Bir arkadaş yazmış aslında ben de benzer yorum yapacağım.
Mesela demişsin ya canım, aşkım demez ama ailesine beni asla ezdirmedi diye.
Ben bu cümleyi okurken içim cız etti mesela.
Benim eşim aşkım, canım diye şiir bile yazar.
Lafta çok sever, çok merhametlidir.
Hastaysam ballı süt yapar getirir, elleriyle içirir.
Kahvaltı hazırlar hastayım ben diye yemek siparişi verir dışardan...
Ne kadar yoğun olursa olsun arar, sorar, merak ettiğini beni düşündüğünü gösterir.
Bunların hepsini düşünür de ailesinden her hangi birine beni ezdirmesinin
bu güzellikleri nasıl sileceğini düşünemez..
Düşünemedi..
1 yıldır artık yapmasa da ortam olmadı diye düşünüyorum.
Yarın bir durum çıksa ailesine beni yine ezdirebilir diye düşünüyorum bu konuda ona güvenim sıfır.
Vaktinde çok söyledim ben de keşke bana sevgisini beni kimseye ezdirmeme şeklinde gösterseydi diye..
Şimdi konunu okudum ve şunu düşündüm.
Beni ailesine hiç ezdirmemesi benim için en büyük sevgi gösterisi olurdu sanırım..
Hangisini tercih ederdin bilmiyorum.
Ben de senin eşin gibi olsaydı diyemiyorum net olarak zaten.
O şartlarda da ağlardım ilgisiz, merhametsiz diye eminim.
Herkes canının yandığı konuyu biliyor.
Kimse dört dörtlük evlilik yaşamıyor yani.
Bil istedim..
Yakın zamanda çok mutlu olmanı dilerim..