- 19 Mayıs 2020
- 45.084
- 201.315
Besbelli başka biri var. Ağlayıp zırlayacağınıza gözünüzü dört açın izini sürün. Adamın sizi sevmediği bariz belli zaten. Benim kuzen bile unuttu gitti karısının kendisini babasız büyüten anasına karşı ettiği haksız yere saygısızlıklarını, hala karı diye yanında gezdiriyor. Çok sevmek böyle bişey çünkü, sevince neleri neleri tolere ediyorsun. Sevmediği için aldığınız nefese kadar batıyor. Bu evliliğin çocuklu kısmını düşünemiyorum bile duble cehennem.Çocuğum yok. Çalışıyorum. Ailem hep yanındayız diyor yeterki sen uzulme. Çok üzülüyorum.Onu hayatımın büyük bir kısmına koydumki yokluğu zor geliyor. Artık bağımlılıktan mı çok sevmekten mı bilmiyorum ama varlığı yeter bile diyorum. Ayrılacağını soyleyeli 2 gün oldu. Evet benim aileme de kendisi benim gibi davranıyor. Ama olmadığım gibi de davranamamki ben zaten hep seviyeli biriyim onun istediği gibi bir gelin olamadım..Evliliğin ilk yilinda biraz inatlastik. Benimde hatalarım saçma cikislarim oldu. Hala eski konuları önüme seriyor. Aslında en büyük sorun aramızdaki iletişimsizlikti. O bir şeye kızınca ya da hoşuna gitmeyen bir şeyde kin tutuyormuş. Kin tutuncada içinde bitiriyormus. Yalan yok çok konuştum nolur ayrılmayalım diye ama Nuh dedi peygamber demedi. Ailem bile defolsun gitsin bunlar için boşanma mı olurmuş kendinden ödün verme diyor. Ama ben bu durumu asamiyorum. Ve kendimi suçlamaya başladım onun dediği gibi olsaydım inatlasmasaydim daha candan olsaydim mutlu mu olurduk diye ama.. Bu acı hep böyle devam eder mi?