Boşanıyorum pişman olur muyum?

1Sen .!.:

Hakkınızda hayirlisi olsun.

Neden bilmem kavgalı değilse taraflar dava bitene kadar aynı evde kalınabilir bana göre de. Sonuçta düzen kurmak kolay değil.

Neden evi eşiniz aramiyor , siz kurulu düzende kalsanız daha kolay olur.b

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Dilekceyi kendi elleriyle imzaladı dava tarihinin verildiğini gördü buna rağmen inanmıyor olamaz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

Fazla lakayt bir insan anlattiginiza gore.. inanmiyor olabilir. Yine onu birakmazsiniz annesi gibi arkasini toplamaya calisirsiniz zannediyor. Demistin dersiniz.

Arkadasim avukatti kendi bu sekilde ayrildi tek celsede. Hakim evliliginizi bitirdim deyince kocasi soke olmus. Nasil ya daha ayrilmayiz saniyordum uc bes celse gidecegiz gelecegiz ben o arada yumusatirim, sen vazgecersin diye dusunuyordum demis. Anlasmali neye imza attiginin bile farkinda degilmis lakaytliktan. Bu adam da hep issizdi. Kiz kirayi oderdi evi gecindirirdi. Sutladi adami en sonunda yakasindan dusurdu.

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Buda muhtemelen mahkemede vazgeçerim falan diye bekliyor herhalde ama şok olacak aynı şekilde

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

Yuva yikmak uzucu. Kimse o noktaya gelmek istemez. Konustunuz mu diyecegim ama eminim konusmussunuzdur defalarca. Artik evlisin ben annen degilim senin de yapman gerekenler var diye..

Genişletmek için tıkla...

ugurbocuuu .!.:

Bence boşanmayın çok kişiye derim çekme bunu boşan diye ama bence sizin düzelmeyecek gibi degil yüz-göz olup kötülesmemişsiniz gayet toparlayabilirsiniz mesela aynı evdesiniz uzak duruyorsunuz eşinizin yakınlaşma eğilimi oluyor mu yada herhangi bir çekim bazen birbirinizi özlediğiniz vs bence kurtarılır ya konuşarak çözülür hiç boşanmalısınız gibi gelmiyor bana

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Defalarca konuştuk çocuk yapıp ona konuşsam bu kadar adam etmiştim o derecee

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Merhaba, 25 yaşında yaklaşık 4 yıldır evli biriyim. Eşimle severek evlendik kendisiyle aramızda 4 yaş var. Severek yaptığımız evlilikte artık sona geldik ve son 1 senedir düşündüğüm boşanma davasını bu hafta açtım üstelik anlaşmalı olarak. Oda itiraz etmedi... 4 senede çok yıprandım evlenirken hayal ettiğim hicbir seyi bulamadım. Eşim asla sorumluluk sahibi değil. Yani evet işe gidip para kazanıyor eve ekmek getiriyor ama sadece bu kadar. Hicbir şekilde ilgi alaka yok. Tek vasfi bu. Evliliğin ilk yıllarında idda oynamak gibi bir batağa düştü uzun süre bundan kurtulması için uğraştım ailesiyle tartışmak kendi ailemi dahil etmek gibi bir sürü şeyle uğraştım. Bu arada sürekli evliliğe müdahalede bulunan birde kayınvalide var tabiki. Oğlundan asla kopamamış sürekli duygu sömürerek bir seyler yaptıran bir kayinvalide. Eşime benim bir seyler yaptirmam için defalarca söylemem gerekirken annesinin bir sözü yeterli oldu her zaman. Zorda olsa iddadan kurtardık yada öyle olduğunu düşünüyorum ama bu seferde diğer sorumsuzlukları göze batmaya başladı. Tek başına asla bir iş yapamayan adam düşünün tamda öyle biri. Tamam yetiştirilme tarzı diyeyim ama kocaman insansın hiç mi kendini geliştiremezsin? Aynı evin içinde yaşıyoruz birlikte çalışıyoruz aynı yerde üstelik ama kendisi sanki sadece o çalışıyormuş gibi evde hiçbir şeye elini sürmüyor bütün gün işte olmadığı her an evde bilgisayarın başında çocuk gibi oyun oynuyor. Kirlisini kirli sepetine atmaktan yediğini içtiğini toplamaktan aciz bi adam. Düşüncesiz. Hepsini geçiyorum bana karşıda ilgi sıfır. Evet merhametli iyi niyetli biri ama bende güzel söz duymak yada arada kendimi özel hissetmek istiyorum. Son 1 senedir ben söylemeyi bıraktığımdan beri hiçbir şekilde bas basa dışarı çıkıp bir seyler yapmadık çünkü asla teklifte bulunmadı. Bunca sene hep ben zorlamışım. Oturup sohbet edemiyoruz konuşamıyoruz bir şeyler paylaşamıyoruz. Düşününce böyle bir hayat istemiyorum. İlgiye sevgiye anlaşılmaya ihtiyacım var benimde... Bu hafta artık son damla da dolunca bardak davayı açtım oda itiraz etmedi dilekçe yazıldı imzaladı dava tarihi verildi hayırlısı dedi ama şimdi hala aynı evdeyiz ve kendisi sanki hiçbir şey olmamış boşanmayacakmışız gibi konuşmaya devam ediyor benimle. Asla gelip düzelmemiz adına bir konuşma yok. Sanki her şey normalmiş gibi devam ediyor. Bundan sonra düzelmesini de beklemiyorum. Sadece sonrasında pişman olurmuyum? Ailemin bir desteği yok. Çok şükür çalışıyorum iyi bir maaşım ve işim var am yinede ya yapamazsam diyorum. Merhametimden onun içinde üzülüyorum.

