Bende sizin gibi gittim ve geri döndüm. Çünkü yapamadım ve suçlamalarına karşı evet ben böyle yaptığım için oldu dedim. Çünkü en baştaki hatalarımı anladım. Hatalardan kastım inatlasmalar, evliliğe ilk başlayınca uyum sağlama sorunları. İşte psikolojik destek aldım bu sırada ve bana seni manipüle etmiş dedi. Elimden geleni yapmaya calistim. Ama o bir kere beni mimledi ve öyle devam etti. Hep ailesine yakın davranmadigimdan felan.. Ama bunu anladığım halde yine aynıyım.4 ay falandır maximum. Bizim evliliğimizde de boşanma ayrılma lafları havada uçuyordu, daha çok ben diyordum ama günün sonunda boşanmak isteyen o oldu. Bir kere annemlerin evine gittim 15 gün falan kaldım kendi isteğimle sonra geri döndüm falan. Ama zaten bir kere kopunca bazı şeyler bir daha geri dönüşü olmuyor. Gördüğüm kadarıyla sizde de öyle, uzatıp yüz göz olmaya, kendinizi hırpalamaya ve de karşı tarafın g*tünü kaldırmaya hiç gerek yok. Kilom vardı baya spora yazıldım, alışveriş, cilt bakımı, kariyerime odaklandım. Kira ve faturalarımı boşandıktan sonra da eşim ödemeye devam etti kendi isteğiyle. Ben de maaşımı yedim, içtim ve gezdim. Çok iyiydi yani, darısı başınıza.
Aynı dediginiz gibi. Aslında ikimizde kötü gecinilmeyecek insanlar değiliz her evlilikte olan tartışmalar var. Ama bunları onkadar buyutmuski icinde benim davranışlarına kadar o kdar batmış ki kendine. Normal konuştuğum içinde art niyetli olmayanları bile öyle gosteriyor. İlk evlilik zamanındaki sorunları hala dile getiriyor.Hayal ettiği eş gelin olamadigim için aslında böyle davranıyor.Ama kendi davranislarini yaptıklarını önüne alıp düşünmüyor bile. Bende işte ne yaptım kimseye saygısızlık terbiyesizlik yapmadım diye kendimi savunmaya çalışıyorum. Ama boşuna. Ailem yanımda değil başka şehirde. Daha candan davranabilir mıydım suç benim diye düşünmekten canım çıktı. Nasıl ayağa kalkicam bilmiyorum. 2 günde 3 kilo verdim resmen. Çok acıtıyor canımı.Insan esi icin fedakarlik yapabilir amenna ama esiniz sizden onun istedigi biri olmanizi istiyor sorun orda. Sizin ailesine candan veya süper gelin gibi davranma zorunlulugunuz yok. Siz o insanlardan o hissi alsaniz zaten yakin davranirdiniz, demek ki alamadiniz. Esiniz sizi kendi kafasina göre terbiye etmeye calismis, olmayinca da vazgecmis. Roboter gibi her dedigini istedigi gibi yapsaydiniz mutlu olurmuydunuz? Zannetmiyorum. Sunu da ekliyim: Hepimizin sacma cikislari, hatalari, durduk yere sacmaladigi zamanlar olmustur. Ama eș olarak birbirimize anlayis gösteriyoruz gerektiği yerde. Bence ailenizi dinleyin mutsuzlugu secmeyi birakin
Altında başka bir şey var kurtuluyorsun bırak gitsin. Altındaki şeyi öğrenip daha çok üzülmektense onun bahaneleriyle ayrılmanız çok daha iyi. Anneciyse gitsin annesinin dizinin dibinde otursun hiç hayatına girmeseymiş ozaman.. senin üzüleceğin bir şey yok birşey yapmadım diyorsun kendi kaşınmış bırak gitsin ağır bir durum olabilir senin için ama ilk boşanan da siz değilsiniz son da olmayacaksınız bu dünyadaMerhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yardımcı olur musunuz? Hep böyle mi hissedicem. Nefes almak bile o kadar zor geliyorki. Napacagimi bilmiyorum. Bir uğraş edinemiyorum. Kafamı dagitamiyorum.
Merhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yar
Kendini toplamak zorundasın... Ayrılık acısından kimse ölmemiş, sen de ölmezsin. Hele seni istemediğini söyleyen bir adam için. Bir an önce kendine gel ve yol olmaya bak, bugün barışsan iki gün sonra yine aynısını yapacak. Elle tutulacak bir yeri yok ki sana destek olalım. Adam seni istemiyor. Senin yapman gereken onu istememek, yalvarmak değil. Evet zor olacak ama yapmak zorundasın.Merhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yardımcı olur musunuz? Hep böyle mi hissedicem. Nefes almak bile o kadar zor geliyorki. Napacagimi bilmiyorum. Bir uğraş edinemiyorum. Kafamı dagitamiyorum.
Aynı dediginiz gibi. Aslında ikimizde kötü gecinilmeyecek insanlar değiliz her evlilikte olan tartışmalar var. Ama bunları onkadar buyutmuski icinde benim davranışlarına kadar o kdar batmış ki kendine. Normal konuştuğum içinde art niyetli olmayanları bile öyle gosteriyor. İlk evlilik zamanındaki sorunları hala dile getiriyor.Hayal ettiği eş gelin olamadigim için aslında böyle davranıyor.Ama kendi davranislarini yaptıklarını önüne alıp düşünmüyor bile. Bende işte ne yaptım kimseye saygısızlık terbiyesizlik yapmadım diye kendimi savunmaya çalışıyorum. Ama boşuna. Ailem yanımda değil başka şehirde. Daha candan davranabilir mıydım suç benim diye düşünmekten canım çıktı. Nasıl ayağa kalkicam bilmiyorum. 2 günde 3 kilo verdim resmen. Çok acıtıyor canımı.
Ailesine kendi öz kızları gibi davranmami bekledi. Sürekli candan ve güler yuzlu olmak. Sorunları ile ilgilenmek gibi.. ama bunları beklerken benim davranislarimi sorguladı. Atıyorum ailesiyle sohbet ediyorum beni izliyormus. Sonrasında yalnız kalınca sen nasıl bunu anneme dersin nasıl böyle konuşursun diye hesap sorardı. Ben de kendimi rahat hissetmedim hiç. Vardır benimde hatalarim ama gelip yüzüme dan dan söyleyince bende konuşunca hata buluyor o zaman onun yanında çok sohbet etmiyordum. Bu arada kızdığı şeylerde hesap sorulacak bir şey yoktu. Etrafta gördüğü kişileri( eşleri, gelinleri) benimle kiyasliyordu.iste onun gelini kocası düzgün biri olmadığı halde kaynanasina kayinbabasina şöyle davranmış gibi..Esinizin size karsi beklentisi neydi tam olarak?
Üzülmeyin lütfen. Sizi seven insan, her halinizle kabul eder. Düşünsenize dünyada ne geçimsiz insanlar var, onlar boşanmıyorlarsa bilin ki onları seven ve o haliyle kabul eden birileri var demektir.Merhaba arkadaşlar, kendimi çok mutsuz ve kötü hissediyorum sürekli ağlıyorum. Eşim benden boşanıyor ve ayrılmak istemiyorum o ise kesin kararlı. Yaklaşık 4 senedir evliyiz. Daha önce de boşanmak istedi. Ama bisekilde vazgecti. Boşanacak büyük bir kavgamız yok ama onun bahaneleri var kısaca mutsuzmus. Ailesine candan davranmiyormusum. Konusmalarim rahatsız ediyormus.. gibi. Ama ben gercekten kötü biri ya da irrite edici bir konuşmam yok. Trip atma saydırma gibi huylarim bile yok sadece kendi içimde yaşarım duygularımı. Simdi ise dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum. Bana yardımcı olur musunuz? Hep böyle mi hissedicem. Nefes almak bile o kadar zor geliyorki. Napacagimi bilmiyorum. Bir uğraş edinemiyorum. Kafamı dagitamiyorum.
Beynin sana oyun oynuyor. Her şeyin bir zamanı var şu an sana yapılanların farkında olmana rağmen ona kin tutamıyorsun. Bir süre sonra gözündeki perde kalkacak her şeyi daha net göreceksin. Bu süreçte lütfen ona yalvarma sakın. Değerini düşürme.Şimdi o çok muhteşem biriydi ve ben onu kaybettim gibi hissediyorum. Çok mu zordu bunlar yapsaydın diyorum.Bunlari aileme felan söylesem kızarlar uzulurler. Benim durumuma fazlasiyla uzuluyorlar zaten. Tek çare buraya yazmak ile buldum. Çünkü konuşacak kimsem yok.
