Boşanırken sefil olan çocuklar

M

meleklerinannesii

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2024
13
1
27
Merhaba.Benim sizlere bir sorum olacak. Eşimle yurt dışında yaşıyorduk. Türkiye’ye tatile geldiğimizde aramızda bir sözlü tartışma başladı ve sonrasında beni ciddi şekilde darp etti. Hemen darp raporu ve uzaklaştırma kararı aldım, şikayetçi oldum. Daha önce bir kere daha olmuştu ama yurt dışında olduğumuz için şikayetçi olamadım. Polisler geldiğinde onlara seni dövdüğümü söylersen çocukları bizden alırlar ve bir daha geri vermezler dedi. Bunun böyle sürmeyeceğini anladım ve artık boşanmak istiyorum. 2 yaş civarında ikiz bebeklerimle babamın evine geldim, çok zorlanıyorum. Uzaklaştırma kararı aldığım için bana para göndermiyor, cebimde beş kuruş para olmadan onun yanından ayrıldım. Babam elinden geleni yapıyor sağolsun, ama ben ondan bir şeyler isterken çok utanıyorum. Bu zamana kadar ailem ve eşim dahil kimseden gelen parayı gönlüm rahat harcamışlığım yoktur. Çocukları bırakacak kimsem yok, çalışma imkanım yok.Parasızlıktan boşanma davası aşamasına bile geçemedim.Babam da şu an annemle ayrılma aşamasında ve ben çocuklarımla maddi manevi yük oluyorum ona. Sürekli hastane randevuları oluyor, ikizlerden birinin özel bir durumu var takip gerektiriyor. Babam sürekli bizim için iş yerinden izin almak zorunda kalıyor. Çocuklara tek başıma yetemiyorum, bazen hiç sabrım tahammülüm kalmıyor. Kucağımdan inmek istemiyorlar, onlara yemek hazırlayacak fırsatım bile olmuyor. Babam geceleri dahi çocuklar için kalkıp sabah işe uykusuz gidiyor. Çocukların bakımsız kaldıklarını düşünüyorum, içim hiç rahat değil. Bu ev onların büyümesi için uygun değil. Eşimin kirada evi var, orayı çocuklarla bizim kullanmamıza yanaşmıyor. Uzaklaştırma kararını ben aldığım halde eğer yurtdışındaki eve gidersem hemen gidip oturum iznimi iptal edeceğini söyledi. O beni maddi manevi desteksiz bırakarak bir şeylerle terbiye etmeye çalışıyor ama ben işin içinden çıkamıyorum. Ailesi evliliğimizin başından beri ben onların giyim ve yaşam tarzlarına, muhafazakar aile kalıplarına uymuyorum diye boşanmamızı istiyor ve en ufak tartışmamızda bile onu bu konuda yönlendiriyor. Bu darp olan kavgamız esnasında eşim bana çocukları senden alacağım, annemle ablam sen çocukları al biz bakarız dedi, diye söyledi. Ben çok yoruldum, yetişemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Bana akıl verir misiniz? Bırakayım mı çocukları, kendi evlerinde babalarıyla daha iyi şartlarda, daha iyi bir bakımla ama annelerinden ayrı büyüsünler mi?Benimle kalsalar onlarla yeni bir hayat kursam kendime, nereden nasıl başlayacağım?Her şey o kadar uzak ve imkansız geliyor ki bana.Onlara bakarken içim acıyor, keşke böyle şeyler yaşanmasaydı da en azından şu çocukları güzelce büyütebilseydik diyorum. Ama karşımda böyle bir adam ve böyle bir aile varken işim çok zor.
 
