• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanır mıyım bilmiyorum ama dertleşmek istiyorum

Çocuğunuza mi cok ii davranıyor mesela
Bundan mi korkuyorsunuz
Yada yalnızlık korkusu mu

Sevgim bitmedi.
Bana da çok iyi davranır.
Çocuğuma da. Babalık görevini yapar.
Ev işlerine yardımcıdır, hizmetçi hissettirmez.
Düzenlidir. Ben daha dağınığım hatta.
Ben daha agresifim o çok daha sakindir.
Ben onun ailesine ne kadar buz dursam da o benimkilere karşı daha sıcak durabilir.

Ama yapılmayacak şeyler de yapar.
Yalandan nefret ettiğimi bile bile yalan söyler mesela.

Gibi gibi.
Yani özleyeceğim çok şey de olur diye düşünmüşümdür hep.
Ayrılığı da denedim. 3 ay ayrı kaldık. Onsuzlugu da deneyimlemis biri olarak bırakamadım neticede.
Sanırım erkek cinsinin kusurlarla dolu olduğunu biliyorum ve kendi yamugumla uğraşayım bari duygusu var.
 
Sevgim bitmedi.
Bana da çok iyi davranır.
Çocuğuma da. Babalık görevini yapar.
Ev işlerine yardımcıdır, hizmetçi hissettirmez.
Düzenlidir. Ben daha dağınığım hatta.
Ben daha agresifim o çok daha sakindir.
Ben onun ailesine ne kadar buz dursam da o benimkilere karşı daha sıcak durabilir.

Ama yapılmayacak şeyler de yapar.
Yalandan nefret ettiğimi bile bile yalan söyler mesela.

Gibi gibi.
Yani özleyeceğim çok şey de olur diye düşünmüşümdür hep.
Ayrılığı da denedim. 3 ay ayrı kaldık. Onsuzlugu da deneyimlemis biri olarak bırakamadım neticede.
Sanırım erkek cinsinin kusurlarla dolu olduğunu biliyorum ve kendi yamugumla uğraşayım bari duygusu var.
Artısi eksisinden fazla olunca oyle oluyor
 
Memursunuz ve aileniz de destekciniz inanin cok sanslisiniz. Herkesten ayni cesareti gostermesi beklenemez herkes farkli cunku. Ben dr size niye bu adama agzinin payini vermiyorsunuz demek istiyorum tabi ki ama bunu yapabilseniz zaten yapardiniz. Cikismaniz durumunda nelerden cekiniyorsunuz bilmiyorum ustunuze gelemem. Kendi dusunce yapinizdaki eksikligin farkindasiniz da size en yardimci olacak kisi isini bilen bir uzman. Esinizin dostunuzun ya da bizim soyle yap boyle yap dememizle yuksek ihtimal harekete gecemeyeceksiniz. Kendiniz ve cocuklariniz icin sizin destek almaniz sart. Imkaniniz da varsa eger hic vakit kaybetmeyin.
Aslında eşime birlikte destek almayı teklif ettim ama kabul etmedi. Tek başıma kendim destek almayı düşünüyorum.
 
Memurum. Ailem yaşadığım sıkıntıların bi kısmını biliyor ve ne olursa olsun benim yanımdalar. Yalnız kalma korkum yok. Sadece kendime güvenim yok.
Adım atın yalnızca, gerisi gelecektir ne güzel mesleğiniz de varmış. Mutlu mutlu yaşarsınız, gerçekten yaşadıklarınız çok zor...
 
Çocuklarınız kız mı? Kız çocuksa böyle bir baba ile aynı sizin yaşadığınız ozguvensizligi yaşayarak buyuyecekler. Erkekse de babaları gibi duygusuz,burnu havada, sorunlu hanzo tipler olacaklar. Hiç düşündünüz mü, eşiniz sizi gerçekten de onsuz bı hiç olduğuna inandırdigi için boşanmaya cesaret edemediğinizi? Ne güzel bı işiniz var, kimseye muhtaç değilsiniz ve böyle bi adam da elinizden tutup sizinle terapiye gelmez. Aynı adamı, senelerce kendinize ve çocuklarınıza cektirebilecek misiniz?
 
