Merhaba arkadaşlar. 2 yıllık evliyim. İlk zamanlar anlaşmazlıklarımız vardı. Zamanda düzeldi herşey. Çocuk düşünür olmuştuk. Eşimin daha önce pornolar izlediğini, oyunlara paralar yatırırdı. Eşimle her kavga ettiğimizde hep suçu bana yükler. Senin yüzünden der. Güvenmek istedim. Uzun zaman telefonuna bakmadım. Sorgulamadım. İş değişikliği yaptı. Zamanı belirsiz. Sabah gider gece yarıları gelir. Bende çalışıyorum. Eskiden beraber gider beraber gelirdik. Bu işin bize iyi gelmez dedim. Öyle oldu. Hafta içi görüşmez hafta sonu 1 gün bazen bana, diğer günleri arkadaşlarına ayırır. Cumartesi sabah telefona bakmak istedim. Instagramindan bir çok kıza bakmış. Eskiden takip ettiği, kız bildiğin o~ospu. Bu ne ya demiştim. Tamam diyip silmişti. O kıza baktı. Bir tane kızla konuşmuş. Kız buna üniversiteden birini sormuş. Tanımıyorum demiş. Kızda rahatsız olursan takipten çıkayım demiş. Bu da ne rahatsızlığı demiş. Ki kızı tanımıyor belli. Hafta sonu bilgisayarın ve telefonun başından ayrılmadı. Sahura kalktım. Banyoda o da. Telefonu masada. Ne göreyim şok oldum. Bir çok po~no siteleri. Ve erişim engeli olanlara bile girmiş. Elim ayağım titredi. Geldi noldu sana. Yok birşey dedim. Otur birşey olmuş sana dedi. Anlattım öyle bağıra çağıra değil. Sakince. Sebebi sensin dedi. İlgisizsin dedi. Yüzünü göremiyorum. Arıyorum soruyorum. Plan yapalım diyorum yok diyen sensin. Neden diye kaç defa sordum yok cevap. Bu sefer arkadaşların, ailen bile seninle görüşmek istemiyor. Nereden çıkarttın dedim. Arkadaşların sana yalan söylüyor. İnanmıyorum dedim. Sensiz görüşüyorlar dedi. Bende görüşmek istemeyen insanlar sırlarını dertlerini anlatır mi dedim. Yarın soracağım dedim. Sor da son arkadaşlarını kaybet dedi. Psikolojim bozukmuş. Sinirden bağırmaya başlayınca suçluluk psikolojisi di mi? Niye bağırıyorsun dedi. Çok zoruma gitti. Yatağımıza yattım. Herkes seni kandırıyor dedi. Kalktım ve ayrı yattım. Kaç gerçeklerden dedi. Sabah kalktım. Kendimi anlatan bir mesaj arttım. Sitelere baktım midem bulandı. Ve arkadaşlarıma sordum. Saçmalama sen bizim kardeşimizsin. Olur mu öyle şey. Sana niye böyle söyledi diyip kızdılar. Söyledim eşime. Senin psikolojin bozuk dedi. Küçük beyinli gibi hakaretler. Sıkıldımlar. En son bu evlilikte benim suçlu olduğumu mu düşünüyorsun dedi. Evet dedim. O zaman niye kendini zorluyorsun dedi.
Zorlamiyorum nefretimi kusuyorum sana. Ne olacaksa olsun artık dedim.
Senin ruh sağlığın bozuk durumda o yüzden artık uzak durmak istiyorum senden öyle. Tamam git hemen arkadaşlarına yetiştir belki yardım ederler durumuna dedi. Boşanmak istediğini söyledi. Tamam dedim. Avukata git hazırlat dedi. Bende kuzenin var yaptır dedim. Zamanım yok dedi. Bende işten izin alamam dedim. Tamam halledeceğim dedi. Sonrada Kimse boşanma işlemi bitene kadar bilmeyecek kimsenin müdahale etmesini istemiyorum kuzenime protokol hazirlatcam yarın imzalarsın dedi. Ve bitti. Şoktayım hâlâ. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Böyle olsun istemezdim.Evlenmeden önce kendime krediyle araba almıştım. Arabayı babamin üstüne yapmıştım. Borcu bitince kendi üzerime aldım. Şimdi ortak gözükür. Ama araba benim. Takılarımın hepsini verdim. Haklarımı geri istiyorum. Protokolü o hazırlayacak. Ne yazdırır bilmiyorum. Yarın hazırlatmadan önce söylesem mi? Anlaşmalı olur. Ve adetim 5 gün gecikti. Kasik ağrılarım var ama olmadım. Eve geçmeden test yapayım diyorum. Akşam yemeğini annemlerde yerdim. Eşimin gelişi belli olmadığı için. Ailemi çiğnemek istemiyorum söylemek istiyorum. İki arkadaşımdan farklı fikir söyledi. Biri git annemlere şöyle dava açılsın eve uğrama. Biride son kez git konuşmak isterse konuş. Yarın sabah gideceğim de. Sonra eşyalarını alacağını söylersin dedi. Beynim dondu. Ne yapacagimi inanın bilmiyoru.