- 4 Eylül 2021
- 200
- 63
- 29
-
- Konu Sahibi Bernalaasl
- #1
Eski eşim ariyacak potansiyelde biri değil hem korkak hem nişanlıHayatınıza kimsenin girmemesi ve toplum baskısı ana sebepler olabilir. Daha bizim detaylarını bilmediğimiz birçok şey sebep olmuş olabilir. Ama siz o mahkemeye dimdik giren, dimdik çıkan ve uzunca bir süre hayatınızı gayet iyi idame ettiren kadınsınız hala. Zaman zaman sendeleyebiliriz, normaldir. Siz de bunun geçici bir süreç olduğunun bilinciyle acınızı yaşayın. Acılarınızı görmezden gelip üstünü kapamayın. Ağlayın, içinizden sayın sövün ama gündelik yaşamdan kopacak seviyeye getirmeyin bunu. Yas süreciniz bitince yine o mahkemedeki gibi hatta daha da güçlü bir şekilde dimdik hayatınıza devam edeceğinizi unutmayın. Bu süreç eski eşinizi aramaya meyillenmenize veya karşı tarafın en ufak hamlesine büyük anlamlar yüklemeye çok müsait bir süreç. Bu konuda gardınızı düşürmemek adına dikkatli olmanızı tavsiye ederim. Güzel bir hayat diliyorum sizden.
Eski eşim ariyacak potansiyelde biri değil hem korkak hem nişanlı
Evet çok güzel demişsiniz önüne bak diyince ama ben önüme bakamıyorum ki hayatım akiyo ben sadecedurdum kimse de yok hayatımda acaba olsa yine böyle olur muyum güvenemiyorum da. Sanki bı daha hiç sevmicem gibiKarma mı dersiniz, ilahi adalet mi yoksa doğanın kanunu mu bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var en ufak bir kötülük bile bir gün dönüp ayaklarına dolanır insanın. Emin olun o kişi hakettiği gibi bir hayat yaşar. Siz önünüze bakın.
Bende sevgilelerimden ayrılınca tekrar seviyordum başkasını. Ne bileyim evlilik çok farklı sanki başka bı adamla birlikte olamiycakmksm gibi geliyorBunlar zorlu süreçler. Yaşadığınız bu şey doğal bir süreç. Bir süre sonra her şeyin düzeleceğini bilerek kendinizi çok hırpalamamaya çalışın. Yaptıgı şeyleri düşünüp kendinizi acitmayin sürekli. Düzelseydi boşanmazdınız. Bir umut görmediniz ki bu noktaya geldi. Sizi sevebilirdi ama belli ki tercih etmemiş. Size değer verecek başka insanlara yol açın sadece. Çok hoş bir söz olmayabilir ama civi civi söker. Benim hoşlandığım bir çocuk vardı. Ayrıldık ondan sonra hayatima 4 yıl kadar biri girmemişti. Ben hep aşk şarkılarında onun için ağladığımı sanardım. Onu özlediğimi düşünürdüm. Aslında ben o hissi özlemişim. Hayatıma birini tekrar kabul ettiğimde anladım. Sizin de içinizde hissettiğiniz boşluk hissinden dolayı bunu düşünüyorsunuz sürekli. Allah içinize ferahlık versin inşallah
Tabi ki evlilik biraz daha farklıdır yorum yapamayacağım onunla ilgili. Paylaşılan şeyler daha fazladır. Ama şöyle düşünün bir sürü insan boşanıyor ve bir bocalama donemo geçirip tekrardan devam ediyorlar bir süre sonra. Hatta tekrar evleniyorlar çocuk yapıyorlar hayat kaldığı yerden yeni oyuncularla devam ediyor. Sizin için neden öyle olmasın ki? Çok mu degerli yeri dolmayacak biriydi? Herkes yapıyorsa siz hayli hayli yaparsınız. Sevgililigin imzalı ve aynı ev paylaşımlı hali evlilik. Sevgileriniz için böyle hissediyorsaniz siz de eski esiniz icin de ayni hissedebilirsiniz.Bende sevgilelerimden ayrılınca tekrar seviyordum başkasını. Ne bileyim evlilik çok farklı sanki başka bı adamla birlikte olamiycakmksm gibi geliyor
Evet çok güzel demişsiniz önüne bak diyince ama ben önüme bakamıyorum ki hayatım akiyo ben sadecedurdum kimse de yok hayatımda acaba olsa yine böyle olur muyum güvenemiyorum da. Sanki bı daha hiç sevmicem gibi
Evet güzel bı kadınım yani cevremin dediğine göre . Hatta kimse beni ona yakıştırmazdi . Ben çocuk ve aile istmeistim baba evindede zorlaniyorim zaman geçtikçe umutsuz oluyorum sanki hiç duzelmicek gibiyim belki sebep bu umutsuzluk bu hale getiriyo elimde bı ilişki olmayınca da eskiye daliyorimOlur mu öyle şey? Güven problemi yaşayabilirsiniz tabi ki ama bir sonraki ilişkinizde hele ki düzgün birine denk gelirseniz bu kişiyi sevdiğinizden on kat fazla seversiniz ya. Kötü bir tecrübeden sonra ortalama bir ilişkinin bile değeri artıyor gözümüzde. Diğer kişinin tüm olumsuzlukları yeni kişinin olumlu yönlerini daha da net görmemizi sağlıyor. Bir buçuk sene ne çok uzun ne çok kısa. Ama yeni bir ilişki için yeterli boşluğu vermişsiniz hayatınızdan. Bir de pandemi sebebiyle sosyallesmenin kısıtlanması, iş hayatı vs. yeni birine denk gelip tanışamamış olabilirsiniz. Aslında en sağlıklısı tek başınıza da mutlu olmayı öğrenmeniz ama böyle durumlarda yeni bir ilişki çok daha hızlı yol almamızı sağlıyor bu bir gerçek. Yeni uğraşlar edinebilirseniz (spor, kurs vs) çok iyi olur sizin için. Hem kafa dağıtırsınız hem de yeni biriyle tanışma ihtimalinizi arttırırsınız. Umudunuzu kaybetmeyin ya eminim çok güzel ve güzel huylu bir kadınsınızdır.
