- Konu Sahibi bayram_043
-
- #21
Yazıkki bir evlilikte bitiyor....canim geçecek elbet arkadaşimin dedigi gibi artılarini eksilerini koy...evli kalırsan ve ayrı kalırsan artısı eksisi ne olacak onu bir degerlendir..ben öyle yapıyorum çünkü...Zor bir süreç seni bekliyor ilgisiz gibi gözüken bu adam şu süreçte ilgi manyağı bile olup çıkacaktır, eğer kararında eminsen sakın kanma çünkü gerçek değil...Evliyken sana bayılan kaynana , kayınpeder ve bilimum arkadaş ve akrabaları bu süreçte gerçek yüzlerini goreceksin...Ama sen tavrından şaşma ve dik dur...Hoş geldin aramıza :-(
bugün avukatıma vekaletimi verdim ve en kısa zamanda işlemleri başlatıcak..
o kadar karmakarışığım ki, ne iş yerinde kafamı verebiliyorum. ne evde. ailemin yanındayım bu arada... onları bu kadar üzdüğüme mi yanayım yıkılan hayallerime mi umutlarıma mı... bastığım yeri bilmez haldeyim...
4,5 senelik evliliğim ellerimden kayıp gidiyor. şiddet gören kadınlara derdim ki, hala nasıl sürdürüyorsun, şimdi sanki bana dön dese tıpış tıpış dönücek gibiyim. içimde kopan fırtınalar beni yedi bitirdi.
10 gündür ailemin yanındayım. ne arıyor nede soruyor. ailesi deseniz umurlarında değilim. 4,5 senedir onlara hiç mi gelinlik yapmadım hiç mi elimden su içmediler bu nasıl ata lık nasıl anne babalık bu kadar duyarsız nasıl oluyolar anlamıyorum. bugüne kadar en ufak bir saygısızlığım olma, mamıştır onlara karşı. eşim deseniz dünyanın en inatçı insanı. ölse beni ben aramadan aramayan hep benim alttan almalarımla yürüyen bir evlilik. artık tartışmalarda şiddete kadar giden bir ilişkimiz var. medenice konuşup anlaşamama hali. neden böyle olduk biz neydi sebep bilmiyorum. onun ilgisizliğine sevgisizliğine bile alışmışım. o kadar büyük bir boşluk var ki içimde.. sanki anlayışlı sevecen ılımlı bir eşim varmış da onu kaybetmişim gibi hissediyorum. anlıycanız aramızdaki bu hastalıklı ilişkiye dahi kendimi alışavan ytırmışım. büyük bir boşluk içindeyim. naparım, nasıl atlatırım siz güçlü kadınlardan yardım bekliyorum...
Geçmiyor. İnce ince sızlıyor. Kimse görmüyor içinde kanayan yarayı. Sen maskeni takıp sahneye cıktığında "çok kolay atlatmış oluyorsun, çok güçlü bir kadın oluyorsun, acıların seni güzelleştirmiş oluyor". Kendine iyi gelsin diye yaptığın herşey evliliğinin bitişine yoruluyor.
Alışveriş merkezinde gezerken gördüğün banyo paspası saatlerce ağlatır mı insanı? Ne de güzel yakışırdı o ucuz paspas benim banyoma diyip hıckıra hıckıra ağlarsın otoparkta.
Eşyalarını babaevinin dolabına yerleştirirken onun tshirtü cıkar bavulun icinden, kim koymuştur bunu oraya, kasten mi yapmışlar, acı çekmemi mi istiyorlar diye için için ağlarsın, annen görmesindir cünkü, sen güçlüsün ve acılarını içine akıtmak zorundasındır. Ama o tshirtü cöpe atmaya kıyamazsın. Koklarsın geceleri alışmaya çalıştığın tek kişilik yatagında.
Bir süre hep üsür ayakların. O kadar alışmışsındır ki onun ısıtmasına hiçbir yün corap tutmaz o insan sıcaklığının yerini.
Zaman ilaçtır gerçekten. Acını asla bastırmaz acınla nasıl yaşayacağını öğrenirsin. Onun kokusunu aldığında o yürüyen merdivenlerde ağlamamayı öğrenirsin.
