Boşanır mıyım bilmiyorum ama dertleşmek istiyorum

Evdeki adam çocukların babası. Ufak şeylerden dolayı çocukların anne ve babasını birarada görme ve ikisiyle büyüme imkanı ortadan kaldırılmamalı.
Eğer ilgili ve çocukların bakımını üstlenebilen bir baba olsaydı sizi bir nebze olsun anlardım ama öyle bir durum yok
 
O zaman böyle yaşamaya devam edeceksiniz ama şikayet etmek mantıklı değil. Hem boşanmayayım ama böyle de yaşayamıyorum dediğiniz zaman size verilecek bir tavsiye yok maalesef
 
İşiniz var ve aileniz arkanızda. Çocuklar afına boşanınca pişmanlık duymaktan çekiniyorsunuz. Esas boşanmazsanız pişman olursunuz. İlerde çocuklarınız annemiz bizim için boşanmamış çekmiş de çekmiş demezler. Ama boşanırsanız, annemiz ne güçlü kadınmış, bizi korumak için boşanmış, yetiştirmiş derler ve gurur duyarlar kendinizi ezdirmediğiniz için.
 
O konuda yorum yapmayınca ben sadece karı koca iletişimsizliği diye düşündüm. Çocuklarla ilgilenmiyorsa durum farklı olur tabiki.
Annemle babamın tartışmalarını hiç unutmuyorum mesela. Etrafımda birileri tartıştığında hala çok huzursuz olurum. İkili ilişkilerimde de etkilerini görebiliyorum bazen. Ayrı evlerde yaşansa da hem anneyle hem babayla sık vakit geçirseler bir sorun yaşanacağını düşünmüyorum
 
Cocuk annebaba huzurlu ise mutlu oluyor
Birbiriyle cekisen annebaba yaninda buyuyup mutlu cocuk gormedim ben.
Bu hayatta insanin kendinden daha onemlisi yok
Herks ruh sagliigni korumalı
Senin ruhsagligin yerinde degilse çocuğa ne verebilirsin ki
Benim cevremde var inatla ayrılmayan bir cift.
Cocuk hicte mutlu degil çünkü anne agresif
 
Ailem de yanımda ama sanırım beni korkutan şey acaba ayrılırsam çocukları babasız olarak güvenli bi şekilde yetiştirebilir miyim koruyabilir miyim bilmiyorum.
 
Haklisiniz her cocuk anne ve babasini bir arada gormek ve oyle buyumek ister hakkidir da. Ancak ortada saglikli bir baba profili yok maalesef ve bu durum mecburen annenin de imajini zedeliyor. 4 kusur yildir evlilermis eminim esi konusup anlasilabilecek biri olsa konu sahibi de bunu yapardi. Her onune geleni kucumseyip bosan demek tabi ki dogru degil ama boyle muameleye maruz kalan hem de kimseye Allah'a sukur ihtiyaci olmayan bir hemcinsimizi debelendigi batakliga daha da itecek kadar konusmak ne kadar dogru bilmiyorum.
 
Bende çok kavgalı gürültülü bir evde büyüdüm çok haklısınız ama evliliğimde bir sorun olduğunda mesela eşim sinirliyse ve ses yükselecekse hemen ortamdan uzaklaşıyorum yada alttan alıyorum siniri geçene kadar kavgaya müsade etmiyorum ki çocuğum duyup rahatsız olmasın, üzülmesin. Sonra sakin bir anda söyleyeceğimi söylüyorum, o da söylüyor tatlıya bağlıyoruz. Yani ne demek istediğimi anlatabildim mi bilmiyorum. Benim annem asla bunu yapmazdı sürekli konuşurdu, babam sinirli sinirsiz farketmez ki çok sakin bir adam olmasına rağmen kavga eksik olmazdı. Eğer yapılabiliyorsa kadının evdeki sükuneti ve huzuru sağlamasından yanayım. Yok adam aşırı dengesiz ve hiçbir şekilde olmuyorsa huzursuz ortamda çocuk yetiştirmeyin fikrinizin arkasındayım
 
Memurum. Ailem yaşadığım sıkıntıların bi kısmını biliyor ve ne olursa olsun benim yanımdalar. Yalnız kalma korkum yok. Sadece kendime güvenim yok.

Senin gibi bir arkadaşım var, yıllarca cesaret edemedi boşanmaya, üstelik çocuğu da yok, direndi direndi sonunda adam onu boşadı, gerekçe olarak sana saygı duymuyorum dedi ve bitti, 44 yaşında boşandılar ama bu yaş bazı şeylere yeniden başlamak için biraz geç, o kadar pişman ki şimdi, 14 yıl neyi bekledim diye dövünüyor. Sözün özü bu cesaretsizliğin çocuklarla ilgisi yok aslında, kendi içinizde aramanız gereken bir şey bu, umarım çok geç kalmazsınız
 
Allah'a sukur ihtiyaci olmayan bir hemcinsimizi debelendigi batakliga daha da itecek kadar konusmak ne kadar dogru bilmiyorum.

