- 1 Ekim 2013
- 7.584
- 15.086
- 34
Davayı açsa sana bir kağıt gelirdi herhalde. Nasıl bu kadae iletişimsiz kaldınız ? Hiç farketmediniz mi süreç buray gelene kadar ?
Davayı açsa sana bir kağıt gelirdi herhalde. Nasıl bu kadae iletişimsiz kaldınız ? Hiç farketmediniz mi süreç buray gelene kadar ?Pişman olmaz o. Davayida açmıştır büyük ihtimalle. Bir beklentim yok. Kendi hayatını yaşamaya başlamıştır bile.
Boşanmak istediğini yeni söyledi. Ve dün gitti.Davayı açsa sana bir kağıt gelirdi herhalde. Nasıl bu kadae iletişimsiz kaldınız ? Hiç farketmediniz mi süreç buray gelene kadar ?
Hiç mi tavırda bi değişiklik yoktu bunca zaman ? Yani sence sebebi ne ?Boşanmak istediğini yeni söyledi. Ve dün gitti.
Konuşmuşlardır tabi. Aile sorun etmezse adam niye etsin?Aslında ailesinin beni onaylamadigi bir durum yok. Eşim beni hayal ettiği kişi olamadim diye hepsi. Ailesi bana bir şey demiyor ama arkamdan başka konuşuyorlarsa onu bilmiyorum tabi.
Benzer şeyi yaşadım. Her kavgada boşanma lafı edip sonra vaz geçiyordu eşim. En son çok iğrenç laflar edip ayrılmak istedi. Sonra geri adım atar gibi oldu. Ben 40 yaşında idim ve dondurulmuş embriyolarım vardı. Bir daha anne olamayacaktım ve bu adamdan çocuk yaptım. Çok kötü bir hamilelik ve doğum sonrası geçirdim. Sağda solda dedikodumu yapıyormuş. Boşanmak istemiyor benim için bu iş bitti yataklarımız da ayrı diye. Ailesi iğrençleşti. Boşanmak istediğimi söyledim beni oyaladı. Çekişmeli dava açıp evden gönderdim. 5.5 ay oldu. Hamile iken çocuğu aldır anlaşmalı boşanalım diyen adam anlaşmalı boşanmaya yanaşmadı. Benim dava açmam egosunu alt üst etti. Biz bu adamların bir tarafını kaldırıyoruz. Bizi istemeyeni hiç istemememiz lazım. İnsanın kendinden evladından değerlisi yok. Sizin çocuk ta yokmuş. Bir bağlantınız kalmaz. Daha çabuk toparlayıp önünüze bakarsınız. Daha gençsiniz de.Merhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yardımcı olur musunuz? Hep böyle mi hissedicem. Nefes almak bile o kadar zor geliyorki. Napacagimi bilmiyorum. Bir uğraş edinemiyorum. Kafamı dagitamiyorum.
Bana göre iyiydik ama ona göre degilmisiz. Aile sorununu dile getirdi boşanmak için, sonra konustugumuzda anladimki her şeyi sorun yapmış. Evliliğin en başında yaşadığımız sorunlardan tutan bir hafta önceki yaşadığımız her şeye kadar.Hiç mi tavırda bi değişiklik yoktu bunca zaman ? Yani sence sebebi ne ?
Peki sevgililik dönemi olmamış mıydı ?Bana göre iyiydik ama ona göre degilmisiz. Aile sorununu dile getirdi boşanmak için, sonra konustugumuzda anladimki her şeyi sorun yapmış. Evliliğin en başında yaşadığımız sorunlardan tutan bir hafta önceki yaşadığımız her şeye kadar.
Bende de bana göre normal konuşmalarımi davranislarimi sorun yapıyordu. Tabi o an değil daha sonra birikimli olarak saydiriyordu. Aslinda 2 kişi gibiydi bir yani nasıl sıcak ve düşünceli ise diğer yani buz gibi ve her şeyi sorun yapan biriydi. Fazla gelenekciydi. Ama her önüme getirdiği sorunda buyutulmeyecek şeylerde bile konuyu boşanmaya getiriyordu.Benzer şeyi yaşadım. Her kavgada boşanma lafı edip sonra vaz geçiyordu eşim. En son çok iğrenç laflar edip ayrılmak istedi. Sonra geri adım atar gibi oldu. Ben 40 yaşında idim ve dondurulmuş embriyolarım vardı. Bir daha anne olamayacaktım ve bu adamdan çocuk yaptım. Çok kötü bir hamilelik ve doğum sonrası geçirdim. Sağda solda dedikodumu yapıyormuş. Boşanmak istemiyor benim için bu iş bitti yataklarımız da ayrı diye. Ailesi iğrençleşti. Boşanmak istediğimi söyledim beni oyaladı. Çekişmeli dava açıp evden gönderdim. 5.5 ay oldu. Biz bu adamların bir tarafını kaldırıyoruz. Bizi istemeyeni hiç istemememiz lazım. İnsanın kendinden evladından değerlisi yok. Sizin çocuk ta yokmuş. Bir bağlantınız kalmaz. Daha çabuk toparlayıp önünüze bakarsınız. Daha gençsiniz de.