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

Fazla lakayt bir insan anlattiginiza gore.. inanmiyor olabilir. Yine onu birakmazsiniz annesi gibi arkasini toplamaya calisirsiniz zannediyor. Demistin dersiniz.

Arkadasim avukatti kendi bu sekilde ayrildi tek celsede. Hakim evliliginizi bitirdim deyince kocasi soke olmus. Nasil ya daha ayrilmayiz saniyordum uc bes celse gidecegiz gelecegiz ben o arada yumusatirim, sen vazgecersin diye dusunuyordum demis. Anlasmali neye imza attiginin bile farkinda degilmis lakaytliktan. Bu adam da hep issizdi. Kiz kirayi oderdi evi gecindirirdi. Sutladi adami en sonunda yakasindan dusurdu.

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Merhaba, 25 yaşında yaklaşık 4 yıldır evli biriyim. Eşimle severek evlendik kendisiyle aramızda 4 yaş var. Severek yaptığımız evlilikte artık sona geldik ve son 1 senedir düşündüğüm boşanma davasını bu hafta açtım üstelik anlaşmalı olarak. Oda itiraz etmedi... 4 senede çok yıprandım evlenirken hayal ettiğim hicbir seyi bulamadım. Eşim asla sorumluluk sahibi değil. Yani evet işe gidip para kazanıyor eve ekmek getiriyor ama sadece bu kadar. Hicbir şekilde ilgi alaka yok. Tek vasfi bu. Evliliğin ilk yıllarında idda oynamak gibi bir batağa düştü uzun süre bundan kurtulması için uğraştım ailesiyle tartışmak kendi ailemi dahil etmek gibi bir sürü şeyle uğraştım. Bu arada sürekli evliliğe müdahalede bulunan birde kayınvalide var tabiki. Oğlundan asla kopamamış sürekli duygu sömürerek bir seyler yaptıran bir kayinvalide. Eşime benim bir seyler yaptirmam için defalarca söylemem gerekirken annesinin bir sözü yeterli oldu her zaman. Zorda olsa iddadan kurtardık yada öyle olduğunu düşünüyorum ama bu seferde diğer sorumsuzlukları göze batmaya başladı. Tek başına asla bir iş yapamayan adam düşünün tamda öyle biri. Tamam yetiştirilme tarzı diyeyim ama kocaman insansın hiç mi kendini geliştiremezsin? Aynı evin içinde yaşıyoruz birlikte çalışıyoruz aynı yerde üstelik ama kendisi sanki sadece o çalışıyormuş gibi evde hiçbir şeye elini sürmüyor bütün gün işte olmadığı her an evde bilgisayarın başında çocuk gibi oyun oynuyor. Kirlisini kirli sepetine atmaktan yediğini içtiğini toplamaktan aciz bi adam. Düşüncesiz. Hepsini geçiyorum bana karşıda ilgi sıfır. Evet merhametli iyi niyetli biri ama bende güzel söz duymak yada arada kendimi özel hissetmek istiyorum. Son 1 senedir ben söylemeyi bıraktığımdan beri hiçbir şekilde bas basa dışarı çıkıp bir seyler yapmadık çünkü asla teklifte bulunmadı. Bunca sene hep ben zorlamışım. Oturup sohbet edemiyoruz konuşamıyoruz bir şeyler paylaşamıyoruz. Düşününce böyle bir hayat istemiyorum. İlgiye sevgiye anlaşılmaya ihtiyacım var benimde... Bu hafta artık son damla da dolunca bardak davayı açtım oda itiraz etmedi dilekçe yazıldı imzaladı dava tarihi verildi hayırlısı dedi ama şimdi hala aynı evdeyiz ve kendisi sanki hiçbir şey olmamış boşanmayacakmışız gibi konuşmaya devam ediyor benimle. Asla gelip düzelmemiz adına bir konuşma yok. Sanki her şey normalmiş gibi devam ediyor. Bundan sonra düzelmesini de beklemiyorum. Sadece sonrasında pişman olurmuyum? Ailemin bir desteği yok. Çok şükür çalışıyorum iyi bir maaşım ve işim var am yinede ya yapamazsam diyorum. Merhametimden onun içinde üzülüyorum.