Başka birini alsan da birgün hayatına onu asla unutmazsın. Kendi adıma unutamam ben. En çok sevdiğimdi ve en cok yaralayan. Kimse onun gibi yaralayamaz beni ve ben kimseyi onu sevdiğim gibi sevemem. Sevmem.
Geçmiyor. İnce ince sızlıyor. Kimse görmüyor içinde kanayan yarayı. Sen maskeni takıp sahneye cıktığında "çok kolay atlatmış oluyorsun, çok güçlü bir kadın oluyorsun, acıların seni güzelleştirmiş oluyor". Kendine iyi gelsin diye yaptığın herşey evliliğinin bitişine yoruluyor.
Alışveriş merkezinde gezerken gördüğün banyo paspası saatlerce ağlatır mı insanı? Ne de güzel yakışırdı o ucuz paspas benim banyoma diyip hıckıra hıckıra ağlarsın otoparkta.
Eşyalarını babaevinin dolabına yerleştirirken onun tshirtü cıkar bavulun icinden, kim koymuştur bunu oraya, kasten mi yapmışlar, acı çekmemi mi istiyorlar diye için için ağlarsın, annen görmesindir cünkü, sen güçlüsün ve acılarını içine akıtmak zorundasındır. Ama o tshirtü cöpe atmaya kıyamazsın. Koklarsın geceleri alışmaya çalıştığın tek kişilik yatagında.
Bir süre hep üsür ayakların. O kadar alışmışsındır ki onun ısıtmasına hiçbir yün corap tutmaz o insan sıcaklığının yerini.
Zaman ilaçtır gerçekten. Acını asla bastırmaz acınla nasıl yaşayacağını öğrenirsin. Onun kokusunu aldığında o yürüyen merdivenlerde ağlamamayı öğrenirsin.
Başka birini alsan da birgün hayatına onu asla unutmazsın. Kendi adıma unutamam ben. En çok sevdiğimdi ve en cok yaralayan. Kimse onun gibi yaralayamaz beni ve ben kimseyi onu sevdiğim gibi sevemem. Sevmem.
Bu benmiyim.....
Daha az önce arkadaşım dedi "ne kadar çabuj atlattın , ne kadar güçlüsün" diye ona verdigim cevap ise " bilmem belki sevmemişimdir, alışkanlık benimkisi" diye ama yalan....onlara inandırmam icindi bu cabam...Annem bile acımı yaşatmazken güçlü durmaktan başka çarem varmı..Sosyal medyada bile takiptesin "ah bak bilana ne paylasmıs yok yok bu kız acı çekiyo, seviyo , dönecek"... Bide onlara anlat derdini...
Zor oluyor ama onlarlada başaçıkıyorsun zamanla...tabi seni anlayan kimse yok...
Zor olyor ama alışıyorsun iste....
yazını okuyunca çok duygulandım üzüldümhiç kolay değil Allah yardım etsin.Umarım bu acılı günlerini unutursun güzel günler seninle olur.
Arkadasım sen naptın ya hıçkıra hıçkıra ağlıyorum suan....((( Allah kimseye böyle hissettirmesin! Offff duygularını ne güzel dile getiriyorsun umarım artık kötü birşey yaşamazsın... Bunları okuyunca kendimi senin yerine koydum daha çok ağladım ahhh ne oldum değil ne olacağım diyeceksin offff
Geçmiyor. İnce ince sızlıyor. Kimse görmüyor içinde kanayan yarayı. Sen maskeni takıp sahneye cıktığında "çok kolay atlatmış oluyorsun, çok güçlü bir kadın oluyorsun, acıların seni güzelleştirmiş oluyor". Kendine iyi gelsin diye yaptığın herşey evliliğinin bitişine yoruluyor.
Alışveriş merkezinde gezerken gördüğün banyo paspası saatlerce ağlatır mı insanı? Ne de güzel yakışırdı o ucuz paspas benim banyoma diyip hıckıra hıckıra ağlarsın otoparkta.
Eşyalarını babaevinin dolabına yerleştirirken onun tshirtü cıkar bavulun icinden, kim koymuştur bunu oraya, kasten mi yapmışlar, acı çekmemi mi istiyorlar diye için için ağlarsın, annen görmesindir cünkü, sen güçlüsün ve acılarını içine akıtmak zorundasındır. Ama o tshirtü cöpe atmaya kıyamazsın. Koklarsın geceleri alışmaya çalıştığın tek kişilik yatagında.