Boşan diyenlerin çoğu bekardır diye düşünüyorum. Sadece maddiyatla yada yalnız kalma korkusuyla devam etmiyor ki pek iyi gitmeyen evlilik. Evdeki adam çocukların babası. Ufak şeylerden dolayı çocukların anne ve babasını birarada görme ve ikisiyle büyüme imkanı ortadan kaldırılmamalı. Eşinizle gergin olmadığınız bir günde böyle davranmasının iyi sonuçlar doğurmayacağını tehditkar olmayan bir dille anlatmanızı, ailenizle ilgili tutumunun sizi ondan uzaklaştırdığını ve yine bunun sonuçlarının ikinizide üzeceğini konuşmanızı öneririm. İki tarafında gergin ve olumsuz yaklaşımı kimseyi mutlu etmez. Siz biraz yapıcı olun eşiniz değişmez ama kendini ifade şeklini pekala değiştirebilir
Bunları çok konuştum onunla ve ben ne dediysem o on katını bekledi benden. Hiçbirşey değişmedi.
 
Evliyim, çocuğum var. En büyük pişmanlığım evliliğim yazan herkese boşan diyorum. Boşanmakta kararlı olduktan sonra zor falan değil. Dünyaya bir kere geliyoruz bütün bir ömrü mutsuz bir evlilikte geçirmek için hayat çok kısa. Anne-baba boşanmakla anne-babalığını kaybetmiyor ki. Baba-çocuk arasındaki ilişki babanın sorunu, onun sorumluluğunda Çocuk için boşanmıyorum yazanların yüzde 99’u bahane bence. Kişi güven alanını, alıştığı hayatı bırakmak istemiyor o yüzden boşanmıyor.

Benim eşim çok iyi bir eş diyemem ama çok iyi bir baba dolayısıyla dünyaya bi kere geldim diyerek evliliği bitirmenin çocuğa haksızlık olacağını düşünürüm çünkü anne baba görevimiz devam ediyor olsa da çocuk sabah kalktığında babasını göremeyecek, kahvaltıda babası olmayacak, akşam olmayacak değil mi? Oğlum saçma sapan bir dans yaparken bile hem babasına hem bana bakarak gülüyor. Bu bence çok önemli birşeyleri tolere etmem için. Çocuğu dünyaya getirdiysek önce onun mutluluğunu düşünmek zorundayız. Ama kişi diyorsaki bizim birlikteliğimizden çocuğumuz zarar görüyor, huzursuz bir ortamda büyüyor, babası onunla zaten yeterince ilgilenmiyor o zaman koşarak uzaklaşmak doğru tabiki.Bahane değil herzaman çocuk, bazen sebebin ta kendisi. Siz kendi pencerenizden bende benimkinden bakıyorum aslında
 
Bende çok kavgalı gürültülü bir evde büyüdüm çok haklısınız ama evliliğimde bir sorun olduğunda mesela eşim sinirliyse ve ses yükselecekse hemen ortamdan uzaklaşıyorum yada alttan alıyorum siniri geçene kadar kavgaya müsade etmiyorum ki çocuğum duyup rahatsız olmasın, üzülmesin. Sonra sakin bir anda söyleyeceğimi söylüyorum, o da söylüyor tatlıya bağlıyoruz. Yani ne demek istediğimi anlatabildim mi bilmiyorum. Benim annem asla bunu yapmazdı sürekli konuşurdu, babam sinirli sinirsiz farketmez ki çok sakin bir adam olmasına rağmen kavga eksik olmazdı. Eğer yapılabiliyorsa kadının evdeki sükuneti ve huzuru sağlamasından yanayım. Yok adam aşırı dengesiz ve hiçbir şekilde olmuyorsa huzursuz ortamda çocuk yetiştirmeyin fikrinizin arkasındayım
Benim eşimle bir olayın sükunete bağlanması için onun her dediğine tamam demem gerekli. Kendi fikrimi söyleyip ona karşı çıktığım durumlarda hiçbir zaman huzur sağlanmıyor.
 
Bunları çok konuştum onunla ve ben ne dediysem o on katını bekledi benden. Hiçbirşey değişmedi.