Ailesi ne durumdasın iyi misin diye aramadı bile beni. Bundan öncekinde de aramamislardi gerci. Çok kirginim. Eşim hiç beklemedigim anda söyledi boşanmayı. Yanında ne kadar çok ağladım nasıl üzüldüm hiç umursamadi bile. Sadece suçladı. Ben kendimi savunmaya onunda hatalarını söyleyince kızdı dozajı artirti. Hiç umrunda olmadım ya da özellikle öyle davrandı bilmiyorum. Ama taş olsa catlardi heralde halime.Bu arada inanın bende üzülmek istemezdim elimde degil.Üzülmeyin lütfen. Sizi seven insan, her halinizle kabul eder. Düşünsenize dünyada ne geçimsiz insanlar var, onlar boşanmıyorlarsa bilin ki onları seven ve o haliyle kabul eden birileri var demektir.
Şimdi kendinize bir sorun. Çok mu kötü birisiniz, evli kalınamayacak kadar geçimsiz biri misiniz? Bunların cevabı hayır ise, size yapılan bir manipülasyon var demektir.
Eşiniz sanki çok mu iyiydi, onun da hataları olmuştur elbet. Ama ne tuhaf ki boşanmak isteyen o, ilişkiyi onarmak isteyen de sizsiniz.
İşte bu tamamen sevmekle alakalı bir durum. Siz eşinizi sevmişsiniz. Belki de eşiniz evlenmek için evlendi. Belki de eşinizin ailesi bile sizi içlerine almak istemedi!?
Bunları sizi üzmek için söylemiyorum. Ama ortada büyük bir durum yokken boşanmaya çalışan bir eş ve buna karşı tepkisiz kalan bir kayınvalide,kayınpeder varsa… diyeceğim tek şey; bu insanlar için üzülerek boşa kürek çekmeyin. Belli ki bu insanlardan size fayda yok.
Bende 34 yaşındayım. Boşanıyorum. Eşimin beni aldatması yetmezmiş gibi, boşanmaya karar verince evliliğim süresince birbirimize saygı ve sevgimizin kaybolmadığı eş ailesinin tavrı değişti. Yani demek istediğim kendi ailenden başkasına güvenme. Eşin seni sevse ve düşünse şu hallere düşürmezdi. Üzülmene dayanamazdı. Belli ki niyeti bozmuş ve aklında başka planları var. Ailen yanındaymış. Sanırım çalışıyorsun da. Boşan ve kendine yeni bir gelecek kur. Seni yarı yolda bırakan insanlar için üzümeye değmez
Hayır davranmadi. Çünkü benden önce beklemiş. Kısasa kissas yapmış kendince.Yani içimde kalmasın .. gitsin diyeceğim. Adama bak sen ailesi ile konuşurken seni izleyip yanlış arıyor
. Kendi senin ailene oğulları gibi davranmış mı?
Üzülmeyi bırakın sizde kurtuldum diyin. Şimdi olmasa yarın olacak bu boşanma o yüzden siz açın davayı
çok güzel yazmışsınız.Sana nasıl bir iyilik yaptığının farkında bile değilsin şu an.
Hayatından çıkarak aslında ne kadar hayırlı bir şey yapıyor.
Keşke keşke keşke benim eski eşim de hayatımdan çıkmayı becerebilseydi zamanında.
Yok ama ben çektim çektim, dibe vurdum öyle kurtulabildim.
Seni olduğun gibi sevmeyen, seni onaylamayan, seninle birlikte olduğu için her gün şükretmeyen, ne kadar şanslı olduğunu fark etmeyen, değerini anlamayan, sürekli eleştiren, kusur arayan, senden kafasında idealize ettiği kadını yaratmaya çalışan edemeyince çıldıran, dibe çeken, terk etmekle korkutan, sürekli diken üstünde yaşatan, asla tam olarak sana ait olamayan bi adamla geçen bi hayat..... İstediğin bu mu ?
