Çocuk olmadan yanlıştan dönmeniz yerinde olmuş, zararın neresinden dönersek karMerhabalar 2 yıllık evliyim. Daha önce yazdığım konu başlıklarının hepsinden sonra barıştım evet hatalısın diyeceksiniz biliyorum ama herşeyi yaptığıma emin olmak istedim. Terapist psikolog hepsine gitmemize rağmen eşim yine küfür şiddet uyguladı. Bu sefer polisi aradım dava açtım darp raporu uzaklaştırma aldım.(eşim de tırnak izleri var bende diyerek darp raporu almış saçmalık) avukata gidip anlaşmalı boşanma davası açtım. Çoğu eşyayı vermem diyor. Çocuğumuz yok. Aman onda kalsın diyorum yeter ki hemen bitsin bu iş. Yeni Hayatıma başlamaya artık hazır hissediyorum. Başlayanlar biraz fikir verebilir mi? Hiçbir yere ait hissetmiyorum. Bu boşluk hissi, bu ait olmayış ne zaman düzelir. Biliyorum herşeyin ilacı zaman ama artık mutlu olmak istiyorum. Çok şey yaşadım ve zamansız. Çok emek verdim karşılıksız. İçimi dökmek istedim. Hepiniz haklıydınız. 6 aylıkken bitmesi gerekirdi hep kendimi kandırdım. Geç olsun, güç olmasın. Siz de kendinizi kandırmayın kimse değişmiyor. Sakın kendinizden vermeyin vermenin sonu yok. Herkese iyi geceler
İnşallah inanın bi kadının yapabileceği herşeyin fazlasını bile yaptım. Herkes bırak derken düzelir diye uğraştım ama olmuyormuş. Umarım iyi olurEski konularını bilmiyorum. Ama zararın neresinden dönülürse kârdır. Bundan sonrası çok güzel olsun senin için.
Psikolojik destek alıyorum. Çift terapistimiz aldığım karardan dolayı kutladı beni . Eşimin düzelme ihtimali olmadığını anladı sanırım. Çok zor oldu bu cesaret iki yılıma mal oldu. Benim gibi düzelir diye düşünenler varsa diye yazdım. Düzelmiyor daha da kötüleşiyor. Eski konuları bilmediğiniz için söylüyorum evdeki kedimi dövdü o insan.Geçmiş olsun önceki konulara bakmadım şiddet yaşayan kadınların psikolojik yardım almaları şart. Kendinizi daha fazla yermeyin. Cesaretiniz için kutluyorum sizi. Lütfen kendinizi sürekli işle, sporla meşgul edin. Bir süre sonra olmadı ailenizle aranız iyi ise onlara yakın bir yere gidersiniz. Eve mutlaka bir ev hayvanı alın. Saat saat belirli bir rutine oturtun. .
Psikolojik destek alıyorum. Çift terapistimiz aldığım karardan dolayı kutladı beni . Eşimin düzelme ihtimali olmadığını anladı sanırım. Çok zor oldu bu cesaret iki yılıma mal oldu. Benim gibi düzelir diye düşünenler varsa diye yazdım. Düzelmiyor daha da kötüleşiyor. Eski konuları bilmediğiniz için söylüyorum evdeki kedimi dövdü o insan.kedileri çok severim zaten var. Ailemleyim şu an. Yakında işe de gitmeyi düşünüyorum. Çok çalışarak unuturum.