Bir süre hep üsür ayakların. O kadar alışmışsındır ki onun ısıtmasına hiçbir yün corap tutmaz o insan sıcaklığının yerini.
Zaman ilaçtır gerçekten. Acını asla bastırmaz acınla nasıl yaşayacağını öğrenirsin. Onun kokusunu aldığında o yürüyen merdivenlerde ağlamamayı öğrenirsin.
Başka birini alsan da birgün hayatına onu asla unutmazsın. Kendi adıma unutamam ben. En çok sevdiğimdi ve en cok yaralayan. Kimse onun gibi yaralayamaz beni ve ben kimseyi onu sevdiğim gibi sevemem. Sevmem.
Allah bu süreci yaşayan herkesin yardımcısı olsun. Güçlüyüm diyen yalan söyler. Hicbir güç böylesi bir acıyı tek başına taşıyamaz.
Ben de yazdıklarından cok etkılendım; resmen içimde deriiinlerde bır yerden bir acı koptu geldi yuregıme oturdu sanki....sen; o kadir kıymet bılmezı hakettıgınden cok fazla sevmıssın bu belllı...ama O tercıhını işin gercegınde hıc 1 zmn senden yana kullanmadıgı gıbı senı ıncıtmekten, ruhunda kapanmayan yaralar acmaktan kacınmamıs...Onu unutmayı denemen, bunun ıcın elınden ne geliyorsa ardına koymaman bence kendıne yapabılecegın en guzel ıyılık olacaktır....mesela içini bosaltmak ıcın once aglayabıldıgın kdr agla, sonra boş 1 arsa, kır yeri v.s. gibi 1 ortama gıt bagır cagır zıpla olmadı tepın ve de ayrılıgın ustunden belli 1 sure gectıktıkten sonra (tabıı kendın de ısteyeceksın) eger cevrende gercekten gozune kestırebıldıgın, şöyle ıyı huylu, guvenılır, mert, empatı kurabılen, halden anlayan 1ılerı var ıse cok da fazla dusunme; yenı 1 aska yelken ac derım...ama oyle illakı sonu evlılıkle bıtmelı kaygısıyla degıl...eee ne demısler cıvı cıvıyı sokemiş...bunlar benım nacıızane fıkırlerım bazı ınsana komık de gelelebılır, bellı olmaz ama bazen işe yarıyor...; mantıklı gelır gelmez orası sana kalmış en nıhayetınde...şuna da emınımkı Allah hakıkaten her ınsanı yaratırken onun ruh esını de yaratmıs; ancak tabıkı kım nasıl bılebılırkı dunya uzerınde nerede yasadıgınnı veya ona ulasmanın 1 yolunu...o kısı ıle karsılasmak veya karsılasmamak 1 sans ışı enınde sonunda ama bızım acız kullar olarak tek yapabılecegımız sey dua etmek; bılemıyorum ben kadere ınanırım....demek kı bızlerın hayat sınavımızda boylesı zor ımtıhanlar varmış ama ne gelir elden...Allah elbet bızım de 1 gun sesımızı duyup yuzumuze gulecektır...
Bu kadar doğru ve "gerçek" ifade edilebilir...
Oyle oyle arkadasım 1 yuvayı yıkıp dagıtmak cok zor 1 sey; resmen o sırada sen dagılıyorsun....ama işte basa gelen de cekılecek, caresız, alınyazısı netıcede....
Ztn bosanma Allahın en sevmedıgı ama helal kıldıgı amelmıs 1 cıft bosanrken yer gok tıtrer,11ıne geçer, korkudan hayyvanlar yok olurlarmıs ancak ınsan gozu perdelı oldugu ıcın tum bunları goremezmıs tabıı....
arkadaşlar hepinize teker teker teşekkür ederim. o kadar karışık bir ruh hali içindeyim ki bazen çok iyiyim bazen çok kötüyüm. ama geçecek.inşallah geçecek... sizlerden güç alıyorum...
Çok zor. Blöf yapıp ciddi ciddi boşananları duyduğumda şoka giriyorum, nasıl bu kadar duygusuzca hareket edilebilir diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?