Merhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?
Nasıl dayandınız bu kadar hakaret,aşağılama ve tehditlere?Hiç zaman kaybetmeyin bence,huzuru bulmak için boşanın derim ama karar sizin .Çok üzüldüm durumunuza,tek tarafın çabasıyla evlilik yürümez bu netMerhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?
Kendisi zaten saygım yok sana karşı diyen insan . Kesinlikle öyle bu yüzden kendime kızıyorum çok böyle hayal etmemiştimIlla bosan diyenler olur ama aranızda saygı yok gibi geldi bana yani en azından eşinizin size karşı yok dahası sevgisi de yok gibi insanın hayal kurarak kurduğu o yuvanın bu hallere geleceğini düşünemiyoruz ama basta kör olan gözlerimiz gerçeği görmediği için bu hale geliyoruz
Düzelir diye bekledim hep bir umutla ama düzelmiyor çünkü sorunu ben de görüyor .Nasıl dayandınız bu kadar hakaret,aşağılama ve tehditlere?Hiç zaman kaybetmeyin bence,huzuru bulmak için boşanın derim ama karar sizin .Çok üzüldüm durumunuza,tek tarafın çabasıyla evlilik yürümez bu net
Teşşekkür ederim 3 yıldır evliyiz 3 yıldır hep böyle . Ben de artık kendimi düşünmek istiyorum ama bi yandan gelen kötü düşünceler işteKaç yıldır evlisiniz bilmiyorum.Ama size bu kadar kötü hissettirip hasta eden adamla daha fazla evli kalmayın.Neyine pişman olacaksiniz zaten sizi tüketiyor yaşadıklarıniz.Evlilik oluyorsa oluyor ama kendiliğinden olmuyorsa malesef olduramiyorsunuz.Surekli ödün vererek yaşayamazsınız size yazik.Allah yardımcınız olsun
Bunu ona söylediğim de gereksiz ağlamış ve abartmış oluyorumAğladığınız zaman arkasını dönüp gidiyorsa sizi zaten sevmiyor. Boşanmanız pek te umurunda olmaz.
Ayrıca boşanmanız size evli kalmanizdan daha fazla zarar vermeyecektir. Boşanın..
Ee düzeltmek için cabalamiyor da. Ne b.ok istiyormus mademBunu ona söylediğim de gereksiz ağlamış ve abartmış oluyorum
Kendi suçunu size atıyor,üste çıkmak için.Düzelir diye bekledim hep bir umutla ama düzelmiyor çünkü sorunu ben de görüyor .
Düzelmez.Düzelir diye bekledim hep bir umutla ama düzelmiyor çünkü sorunu ben de görüyor .
Merhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?