Merhaba Arkadaslar...
Benim bir problemim var sanirim tanimadigim insanlara icimi acmak ve herkesten kendi yaptigi tecrubeleri dinlemek iyi gelecek.Eminim aranizda benzerini yasamakta olanlar vardir bu yuzden size icimi acmak istedim.
Cocuklugumda yasadigim ve zar zor toplandigim sorunlarim vardi 17 yasindan beri yalniz yasiyordum surekli calistim herseyimi kendim yaptim ev ihtiyaclari ehliyet araba is . guzel rahat ama yalniz bir hayatim vardi. icime kapaniktim cok..kimseye guvenemiyordum oyle fazla sonra karsima O cikti 21 yasinda ilk kez onunla beraber oldum.tum dunyam degisti cok mutluydum herseyi silmistim gecmisimde ve gelecegimi sadece onunla hayal ediyordum.3 senelik beraberlikten sonra cok severek evlendik.Hersey cok guzeldi hep eglenecek gulecek yapacak seylerimiz vardi hic kiyamazdik birbirimize oyle ki herkes ozenir ve kutlardi bizi hep.baskalarinin yardimina kosar sevilen sayilan bir cifttik. elbet anlasamadigimiz seylerde vardi ama hep ustesinden geldik evlenmeye karar verdik. o beni tamamladi bende onu hep.Ne onun ne de benim arkamda ailemiz olmadi diyebilirim herseyi kendimiz yaptik daha dogrusu cogunluk bana bakti o issiz oldugu icin o aralar. Ask yuvamizi kurduk o kadar emeklerle hayallerle hergun musmutlu karsilardik birbirimizi.Hayallerimizin pesinde kosardik anlicaniz mutluyduk cok. Aramizda egitim ve kultur farki da vardi ama bunu problem gormemistik hic ailesi bu yuzden soguktu bana biraz bende yanasmadim fazla ama saygida da kusur etmedim hic. ikimizde birbirimize cok sey kattik dunyamizi degistirdik ama malesef bizimde masalimiz son buldu. Sorumsuz oldu tembeldi anlayissiz olmaya basladi.Anlasmazliklar tartismalar derken soguduk sevgi saygi kalmadi ve ayrilmaya karar verdik. Ben evden ayrildim kadin olarak o kaldi . Oyle acelesi varmis gibiydi ki hemen toparlandi ozgurlugune kavusmus gibi . zaman birakalim dedim istemedi alelacele bitirmek istedi.Ne gozlerinde sevgi kalmisti nede merhamet . Sanki hayatinda bir fazlalikmisim gibi. Birbirimize cok seyler soyledik biranda ailesine dondu bana rest cektiler. sanki aldatmisim gibi nefret etti benden daha dogrusu kopmak icin nefret edicek ne varsa onlari gordu. Olay oyle bir cigrindan cikti ki polislik mi olmadik rezil rusvan mi... Birbirinden iyice nefret eden iki insan haline geldik ve acittikca acittik sadece.. Ben hatami gordum barismaya calistim ama o kadar inatci ve kararliydi ki geri cevirdi herkesten cok iyi oldugunu duyuyorum ve bu beni kahrediyor. Bir insan nasil degisebilir boyle ? Pisman olacak biliyorum gec kalmadan barisalim cok istedim ama nafile.. Eski gunleri sildi atti hic anlami yokmus gibi.. beni en cok kahreden bu oldu ben hala o mutlu gunler icin agliyorum ve beynime girmiyor nasil bu hale geldigimiz. Kendi ayaklarimin ustunde durdum yine aliskindim nede olsa ama ic dunyam berbat... Benim sirlarimi en buyuk acilarimi yuzume vurdu zamaninda onunla yenebildigim tum yenilgileri birakti bana acti yaralarimi oyle gitti..Bittigini kabul edemiyorum .. Benden nefret etmesini kaldiramiyorum.. Nasil neden demekten uykum yok yemegim yok ruh gibiyim.. Bu kadar cabuk pes etmesi yikti beni anlicaniz.. hic umit birakmadi ama yinede unutamiyorum.Erkek gururundan mi yapar ? Ayrilik sonra koyar mi.. Bu kadar severken bir kalemde nasi sildi nolur bilen varsa soylesin...