Oldu. Hatta o zamanlardaki tartışmaları bile bu gün sorun yapıyor. Hep geçmişte yaşıyor. Oldu bitti bugüne bakalım değil. Dün kızdı diyelim bugün sırf kizdigi için adım atmaz. Yapmadın doldum küstüm içimde bitti diyor.Peki sevgililik dönemi olmamış mıydı ?
Aslında belki bir ilişki terapisi iyi gelebilirdi ama kendisi kestirip atmayı kolay bulmuş demek kiOldu. Hatta o zamanlardaki tartışmaları bile bu gün sorun yapıyor. Hep geçmişte yaşıyor. Oldu bitti bugüne bakalım değil. Dün kızdı diyelim bugün sırf kizdigi için adım atmaz. Yapmadın doldum küstüm içimde bitti diyor.
Gitmek istemedi.Aslında belki bir ilişki terapisi iyi gelebilirdi ama kendisi kestirip atmayı kolay bulmuş demek ki
Evet kestirip atmak erkeklere daha kolay geliyor. Hakkında hayırlısı olsun. İte kaka bir evlilik için ömür harcanmaz zaten. Umarım kıymetini bilen birisi gelir hayatubaGitmek istemedi.
benim çok yakın arkadaşımda aynı süreci yaşıyor. Psikologa gidiyor. inan o sancılı dönemi çok rahat atlatıyor.Merhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yardımcı olur musunuz? Hep böyle mi hissedicem. Nefes almak bile o kadar zor geliyorki. Napacagimi bilmiyorum. Bir uğraş edinemiyorum. Kafamı dagitamiyorum.
Bir video izlemiştim, evlilikleri ayakta tutan iki unsur vardır. Sevgi ve merhamet. Bir tanesi olmazsa o evlilik yürümez diyordu. Kadın ya da adam eşim bana şu kadar çocuk verdi şu kadar emek verdi deyip merhamet ederek o evliliğe tutunabiliyor. İkisinden biri olmayınca gerçekten o evlilik yürümüyor.Bahane demişsiniz de ya sevgisizlik bir sebep değil midir?
Sırf evlendi diye bir ömrü sevmediği biriyle mutsuz olarak mı geçirsin?
Boşanmak istiyor usulen. Adama hak veriyorum. Zorla sevgi mi olur. İçinden gelmiyor içi almıyor efendi gibi de boşanmak istiyor. Dövmüyor sövmüyor ayrılmak istiyor.
Bizim kadınlarımızın en büyük problemi kancayı takıp bırakmıyorlar. Yav bırak gitsin senin de bir tane hayatın var git yaşa yapışmayın şu boşanmak isteyen insanlara artık.
Kadın için de erkek için de geçerli.
Kadın da boşanmak istediğinde yapışan erkekten nefret ederim
Ben yapismadim yalnız. Ben bu duruma uzuldugum için buraya yazdım. Hani kötü oldugum bana yazdiklariniz iyi gelsin diyeBahane demişsiniz de ya sevgisizlik bir sebep değil midir?
Sırf evlendi diye bir ömrü sevmediği biriyle mutsuz olarak mı geçirsin?
Boşanmak istiyor usulen. Adama hak veriyorum. Zorla sevgi mi olur. İçinden gelmiyor içi almıyor efendi gibi de boşanmak istiyor. Dövmüyor sövmüyor ayrılmak istiyor.
Bizim kadınlarımızın en büyük problemi kancayı takıp bırakmıyorlar. Yav bırak gitsin senin de bir tane hayatın var git yaşa yapışmayın şu boşanmak isteyen insanlara artık.
Kadın için de erkek için de geçerli.
Kadın da boşanmak istediğinde yapışan erkekten nefret ederim
Aslında kendimce emekde verdim ama görülmemiş demekki.Bir video izlemiştim, evlilikleri ayakta tutan iki unsur vardır. Sevgi ve merhamet. Bir tanesi olmazsa o evlilik yürümez diyordu. Kadın ya da adam eşim bana şu kadar çocuk verdi şu kadar emek verdi deyip merhamet ederek o evliliğe tutunabiliyor. İkisinden biri olmayınca gerçekten o evlilik yürümüyor.
Aşıcaksın destek al lütfenZaten tutamadım da gitti. Tuttukca evet değersiz oluyorsun . İstediklerinden daha çok bekliyor istiyorlar ve hatta yaptırıyorlar. İşte ben çok zor kısmını asamadim.