Merhaba arkadaşlar ,
Kendimi tanıtarak başlayayım 25 yaşında memurum 5.500 maasim var bunu soylemek ne kadar doğru onuda bilmiyorum 9 aylık bir kızım var ailemden bahsederek başlayayım benim babam çok baskıcı geri bir adam hayatım boyunca ne doğru düzgün bir sevgi gördüm ne ilgi hep kızma nadir de olsa da dövme ve baskı 11 yaşında zorla kapatildim kazandığım para hep alındı ne biryere gidebildim ne birşey gördüm hayatı düz yaşayan biriydim hep birisi çıksın beni burdan kurtarsın beni sevsin bana ilgi gostersin istedim bir türlü doğru düzgün bir insan karşıma çıkmadı artık umudum kesilmişti ki eşim karşıma çıktı evlenene kadar herşey çok güzeldi eşim dakkada bir arar sorar hep benimle vakit geçirmek ister hediyeler alırdı beni eve bırakma vakti geldiğinde benden ayrılmak istemezdi bütün önceliği bendim aileme karşı çok iyiydi severdi ters davranmazdi evlenmeden önce eşime ben bana yük olcak birini istemiyorum hayatım da diye söyledim evlilikten nasıl beklentilerim olduğunu söyledim aileme karşı sevgili saygılı bana yardımcı olmasını bende çalıştığım için bütün yükü taşıyamayacağı mi oda herşeyi birlikte yapacağımızı söyledi dışarıdan gördüğüm kadarıyla yapıyordu çalıştığı yerde bulasikta yıkıyordu temizlikte yapıyordu yemekte hazırlıyordu isindede son derece çalışkan biriydi hepsi yalanmış evlenince gördüm gerçek yüzünü evliliğimizin ikinci gününden itibaren kahve alışkanlığı olduğunu bilmediğim adam kahveden çıkmaz oldu uyandığı gibi kahvaltısını yapıp çıkıyor gece 12, 1 ,2 lere kadar gelmiyor bana sevgi değer ilgi hiçbirini göstermiyor herşeyi kendi basima yapıyorum bana sürekli hakaret ediyor aşağılanma da bulunuyor bana yardım etmediği gibi bide evde yaptığım işi de beğenmiyor sen pissin diyor yaptığım yemekleri yemiyor çöpe gidiyor yemekleri çok seciyor patates haşlıyorum mesala yok bu çok pişmiş yok bu pişmemiş yok bunu yanlış dogramis sin falan filan kötü yemek yapan biri değilim ondan başka herkes beğeniyor yaptığımı bitiriyor çocuğun sorumluluğunu almıyor erkeğin yapması gereken şeyleri bile yapmıyor evlendigimizden beri bana bu yaptığı yanlışları kabullenmiyor hak ettiğimi söylüyor hiçbir zaman ozurbile dilemedi kendini düzeltmeye çalışmadı evde sürekli yanlızım çocukla ilgileniyorum ise gidiyorum geliyorum çocukla ilgileniyirum temizlik iş güç adamla doğru düzgün on dk sohbet etmisligimiz yok birgün dışarı bile çıkarmadı bir tatile gittik oda benim zorumla biletleri rezarvasyonu yaptığım için geldi tatili de burnumdan getirdi ordada kendine arkadaş buldu beni yanlız bıraktı aileme geldiğimizde yarım saat bile oturmak istemiyor hemen kaş göz işareti yapıyor gidelim diye tek kötü aliskanligim sigara evlenmeden öncede içiyordum hamilelikte bıraktım çocuk doguncada belli bi süre içmedim stresten sıkıntıdan çocuğu emziremedim sezaryan doğum yaptım üçüncü gününde benden hizmet bekledi daha fazla dayanamayip tekrar içmeye başladım sigarayi cinsellik deseniz sadece kendini düşünüyor asla benim isteklerimi umursamıyor on sevisme diye birşey yok direk yapmaya odaklanıyor yok ağzım kul tablası gibiymis leş gibi kokuyormusum rahatsız olmasın diye hep duş alırım dış fircalarim dikkat ederim ama ne yapsam bir türlü