Mutlu bir iliskiniz olmadığı için eskiye dönüyorsunuz. Eskiye rağbet olsaydı bit pazarına nur yağardı derler. Boşuna uzmeyin kendinizi eskileri dusunerek. Yaşandı bitti. Yeni bir şeyler başlayacak.Arkadaşlar bir buçuk yıldır boşandım. İlk zamanlar çok doğru bı karar aldigimi düşünüyordum . Dimdik girdim mahkemeye dimdik çıktım zafer kazanmış gibi bir yıllık bı evlilikti ve çocuk yoktu . Gezdim tozdum eğlendim canım ne istediyse onu yaptım maddi olarak bı sıkıntım yok. Fakat şu aralar onun bana yaptığı herşeyi günü saattine kadar aklıma geliyo oturup agliyorim sürekli. Neden bunu bana yaptı aslinda sevebilirdi falan diye . Hayatıma kimse girmedi bir yıldır. Toplum baskısını da çok fazla hissediyorum. Depresyon halindeym doktora da gittim klasik cümleler ve ilaç önerisinde bulundu falan. Ama yine de hiç iyi değilim yani neden hazmedemiyorum neden geçmişe bı çizgi çekemiyorum benim gibi sürekli geçmişte yaşayan var mı bu kadar kafasına takan morali bozuk olan? Hatta o kadar ileri gidiyorum mi acaba söyle yapsam düzelir mıydı flan diye kendimi sucluyorm saçma evet bu şekildeyim
Evet güzel bı kadınım yani cevremin dediğine göre . Hatta kimse beni ona yakıştırmazdi . Ben çocuk ve aile istmeistim baba evindede zorlaniyorim zaman geçtikçe umutsuz oluyorum sanki hiç duzelmicek gibiyim belki sebep bu umutsuzluk bu hale getiriyo elimde bı ilişki olmayınca da eskiye daliyorim
Baba evinden ayrilamiyorum malesef her ne kadarı imkanım olsa da korkuyorum da aynı zamanda yalnızlıktan. O yüzden çıkmıyor mBir üstteki arkadaşa katılıyorum bu arada. O kişiyi değil, o duyguyu özlüyorsunuz siz. Hatta belki eski düzeninizi. Kendi eviniz vardı sonuçta evliyken, şimdi ailenizin yanına geri dönmeniz bile büyük bir mutsuzluk sebebi. Maddi durumunuz yeterliyse keske stüdyo daireye bile olsa kendi evinize çıksanız. Bir de kedi sahiplenseniz. İnanın büyük bir özgüven ve huzur getiriyor bu tip bireyselleşme hareketleri.
Bilmiyorum bazen o kadar umutsuz oluyorum ki sanki bı daha evlenmicem bitmiş benim için herşey bazende umut dolu oluyorum diyorim ya değişik ruh hallerim. Bu arada sosyal aktiviteleri kesmiştim şimdi yine baslicam ama istekli gitmicem zorlucamOlur mu öyle şey? Güven problemi yaşayabilirsiniz tabi ki ama bir sonraki ilişkinizde hele ki düzgün birine denk gelirseniz bu kişiyi sevdiğinizden on kat fazla seversiniz ya. Kötü bir tecrübeden sonra ortalama bir ilişkinin bile değeri artıyor gözümüzde. Diğer kişinin tüm olumsuzlukları yeni kişinin olumlu yönlerini daha da net görmemizi sağlıyor. Bir buçuk sene ne çok uzun ne çok kısa. Ama yeni bir ilişki için yeterli boşluğu vermişsiniz hayatınızdan. Bir de pandemi sebebiyle sosyallesmenin kısıtlanması, iş hayatı vs. yeni birine denk gelip tanışamamış olabilirsiniz. Aslında en sağlıklısı tek başınıza da mutlu olmayı öğrenmeniz ama böyle durumlarda yeni bir ilişki çok daha hızedinebilirsenizg sağlıyor bu bir gerçek. Yeni uğraşlar edinebilirseniz (spor, kurs vs) çok iyi olur sizin için. Hem kafa dağıtırsınız hem de yeni biriyle tanışma ihtimalinizi arttırırsınız. Umudunuzu kaybetmeyin ya eminim çok güzel ve güzel huylu bir kadınsınızdır.
Bilmiyorum bazen o kadar umutsuz oluyorum ki sanki bı daha evlenmicem bitmiş benim için herşey bazende umut dolu oluyorum diyorim ya değişik ruh hallerim. Bu arada sosyal aktiviteleri kesmiştim şimdi yine baslicam ama istekli gitmicem zorlucam
Dediğim gibi gidiyorum ama o bosandigim zamanki özgüvenim yok öyle mutsuz mutsuz gidiyorum kuaföre bakima sporaKesinlikle. Zorla da olsa devamm. Bir süre sonra istekle gitmeye başlarsınız zaten. O mod geçişleri de normal bu arada ama maddi yeterliliğiniz varsa bir süre psikoloğa gitmenizde fayda var. Ben olsam kesin giderdim.
Baba evinden ayrilamiyorum malesef her ne kadarı imkanım olsa da korkuyorum da aynı zamanda yalnızlıktan. O yüzden çıkmıyor m