Genişletmek için tıkla...

visnelilimonludondurma .!.:

Merhaba, 25 yaşında yaklaşık 4 yıldır evli biriyim. Eşimle severek evlendik kendisiyle aramızda 4 yaş var. Severek yaptığımız evlilikte artık sona geldik ve son 1 senedir düşündüğüm boşanma davasını bu hafta açtım üstelik anlaşmalı olarak. Oda itiraz etmedi... 4 senede çok yıprandım evlenirken hayal ettiğim hicbir seyi bulamadım. Eşim asla sorumluluk sahibi değil. Yani evet işe gidip para kazanıyor eve ekmek getiriyor ama sadece bu kadar. Hicbir şekilde ilgi alaka yok. Tek vasfi bu. Evliliğin ilk yıllarında idda oynamak gibi bir batağa düştü uzun süre bundan kurtulması için uğraştım ailesiyle tartışmak kendi ailemi dahil etmek gibi bir sürü şeyle uğraştım. Bu arada sürekli evliliğe müdahalede bulunan birde kayınvalide var tabiki. Oğlundan asla kopamamış sürekli duygu sömürerek bir seyler yaptıran bir kayinvalide. Eşime benim bir seyler yaptirmam için defalarca söylemem gerekirken annesinin bir sözü yeterli oldu her zaman. Zorda olsa iddadan kurtardık yada öyle olduğunu düşünüyorum ama bu seferde diğer sorumsuzlukları göze batmaya başladı. Tek başına asla bir iş yapamayan adam düşünün tamda öyle biri. Tamam yetiştirilme tarzı diyeyim ama kocaman insansın hiç mi kendini geliştiremezsin? Aynı evin içinde yaşıyoruz birlikte çalışıyoruz aynı yerde üstelik ama kendisi sanki sadece o çalışıyormuş gibi evde hiçbir şeye elini sürmüyor bütün gün işte olmadığı her an evde bilgisayarın başında çocuk gibi oyun oynuyor. Kirlisini kirli sepetine atmaktan yediğini içtiğini toplamaktan aciz bi adam. Düşüncesiz. Hepsini geçiyorum bana karşıda ilgi sıfır. Evet merhametli iyi niyetli biri ama bende güzel söz duymak yada arada kendimi özel hissetmek istiyorum. Son 1 senedir ben söylemeyi bıraktığımdan beri hiçbir şekilde bas basa dışarı çıkıp bir seyler yapmadık çünkü asla teklifte bulunmadı. Bunca sene hep ben zorlamışım. Oturup sohbet edemiyoruz konuşamıyoruz bir şeyler paylaşamıyoruz. Düşününce böyle bir hayat istemiyorum. İlgiye sevgiye anlaşılmaya ihtiyacım var benimde... Bu hafta artık son damla da dolunca bardak davayı açtım oda itiraz etmedi dilekçe yazıldı imzaladı dava tarihi verildi hayırlısı dedi ama şimdi hala aynı evdeyiz ve kendisi sanki hiçbir şey olmamış boşanmayacakmışız gibi konuşmaya devam ediyor benimle. Asla gelip düzelmemiz adına bir konuşma yok. Sanki her şey normalmiş gibi devam ediyor. Bundan sonra düzelmesini de beklemiyorum. Sadece sonrasında pişman olurmuyum? Ailemin bir desteği yok. Çok şükür çalışıyorum iyi bir maaşım ve işim var am yinede ya yapamazsam diyorum. Merhametimden onun içinde üzülüyorum.

Genişletmek için tıkla...

hayat2828 .!.:

ben çok önemli bir sorun göremedim sadece bu kadarsa

Genişletmek için tıkla...