Güzel kardeşim o zaman sen mutlu değilsin, bakacağın şey çocuklar evliliğiniz içinde mutlu mu değil mi? Onlarda mutsuzsa düşüneceğin birşey yok korkma hayatının değişmesinden ya pekala üstesinden gelirsin. Ama çocukların mutluysa sende biraz daha yapıcı olmaya çalış. Zaten toleransın ve sabrın bittiğinde buralara yazmayacaksın gidip boşanacaksın
 
Aslında eşime birlikte destek almayı teklif ettim ama kabul etmedi. Tek başıma kendim destek almayı düşünüyorum.
Esinizin yanasmamasina uzulerek soyluyorum ki sasirmadim. Burada iletisime kapali ve problemli birey esiniz. Sizin kendi ic dunyanizda neden bu birlikteligi devam ettirdiginizi size nelerin engel oldugunu gercek anlamda cozebilmeniz icin yardim almalisiniz. Bircok kisi soylemis zaten sonradan kendinizle ilgilenmediginiz icin kendinize kizmayin diye. Herkesle araniz kotu olabilir yeter ki kendinizle araniz iyi olsun. Mutlu olmanizi isterim bu davranislari hak etmiyorsunuz.
 
Sevgim bitmedi.
Bana da çok iyi davranır.
Çocuğuma da. Babalık görevini yapar.
Ev işlerine yardımcıdır, hizmetçi hissettirmez.
Düzenlidir. Ben daha dağınığım hatta.
Ben daha agresifim o çok daha sakindir.
Ben onun ailesine ne kadar buz dursam da o benimkilere karşı daha sıcak durabilir.

Ama yapılmayacak şeyler de yapar.
Yalandan nefret ettiğimi bile bile yalan söyler mesela.

Gibi gibi.
Yani özleyeceğim çok şey de olur diye düşünmüşümdür hep.
Ayrılığı da denedim. 3 ay ayrı kaldık. Onsuzlugu da deneyimlemis biri olarak bırakamadım neticede.
Sanırım erkek cinsinin kusurlarla dolu olduğunu biliyorum ve kendi yamugumla uğraşayım bari duygusu var.
nomunomuchua nomunomuchua sanki senin de törpülemen gereken şeyler var diye düşündürdü bana bu yorumun.
Agresif davrandığın için sorun çıkmasın diye eşin yalana başvuruyor olabilir mi?
Onun ailesiyle soğukluğuna rağmen bunu inatlaşma haline getirmeyip senin ailenle görüşmesi art niyetsiz güzel bir hareket bence.
 
Merhaba arkadaşlar içimi rahatça dökebileceğim kimse yok etrafımda. Bu yüzden buraya yazmak istedim. 31 yaşındayım. Normalde çok net ve keskin düşünceleri olan biri değilim ama birisi çıksa dese ki hayatındaki en büyük pişmanlığın nedir diye; evliliğim derdim çok net bi şekilde. Ataerkil bi ailede tek erkek çocuk olarak büyütülen bi eşim var. Onu büyüten bir anne ve dört tane ablası var ama o kadınları hep aşağıda görmesi gerekiyor gibi yetiştirilmiş. Yoruldum... kadın olarak o benden çok şey bekliyor ama ben ondan erkek olarak beklediğim hiçbişeyi göremiyorum. Artık ev işini ya da çocuk bakımındaki yardımı geçtim de bi ilgi bi sevgi şefkat bile göremiyorum.
Onunla evlenmeden önce nişandan ayrılmıştım. Benimle evlenerek beni kurtarmış gibi davranıyor. Beni “hiç” ken “adam” etmiş öyle söylüyor. Belki de bana bu yüzden hep kötü davranıyor. Bu düşüncede olduğu için. Ya da benimle ailesine uygun olduğum için evlendi ve o yüzden öyle davranıyor bilmiyorum ama sevildiğimi hiç ama hiç hissetmiyorum.
Zaten gelecekle ilgili bütün planlarını ailesi üzerine kuruyor onların mutluluğu için. Ben ve çocukların mutluluğu pek de önemli değil.
4 buçuk yıllık evliyiz. İlk başlarda çok sorun yaşadık. Burda da birkaç konu açmıştım. Düzelir gibi olmuştuk. Son zamanlarda yeniden eskiye döndük. Her tartışmada kendime ve aileme ağır hakaretler duymaktan bıktım.
Boşanmayı çok düşündüm çok dillendirdim ama gerçekten öyle ha deyince olmuyor. Düzelir miyiz onu da bilmiyorum ama hiç ihtimal vermiyorum.
Ben de hatasız değilim. Defalarca sorguladım kendimi farkındayım. Dört dörtlük kusursuz bi evlilik de beklemiyorum ama bu kadarı da çok fazla yordu beni.
içimi buraya da olsa dökmek iyi gelicek bana. Fikirlerinizi paylaşırsanız da sevinirim.
Boşanmazsın
 
