Mutlaka bakacağım.O kadar alıştım ki kendimi suçlamaya, ona göre aldatıldım çünkü çok meraklıydım , çok karıştırıyordum , o da özgürlüğüne müdahale diye düşünüp (!)yapmayacağı şeyleri yaptı. İşime odaklanıp ,farklı şeyler yapmaya başladıkça,kimbilir nerden torpil istedin oldu. Birisi bana iyi birşey söylediğinde , bir defa mutlu olduğunu görmedim.Sanki bu dünyaya herkes ona hizmet etmeye gelmiş gibi, annesi , ben , yakın olan arkadaşları..Asla bir yere erken gitmez, herkes onu beklemek zorunda , yaptığı hiçbir şeyle tatmin olmaz.Her zaman farklı bir hevesin peşine düşer , o kurs , bu kurs, o dans , bu spor , bu sınav, bu iş.Ama bir defa kendi çocuğu için bir kurs bir iş peşine düşmez mesela .Dişlerimi sıkarak , arka dişlerimi kırdım hep , stresten .Muhteşem bir düzen var ya evde , yalandan hadi bugün şuraya gezmeye gidelim dediğinde , sanki yıllarca yaptığı bütün herşey silinir gibi , kaç yaşındaki kadın , genç kız gibi , bir anda unutuyordum.Ki zaten , gerçek anlamda da unutmaya başladı beynim öncekileri.Artık unutmamak için yaptıklarını , kaydetmeye , herşeyin görüntüsünü fln almıştım.Aldım. Ama artık geçiyor , geçecek.