
