meleklerinannesii .!.:
Merhaba.Benim sizlere bir sorum olacak. Eşimle yurt dışında yaşıyorduk. Türkiye’ye tatile geldiğimizde aramızda bir sözlü tartışma başladı ve sonrasında beni ciddi şekilde darp etti. Hemen darp raporu ve uzaklaştırma kararı aldım, şikayetçi oldum. Daha önce bir kere daha olmuştu ama yurt dışında olduğumuz için şikayetçi olamadım. Polisler geldiğinde onlara seni dövdüğümü söylersen çocukları bizden alırlar ve bir daha geri vermezler dedi. Bunun böyle sürmeyeceğini anladım ve artık boşanmak istiyorum. 2 yaş civarında ikiz bebeklerimle babamın evine geldim, çok zorlanıyorum. Uzaklaştırma kararı aldığım için bana para göndermiyor, cebimde beş kuruş para olmadan onun yanından ayrıldım. Babam elinden geleni yapıyor sağolsun, ama ben ondan bir şeyler isterken çok utanıyorum. Bu zamana kadar ailem ve eşim dahil kimseden gelen parayı gönlüm rahat harcamışlığım yoktur. Çocukları bırakacak kimsem yok, çalışma imkanım yok.Parasızlıktan boşanma davası aşamasına bile geçemedim.Babam da şu an annemle ayrılma aşamasında ve ben çocuklarımla maddi manevi yük oluyorum ona. Sürekli hastane randevuları oluyor, ikizlerden birinin özel bir durumu var takip gerektiriyor. Babam sürekli bizim için iş yerinden izin almak zorunda kalıyor. Çocuklara tek başıma yetemiyorum, bazen hiç sabrım tahammülüm kalmıyor. Kucağımdan inmek istemiyorlar, onlara yemek hazırlayacak fırsatım bile olmuyor. Babam geceleri dahi çocuklar için kalkıp sabah işe uykusuz gidiyor. Çocukların bakımsız kaldıklarını düşünüyorum, içim hiç rahat değil. Bu ev onların büyümesi için uygun değil. Eşimin kirada evi var, orayı çocuklarla bizim kullanmamıza yanaşmıyor. Uzaklaştırma kararını ben aldığım halde eğer yurtdışındaki eve gidersem hemen gidip oturum iznimi iptal edeceğini söyledi. O beni maddi manevi desteksiz bırakarak bir şeylerle terbiye etmeye çalışıyor ama ben işin içinden çıkamıyorum. Ailesi evliliğimizin başından beri ben onların giyim ve yaşam tarzlarına, muhafazakar aile kalıplarına uymuyorum diye boşanmamızı istiyor ve en ufak tartışmamızda bile onu bu konuda yönlendiriyor. Bu darp olan kavgamız esnasında eşim bana çocukları senden alacağım, annemle ablam sen çocukları al biz bakarız dedi, diye söyledi. Ben çok yoruldum, yetişemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Bana akıl verir misiniz? Bırakayım mı çocukları, kendi evlerinde babalarıyla daha iyi şartlarda, daha iyi bir bakımla ama annelerinden ayrı büyüsünler mi?Benimle kalsalar onlarla yeni bir hayat kursam kendime, nereden nasıl başlayacağım?Her şey o kadar uzak ve imkansız geliyor ki bana.Onlara bakarken içim acıyor, keşke böyle şeyler yaşanmasaydı da en azından şu çocukları güzelce büyütebilseydik diyorum. Ama karşımda böyle bir adam ve böyle bir aile varken işim çok zor.
Genişletmek için tıkla...
Bu hikayede çocuklara üzüldüm. Bence çocuklarınızı vermeyin .
Görümce ve kayınvalideniz nasıl insanlar? İyi bakarlar mı?
Eviniz yakın mı?
 