Benim de böyle bir arkadaşım var , çok iyi maaşı olan bir devlet memuru kendisi, kocası ona hem fiziksel hem psikolojik şiddet uyguluyor , ailesi arkandayız diyor ama o boşanmıyor . Çocukları da büyükler yani asıl sebep onlar da değil. Niye bu işkenceyi çekiyor anlamıyordum . Konu sahibini okuyunca kafamda netleşti ‘ şimdi mutsuzluğunun sebebi kocası olarak görüyor ama boşanıp mutsuz olursa suçu atacak kimse olmayacak kendi mutsuzluğunun sebebi kendisi olacak , bu sorumluluğu almamak için boşanmıyor . Ne diyim , Allah insana akıl vermiş ama bazıları kullanmamakta inat ediyor
Konunun bu söylediğiniz şeyle hiçbir alakası yok zira ben şuanda da mutsuzluğumun sebebini kendim olarak görüyorum böyle bi adamla evlendiğim için.
 
Merhaba arkadaşlar içimi rahatça dökebileceğim kimse yok etrafımda. Bu yüzden buraya yazmak istedim. 31 yaşındayım. Normalde çok net ve keskin düşünceleri olan biri değilim ama birisi çıksa dese ki hayatındaki en büyük pişmanlığın nedir diye; evliliğim derdim çok net bi şekilde. Ataerkil bi ailede tek erkek çocuk olarak büyütülen bi eşim var. Onu büyüten bir anne ve dört tane ablası var ama o kadınları hep aşağıda görmesi gerekiyor gibi yetiştirilmiş. Yoruldum... kadın olarak o benden çok şey bekliyor ama ben ondan erkek olarak beklediğim hiçbişeyi göremiyorum. Artık ev işini ya da çocuk bakımındaki yardımı geçtim de bi ilgi bi sevgi şefkat bile göremiyorum.
Onunla evlenmeden önce nişandan ayrılmıştım. Benimle evlenerek beni kurtarmış gibi davranıyor. Beni “hiç” ken “adam” etmiş öyle söylüyor. Belki de bana bu yüzden hep kötü davranıyor. Bu düşüncede olduğu için. Ya da benimle ailesine uygun olduğum için evlendi ve o yüzden öyle davranıyor bilmiyorum ama sevildiğimi hiç ama hiç hissetmiyorum.
Zaten gelecekle ilgili bütün planlarını ailesi üzerine kuruyor onların mutluluğu için. Ben ve çocukların mutluluğu pek de önemli değil.
4 buçuk yıllık evliyiz. İlk başlarda çok sorun yaşadık. Burda da birkaç konu açmıştım. Düzelir gibi olmuştuk. Son zamanlarda yeniden eskiye döndük. Her tartışmada kendime ve aileme ağır hakaretler duymaktan bıktım.
Boşanmayı çok düşündüm çok dillendirdim ama gerçekten öyle ha deyince olmuyor. Düzelir miyiz onu da bilmiyorum ama hiç ihtimal vermiyorum.
Ben de hatasız değilim. Defalarca sorguladım kendimi farkındayım. Dört dörtlük kusursuz bi evlilik de beklemiyorum ama bu kadarı da çok fazla yordu beni.
içimi buraya da olsa dökmek iyi gelicek bana. Fikirlerinizi paylaşırsanız da sevinirim.
Once bilmediginiz yerden baslayin ve bosanin🙄Ben olsam degil omrumu dakikami bile beni sevmeyen surekli asagilayan bi adama cok gorurum nie cekicem ki benden ne ayricaligi var!Bu hayatta ikimizde bir kere yasiycaz ve ölucez o nie benden fazla mutlu olsn bendrn guzel bi hayat yasasin.Vurarim tekmeyi hadi tak sepeti koluna derim anasi baksin hic umrumda olmaz.Bi adamla omur gecirmek zorunda degilsn yanliz da yasayabilirsin artik
 
nomunomuchua nomunomuchua sanki senin de törpülemen gereken şeyler var diye düşündürdü bana bu yorumun.
Agresif davrandığın için sorun çıkmasın diye eşin yalana başvuruyor olabilir mi?
Onun ailesiyle soğukluğuna rağmen bunu inatlaşma haline getirmeyip senin ailenle görüşmesi art niyetsiz güzel bir hareket bence.