Benim bir problemim var sanirim tanimadigim insanlara icimi acmak ve herkesten kendi yaptigi tecrubeleri dinlemek iyi gelecek.Eminim aranizda benzerini yasamakta olanlar vardir bu yuzden size icimi acmak istedim.
Cocuklugumda yasadigim ve zar zor toplandigim sorunlarim vardi 17 yasindan beri yalniz yasiyordum surekli calistim herseyimi kendim yaptim ev ihtiyaclari ehliyet araba is . guzel rahat ama yalniz bir hayatim vardi. icime kapaniktim cok..kimseye guvenemiyordum oyle fazla sonra karsima O cikti 21 yasinda ilk kez onunla beraber oldum.tum dunyam degisti cok mutluydum herseyi silmistim gecmisimde ve gelecegimi sadece onunla hayal ediyordum.3 senelik beraberlikten sonra cok severek evlendik.Hersey cok guzeldi hep eglenecek gulecek yapacak seylerimiz vardi hic kiyamazdik birbirimize oyle ki herkes ozenir ve kutlardi bizi hep.baskalarinin yardimina kosar sevilen sayilan bir cifttik. elbet anlasamadigimiz seylerde vardi ama hep ustesinden geldik evlenmeye karar verdik. o beni tamamladi bende onu hep.Ne onun ne de benim arkamda ailemiz olmadi diyebilirim herseyi kendimiz yaptik daha dogrusu cogunluk bana bakti o issiz oldugu icin o aralar. Ask yuvamizi kurduk o kadar emeklerle hayallerle hergun musmutlu karsilardik birbirimizi.Hayallerimizin pesinde kosardik anlicaniz mutluyduk cok. Aramizda egitim ve kultur farki da vardi ama bunu problem gormemistik hic ailesi bu yuzden soguktu bana biraz bende yanasmadim fazla ama saygida da kusur etmedim hic. ikimizde birbirimize cok sey kattik dunyamizi degistirdik ama malesef bizimde masalimiz son buldu. Sorumsuz oldu tembeldi anlayissiz olmaya basladi.Anlasmazliklar tartismalar derken soguduk sevgi saygi kalmadi ve ayrilmaya karar verdik. Ben evden ayrildim kadin olarak o kaldi . Oyle acelesi varmis gibiydi ki hemen toparlandi ozgurlugune kavusmus gibi . zaman birakalim dedim istemedi alelacele bitirmek istedi.Ne gozlerinde sevgi kalmisti nede merhamet . Sanki hayatinda bir fazlalikmisim gibi. Birbirimize cok seyler soyledik biranda ailesine dondu bana rest cektiler. sanki aldatmisim gibi nefret etti benden daha dogrusu kopmak icin nefret edicek ne varsa onlari gordu. Olay oyle bir cigrindan cikti ki polislik mi olmadik rezil rusvan mi... Birbirinden iyice nefret eden iki insan haline geldik ve acittikca acittik sadece.. Ben hatami gordum barismaya calistim ama o kadar inatci ve kararliydi ki geri cevirdi herkesten cok iyi oldugunu duyuyorum ve bu beni kahrediyor. Bir insan nasil degisebilir boyle ? Pisman olacak biliyorum gec kalmadan barisalim cok istedim ama nafile.. Eski gunleri sildi atti hic anlami yokmus gibi.. beni en cok kahreden bu oldu ben hala o mutlu gunler icin agliyorum ve beynime girmiyor nasil bu hale geldigimiz. Kendi ayaklarimin ustunde durdum yine aliskindim nede olsa ama ic dunyam berbat... Benim sirlarimi en buyuk acilarimi yuzume vurdu zamaninda onunla yenebildigim tum yenilgileri birakti bana acti yaralarimi oyle gitti..Bittigini kabul edemiyorum .. Benden nefret etmesini kaldiramiyorum.. Nasil neden demekten uykum yok yemegim yok ruh gibiyim.. Bu kadar cabuk pes etmesi yikti beni anlicaniz.. hic umit birakmadi ama yinede unutamiyorum.Erkek gururundan mi yapar ? Ayrilik sonra koyar mi.. Bu kadar severken bir kalemde nasi sildi nolur bilen varsa soylesin...
