Merhaba. Eski konularimi bilenler bilir. Bilmeyenler için özet geçebilirim. Eşim 15 yıl önceki nişanlısıyla msjlasmisti. Hem de binlerce msj. Saatlerce konuşmalar. Amaç intikam almakmis. Kavga gürültü boşanma konuşmaları eşliğinde bu sorunu bertaraf ettik. Bunu yakaladığım sırada yine iş yerinden bir bayanla olan saatlerce konuşmalarını da yakalamıştım. Bu kişiyi daha önceden engellediğini söylemişti, sürekli işle ilgili arayıp rahatsız ediyormuş falan. Bende inandım. Meğer engellemiş olmasi onun kadını aramasına engel değilmiş ki. Her Allah'ın günü günde bir kaç kez konuşma ve en az 10 dakika her biri. Eski nişanlı mevzusu ve bu kadını yakalamam aynı anda oldu. Hangisine içim yansin bilemedim. Duyduğum güvensizlik ikiye katlandı. Yok ona küfür etmek için arıyormus, yok benim eşime iş arıyormus o karının eşi onunla ilgili konuşuyorlarmis falan filan bir sürü tırı viri... Ama karının gönlü yanık bizimkine o belli. Ve evli bu kadın. 3 çocuk anası. Velhasıl beni o konuda da inandırdı. İkna olmadım ama neyin ne olduğunu da tam bilemedim hiç. Aradan aylar geçti. WhatsApp webten takip ederken bu kadının eşime attığı bir msji gördüm o anda. Tesadüfen aynı anda girmisim. Allah bir şeyleri gör diye gözüme sokuyor aslında. İğrenç, cinsel içerikli bir msj. Aralarında birşeyler yaşandığına dair, ama eşimin onu sevmediğine dair. Biz bunları bunları yaşadık ama sen eşini seviyorsun, o yüzden artık unutalim bitirelim ben kalbimde yaşarım bu sevgiyi falan. Ekran gogörüntü aldım hemen. Akşam eşimle konuştum bosaniyoruz hemen eşyalarını topluyorsun yarından itibaren dedim. Açıkladim yakaladigim msji. Şiddetle inkar etti. O karı manyak, o karı şizofren, senelerdir kurtulamadim ondan, olmamış şeyleri olmuş gibi yaşıyor kendi kafasında, ya da kocasıyla yaşadıklarını benimle yaşamış gibi hayal kuruyor... Kadına da attım msji, kocana aticam bu resmi diye. O da yeminler etti, ben yanlış yazdım öyle yazmak istemedim diye bir sürü yalvarma yakarma... Aylarca ikna etmeye uğraştı beni ve manipüle etti sonunda. Tamam dedim bunu da sil dedim kendi kendime. Ama hiçbirini unutmadım. Hepsi inanılmaz canımı yakan yaralar... Ve üçüncüsü... Yeni girdiği iş yerinde henüz bir aydir tanıdığı bir kadına (eşi vefat etmiş iki çocuklu bir kadın) yine WhatsAptan msj attı. Yemekte çıkan bir tatlının fotosunu çekip göndermiş ve sana da tatlı ayırdım sensiz boğazımdan geçmedi yazmış... Allah'ım dedim, zaten mimlisin, benim güvenimi kazanmaya çalışıyorsun güya sen neyin peşindesin be adam dedim. Bunu da inkar etti. Hemen yanlış anlama çok hanım bir kadın o, herkesi öbür kadın gibi sanma, .... Dedim kadın o kadar çok ki ister istemez kiyasliyorum ucunu de dedim. Bosanma konuşması yapmak ve bu karardan emin olmak çok zor. Duygusal olarak zaten boşanmışim. Hiçbir şey hissetmiyorum ona karşı. Sevgi saygı aşk merhamet şefkat hiçbiri yok. Cinsellik yok. Eskiden sırnaşırdi reddederdim. Şimdi artık o da soğudu benden iyice, bana bulasmiyor hiç. Bir çocuğumuz var, babaya hiç düşkün değil. Benim ailem arkamda çalışıyorum. Ama yine de çok büyük bir yıkım bu kararı almak. Lafta hep bosaniyoruz kendi kafamda ama ona bir türlü net olarak söyleyemedim. Sadece gün öldürüyorum bu evlilikte. Hiçbir paylaşımımiz yok. Nasıl asacağım bu gelecek korkusunu bilemiyorum. Fikir verirseniz sevinirim.