meleklerinannesii .!.:
Merhaba.Benim sizlere bir sorum olacak. Eşimle yurt dışında yaşıyorduk. Türkiye’ye tatile geldiğimizde aramızda bir sözlü tartışma başladı ve sonrasında beni ciddi şekilde darp etti. Hemen darp raporu ve uzaklaştırma kararı aldım, şikayetçi oldum. Daha önce bir kere daha olmuştu ama yurt dışında olduğumuz için şikayetçi olamadım. Polisler geldiğinde onlara seni dövdüğümü söylersen çocukları bizden alırlar ve bir daha geri vermezler dedi. Bunun böyle sürmeyeceğini anladım ve artık boşanmak istiyorum. 2 yaş civarında ikiz bebeklerimle babamın evine geldim, çok zorlanıyorum. Uzaklaştırma kararı aldığım için bana para göndermiyor, cebimde beş kuruş para olmadan onun yanından ayrıldım. Babam elinden geleni yapıyor sağolsun, ama ben ondan bir şeyler isterken çok utanıyorum. Bu zamana kadar ailem ve eşim dahil kimseden gelen parayı gönlüm rahat harcamışlığım yoktur. Çocukları bırakacak kimsem yok, çalışma imkanım yok.Parasızlıktan boşanma davası aşamasına bile geçemedim.Babam da şu an annemle ayrılma aşamasında ve ben çocuklarımla maddi manevi yük oluyorum ona. Sürekli hastane randevuları oluyor, ikizlerden birinin özel bir durumu var takip gerektiriyor. Babam sürekli bizim için iş yerinden izin almak zorunda kalıyor. Çocuklara tek başıma yetemiyorum, bazen hiç sabrım tahammülüm kalmıyor. Kucağımdan inmek istemiyorlar, onlara yemek hazırlayacak fırsatım bile olmuyor. Babam geceleri dahi çocuklar için kalkıp sabah işe uykusuz gidiyor. Çocukların bakımsız kaldıklarını düşünüyorum, içim hiç rahat değil. Bu ev onların büyümesi için uygun değil. Eşimin kirada evi var, orayı çocuklarla bizim kullanmamıza yanaşmıyor. Uzaklaştırma kararını ben aldığım halde eğer yurtdışındaki eve gidersem hemen gidip oturum iznimi iptal edeceğini söyledi. O beni maddi manevi desteksiz bırakarak bir şeylerle terbiye etmeye çalışıyor ama ben işin içinden çıkamıyorum. Ailesi evliliğimizin başından beri ben onların giyim ve yaşam tarzlarına, muhafazakar aile kalıplarına uymuyorum diye boşanmamızı istiyor ve en ufak tartışmamızda bile onu bu konuda yönlendiriyor. Bu darp olan kavgamız esnasında eşim bana çocukları senden alacağım, annemle ablam sen çocukları al biz bakarız dedi, diye söyledi. Ben çok yoruldum, yetişemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Bana akıl verir misiniz? Bırakayım mı çocukları, kendi evlerinde babalarıyla daha iyi şartlarda, daha iyi bir bakımla ama annelerinden ayrı büyüsünler mi?Benimle kalsalar onlarla yeni bir hayat kursam kendime, nereden nasıl başlayacağım?Her şey o kadar uzak ve imkansız geliyor ki bana.Onlara bakarken içim acıyor, keşke böyle şeyler yaşanmasaydı da en azından şu çocukları güzelce büyütebilseydik diyorum. Ama karşımda böyle bir adam ve böyle bir aile varken işim çok zor.
Genişletmek için tıkla...
Türkiye’de yaşamak niye ki elinizde darp raporu var oturumu iptal edemez devlet herzaman kadına daha çok olanak sağlar hangi ülke bilmiyorum ama yurtdışındansa Türkiye’de yaşamak pek mantıklı değil bence sizi darp etiniğinde polis çağırma demesine inanmasaydınız keşke bu işin sonunda yanan o olacaktı siz değil
 
Çocukları sizi DARP eden babalarının olduğu eve mi bırakacaksınız? Hem de daha 2 yaşındaki 2 tane sabiyi? Olayda çocuklara çok üzüldüm, siz de hiç mantıklı değilsiniz. Yurtdışında kreşe verip çalışmaya başlayabilirsiniz pekala. Veya 6 ay-1yıl babanızın yanında sabredip sonra Türkiye’de kreşe bırakıp başlarsınız. İlk iş çocukları vermeyi planlamanız çok üzücü geldi
 
Minik kralice .!.:
Türkiye’de yaşamak niye ki elinizde darp raporu var oturumu iptal edemez devlet herzaman kadına daha çok olanak sağlar hangi ülke bilmiyorum ama yurtdışındansa Türkiye’de yaşamak pek mantıklı değil bence sizi darp etiniğinde polis çağırma demesine inanmasaydınız keşke bu işin sonunda yanan o olacaktı siz değil
Genişletmek için tıkla...
Taşınalı çok olmadı, dil falan bilmiyorum. Çocuklarımı alayım evime gideyim desem uçağa yalnızca biri ile binebiliyorum, 2 yaşı doldurmadıkları için her bebeğe bir yetişkin gerekiyor uçakta. Yanımda gelebilecek hiç kimse yok. Orada kimsem yok.
 