Evet agresifim ama durduk yere tepinmem. Ailesi saçmalamışsa fena cırlarım. Ya da o saçmalamışsa kızacağım bir şeyi yapmışsa çok pis kavga ederim.
Yani olay olmasa sıkıntı yok. Rahat durun kardeşim dimi ama? :)

Bana diyorlar ki ne kadar korkuyor esin senden.
Ulan korkuyor da ne oluyo.
Yapacağını yapmaktan geri mi duruyo?

Aslında aile konusunda azimle beni etkileyip yaa yazık o ne kadar gayretli ben de alttan almalıyım duygusu oluşturmak istiyor bence.
Amaaa yemezler :)

Benim ailem melek gibi onun için çok zor değil diye düşünüyorum.

Kolay insan değilim kabul.
Ama dürüstüm hiç değilse kimseyi acabada bırakmam. Bu hayatımdaki insanlar için harika bir şey bence.
 
Evet agresifim ama durduk yere tepinmem. Ailesi saçmalamışsa fena cırlarım. Ya da o saçmalamışsa kızacağım bir şeyi yapmışsa çok pis kavga ederim.
Yani olay olmasa sıkıntı yok. Rahat durun kardeşim dimi ama? :)

Bana diyorlar ki ne kadar korkuyor esin senden.
Ulan korkuyor da ne oluyo.
Yapacağını yapmaktan geri mi duruyo?

Aslında aile konusunda azimle beni etkileyip yaa yazık o ne kadar gayretli ben de alttan almalıyım duygusu oluşturmak istiyor bence.
Amaaa yemezler :)

Benim ailem melek gibi onun için çok zor değil diye düşünüyorum.

Kolay insan değilim kabul.
Ama dürüstüm hiç değilse kimseyi acabada bırakmam. Bu hayatımdaki insanlar için harika bir şey bence.
Ailesiyle ilgili konularda cırlama konusuna yorum yapayım dedim ama sonra senelerce cırlamayan biri olarak boynumda madalyamı göremeyince vazgeçtim. :kızgın:
 
Kendi ayaklarının üzerinde dur. Mesleğin varsa çalış yoksa meslek edin. Bir sürü kurs ve katıl. Çevre edin. Ozguvenini bitirmek için kanını emen bi vampir bence o. Buna izin verme. Dik dur. Seni ezikleyemesin hiç bir zaman. Büyük ihtimal o koca kişisi kendi eksik yanlarını seni ezerek egosunu tatmin ediyor
 
Bende çok kavgalı gürültülü bir evde büyüdüm çok haklısınız ama evliliğimde bir sorun olduğunda mesela eşim sinirliyse ve ses yükselecekse hemen ortamdan uzaklaşıyorum yada alttan alıyorum siniri geçene kadar kavgaya müsade etmiyorum ki çocuğum duyup rahatsız olmasın, üzülmesin. Sonra sakin bir anda söyleyeceğimi söylüyorum, o da söylüyor tatlıya bağlıyoruz. Yani ne demek istediğimi anlatabildim mi bilmiyorum. Benim annem asla bunu yapmazdı sürekli konuşurdu, babam sinirli sinirsiz farketmez ki çok sakin bir adam olmasına rağmen kavga eksik olmazdı. Eğer yapılabiliyorsa kadının evdeki sükuneti ve huzuru sağlamasından yanayım. Yok adam aşırı dengesiz ve hiçbir şekilde olmuyorsa huzursuz ortamda çocuk yetiştirmeyin fikrinizin arkasındayım


Kendin demişsin işte aynı evin için de boşanmayıp kavgalı gürültülü yaşayınca çocuk olarak etkilenmişsin, durumdan mutsuz olmuşsun yani boşanmayınca da çocuklar evdeki huzursuzluktan etkilenmiş.
Kadınlar neden erkekler sinirliyken hep alttan almak zorunda mesela merak ettim, kadınların sinirli veya gergin olduğu zamanlar olmuyor mu?
Boşanmanın çocuklar üzerinde çok çok kötü etkisi olsa boşanan psikolog ya da pedagog hiç olmazdı bence
Eşimin tarafında boşanmış çok insan var ve babasından nefret edenler genelde babasının annesine kötü davrandığı görenler, normal ayrılanlar babasını aynı şekilde seviyor sayıyor.
 
Back