Çok haklısınız kimse değişmiyor. İçimdeki çocuğu bile öldürdü o adam. Bana 2 yıllık evliliğimde bir gün anne olabilirim düşüncesini yaşatmadı. Allah’ın bir bildiği varmış bana yardımcı olmuş çok şükür. Ağlamak dahi içimden gelmiyor çünkü bi gün bugünün geleceğini içten içe hep biliyordum. Düzelmesi için terapiye psikoloğa götürürken bile şüpheliydim. Bi insan yardım istemedikçe kendini hep haklı gördükçe biz hiç bişey yapamıyoruz maalesef. Siz de üzülmeyin. Neden niçin bilmiyorum ama hiç bir kadın yuvasını keyfi bırakmaz bırakamaz. Kimse özenle temizlediği evini, dekore ettiği evini, içinde iyi kötü günler geçirdiği hayallerinin evini bırakamaz. Bizi buna mecbur bırakanlar üzülsünBoşanma sürecindeyim davam devam ediyor
2 gündür beynimi kemiren durumlar var günlerdir uyuyamıyordum zaten de
ben ne için kendimi üzmüşüm ?
neden sessiz tepkisiz kaldım? neden deli bunak anne babasına salt büyükler diye saygı gösterdim
ben zaten evli değilmişim ki
evlilik bu değilmiş
1 ay ve 1 gündür kağıt üzerinde evli olduğum yaşam formu eve gelmiyor..onun öncesinde de 2 ay yoktu..hesap edin ben 5 haziran da evlenmiştim
o kadar huzurlu ve mutluyum ki
siz o adamı sevmediniz..ben de sevmemişim
biz sevilebilme ihtimalini sevdik
yuvamızı yıkmak istemedik
karşımızdaki toksik insanları düzeltebiliriz sandık
artık tamam güzel kardeşim
yeni bir hayat tertemiz bir sayfa açalım
kendimizi sevelim önce
hafızanızı yırtın atın gerekirse önünüze bakın
o öldü ben kurtuldum diye seviniyorum
Deneyeceğim muhakkak teşekkür ediyorum. Affetmek çok zamanımı alacak ama umarım başarırım. Ona nefret bile hissetmek istemiyorum adı geçince hiçbir şey hissetmek istemiyorum. Umarım o günler de gelir ben de size sarıldımKaranlığına oturun kedinizle beraber, gök yüzüne bakın. Bir elinizi kaşınızın üzerine diğer elinizi timusa koyun. Karşınızda o varmış gibi yaptıklarını ve o esnada aralıklı ufak vuruşlar yapacaksınız. Tapping diye geçiyor araştırın. Sonra da affedin. Affedemeyeceksiniz ama kendinizin iyileşmesi için affetmek zorundasınız . Yoksa sürekli hayatınızda gereksiz taşıdığınız bir etiket ve yük olur. Ağlayın zorlayın bağırın odada tutmayın kendinizi ama geçecek bilin. Sarıldım size
Yorumunuzu okurken gözyaşlarımı tutamadımÇok haklısınız kimse değişmiyor. İçimdeki çocuğu bile öldürdü o adam. Bana 2 yıllık evliliğimde bir gün anne olabilirim düşüncesini yaşatmadı. Allah’ın bir bildiği varmış bana yardımcı olmuş çok şükür. Ağlamak dahi içimden gelmiyor çünkü bi gün bugünün geleceğini içten içe hep biliyordum. Düzelmesi için terapiye psikoloğa götürürken bile şüpheliydim. Bi insan yardım istemedikçe kendini hep haklı gördükçe biz hiç bişey yapamıyoruz maalesef. Siz de üzülmeyin. Neden niçin bilmiyorum ama hiç bir kadın yuvasını keyfi bırakmaz bırakamaz. Kimse özenle temizlediği evini, dekore ettiği evini, içinde iyi kötü günler geçirdiği hayallerinin evini bırakamaz. Bizi buna mecbur bırakanlar üzülsün
umarım herkes hakettiği hayatı yaşar. Demek ki Allah beni bununla sınamış daha kötü şeyler de olabilirdi TV de neler izliyoruz. Rabbim beterinden korusun. Bundan sonra aynı yoğun duyguları başkasına besleyeceğimi düşünmüyorum. Onu her olanak varken mutsuz olmak için geçerli hiçbir neden yokken bize yaşatmadığı şeyler için asla affetmeyeceğim. Elimizdekilerde örnek çift olabilirken bu hallerde olmamız tamamen karşımızdaki kişinin sorunu.