meleklerinannesii .!.:
Merhaba.Benim sizlere bir sorum olacak. Eşimle yurt dışında yaşıyorduk. Türkiye’ye tatile geldiğimizde aramızda bir sözlü tartışma başladı ve sonrasında beni ciddi şekilde darp etti. Hemen darp raporu ve uzaklaştırma kararı aldım, şikayetçi oldum. Daha önce bir kere daha olmuştu ama yurt dışında olduğumuz için şikayetçi olamadım. Polisler geldiğinde onlara seni dövdüğümü söylersen çocukları bizden alırlar ve bir daha geri vermezler dedi. Bunun böyle sürmeyeceğini anladım ve artık boşanmak istiyorum. 2 yaş civarında ikiz bebeklerimle babamın evine geldim, çok zorlanıyorum. Uzaklaştırma kararı aldığım için bana para göndermiyor, cebimde beş kuruş para olmadan onun yanından ayrıldım. Babam elinden geleni yapıyor sağolsun, ama ben ondan bir şeyler isterken çok utanıyorum. Bu zamana kadar ailem ve eşim dahil kimseden gelen parayı gönlüm rahat harcamışlığım yoktur. Çocukları bırakacak kimsem yok, çalışma imkanım yok.Parasızlıktan boşanma davası aşamasına bile geçemedim.Babam da şu an annemle ayrılma aşamasında ve ben çocuklarımla maddi manevi yük oluyorum ona. Sürekli hastane randevuları oluyor, ikizlerden birinin özel bir durumu var takip gerektiriyor. Babam sürekli bizim için iş yerinden izin almak zorunda kalıyor. Çocuklara tek başıma yetemiyorum, bazen hiç sabrım tahammülüm kalmıyor. Kucağımdan inmek istemiyorlar, onlara yemek hazırlayacak fırsatım bile olmuyor. Babam geceleri dahi çocuklar için kalkıp sabah işe uykusuz gidiyor. Çocukların bakımsız kaldıklarını düşünüyorum, içim hiç rahat değil. Bu ev onların büyümesi için uygun değil. Eşimin kirada evi var, orayı çocuklarla bizim kullanmamıza yanaşmıyor. Uzaklaştırma kararını ben aldığım halde eğer yurtdışındaki eve gidersem hemen gidip oturum iznimi iptal edeceğini söyledi. O beni maddi manevi desteksiz bırakarak bir şeylerle terbiye etmeye çalışıyor ama ben işin içinden çıkamıyorum. Ailesi evliliğimizin başından beri ben onların giyim ve yaşam tarzlarına, muhafazakar aile kalıplarına uymuyorum diye boşanmamızı istiyor ve en ufak tartışmamızda bile onu bu konuda yönlendiriyor. Bu darp olan kavgamız esnasında eşim bana çocukları senden alacağım, annemle ablam sen çocukları al biz bakarız dedi, diye söyledi. Ben çok yoruldum, yetişemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. Bana akıl verir misiniz? Bırakayım mı çocukları, kendi evlerinde babalarıyla daha iyi şartlarda, daha iyi bir bakımla ama annelerinden ayrı büyüsünler mi?Benimle kalsalar onlarla yeni bir hayat kursam kendime, nereden nasıl başlayacağım?Her şey o kadar uzak ve imkansız geliyor ki bana.Onlara bakarken içim acıyor, keşke böyle şeyler yaşanmasaydı da en azından şu çocukları güzelce büyütebilseydik diyorum. Ama karşımda böyle bir adam ve böyle bir aile varken işim çok zor.
Genişletmek için tıkla...

Yurtdışındaki eviniz hangi ülkede ?
 
Allah yardımcınız olsun inşallah
yurtdışına bir şekilde dönmeye çalışın kreş vs imkanı illa ki olur çocuklara
bir iş bulup çalışmaya başlarsınız herşey yoluna girer inşallah
 
merymeryg .!.:
Çocukları sizi DARP eden babalarının olduğu eve mi bırakacaksınız? Hem de daha 2 yaşındaki 2 tane sabiyi? Olayda çocuklara çok üzüldüm, siz de hiç mantıklı değilsiniz. Yurtdışında kreşe verip çalışmaya başlayabilirsiniz pekala. Veya 6 ay-1yıl babanızın yanında sabredip sonra Türkiye’de kreşe bırakıp başlarsınız. İlk iş çocukları vermeyi planlamanız çok üzücü geldi
Genişletmek için tıkla...
Ben orada iş kurumuna CV bıraktım zaten, öncesinde dil öğreneceksin sonra bize geleceksin dediler. Bilmiyorum hiç çocuğunuz var mı, iki küçük bebeğin bakımı maddi manevi çok da kolay değil. Babamın bu kadarına gücü olsa böyle bir konuyu açmaya ihtiyaç duymazdım, babam çocuklara herkesten düşkün zaten, her zaman çocuklarımla burada yaşayabileceğimin garantisi olurdu o zaman.
 
Evlat bırakılır mı
Daha bebek onlar size ne kadar muhtaç
Karton kutuya koysan uyur ev konforu aramaz ki anne sevgisi kokusu sıcaklığı arar sakın ama sakın bu hayata düşmeyin ben çocuk bırakıp iflah olanı görmedim
Tekrar yurt dışına dönemez misiniz bu hangi ülke ki kocanız karar veriyor oturum iznine vs bana saçma geldi
Bakın siz güclusunuz toparlanın kendinize gelin o aileye değil bebek vermek bebeğin kirli bezi bile verilmez yaziklar olsun neler konuşulmuş 2 bebeği annesinden ayırıp bakacaklarmis yuh olsun

Bebek bırakmaktansa ben olsam o kadar caresizsem eger kocama özür diler geri evime döner guclenmeyi beklerdim