Sen busun ve olduğun halinle kusursuzsun.
Mesafeli, saygılı bi kadınsın belli. En güzeli.
Sırf başkası istiyor diye vıcık vıcık samimiyetsiz biri olamazsın.
Ve asla olma.
Kendini suçlamayı hemen bırak.
Üzüntünü, acını yaşa.
En fazla 6 ay.
Sonrası mis.
Sakın böyle düşünmeyin. Karşı taraf kafasında gönlünde bitirdikten sonra ister siz dünyanın en iyi insanı olun isterseniz en çirkefi olun hiç birşey değişmeyecek. Ayrılmak istediği için sizin su içmeniz bile ayrılma sebebi olucak onun kafasında. Yapacağınız hiç birşey yok bu saatten sonra. Durumu kabullenin emin olun kabullendikten sonra böyle birisiyle sevgisiz geçirdiğiniz yıllarınıza üzüleceksiniz. Biraz zaman alır ama sizde bir sorun yok. Sorun kendisi bazen bazı ilişkilerde illa büyük problemler olması gerekmiyor. Zamanla sevgi bitebiliyor. Ortada çocuk da yoksa eşiniz aslında mantıklı olanı yapıyor. Sizi sevgisiz bir evliliğe mahkum etmiyor. Kin tutan biriyle ne arkadaşlık ne evlilik ne sevgililik.. hepsi çok zor hepsi bir şekilde bitmeye mahkum.Çocuğum yok. Çalışıyorum. Ailem hep yanındayız diyor yeterki sen uzulme. Çok üzülüyorum.Onu hayatımın büyük bir kısmına koydumki yokluğu zor geliyor. Artık bağımlılıktan mı çok sevmekten mı bilmiyorum ama varlığı yeter bile diyorum. Ayrılacağını soyleyeli 2 gün oldu. Evet benim aileme de kendisi benim gibi davranıyor. Ama olmadığım gibi de davranamamki ben zaten hep seviyeli biriyim onun istediği gibi bir gelin olamadım..Evliliğin ilk yilinda biraz inatlastik. Benimde hatalarım saçma cikislarim oldu. Hala eski konuları önüme seriyor. Aslında en büyük sorun aramızdaki iletişimsizlikti. O bir şeye kızınca ya da hoşuna gitmeyen bir şeyde kin tutuyormuş. Kin tutuncada içinde bitiriyormus. Yalan yok çok konuştum nolur ayrılmayalım diye ama Nuh dedi peygamber demedi. Ailem bile defolsun gitsin bunlar için boşanma mı olurmuş kendinden ödün verme diyor. Ama ben bu durumu asamiyorum. Ve kendimi suçlamaya başladım onun dediği gibi olsaydım inatlasmasaydim daha candan olsaydim mutlu mu olurduk diye ama.. Bu acı hep böyle devam eder mi?
Acilen terapi alŞimdi o çok muhteşem biriydi ve ben onu kaybettim gibi hissediyorum. Çok mu zordu bunlar yapsaydın diyorum.Bunlari aileme felan söylesem kızarlar uzulurler. Benim durumuma fazlasiyla uzuluyorlar zaten. Tek çare buraya yazmak ile buldum. Çünkü konuşacak kimsem yok.
Burcu ne onun ?Hayır davranmadi. Çünkü benden önce beklemiş. Kısasa kissas yapmış kendince.
Kim üzülmez ki? Beklemezken bir anda boşanma isteği ile gelen eşe… ailesinin buna hiç ses etmemesi çok ilginç. Demekki ailesi senin hakkında ona olumsuz konuşuyordu.Ailesi ne durumdasın iyi misin diye aramadı bile beni. Bundan öncekinde de aramamislardi gerci. Çok kirginim. Eşim hiç beklemedigim anda söyledi boşanmayı. Yanında ne kadar çok ağladım nasıl üzüldüm hiç umursamadi bile. Sadece suçladı. Ben kendimi savunmaya onunda hatalarını söyleyince kızdı dozajı artirti. Hiç umrunda olmadım ya da özellikle öyle davrandı bilmiyorum. Ama taş olsa catlardi heralde halime.Bu arada inanın bende üzülmek istemezdim elimde degil.