yaranamiyorum dışarıda bana cahilmisim gibi davranıyor arkadaşlarımın yaninda utandiriyir çok geri kafali, düşünceleri ütopik kadın erkek eşit değil yok kadın erkeğin her dediğini yapacak şekilde daha bir sürü saçma şey eşim benden daha az maaş alıyor benim hesap kartı mi da aliyordu ben hep kredi kartım la yapıyordum alışverişimi çocuğun eşya si maması bezi kendi ihtiyaclarimi maaş yattığında kredi kartı borcumu ödüyorum ev kirası faturalar ödeniyor artan bin lira onun 2800 maaşı üstüne krediye borçlanıyor paranın hepsini harcıyor hesap sorunca gidiyor diyor parasının hesabını bilmiyor boş yere çalışıyorum gibi hissediyorum böyle olunca artık sabrım taştı babamı aradım artık istemediğimi söyledim bosanacagimi onunda umrunda değil zaten bende senle mutsuzum dedi babam geldi yine arayı yapmaya çalıştı ben şartlar sürdüm öne ben bu şekilde kabul etmeyeceğimi gece geç saatlere kadar kalmamasını bir esin yapması gereken sorumlulukları üstüne almasını ve parasinin hesabını bilmesini söyledim bunlar düzelmezse istemiyorum şeklinde babamın yanında tamam dedi banada sigarayı birakmami bende sen düzel ben sigarayı bırakırım dedim babamin yanında tamam dedi o gün babam evde kızı dışarı çıkaracağım ayağına annesine verdi kahveye gitti yine babamı orda yanlız birakti benim artık düzeleceğine inancim kalmadı çünkü yanlış yaptığını düşünmüyor artık katlanacagimi dusunmuyorum babam da çok iyi insan degil bosaninca da beni çok iyi bir hayat beklemiyor ama bu adamın yanında da artık kafayı yiyeceğim gibi geliyor vaktinizi aldım çok uzun oldu kusura bakmayın ne yapmalıyım bana bir akıl verin
Kendimi tanıtarak başlayayım 25 yaşında memurum 5.500 maasim var bunu soylemek ne kadar doğru onuda bilmiyorum 9 aylık bir kızım var ailemden bahsederek başlayayım benim babam çok baskıcı geri bir adam hayatım boyunca ne doğru düzgün bir sevgi gördüm ne ilgi hep kızma nadir de olsa da dövme ve baskı 11 yaşında zorla kapatildim kazandığım para hep alındı ne biryere gidebildim ne birşey gördüm hayatı düz yaşayan biriydim hep birisi çıksın beni burdan kurtarsın beni sevsin bana ilgi gostersin istedim bir türlü doğru düzgün bir insan karşıma çıkmadı artık umudum kesilmişti ki eşim karşıma çıktı evlenene kadar herşey çok güzeldi eşim dakkada bir arar sorar hep benimle vakit geçirmek ister hediyeler alırdı beni eve bırakma vakti geldiğinde benden ayrılmak istemezdi bütün önceliği bendim aileme karşı çok iyiydi severdi ters davranmazdi evlenmeden önce eşime ben bana yük olcak birini istemiyorum hayatım da diye söyledim evlilikten nasıl beklentilerim olduğunu söyledim aileme karşı sevgili saygılı bana yardımcı olmasını bende çalıştığım için bütün yükü taşıyamayacağı mi oda herşeyi birlikte yapacağımızı söyledi dışarıdan gördüğüm kadarıyla yapıyordu çalıştığı yerde bulasikta yıkıyordu temizlikte yapıyordu yemekte hazırlıyordu isindede son derece çalışkan biriydi hepsi yalanmış evlenince gördüm gerçek yüzünü evliliğimizin ikinci gününden itibaren kahve alışkanlığı olduğunu bilmediğim adam kahveden çıkmaz oldu uyandığı gibi kahvaltısını yapıp çıkıyor gece 12, 1 ,2 lere kadar gelmiyor bana sevgi değer ilgi hiçbirini göstermiyor herşeyi kendi basima yapıyorum bana