Boşanma ve eş bi bakın lütfen

ece109 .!.:

Merhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?

Genişletmek için tıkla...

ece109 .!.:

Merhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?

Genişletmek için tıkla...

Dusuncelibirksi .!.:

Illa bosan diyenler olur ama aranızda saygı yok gibi geldi bana yani en azından eşinizin size karşı yok dahası sevgisi de yok gibi insanın hayal kurarak kurduğu o yuvanın bu hallere geleceğini düşünemiyoruz ama basta kör olan gözlerimiz gerçeği görmediği için bu hale geliyoruz

Genişletmek için tıkla...

Nazlican982 .!.:

Nasıl dayandınız bu kadar hakaret,aşağılama ve tehditlere?Hiç zaman kaybetmeyin bence,huzuru bulmak için boşanın derim ama karar sizin .Çok üzüldüm durumunuza,tek tarafın çabasıyla evlilik yürümez bu net

Genişletmek için tıkla...

Sarahben .!.:

Kaç yıldır evlisiniz bilmiyorum.Ama size bu kadar kötü hissettirip hasta eden adamla daha fazla evli kalmayın.Neyine pişman olacaksiniz zaten sizi tüketiyor yaşadıklarıniz.Evlilik oluyorsa oluyor ama kendiliğinden olmuyorsa malesef olduramiyorsunuz.Surekli ödün vererek yaşayamazsınız size yazik.Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

Evera .!.:

Ağladığınız zaman arkasını dönüp gidiyorsa sizi zaten sevmiyor. Boşanmanız pek te umurunda olmaz.
Ayrıca boşanmanız size evli kalmanizdan daha fazla zarar vermeyecektir. Boşanın..

Genişletmek için tıkla...

ece109 .!.:

Bunu ona söylediğim de gereksiz ağlamış ve abartmış oluyorum

Genişletmek için tıkla...

ece109 .!.:

Düzelir diye bekledim hep bir umutla ama düzelmiyor çünkü sorunu ben de görüyor .

Genişletmek için tıkla...

ece109 .!.:

Düzelir diye bekledim hep bir umutla ama düzelmiyor çünkü sorunu ben de görüyor .

Genişletmek için tıkla...

ece109 .!.:

Merhaba arkadaşlar biraz uzun olucak ama okursanız çok sevinirim . Daha önce de burda eşimle alakalı konu açmıştım. Eşimin kendine göre kuralları var ve o kuraldan çıkıldığı zaman senden kötüsü yoktur eşimle uzun süredir anlaşamıyoruz evlendiğimiz ilk zamanları aşagılama hakaret etme insanların yanında bağırması tehtih cezalandırma gibi bir cok sorun . Şimdi biraz biraz devam ediyor bunlar tabi Hep alttan aldım karşıma alıp konuştum bak bu beni üzdü diye ama kendisi söyletme beni o zaman diyip kendine korumaya çekiyordu bende düzelir diye bekliyordum . Psikolojik şiddet gördüğümün farkındayım Çok fazla gereksiz şeylere takıyor mesela kaşığı tezgahın üzerine niye koydum diye pis ve pasaklı oluyorum . Bana karşı saygısı yok diyebilirim . Sanki 5 yaşındaki çocukmuşum gibi beni azarlayıp surat asıp konuşmuyor aşırı inatçı haksız dahi olsa gerip özür dilemez surat asar günlerce o haklıymış gibi . Psikolojik olarak sorunlar yaşadım panik atak anksiyete . O zaman yanımda olup destek vermedi hiç aksine iyi hissetmiyorum diyip ağladım da arkasını dönüp giderdi surat asardı yine bana . Uzun süredir ilaç kullanıyorum . Psikolojik olarak iyi hissetmiyorum kendimi . Aileden uzakta yaşıyoruz her ikimizde . Eşimi alıp defalarca konuştum güzellikle ama kendinde bi sorun olmadığını düşünüyor her sorun bende varmış gibi . Eşimin öfke kontrolü yok . Benim nasıl hissettiğim önemli değil ve bu bana psikolojik olarak çok yansıyor Bi şeyler yolunda gitmiyor farkındayım karşıma alıp konuştum bi terapiye gidelim destek alalım diye kabul etmiyor sen git güle güle benim bi sorunum yok diyor. Boşanma düşüncesi geliyor aklıma ama bi yandan korkuyorum pişman olurmuyum ya daha kötü psikolojik sorunlar yaşarsam diye ama bi yandan da bu şekilde olmuyor çünkü beni anlayan biri yok . Çok yoruldum artık belirsizlik beni daha çok tüketiyor sizce ne yapmam lazım bana bi akıl verin ?

Genişletmek için tıkla...