Allahım herkesi görüyor, biliyor. Bol bol dua ediyorum. Yaşama ihtimalim varken yaşamadığım mutluluklara kim sebepse onların hepsini Allah’a havale ediyorum
Gerçekten fikrim olmadığı için soruyorum. Affetmek gerekli mi? İnsanı rahatlatıyor mu? Mesela ben ne kadar kötü kalpli olduğunu defalarca göstermiş bir iş arkadaşımı görmediğimde unutuyorum. Affetmek gibi değil de yok saymak diyebiliriz sanırım. Ancak gördüğümde iğrenme geliyor bana nefret yerine. Ya da insan, hayatından tamamen çıkardıklarını affederken daha mı kolay? Az bile olsa iletişim kurması gereken bir insanı affedebilmesi de mümkün mü? Ve elbette babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi :) Fazla soru sormuşum :)Karanlığına oturun kedinizle beraber, gök yüzüne bakın. Bir elinizi kaşınızın üzerine diğer elinizi timusa koyun. Karşınızda o varmış gibi yaptıklarını ve o esnada aralıklı ufak vuruşlar yapacaksınız. Tapping diye geçiyor araştırın. Sonra da affedin. Affedemeyeceksiniz ama kendinizin iyileşmesi için affetmek zorundasınız . Yoksa sürekli hayatınızda gereksiz taşıdığınız bir etiket ve yük olur. Ağlayın zorlayın bağırın odada tutmayın kendinizi ama geçecek bilin. Sarıldım size
Gerçekten fikrim olmadığı için soruyorum. Affetmek gerekli mi? İnsanı rahatlatıyor mu? Mesela ben ne kadar kötü kalpli olduğunu defalarca göstermiş bir iş arkadaşımı görmediğimde unutuyorum. Affetmek gibi değil de yok saymak diyebiliriz sanırım. Ancak gördüğümde iğrenme geliyor bana nefret yerine. Ya da insan, hayatından tamamen çıkardıklarını affederken daha mı kolay? Az bile olsa iletişim kurması gereken bir insanı affedebilmesi de mümkün mü? Ve elbette babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi :) Fazla soru sormuşum :)
Yani artık onun bendeki etkisinden kendimi özgür bırakıyorum. Bu ifade gerçekten çok hoşuma gitti. Bahsettiğim kişi arkamdan iş çevirmekten daha büyük problemlere sebep olmuştu. Kalp ritmimin bozulmasına bile. Dolayısıyla affetmek deyince siz, aklıma ilk o insan geldi. Anlaşılan "affetmek" benim anladığımdan daha derin bir kavrama işaret ediyor. Teşekkür ederim vakit ayırıp aydınlattığınız için :)Affetmek demek şu demek, sizinle bağının kesilmesi demek. Diyelim ki her görünce sinir tepenize çıkıyor veya durduk yere aklınıza onun yaptıkları geliyor ve sonra döngüye girip inanılmaz geriliyorsunuz. Buna girmemek için şu ana kadar yapılanları kendi iyileşmem için her ne kadar kalbim affetmese de acısa da affediyorum, kendimi serbest bırakıyorum. Yani artık onun bendeki etkisinden kendimi özgür bırakıyorum.
Yoksa affetmek hadi barışalım, yokmuş gibi davranalım demek değil. Ona karşı mesafe koyuyorsunuz ve artık çizgiyi geçmesini engelliyorsunuz.
Genelde sürekli travmaya beden olduğunuz artık ilerlemenize engel olan büyük travmalarda bunu yapmaya çalışmanın iyi olduğunu düşünüyorum. Her gün tepenize sofra bezi çırpan komşu veya sürekli arkanızdan iş çeviren iş arkadaşından saha önemli kişiler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?