sürekli hakaret ediyor aşağılanma da bulunuyor bana yardım etmediği gibi bide evde yaptığım işi de beğenmiyor sen pissin diyor yaptığım yemekleri yemiyor çöpe gidiyor yemekleri çok seciyor patates haşlıyorum mesala yok bu çok pişmiş yok bu pişmemiş yok bunu yanlış dogramis sin falan filan kötü yemek yapan biri değilim ondan başka herkes beğeniyor yaptığımı bitiriyor çocuğun sorumluluğunu almıyor erkeğin yapması gereken şeyleri bile yapmıyor evlendigimizden beri bana bu yaptığı yanlışları kabullenmiyor hak ettiğimi söylüyor hiçbir zaman ozurbile dilemedi kendini düzeltmeye çalışmadı evde sürekli yanlızım çocukla ilgileniyorum ise gidiyorum geliyorum çocukla ilgileniyirum temizlik iş güç adamla doğru düzgün on dk sohbet etmisligimiz yok birgün dışarı bile çıkarmadı bir tatile gittik oda benim zorumla biletleri rezarvasyonu yaptığım için geldi tatili de burnumdan getirdi ordada kendine arkadaş buldu beni yanlız bıraktı aileme geldiğimizde yarım saat bile oturmak istemiyor hemen kaş göz işareti yapıyor gidelim diye tek kötü aliskanligim sigara evlenmeden öncede içiyordum hamilelikte bıraktım çocuk doguncada belli bi süre içmedim stresten sıkıntıdan çocuğu emziremedim sezaryan doğum yaptım üçüncü gününde benden hizmet bekledi daha fazla dayanamayip tekrar içmeye başladım sigarayi cinsellik deseniz sadece kendini düşünüyor asla benim isteklerimi umursamıyor on sevisme diye birşey yok direk yapmaya odaklanıyor yok ağzım kul tablası gibiymis leş gibi kokuyormusum rahatsız olmasın diye hep duş alırım dış fircalarim dikkat ederim ama ne yapsam bir türlü yaranamiyorum dışarıda bana cahilmisim gibi davranıyor arkadaşlarımın yaninda utandiriyir çok geri kafali, düşünceleri ütopik kadın erkek eşit değil yok kadın erkeğin her dediğini yapacak şekilde daha bir sürü saçma şey eşim benden daha az maaş alıyor benim hesap kartı mi da aliyordu ben hep kredi kartım la yapıyordum alışverişimi çocuğun eşya si maması bezi kendi ihtiyaclarimi maaş yattığında kredi kartı borcumu ödüyorum ev kirası faturalar ödeniyor artan bin lira onun 2800 maaşı üstüne krediye borçlanıyor paranın hepsini harcıyor hesap sorunca gidiyor diyor parasının hesabını bilmiyor boş yere çalışıyorum gibi hissediyorum böyle olunca artık sabrım taştı babamı aradım artık istemediğimi söyledim bosanacagimi onunda umrunda değil zaten bende senle mutsuzum dedi babam geldi yine arayı yapmaya çalıştı ben şartlar sürdüm öne ben bu şekilde kabul etmeyeceğimi gece geç saatlere kadar kalmamasını bir esin yapması gereken sorumlulukları üstüne almasını ve parasinin hesabını bilmesini söyledim bunlar düzelmezse istemiyorum şeklinde babamın yanında tamam dedi banada sigarayı birakmami bende sen düzel ben sigarayı bırakırım dedim babamin yanında tamam dedi o gün babam evde kızı dışarı çıkaracağım ayağına annesine verdi kahveye gitti yine babamı orda yanlız birakti benim artık düzeleceğine inancim kalmadı çünkü yanlış yaptığını düşünmüyor artık katlanacagimi dusunmuyorum babam da çok iyi insan degil bosaninca da beni çok iyi bir hayat beklemiyor ama bu adamın yanında da artık kafayı yiyeceğim gibi geliyor vaktinizi aldım çok uzun oldu kusura bakmayın ne yapmalıyım bana bir akıl verin