Ya aslında ben bunu da yapmazdım da siz bebek bırakmayın diye alternatif olarak üretiyorum ben keser atardım

Biraz kendinize güvenin yaparım deyin
Ama bakın kendinizi çaresiz hissediyorsunuz diye kimse sizi suclayamaz isterseniz birinden rica edin aranızı bulsun evinize dönün ama lütfen bebekleri asla bırakmayın
 
meleklerinannesii .!.:
Ben orada iş kurumuna CV bıraktım zaten, öncesinde dil öğreneceksin sonra bize geleceksin dediler. Bilmiyorum hiç çocuğunuz var mı, iki küçük bebeğin bakımı maddi manevi çok da kolay değil. Babamın bu kadarına gücü olsa böyle bir konuyu açmaya ihtiyaç duymazdım, babam çocuklara herkesten düşkün zaten, her zaman çocuklarımla burada yaşayabileceğimin garantisi olurdu o zaman.
Genişletmek için tıkla...
Çocuğum var evet 6.5 aylık henüz, çok zor haklısınız 2 çocuk 2 kat zordur eminim ama idare edebilirsiniz bir süre bence. Anne kuzuları o iğrenç insanlara bırakılmaz, lütfen bırakmayın
 
meleklerinannesii .!.:
Taşınalı çok olmadı, dil falan bilmiyorum. Çocuklarımı alayım evime gideyim desem uçağa yalnızca biri ile binebiliyorum, 2 yaşı doldurmadıkları için her bebeğe bir yetişkin gerekiyor uçakta. Yanımda gelebilecek hiç kimse yok. Orada kimsem yok.
Genişletmek için tıkla...
Bir uçak bileti satış temsilcisinden bununla ilgili bilgi alabilirsin
 
Bosaninca tazminat ve çocuklara nafaka verecektir mecburen ama ne kadar yeter bilemem. Az olur çünkü geçinmek için sizin çalışmanız lazım.
Kenarda köşede sizi 6 ay idare edecek ev kiralayacak kadar bir birikiminiz yok mu
 
Asla yazmam kimseye geei dönün diye ama sizin şartlarınız çok farklı,planlı bir şekilde eşinize dönün,huyuna gidip meslek edinin,gizli bir şekilde birikim yapmaya bakın.
Çocukşar bu süreçte biraz daha büyür.
Ne denli piskopat bilmiyorum aöa en azından işe giderken kayınvalidenizden yardım alın.
Lütfen çocuklarınızı o adama tek bırakmayın birlilte olun çocuklarınız size çok muhtaç
 
Öyle kafasına göre oturumu iptal ettiremez. Yaşadığınız ülkenin konsolosluğuna gidin darp raporunu gösterin yardımcı olurlar size.

Çocuklar orda doğduysa zaten sınırsız oturum hakları oluyor.

Hem size iş hem onlara kreş ayarlanır.

Avrupa ile Tr yi karıştırmayın. AB de şiddet gören anneye her şeyi yaparlar.
 
meleklerinannesii .!.:
Taşınalı çok olmadı, dil falan bilmiyorum. Çocuklarımı alayım evime gideyim desem uçağa yalnızca biri ile binebiliyorum, 2 yaşı doldurmadıkları için her bebeğe bir yetişkin gerekiyor uçakta. Yanımda gelebilecek hiç kimse yok. Orada kimsem yok.
Genişletmek için tıkla...
bu tamamen 0-2 yas arasi biletlemesiyle alakali diye hatirliyorum yaninizda sizden baska yetiskin bir kisi yoksa ikinci bir bilet alip iki cocugunuzla birlikte ucus gerceklestirebilirsiniz.
yurt disina gidin madem esinizin kirada bir evi var devlet o geliri de size ve cocuklarina baglar; umarim evi annesi, babasi gibi baskalarinin uzerine yapmamistir. hicbir sekilde cocuklarin haklarindan vazgecmeyin gidin, ordaki hekimleri vs duzenleri bozulmasin.
edit: oturum iptali onun keyfine göre degil sizin cocuklariniz var her sekilde kalirsiniz orda
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
çocuk ve boşanma
Yorumlar
17
Görüntüleme
767
sonundaoldu
sonundaoldu
S
  • Soru
Boşanma
Yorumlar
5
Görüntüleme
491
Sblmmm
S
G
Çekişmeli boşanma
Yorumlar
9
Görüntüleme
573
gamze tndgn
G
L
Küçükken tacize uğradım
4 5 6
Yorumlar
106
Görüntüleme
4K
sandriyon
sandriyon
G
Hayatım çok kötü gidiyor
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
GmzKy77
G
X