Bakın dedim ya maddiyatla alakalı olmaz bazen eğer bir tarafın yapıcı olmasıyla çocuklara huzurlu ve ailesiyle yaşayabileceği bir ortam sağlanabiliyorsa kadın bunu yapabilir. Yok adam şiddet uyguluyor ( fiziksel yada psikolojik olsun farketmez) çocuklarıyla ilgilenmiyor, sürekli evde kıyamet kopuyorsa tabiki boşansın. Arkadaşın konusunda ben biraz yapıcı olunursa çözülebilir gibi hissettim yoksa kimseyi debelendiğini bataklığa itmek değil niyetim. Boşan desem belki orda başka bir bataklık vardır. Kimin için neyin daha hayırlı olduğunu ne siz ne ben bilebilirim değil mi? Naçizane fikrimi söyledim bende
 

Benim de böyle bir arkadaşım var , çok iyi maaşı olan bir devlet memuru kendisi, kocası ona hem fiziksel hem psikolojik şiddet uyguluyor , ailesi arkandayız diyor ama o boşanmıyor . Çocukları da büyükler yani asıl sebep onlar da değil. Niye bu işkenceyi çekiyor anlamıyordum . Konu sahibini okuyunca kafamda netleşti ‘ şimdi mutsuzluğunun sebebi kocası olarak görüyor ama boşanıp mutsuz olursa suçu atacak kimse olmayacak kendi mutsuzluğunun sebebi kendisi olacak , bu sorumluluğu almamak için boşanmıyor . Ne diyim , Allah insana akıl vermiş ama bazıları kullanmamakta inat ediyor
 
Hayattaki en büyük pişmanlığım evliligimdir.
Eşim elime boşanmak için çok ciddi sebepler de verdi hep. Ailesine de uyuz oluyorum.

Memursun.
Düzenli gelirin var çok şükür.
Ben de öyleyim.
Maddi olarak bagimliligim yok.
Kendime de evladıma da paşalar gibi bakacak gücü kendimde buluyorum.

Çok düşündüm ben bu konuyu.
Bu şartlara rağmen bırakmadıysam, bırakmıyorsak, pişman olur muyuz acabası yasıyorsak bırakamadığımız iyi şeyler de var demektir.

Emin mısınız hiç bir iyi yönü yok mu eşinizin ?
Ben yok diyemem.

Siz rahatlıkla yok diyorsanız.
Hiç düşünmeden gidin.
Pişman olacak sebebiniz de yoktur emin olun.
 
Ailem de yanımda ama sanırım beni korkutan şey acaba ayrılırsam çocukları babasız olarak güvenli bi şekilde yetiştirebilir miyim koruyabilir miyim bilmiyorum.
Klasik Türk ailelerinde babalar çocukların maddiyatları dışında hangi ihtiyaçlarını karşılıyorlar ki. Yemesi, içmesi, eğitimi, ergenliği, duyguları hepsiyle ilgilenen, programlayan, destek olan hep anne oluyor.
Oğlumun vücudunda ki değişimleri fark edip, tüylerinden nasıl arınacağını ilk ben anlattım, tüy dökücü kremini ilk ben aldım biliyor musun. (Buna rağmen çok iyi bir baba olduğunu savunan bir eşim var ) Aynı evde olunca ultra babalık görevi yapmıyorlar yani.

Hem boşanınca o artık senin eşin olmayacak ama sonsuza kadar çocuklarının babası olacak. Gerektiği zamanlarda konuşup desteğini alabilirsin de.
Yaşamak için tüm temel ihtiyaçlarını tek başına karşılayabilecek bir durumdayken, sırf bu konuyu çözümsüz görmen çok gereksiz bence.
 
Çocuğunuza mi cok ii davranıyor mesela
Bundan mi korkuyorsunuz
Yada yalnızlık korkusu mu
 

Evliyim, çocuğum var. En büyük pişmanlığım evliliğim yazan herkese boşan diyorum. Boşanmakta kararlı olduktan sonra zor falan değil. Dünyaya bir kere geliyoruz bütün bir ömrü mutsuz bir evlilikte geçirmek için hayat çok kısa. Anne-baba boşanmakla anne-babalığını kaybetmiyor ki. Baba-çocuk arasındaki ilişki babanın sorunu, onun sorumluluğunda Çocuk için boşanmıyorum yazanların yüzde 99’u bahane bence. Kişi güven alanını, alıştığı hayatı bırakmak istemiyor o yüzden boşanmıyor.
 
Ailem de yanımda ama sanırım beni korkutan şey acaba ayrılırsam çocukları babasız olarak güvenli bi şekilde yetiştirebilir miyim koruyabilir miyim bilmiyorum.
Neden koruyabilirmiyim diye düşünüyorsunuz ki,kadın isterse her sorunun altından kalkabilir.
Ailenizde destekmiş size daha neyi düşünüyorsunuz ki.
 
Cocuklarinizin deger verilmeyen surekli asagilanan bagirilan bir anne gormektense,kendi ayaklari uzerinde duran basi dik gururlu bir anne gormelerini isteyeceklerinden adim gibi eminim. Ayrica bu ortamda mutlu cocuklar yetistiremezsiniz malesef.
Babalarinin yaptigi her davranis her soz onlarin bilincaltina yerlesek. Lutfen cocuklarinizi bahane etmeyin. Cocuklariniz icin asla pisman olmassiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…